ผมแค่อยากเสนออีกมุมมองว่า ทำไมคนส่วนใหญ่เวลามีเรื่องอะไรก็ถือว่าเป็นเรื่องกรรมเก่าส่วนใหญ่ กรรมก็มีทั้งในอดีตหรือกรรมเก่า แต่ ที่สำคัญกว่านั้นคือกรรมปัจจุบัน ผมตั้งกระทู้เพราะแค่อยากเสนอมุมมองว่า การที่เราทำอะไรพลาดไปเช่น โดนหลอกเงิน โดนโกงเงิน โดนหลอกให้ค้ำประกัน นอกจากจะมองว่าชดใช้กรรมเก่าแล้ว (เพื่อให้สบายใจ หรืออาจจะเป็นแบบนั้นจริง) เราน่าจะได้ประโยชน์จากประสบหาที่เลวร้ายนี้ คือ มีโอกาสมองเห็นตัวเองชัดเจนมากขึ้นว่า เราอาจจะเป็นคนเชื่อใจคนง่ายเกินไป ไม่เช็คหาข้อมูลที่ดี ไม่หาวิธีการคิดเผื่อไว้ก่อน ซึ่งสิ่งเหล่านี้เกี่ยวกับกรรมปัจจุบันทั้งสิ้น

เรื่องทุกเรื่อง....มันต้องมีจุดเริ่มต้น...

จุดเริ่มต้น...มักจะทำอย่างง่าย ๆ ...เพื่อไม่ให้ท้อจนเลิกทำ...หรือให้เข้าใจง่าย ๆ

เมื่อผ่านจุดเริ่มต้นไปแล้ว..ก็ค่อย ๆ ยากขึ้นตามลำดับ...จนถึงยากที่สุด

แต่เรื่องง่าย ๆ ...ก็ยังเหมาะที่จะเป็นจุดเริ่มต้นอยู่ดี....แต่ไม่เหมาะกับคนที่เคยผ่านไปแล้ว...

เวลาเกิดเรื่องอะไร มักจะคิดว่าเป็นกรรมเก่า...นี้เหมาะกับคนเริ่มต้นหรือ..อนุบาลกับพระสัจธรรมคำสอน..ดึงใจกลับมาให้สงบ..ไม่กระวนกระวายใจมากไปหนัก

แต่ยังไม่ใช่ความคิดที่ดีที่สุด...



อวิชชาสร้างโลก....ก็คิดคล้าย ๆ อย่างนี้...

ผมก็เห็นด้วยกับความคิดคุณนะในเรื่องการปลอบใจ อยากเสริมว่าแต่มันก็เป็นกรรมปัจจุบันเหมือนกัน แต่ก็ไม่เป็นปัจจุบันเสียทั้งหมด คำตอบที่ดีที่สุดก็คือตัวของทุกคนเองที่จะหาคำตอบโดยการพิสูจน์ด้วยกำลังฌาน

กรรม ที่กระทำเมื่อวินาทีที่แล้ว ก็เป็นกรรมเก่า ไปซะแล้วครับ

ไม่ใช่ว่า ชาติที่่แล้ว อย่างเดียว

ผมว่า อยู่ที่แต่ละคนจะตีคำว่ากรรมเก่าว่าเก่าของเขาเป็นอย่างไรนะครับ

บางคนบอก กรรมเก่าคือ วินาทีที่แล้วก็ถือว่าเก่าแล้ว ไม่เป็นปัจจุบัน
บางคนบอก กรรมเก่าคือ ชาติที่แล้ว กรรมที่ทำในชาตินี้เรียกกรรมปัจจุบัน

ส่วนที่ว่า ทำไมเกิดเรื่องอะไร ต้องคิดว่าเป็นกรรมเก่าไปซะหมด ก็เพราะ ผลที่เกิดขึ้นมันต้องมีเหตุปัจจัยนะครับ ส่วนจะเกิดจากกรรมที่เก่าขนาดไหนอีกเรื่องนึงนะ เช่น คนๆนึงเป็นหวัด ไม่สบาย ก็บอกว่าเป็นเพราะกรรมที่เราไปตากฝนมาเมื่อวานแล้วไม่ได้สระผม เช็ดให้แห้ง บางคนก็บอกนี่คือกรรมเก่า บางคนก็บอก กรรมปัจจุบัน นานาจิตตังครับ

หลังจากนั้นเราก็จะเอาความทุกข์ในครั้งนั้นเป็นบทเรียนแบบที่คุณ จขทก บอก เพื่อไม่ให้เกิดซ้ำสองอีกครับ

ขอบคุณครับ

ผมว่า อยู่ที่แต่ละคนจะตีคำว่ากรรมเก่าว่าเก่าของเขาเป็นอย่างไรนะครับ

บางคนบอก กรรมเก่าคือ วินาทีที่แล้วก็ถือว่าเก่าแล้ว ไม่เป็นปัจจุบัน
บางคนบอก กรรมเก่าคือ ชาติที่แล้ว กรรมที่ทำในชาตินี้เรียกกรรมปัจจุบัน

ทำกรรมปัจจุบันให้ดี อนาคตต้องดีแน่นอน
อย่างนี้ มิต้องรอชาติหน้าทุกกรณีหรือครับ

แต่ถ้าอนาคตคือพรุ่งนี้ เราก็ทำความดีวันนี้ได้เลย ส่งผลดีในอนาคตอันใกล้ อาจไม่ต้องรอถึงชาติหน้า

เคล็ดลับอีกอย่างคือ
กรรมหนักส่งผลก่อน
อาจไม่ต้องรอชาติหน้าครับ.....................แก้กรรมได้
ด้วยการกระทำกรรมหนัก

กรรมหนักในทางที่ดีนะ
กรรมหนักในทางชั่วเขาเรียกว่า อนันตริยกรรม............

คนเราไม่ได้มีสติปัญญาเกาะอย่กับตัวตลอดเวลา ถ้ามีปัญญาก้จะไม่โดนใครหลอกง่ายๆ แต่ขาดปัญญาตอนนั้น ใครก้สามารถหลอกเราได้ เรื่องง่ายๆยังคิดไม่ออกเลย
ปัญญาที่ว่านี้ได้จากตอนที่เกิดสติ และเกิดจากจิตเปนสมาธิ คือจิตไม่ฟุ้งซ่านเป็นต้น

กรรมเก่า กรรมใหม่ อะไรที่ทำผ่านไปแล้วก้เรียกเป็นอดีตทั้งหมด ส่วนกรรมใหม่คือกรรมที่อย่ในตอนนี้
ถือชาติปัจจุบันที่เปนชีวิตประจำวันเป็นหลัก ถ้าแก้ไขให้ดีได้ ก้เรียกว่า แก้กรรม(กรรมที่ไม่ดี) แต่ถ้าแก้ไม่ได้ ก้เรียกต้องชดใช้กรรมหรือปล่อยตามยถากรรม อย่กับเปนกรรมประเภทไหน

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม

กรรมเป็นตัวกำหนดชีวิต จิตใจ และการกระทำของเรามากที่สุด ไม่ใช่สิ่งภายนอก พูดอีกอย่างก็คือ คนเราจะดีจะชั่วอยู่ที่กรรมหรือการกระทำ จะสุขหรือทุกข์ก็อยู่ที่การกระทำ ถ้าคุณวางจิตวางใจเป็น คุณเป็นมะเร็งก็ยังมีความสุขได้ เหมือนอย่างคนญี่ปุ่นหนึ่งเขียนหนังสือเรื่อง “ไม่ครบห้า” เพราะแกไม่มีขา ไม่มีแขน มีแต่ตัวกับหัว อายุ 40 กว่า เขาเขียนตอนหนึ่งว่า ผมเกิดมาพิการ แต่ก็มีความสุขและสนุกทุกวัน เขาบอกว่าพิการเพราะกรรมในอดีตชาติ ไม่เป็นไร จะพิการเพราะกรรมหรือไม่ใช่กรรมก็แล้วแต่ แต่ที่แน่ๆ เมื่อเกิดมาพิการแล้ว เขาสามารถทำใจให้มีความสุขและสนุกทุกวันได้ การวางใจถือว่าเป็นกรรมอย่างหนึ่ง เรียกว่า มโนกรรม สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรมมีความหมายอย่างนี้ เป็นกรรมในปัจจุบันด้วย ไม่ใช่กรรมในอดีต เพราะกรรมในอดีตมันมีนัยยะคล้ายๆ พรหมลิขิต ซึ่งห่างไกลพุทธศาสนามาก

ชาติที่แล้วคุณทำอะไรมาก็แล้วแต่ สิ่งสำคัญอยู่ที่ปัจจุบันชาติ สิ่งที่คุณมีอยู่ตอนนี้จะมาจากไหนก็ตาม สิ่งสำคัญอยู่ที่คุณจะทำอย่างไรกับสิ่งที่มีอยู่ เหมือนคุณจั่วไพ่ ไม่สำคัญว่าคุณได้ไพ่อะไรมา สิ่งสำคัญคือคุณจะเล่นไพ่ในมืออย่างไรต่างหาก คุณจะเอาสิ่งที่คุณมีมาใช้ประโยชน์ได้อย่างไรนั่นคือประเด็นที่สำคัญ เปรียบเหมือนแม่ครัว 2 คน คนหนึ่งมีเครื่องปรุงทุกอย่างในครัว อีกคนในครัวไม่ค่อยมีอะไรเลย ทำไมแม่ครัวคนหลังถึงทำอาหารได้อร่อยกว่า มันอยู่ที่ฝีมือ อยู่ที่ความใส่ใจขณะปรุง นี่คือเรื่องของกรรมโดยตรง กฎแห่งกรรมไม่ได้เน้นว่าการที่คุณมีของในครัวน้อยเป็นเพราะชาติที่แล้ว แต่เน้นว่าคุณจะนำของที่มีอยู่ไม่กี่อย่างนั้นมาทำให้อร่อยได้อย่างไร แต่คนยุคนี้กลับสนใจว่าทำอย่างไรฉันถึงจะมีของในครัวครบทุกอย่าง แต่ไม่สนใจที่ฝึกปรือวิชาทำครัว หรือพยายามทำครัวให้ดีที่สุดไม่ว่าจะมีของมากหรือน้อยก็ตาม การที่คุณหมั่นฝึกปรือวิชาทำครัว ใส่ใจทำอาหารได้ดี ให้อร่อย แม้จะมีเครื่องปรุงแค่ไม่กี่อย่าง เป็นเรื่องของกรรม

กราบของพระคุณที่มา :: บทสัมภาษณ์พระไพศาล วิสาโล

กราบอนุโมทนาบุญกับผู้เจริญในธรรมและกัลยาณมิตรทุกท่านนะเจ้าค่ะ

อนุโมทนากับทุกๆ คำตอบคะ