หวัดดีค่ะ เป็นสมาชิกใหม่ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะค่ะ และขอคำแนะนำด้วยค่ะ

หวัดดีค่ะ ตอนนี้กำลังมีความทุกข์ เวลาลูกดื้อ ซน ไม่เชื่อฟัง แล้วจะโมโหมาก ดุ และ ตีลูก ซึ่งไม่อยากเป็นแบบนี้เลย เพราะทำแล้วรู้สึกตัวเองทุกข์มาก เสียใจมาก อยากจะทำให้ตัวเองใจเย็นลง ไม่โมโหง่าย และควบคุมอารมณ์ตัวเองให้มากกว่านี้ ไม่ทราบมีใครจะแนะนำธรรมะ หรือวิธีปฏิบัติยังไงได้บ้างค่ะ ขอบคุณมากค่ะ

สวัสดีค่ะ ยินดีต้อนรับนะคะ

ปัญหาของเราก็คล้ายๆกับคุณเลยค่ะ ลูกเรากำลังดื้อ และเอาแต่ใจมาก

เราซื้อหนังสือ มีความสุขให้ลูกเห็น เป็นคนดีให้ลูกดู อ่านแล้วได้ข้อคิด แนวทางปฏิบัติดีๆเยอะเลยค่ะ

ลองหาอ่านดูนะคะ เอาใจช่วยนะคะ

ส่วนใหญ่พ่อแม่จะเลี้ยงลูกแบบตามใจตัวเองเป็นหลักก็เพราะใช้ความเป็นตัวตนสูง(อัตตา) คิดว่าเราให้สิ่งที่ดีกับลูกเราแล้วซึ่งนั่นก็ไม่ผิดหรอกนะ แต่มันใช้ไม่ได้สำหรับลูกบางคน ควรจะเข้าใจในสิ่งที่เขาเป็นจะดีกว่าไปบังคับให้เขาเป็นอย่างที่เราต้องการ เรามีหน้าที่คอยดูแล แนะนำ ตักเตือน ว่ากล่าวเมื่อเขาทำผิดด้วยหลักของความเมตตาธรรม ห้ามใช้อารมณ์หรือบังคับเด็ดขาด มันไม่ได้ผลและจะยิ่งทำให้เด็กดื้อมากขึ้นอีก ลองใส่ใจในความรู้สึกนึกคิดของลูกว่าเป็นเช่นไรแล้วเราจะเข้าถึงจิตใจที่แท้จริงของลูกเรา พอเข้าใจแล้วเราก็สามารถที่จะสอนหรือแนะนำอะไรแก่ลูกได้โดยที่ลูกจะไม่มีความรู้สึกว่าโดนบังคับ ลูกก็จะเริ่มไม่ดื้อ เราก็ไม่ทุกข์ ลูกก็มีความสุข ทั้ง 2 ฝ่าย เพราะถ้าเด็กโดนบังคับและถูกผู้ใหญ่ใช้อารมณ์เด็กเขาจะคิดว่าพ่อแม่ไม่รักเขา นี่ก็เป็นอีกสาเหตุนึงที่ลูกดื้อ อย่าลืมว่าสังคมเดี๋ยวนี้เปลี่ยนไปมากแล้ว

ลองย้อนกลับไปคิดถึงตอนที่เราอายุเท่านี้บ้างสิคะ ว่าตอนนั้นเราคิดอะไร รู้สึกอย่างไร ต้องการอะไร

แล้วพิจารณาดู บางทีเราอาจได้แง่คิดจากตรงนั้น เพื่อนำมาปรับใช้กับลูกเราได้บ้าง

สวัสดีครับ

สวัสดีคับผม .... ผมชื่อ กำลังเพียร นะคับ