สมัยหนึ่ง พระมหาโมคคัลลานะ เห็นเปรตตนหนึ่ง โผล่ศีรษะขึ้นมาจากหลุมขี้ ศีรษะ ใบหน้า และปากเต็มไปด้วยอุจจาระ ไม่นานก็มุดกลับลงไปในอุจจาระดังเดิม พระเถระทูลถามบุพกรรมของเปรตกับพระพุทธเจ้า

พระพุทธองค์ตรัสว่า เมื่อก่อนเปรตตนนี้เกิดเป็นชายหนุ่มรูปงามในเมืองราชคฤห์ เขาอาศัยความหล่อเหลาหลอกล่อหญิง และกระทำการร่วมประเวณีกับพวกนาง โดยไม่สนใจว่าหญิงผู้นั้นจะเป็นญาติ พี่น้อง หรือภรรยาของใคร เพราะความที่เขาเป็นคนมักมากในกาม

ด้วยผลแห่งกรรมที่เกิดจากการไม่สำรวมในกาม หลังจากตายไปเขาได้ไปเกิดในนรกหลายปี พ้นจากนรกแล้วด้วยอำนาจของเศษกรรมจึงมาเกิดเป็นเปรตจมอยู่ในหลุมขี้

กามกิจ เป็นกิจที่เกลือกกลั้วด้วยของสกปรกทั้งคราบน้ำลายและน้ำกามที่เน่าเหม็น ผู้ที่ทำตัวหมกมุ่นในเรื่องกามจึงเป็นผู้ที่ยินดีในของสกปรก ดังนั้น กรรมจึงจัดสรรผู้ที่มัวเมาในกามให้ต้องมาคลุกเคล้ากับของสกปรกโสโครก


เครดิต : หนังสือ “ระวังจะเป็นเปรต”
ส่งเสริมคุณธรรม พัฒนาชีวิต นึกถึงธรรมะ คิดถึงพุทธะดอทเน็ท

เรื่องคูถนิมุคคเปรต
โดยสมัยนั้น พระผู้มีพระภาคพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ พระเวฬุวันวิหาร อันเป็นสถานที่
พระราชทานเหยื่อแก่กระแต เขตพระนครราชคฤห์ ครั้งนั้น ท่านพระลักขณะกับท่านพระมหา-
โมคคัลลานะ ...
ท่านพระมหาโมคคัลลานะกล่าวว่า อาวุโส ผมลงจากคิชฌกูฏบรรพต เขตพระนครราช-
คฤห์นี้ ได้เห็นคูถนิมุคคเปรตชาย ผู้จมอยู่ในหลุมคูถท่วมศีรษะ ...
ครั้งนั้น พระผู้มีพระภาครับสั่งกะภิกษุทั้งหลายว่า ดูกรภิกษุทั้งหลาย ... สัตว์นั้นเคยเป็น
ชู้กับภรรยาของชายอื่น อยู่ในพระนครราชคฤห์นี้เอง ...

พระไตรปิฎก ฉบับบาลีสยามรัฐ (ภาษาไทย) เล่มที่ ๑
พระวินัยปิฎก เล่มที่ ๑ มหาวิภังค์ ภาค ๑
ข้อที่ ๒๙๕ หน้าที่ ๔๓๑
***นี่คือพุทธวจน