คำไวพจน์ของจิตเป็นต้น
จิตฺตํ มโน วิญฺญาณนฺติ จิตฺตตสฺส เอเต เววจนํ มนินฺทฺริยํ มโนธาตุ มนายตนํ
วิชานนาติ มนสฺสํ เววจนํ ปญฺณินฺทฺริยํ ปญฺญาพลํ อธิปญฺญา สิกฺขา ปญฺญา ปญญากฺขนฺโธ
ธมฺมวิจยสมฺโพชฺฌงฺโค ฌาณํ สมฺมาทิฏฺฐิ ตีรณา วิปสฺสนา ธมฺเม ญาณํ อตฺเถ ญาณํ อนฺวเย
ญาณํ ขเย ญาณํ อนุปฺปาเท ญาณํ อนญฺญาตญฺญสฺสามีตินฺทฺริยํ อญฺญินฺทฺริยํ อญฺญาตาวินฺทริยํ
จกฺขุ วิชฺชา พุทฺธิ ภูริ เมธา อาโลโก, ยํ วา ปน ยํ กิญฺจิ อญฺญํปิ เอวํชาติยํ, ปญฺญาย เหตํ
เววจนํ ปญฺจินฺทฺริยานิ โลกุตฺตรานิ, สพฺพา ปญฺญา.

"คำว่า จิต มนะ วิญญาณ เป็นคำไวพจน์ของจิต
คำว่า มนินทรีย์ มโนธาตุ มนายตนะ วิชานนา เป็นคำไวพจน์ของใจ
คำว่า ปัญญินทรีย์ ปัญญาพละ อธิปัญญาสิกขา ปัญญา ปัญญาขันธ์ ธรรมวิจย-
สัมโพชฌงค์ ญาณ สัมมาทิฏฐิ การใคร่ครวญ วิปัสสนา ญาณในธรรม ญาณในอรรถ อนุโลม-
ญาณ ญาณในความสิ้นไป ญาณในความไม่เกิดขึ้น อนัญญาตัญญัสสามีตินทรีย์ อัญญินทรีย์
อัญญาตาวินทรีย์ จักขุ วิชชา พุทธิ ภูริ เมธา แสงสว่าง หรือแม้คำอย่างใดอย่างหนึ่งอื่น
ที่มีประเภทอย่างนี้ ทั้งหมดเป็นคำไวพจน์ของปัญญา

อินทรีย์ ๕ [คือ ญาณในความสิ้นไป ญาณในความไม่ให้เกิดขึ้น อนัญญาตัญญัสสสามี
ตินทรีย์ อัญญินทรีย์ และอัญญาตาวินทรีย์] เป็นโลกุตตระ ปัญญาทั้งหมด[อื่นเป็นปัญญา
ปะปนโลกียะกับโลกุตตระ"