เราเล่นกับพี่ทำงานคนนึง (ผู้ชายอายุมากกว่าเรา 5 ปี) เค้าพูดผิดเราก็แซวว่าพูดให้มันเถิกๆ

ไม่ได้ตั้งใจจะว่าๆ หัวเค้าเถิก เค้าก็คิดว่าเราว่าเค้า ปรากฏว่าเค้าก็บอกว่าเราหัวเถิด โอเค สำหรับเรา

มันจบเพราะเราคิดว่าเราว่าเค้าเค้าว่าเรา แต่เค้าไม่จบ เพราะเค้าบอกว่าเราพ่อเราหัวล้าน ลามปามถึงพ่อ

(รู้สึกแย่มากเลยเสียใจที่มีคนมาว่าพ่อเราแล้วเราทำอะไรไม่ได้) บอกเค้าว่าอยากว่าอะไรก็ว่าเรา

อย่าเล่นถึงพ่อกับแม่ ไม่ชอบ ปรากฏเค้าก็พูดอีกว่า ขอให้ได้สามีหัวล้านเหมือนพ่อแก

เราอึ้ง แต่ถ้าเราไม่จบเราคิดว่าเราได้มีเรื่องกับพี่เค้าแน่ๆ

เราสงสารพ่อเราอะไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้เลย มันรู้สึกติดอยู่ในอก หายใจไม่ออก

เราเองก็ผิด แต่มันต้องแรงขนาดนี้เลยเหรอ

สรุป จบแล้วก็คือจบ คราวหลังก็อย่าไปเล่นกับเค้า คุยกับเขาด้วยคำพูดปกติพอแล้ว
พูดมากก็มีปัญหา คุยมากก็มีปัญหา ใช้ศัพท์วัยรุ่นก็มักมีปัญหา พูดเล่น พูดหยอกล้อก็มีปัญหา
ถามว่าทำไมเขาต้องแรงกับคุณ ก็เพราะว่านั่นอาจเป็นนิสัยของเขา ช่วยไม่ได้ที่คุณเล่นผิดคน
แต่ความเป็นจริงแล้วคุณเริ่มก่อน สิ่งที่ตามมาคุณบอกว่าแรงคุณก็ต้องทำใจ เพราะนั่นเป็นกรรม

พระพุทธเจ้าสอนให้เราสำรวจข้อบกพร่องของตนเอง เมื่อพบแล้วให้เราแก้ตรงจุดนี้
สำรวจบ่อยๆ ดูบ่อยๆ และปรับปรุงตนเอง อย่าไปโทษผู้อื่นว่าเราทำกับเขานิดเดียว
แล้วทำไม ทำไม และทำไมเขาจึงตอบแทนเราคืนเป็นสิบเท่า ร้อยเท่า แต่จงยุติ
ที่ตัวเรา สิ่งที่เขาตอบแทนเรามาขอให้จบไป และคราวหน้าพึงสำรวจตนเองก่อนที่
จะคิดหรือทำอะไรกับใคร เพราะการกระทำทุกอย่างย่อมมีผลตามาแน่นอน
ขอให้คุณคิดว่านี่เป็นบทเรียน คราวหน้าจะได้มีความสุขุมและรอบคอบมากขึ้น