ความหลงตัวของผู้เผยแผ่ธรรมะที่ประสบความสำเร็จ
ดั ง ต ฤ ณ


• อยากทราบว่าผู้เผยแผ่ธรรมะที่ประสบความสำเร็จ
ได้รับคำแซ่ซ้องสรรเสริญมากๆ
ต้องทำอย่างไรไม่ให้หลงตัวเองว่าเป็นผู้วิเศษคะ?

• ถ้าคุณเป็นของจริงทางธรรม
คุณจะแม่นยำทางข้อธรรมะสำคัญของพระพุทธเจ้า
คือธรรมะของพระองค์นี้เป็นไปเพื่อ
ลดความโลภ ความโกรธ และความหลง
มิใช่เป็นไปเพื่อเพิ่มความโลภ ความโกรธ และความหลง

ความหลงตัวก็เป็นความหลงชนิดหนึ่ง

หากคุณมีสติเตือนตัวเองได้เป็นขณะๆ ว่า
ตอนนี้คิดเหิมเกริมแล้วนะ
ตอนนี้คิดว่าตัวเองเก่งแล้วนะ
ตอนนี้คิดว่าตัวเองยิ่งใหญ่กว่าใครแล้วนะ
สติที่เกิดขึ้นเท่าทันความหลงทุกครั้งนั่นเอง
จะกดหัวความหลงให้หดตัวไปลงเรื่อยๆ

ยิ่งมีชีวิตนานขึ้นเท่าไหร่
อัตตาของคุณก็จะยิ่งเล็กลงเท่านั้น
ตลอดจนเห็นตนเองเสมอกับคนอื่น
ในฐานะที่เกิดมาด้วยความไม่รู้
ดีกว่าคนอื่นหน่อยเดียวคือมีสิทธิตายไปอย่างรู้
รู้ว่าความตื่นจากความหลงเท่านั้น
คือหนทางแห่งความพ้นทุกข์พ้นจากภยันตรายไปได้อย่างเด็ดขาด

สรุปคือจะเป็นคนธรรมดาหรือผู้เผยแผ่พระสัทธรรมก็เสมอกัน
ตรงที่หากไม่แม่นในธรรมไม่ใช่ของจริงทางธรรม
ก็จะไม่มีแก่ใจเตือนสติตนเอง

เมื่อไม่เตือนสติตนเอง
ความหลงตัวก็เกิดช่องทีละนิดทีละหน่อย
วันละเล็กวันละน้อย

นานปีเข้าก็กลายเป็นคนธรรมดาที่หลงตัวเหมือนกับผู้อื่น
และเมื่อหลงตัวเหมือนผู้อื่น
ก็ย่อมตกอยู่ในวังวันทุกข์
วังวนแห่งความไม่รู้เหมือนๆ เคยนั่นเองครับ


(ที่มา : เตรียมเสบียงไว้เลี้ยงตัว เล่ม ๗ โดย ดังตฤณ, หน้า ๙๕-๙๖ ,
พิมพ์ครั้งที่ ๑ ,สำนักพิมพ์ดีเอ็มจี, พ.ศ. ๒๕๔๙)