อนิกฺกสาโว กาสาวํ โย วตฺถํ ปริทเหสฺสติ

อเปโต ทมสจฺเจน น โส กาสาวมรหติ.

โย จ วนฺตกสาวสฺส สีเลสุ สุสมาหิโต

อุเปโต ทมสจฺเจน ส เว กาสาวมรหติ.

“ผู้ใด มีกิเลสดุจน้ำฝาดยังไม่คลายออก ปราศจากทมะความข่มใจ

และสัจจะ ความจริงใจ จักนุ่งห่มผ้าย้อมน้ำฝาด (กาสาวะ), ผู้นั้นย่อมไม่ควร

นุ่งห่มผ้านุ่งห่มผ้าย้อมน้ำฝาด ส่วนผู้ใด พึงเป็นผู้มีกิเลสดุจ

น้ำฝาดอันคายออกแล้ว ตั้งมั่นดีในศีลทั้งหลาย ประกอบ

ด้วยทมะและสัจจะ, ผู้นั้นแล ย่อมควรนุ่งห่มผ้า

นุ่งห่มผ้าย้อมน้ำฝาด.”