การขอพรที่ไม่คุ้มค่า

มีตายายคู่หนึ่งเป็นคนดีมากแต่มีฐานะที่ยากจน ฝ่ายสามีนั้นมีรูปร่างที่จัดว่าน่าเกลียด เพราะตามตัวมีปุ่มเต็มตัวไปหมด ดูแล้วไม่น่าเข้าใกล้ แต่ยายก็รักของแก
ทั้งสองคนหมั่นทำความดีอยู่เสมอ เพราะคิดว่าที่สามีเป็นอย่างนี้เพราะสร้างกรรมไม่ดีไว้ในชาติก่อน เทวดาที่คอยดูอยู่เห็นใจสองตายาย จึงลงมาหาแล้วกล่าวว่า
"เจ้าทั้งสองเป็นคนดี ข้าเป็นเทวดาจะมาช่วย พวกเจ้าอยากได้อะไร ขอพรได้เลย ๓ ข้อ"
"จริงหรือเจ้าคะ" ยายถาม
"เออสิวะ ข้าจะโกหกพวกเจ้าทำไม"
เมื่อทราบเจตนาของเทวดาแล้ว ยายจึงเริ่มขอพรข้อที่ ๑ ทันที
"สาธุ ขอให้ปุ่มในตัวสามีของข้าพเจ้าหายไปด้วยเถิด"
เมื่อสิ้นสุดการขอพร ปรากฏว่าปุ่มที่อยู่ตามตัวของสามีหายไปทันที ยายแก่ดีใจเป็นอย่างมากที่ความต้องการของแกสมหวัง จึงขอพรข้อที่ ๒ ต่อทันที
"สาธุ ขอให้สามีเป็นคนหนุ่มที่หล่อ ๆ ด้วยเถิด"
ปรากฏว่าสามีของแกหล่อทันตาเห็น ทว่าในขณะที่กำลังเชยชมความหล่อของสามีตัวเองอยู่นั้น ยายนึกขึ้นได้ว่าถ้าสามีหล่อแต่แกกลับแก่อย่างนี้ เกิดสามีไปมีหญิงอื่นจะทำอย่างไร สติลืมยั้งคิดเพราะความอิจฉาเข้าครอบงำ จึงขอพรข้อที่ ๓ ว่า
"สาธุ ขอให้สามีของข้าพเจ้ากลับมาแก่เหมือนเดิมด้วยเถิด"
สุดท้ายสามีก็กลับมาแก่ตามที่ยายต้องการเช่นเดิม ครั้นเทวดาให้พรตามที่ยายร้องขอแล้วก็จากไป ฝ่ายยายพอเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นแล้ว และพิจารณาพรที่ได้ ทั้งสองคนได้แค่ขอให้ปุ่มของสามีหายไปเท่านั้น จึงรู้สึกเสียดายพรที่ร้องขอ แต่ก็สายเกินไป เพราะเทวดาได้จากไปแล้ว

ข้อคิด

การที่คนเราจะได้รับโอกาสที่ดีมักมีไม่มาก แต่บางครั้งคนเราก็ชอบทำลายโอกาสด้วยตัวเองอยู่เสมอ เพราะมักมองข้ามไปว่ามันต้องมีอะไรที่ดีกว่านี้รออยู่แน่นอน ยิ่งการได้โอกาสในการเป็นมนุษย์ด้วยแล้ว ถือว่าเป็นความโชคดียิ่งกว่าสิ่งใด แต่ทว่าคนเรากลับไม่ค่อยใส่ใจว่า รายละเอียดที่งดงามของชีวิตนั้นควรเป็นอย่างไร สิ่งดีที่ควรจะเกิดมีในชีวิตจึงหลุดลอยไปอย่างน่าใจหาย ดังนั้น เมื่อได้รับสิ่งดี ๆ ทั้งจากการสร้างให้ตัวเองและผู้อื่นมอบให้ เราก็ควรรักษาโอกาสนั้นไว้ด้วยความทะนุถนอม เพื่อให้สิ่งดีนั้นได้ถูกต่อยอดให้มีการเติบโตในทิศทางที่ดียิ่งขึ้นต่อไป