ครั้งที่ ๑๐ นรกขุม ๕ แดนลงทัณฑ์ ๗

กายธรรมกายพุ่งลงสู่นรกภูมิ ด้วยอิทธิฤทธิ์แห่งพระธรรมกายได้บังเกิดอิทธิฤทธิ์แสง บันดาลให้เกิดแสงสว่างทั่วบริเวณนั้น
สตรีตรงหน้าผมเป็นสาวกำลังได้รับโทษจากยมทูตอยู่ ยมทูตที่อยู่กับเธอกำลังลงโทษเธอด้วยการใช้ “หวายพิษ” เฆี่ยนตีจนเกิดแผลและใช้สารพิษที่มีในยมโลกโรยทั่วไปให้เกิดพิษทั่วตัวและใช้เกลือเค็มที่มีอยู่ในโลกมนุษย์สาดเข้าที่ร่างของหญิงตนนั้น รอยแผลที่เกิดจากการเฆี่ยนตีผสมกับรอยแผลจากผลพิษที่สาดเข้าร่างทำให้เกิดรอยเน่าอย่างมิรู้หาย แม้มียาดีก็อาจจะรักษาให้หายได้ นี่เป็นกรรมที่เขาจะต้องได้รับในยมโลกในขั้นแรกเนื่องจากสตรีตนนี้เป็นหญิงกาลี ได้ใช้รูปเรือนร่างกายมนุษย์โลกของตนบำเรอร่างชายจนอิ่มหนำแล้วจากไป
ที่คอของหญิงตนนี้มีป้ายแขวนอยู่ที่คอบอกว่าชื่อ “ผีสำส่อน” ผีตนนี้ถูกมัดพันธนาการอยู่กับเสาไม้ดำสูงเหนือพ้นประมาณหนึ่งศอก แขนและขาพันธนาการด้วยตรวนเหล็ก
ผมถามยมทูต “วิญญาณตนนี้ได้ทำกรรมอะไรไว้หรือ จึงต้องลงโทษเช่นนั้น”
ยมทูตกล่าวว่า “ผีตนนี้ชาติก่อนเป็นคนไทย หาเลี้ยงตนด้วยการขายตัวบำเรอความสุขให้กับชายที่มาเที่ยวโดยแลกเปลี่ยนกับเงิน ตายลงด้วยพิษไข้ขึ้นสมอง พระพุทธเจ้าข้า”
“เราอยากจะสอบถามอะไรเขาสักหน่อย เอาตัวเขาลงมานี่ซิ” และยมทูตก็เอาตัวเขาลงมาตามคำสั่งของผม
“ฟังนะ สัตว์โลกเราอยากจะช่วยเธอ แม้เธอมีจิตคิดจะช่วยตัวเอง ขอให้เธอกล่าวความจริงทุกประการ แล้วเธอจะพ้นทุกข์ เอาหล่ะจงกล่าวความจริงมาเถิด เราจะคอยฟัง … “
“เตรียมบันทึกบัญชี” ผมบอกกับยมทูต
“เกล้าหม่อมฉันเป็นหญิงกาลี สมสู่กับชายไม่เลือกหน้า อาศัยความมีเงินของชายตนนั้น ด้วยความอยากได้ในทรัพย์สินของเขา เมื่อตายลงต้องถูกยมทูตนำชีวิตมาชำระคดีในนรก และได้ตัดสินให้มาอยู่ในนรกนี้นานสิบปีแล้วเพคะ “ เขากล่าวกับผมด้วยน้ำตา
อดีตชาติของหญิงตนนี้เป็นชาวจังหวัดสกลนคร แต่ด้วยความแห้งแล้งที่นาเก็บเกี่ยวได้น้อย ไม่พอค่าอยู่อาศัย จึงต้องออกมาทำงานเพื่อส่งเงินให้พ่อแม่ใช้จ่าย เกล้าหม่อมฉันเป็นลูกสาวคนเดียว เมื่อเกล้าหม่อมฉันมาทำงานอยู่ในกรุงเทพฯ ทำงานเป็นคนใช้ก็ถูกนายจ้างข่มขืนและไล่ออกจากบ้าน ต้องระหกระเหเร่ร่อนไปตามที่ต่างๆ เพื่อของานทำ แต่ก็ไม่ได้งาน จึงทำงานเป็นหมอนวดในสถานที่แห่งหนึ่ง ขายตัวให้กับแขกที่มาเที่ยวได้เงินทองมาแต่งตัวที่เหลือรวบรวมเป็นทุนเก็บเอาไว้ แต่ก็ไม่มีความสุขเหมือนคนทั่วไป เพาะต้องกินภายในโรงแรมไม่สามารถออกไปไหนได้ตามใจเท่าใดนัก นอกจากบริเวณใกล้โรงแรม เกล้าหม่อมฉันขายตัวมาได้เจ็ดปี ก็ต้องออกจากงานเพราะถูกบังคับให้ออก จึงออกขายตัวตามที่สาธารณะ ได้เงินไม่กี่บาทก็เอา จนเป็นโรคภายในช่องคลอด ไม่ได้รักษากับหมอเพราะค่ายาแพง จึงใช้ยากลางบ้านรักษา แต่ก็ไม่หาย จนคืนหนึ่งเกิดอาการรู้สึกแน่นหน้าอกและคับ หายใจถี่ จนขาดใจตาย ตอนนั้นก็ถูกท่านยมทูตนำตัวมาสอบสวนคดี และต้องถูกให้มาใช้กรรมในนรกนี้”
หลังจากที่ผีตนนั้นถูกเฆี่ยนตีแล้วเธอก็ถูกนำตัวไปยังอีกที่หนึ่ง ที่แห่งหนึ่งนั้น คือ ที่ ๆ มีชื่อว่า “แดนหมาดุ” ยมทูตที่นำเธอมาก็ผลักเธอเข้าไป ภายในแดนนี้วิญญาณถูกขังอยู่หลายคน แต่วิญญาณเหล่านั้นไม่ใช่คน เป็นวิญญาณต่างๆ ที่แปลงร่างเป็นสุนัขด้วยกรรมเก่า ทำให้เขาต้องมาเกิดเป็นสุนัขอยู่ในนรกนี้ (หาใช่ที่วิญญาณพวกนี้จะไม่ต้องรับกรรมเลย ตรงกันข้ามเขากลับต้องรับกรรมด้วยการตัดอวัยวะออก เพราะชาติหนึ่งของเขาก่อนที่มาเกิดเป็นหมา เขาได้ล่วงประเวณีต่อหญิงเพศแม่ และตัวเองก็อาศัยความเป็นชายชาตรีของตนที่ได้มาจากเพศผู้เป็นพ่อ เข้าล้ำกายเข้าไปในกายของหญิง ด้วยกรรมนี้ทำให้เขาต้องมาเกิดเป็นผีเปรตอยู่ในนรกขุมนี้) ด้วยกรรมที่เขาได้เคยกระทำกรรมนี้ด้วยความเมามันแห่งชีวิต ไม่ใช้ชีวิตให้เป็นไปในทางที่คุ้มค่าแห่งการเกิดเป็นมนุษย์ผลกรรมอันนั้นจักทำให้ตนเองเกิดเป็นเปรตในยมโลกยังแดนต่างๆ ด้วยรูปร่างต่าง ๆ แต่ละคนย่อมมีกรรมเป็นของ ๆ ตนจนกว่าเขาจะหมดกรรมจากไปจากเบื้องบาทกรรมแห่งมนุษย์ หญิงใดชายใดที่เคยล่วงประเวณีต่อกันโดยไม่ได้มีความเห็นจากผู้ใหญ่ของครอบครัว เขาจะต้องรับโทษจากการลงทัณฑ์ในยมโลกด้วยรูปร่างต่างๆ ตามแต่กรรมของตน เขาหมดสิ้นรูปร่างด้วยกรรมนี้ รอวันจนกว่าจะหมดกรรม นี่เป็นกรรมของเขาที่ต้องได้รับกรรมในนรก
ยมทูตที่คอยยืนควบคุมวิญญาณอยู่ได้ปล่อยให้ผีต่าง ๆ ที่เกิดในรูปของผีเปรตหมาในกายมนุษย์เข้าสู่กายมนุษย์ที่มารออยู่ วิญญาณต่างๆ เมื่อได้รับคำสั่งให้ทำการ วิญญาณต่าง ๆ นั้นก็ได้เข้ากัดกินวิญญาณตนนั้นด้วยกรรมทัณฑ์ที่บังคับอยู่ เสียงคำรามดังขึ้นอย่างระงม วิญญาณต่างๆ ที่เกิดเป็น “สุนัขปากเหล็ก” ผีตนนี้ถูกไล่ขึ้นไปบนต้นไม้จนยมทูตเขามาไล่สุนัขกลับเข้ากรง เนื่องจากผมได้สั่งให้ยมทูตจัดการเช่นนั้น
ยมทูตเอาตัววิญญาณตนนั้นมาอยู่ต่อหน้าผม
“ยมทูตเขาลงโทษเธออย่างไรบ้าง เธอจงเล่ามาเถิด” ผมถามยมทูตต่อ
“เกล้าหม่อมฉันถูกยมทูตเฆี่ยนตีทุกวันแล้วยังโรยเกลือบนตัวเกล้าหม่อมฉันเพคะ”
“แล้วเธอได้รับสิ่งใดเป็นอาหาร”
“เกล้าหม่อมฉันได้รับข้าวสุกเพียงเมล็ดเดียวเป็นอาหารทุกวันพระ”

เนื่องจากอดีตชาติของหญิงตนนี้เคยทำบุญในวันพระ และอธิษฐานขอบุญนี้จงถึงแก่ผู้ไม่มีญาติ และบุญนี้ก็ได้มาสนองเธอในนรก หลังจากได้สอบถามบัญชีกรรมจากยมทูตและขุมนรกพญายม ณ แดนกองบัญชีกรรม ก็ได้ตรวจสอบร่วมกันเพื่อหาความถูกต้องของข้อมูล และพบว่าหญิงตนนี้กล่าวความจริงทุกประการ
“เราอยากทราบความรู้สึกของเธอว่า เธอมีความรู้สึกเช่นไรที่ได้รับกรรมจากนรก”
“เกล้าหม่อมฉันรู้สึกเจ็บปวดไปหมด และทรมานมาก ไม่เคยได้รับความสุขเลย แม้มีเวลาว่างก็ต้องรับกรรมด้วยการแพร่ตัวเองเป็นเชื้อให้แก่ยมทูตที่จะนำเชื้อไปยังยมโลกแดนหนึ่ง ณ แดนเพาะเชื้อ และต้องกินขี้กินเยี่ยว ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้เลย”
“เธอกล่าวความจริงทุกประการ เราจะช่วยเธอ”
“ยมทูตบันทึกบัญชีไปตามจริงเราได้บอกกับผู้รักษาบัญชีกรรมใครก็ตามที่ได้บอกความจริงกับเราสัตว์ตนนั้นจะพ้นกรรมไปจากนี้ และด้วยบัญชาสวรรค์ที่ให้เราช่วยเหลือชีวิตสัตว์ที่กล่าวความจริงในการกระทำผิดของตน เราจึงมีสิทธิ์ช่วยเหลือเขาไปจากขุมนรกขุมนี้
“บัดนี้ สวรรค์ได้มีบัญชาให้เราเขียนหนังสือท่องนรกภูมิจากการสัมภาษณ์วิญญาณบาปตามความจริงและเธอก็เป็นคนหนึ่งที่ได้ให้สัมภาษณ์ถึงกรรมนั้นด้วยตัวเองจงพนมมือขึ้นเถิด สัตว์โลก …. “
ผมกล่าวนำ “สาธุ ข้าพเจ้าขอให้คำสัตย์ต่อสวรรค์ว่า ข้าพเจ้าจะพยายามสร้างบุญกรรมให้มากเพื่อชดใช้หนี้กรรมที่ข้าพเจ้าได้ก่อขึ้นเอาไว้ในอดีต และหากข้าพเจ้าผิดคำสัตย์ที่ให้ต่อสวรรค์ในครั้งนี้แล้วละก็ ขอให้สวรรค์ลงทัณฑ์ข้าพเจ้าเถิด “ ผีตนนี้ให้คำสัตย์ต่อสวรรค์
สภาพคำสัตย์ที่เธอกล่าวนั้น กล่าวด้วยความไม่ซื่อ ไม่มีจิตที่จะพ้นทุกข์จริง จึงเร่งรีบสาบานจนผมจับผิดได้เธอได้กล่าวคำโกหกผมและได้ให้คำสาบานต่อสวรรค์อย่างเป็นความจริง แต่ความจริงนั้นย่อมมีอยู่ในโลก ไม่มีใครรู้ ไม่มีใครเห็น ตัวเองนั่นแหละเป็นคนเห็นแท้สุดด้วยตัวเอง
“ยมทูต รับคำบัญชาจากเรา วิญญาณบาปตนนี้ยังไม่รู้สำนึกถึงกรรมที่ตนก่อเอาตัวเขาไปลงโทษยังขุมนรกขุม ๓ เพื่อรับกรรมที่เขากล่าวผิดกับเราและเบื้องบน”
ยมทูตทั้งสองรับคำและนำตัวผีตนนั้นไปตามคำบัญชา

หากเคยเที่ยว นวด หรือ นอนกับ แฟน โดยที่ไม่แต่ง จะโดนด้วยไหมครับ