ครั้งที่ ๑๓ นรกขุม ๕ แดนลงทัณฑ์ ๑๒

“ขอโปรดสัตว์ในนรก” คำอธิษฐานนี้ผมใช้ทุกครั้งในการโปรดสัตว์ ในการสัมภาษณ์วิญญาณบาปในนรก ด้วยการแสดงสัจกรรมให้กับตน
เส้นทางเบื้องล่างที่ผมเดินไป เป็นเส้นทางยาวมีแสงสว่างเรือง ๆ ตามทาง ผมใกล้เข้าไปยังถ้ำแห่งหนึ่งเหนือปากถ้ำมีอักษรเขียนบอกไว้ว่า “ ถ้ำค้างคาวพิษ ”มีเสียงยินแว่ว ๆ ดังขึ้นว่า “อย่าเข้าไปครับท่าน”
ผมหันมามอง เมื่อยมทูตเห็นหน้าผม เขาก็คุกเข่าลงน้อมกราบถวายบังคมแล้วบอกว่า “ข้าพระพุทธเจ้าไม่ทราบว่าเป็นใครในตอนแรก จึงมิได้ถวายบังคมไป และด้วยกรรมนี้ขออย่าเป็นไปซึ่งความบังอาจในตนแห่งข้าด้วยเถิดพระพุทธเจ้าข้า”
“เราไม่เอาความเธอหรอก ยมทูต” ผมบอกต่อไป
แล้วเขาก็ได้กล่าวขึ้นมาว่า “ข้าพระเจ้าขอรับธรรมทาน ด้วยเก้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ ด้วยบารมีพระปกเกล้าขอถวายบังคมเดชฤทธิ์อิทธิศร ด้วยเกล้าบารมีปกเกล้าปกกระหม่อมพระพุทธเจ้าข้า”
“เธอลุกขึ้นเถิด”
“ทำไมถึงห้ามไม่ให้เราเข้าไป จงบอกเราเถิด”
ยมทูตบอกกับผมว่า ในถ้ำนั้นมีค้างคาวพิษอยู่มากมาย เขาจึงห้ามไม่ให้ผมไป
“ที่เรามานี่ก็เพื่อจะสัมภาษณ์วิญญาณบาปที่ตกนรกในขุมนี้สักหน่อย”
ผมเดินก้าวไปตามยมทูตชี้ให้ ผมพบทางหลายทางแยกอยู่ แต่ผมก็อธิษฐานเพื่อรู้เส้นทางในยมโลกก็เกิดความรู้ขึ้นว่าเส้นทางนี่ไม่ใช่เส้นทางจริง เส้นทางข้างขวาของผมนั่นคือเส้นทางจริง ผมจึงได้เดินไปตามเส้นทางขวา ผมเดินไปสุดถ้ำแห่งหนึ่ง มีเสียงโอดครวญออกมาจากถ้ำ ผมก็เดินเข้าไปในถ้ำ และเห็นชายคนหนึ่งกำลังถูกลงโทษ ในถ้ำแห่งนั้นมีแสงสว่างพอสมควรพอมองเห็นสภาพภายในได้ ทรายบนพื้นนั้นทอแสงเป็นประกายเมื่อต้องกับแสงไฟจากไต้หลายอันที่ปักไว้ตามผนังถ้ำ พื้นทรายในถ้ำมีความเห็นหินและทรายผสมอยู่ จึงมีทั้งความนิ่มและความแข็ง
“ไปอีก…” ยมทูตร้องสั่ง

ผมเห็นชายตนนั้นไถตัวไปตามพื้นอย่างแรง และมีเสียงสืดสาดดังขึ้นจากการเคลื่อนตัวของเขา
ลักษณะของชายคนนี้ มีลักษณะอยู่หลายอย่างอันเป็นสิ่งบอกถึงว่าทำกรรมอะไร ชายคนนี้คนเปลือยกายอยู่บนพื้นดินในลักษณะนอนคว่ำราบอยู่กับพื้น เข่าสองข้างขันอยู่กับพื้นเพื่อที่จะคืบคลานไปข้างหน้าตามคำสั่งยมทูต เบื้องหลังของเขามีเท้าของยมทูตเหยียบอยู่บนแผ่นหลังเขา
หลังจากที่ผมได้ยืนดูสภาพการลงโทษอยู่พักใหญ่ ยมทูตก็ได้เงยหน้าขึ้นมามองผมและรีบทรุดลงนั่งทันทีพร้อมกับถวายบังคมผม
“ข้าพระพุทธเจ้าขอรับธรรมทานด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ ด้วยบารมีพระปกเกล้า ขอถวายบังคับเดชฤทธิ์อิทธิศร ด้วยเกล้าบารมีปกเกล้าปกกระหม่อมพระพุทธเจ้าข้า”
ผมรับคำ พร้อมกับบอกเขาว่า “เราต้องการมาสัมภาษณ์วิญญาณบาปที่ตกอยู่ในนรกขุมนี้สักหน่อย”
“ไปเอาตัววิญญาณนั้นมานี่ซิ ยมทูต” ผมร้องสั่ง
ยมทูตสององค์ที่คุมการลงทัณฑ์อยู่ได้เดินกลับเข้าไปตามทางที่เดินออกมา และกลับมาพร้อมกับวิญญาณบาปตนหนึ่ง พร้อมกับกล่าวว่า “ข้าพระพุทธเจ้าได้นำวิญญาณตนนี้มาแล้ว พระพุทธเจ้าข้า”
ผีตนนี้มีชื่อว่า “ผีลามก” ผีตนนี้มีลักษณะสังเกตใหญ่ ๆ ของผีตนนี้คือ มีเลือดไหลเปรอะทั่วบริเวณอวัยวะเพศของเขา อวัยวะเพศของเขายับเยินจนดูไม่เป็นรูปเป็นร่าง ซึ่งพอจะทราบถึงกรรมที่เขาได้ก่อไว้
“ข้าพระพุทธเจ้าเป็นคนจังหวัด “จันทบุรี” มีอาชีพเป็นพ่อค้ากุ้งอยู่ในตลาด และรับจ้างทำงานทั่วไป แต่ต่อมาลักขโมยของ ๆ นายจ้างจึงถูกไล่ออกมา เขาให้เงินเดือน ๆ ละ สี่ร้อยบาท พร้อมกับอาหาร ทำให้ข้าพระพุทธเจ้าไม่มีเงินเหลือเก็บ จึงต้องลักขโมยของ ๆ เขาไปขายเอาเงินมาใช้จ่าย ต่อจากนั้นก็ถูกนายจ้างจับได้และแจ้งตำรวจให้จับข้าพระพุทธเจ้าเข้าคุก เมื่อออกมาจากคุก มีความต้องการที่จะแก้แค้นนายจ้างคนนี้ให้ได้ จึงไปดักพบเขาและใช้กำลังบังคับข่มขืนจนสำเร็จแล้วหนีไปด้วยกรรมอันนั้นทำให้ข้าพระพุทธเจ้าต้องพิการตลอดชีวิต เพราะว่ากรรมลักทรัพย์ตอบสนอง และตายด้วยโรคมะเร็งในปอด ศพของข้าพระพุทธเจ้าถูกตำรวจนำไปเก็บรักษาไว้ที่โรงพยาบาลเพื่อรอญาติมิตรมารับไปฌาปนกิจ”
ผมได้กล่าวต่อไป “เธอยังมีกรรมต้องใช้อีก แต่ด้วยกรรมที่เธอได้สารภาพผิดถึงการกระทำที่เธอได้ทำไว้ในอดีตนั้นได้ช่วยให้เธอไม่ต้องใช้กรรมนั้นอีกต่อไป เธอจงพนมมือขึ้นแล้วกล่าวตามที่เราว่าเถิด”
“สาธุ ข้าพเจ้าให้คำสัตย์ต่อสวรรค์ว่า ข้าพเจ้าจะขอรักษาพรหมจรรย์ตลอดชีวิตเพื่อชดใช้กรรมที่เคยก่อไว้ในอดีต และจะสร้างบุญกุศลเพื่อช่วยเหลือผู้อื่นที่เดือดร้อน หากข้าพเจ้าผิดคำสัตย์เมื่อใด ขอให้ข้าพเจ้าถูกธรณีสูบด้วยเถิด”
“ขอให้เธอจงรักษาคำสัตย์ที่เธอให้ต่อสวรรค์ ให้มั่นคง แล้วเธอจะพ้นกรรม”
ถึง มวลมนุษย์โลก
“ชีวิตทุกชีวิตมีค่า จงอย่าเบียดเบียนซึ่งกันและกัน ขอให้รักษาศีลให้มั่น และหมั่นสร้างบุญบารมีเพื่อความหลุดพ้นของตัวท่านเองนั้นเถิด”
สมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต) พรหมรังษี

ความจนเป็นทุกข์