สวัสดีครับ

ขอให้มีความสุขในลานธรรมจักรแห่งนี้ด้วยครับ

รู้มากยากนาน รู้น้อยพลอยรำคาญ สู้ไม่รู้อะไรเลย...


ยินดีต้อนรับครับ

หลานเอ๋ย อย่าคิดอย่างที่หลานเขียนมานะขอรับ
เพราะสิ่งที่หลานเขียนมา ว่า "รู้มากยากนาน รู้น้อยพลอยรำคาณ สู้ไม่รู้อะไรเลย" มันเป็นความคิดของคนเขลาเบาปัญญานะหลาน
มนุษย์เป็นสัตว์ประเสริฐ ต้องเรียกรู้ ศิลปวิทยาการด้านต่างๆตามความถนัด รู้น้อยนิดหนึ่ง ก็ยังดีกว่าไม่รู้ เพราะรู้น้อยนิดหนึ่ง สามารถพัฒนาให้รู้มาก รู้แตกฉาน รู้ถ่องแท้ได้
รู้มาก ไม่ได้ทำให้ยากดอกขอรับ ยิ่งรู้มาก ก็ย่อมสามารถ สร้างพฤติกรรม หรือประกอบกิจกรรม หรือดำเนินกิจกรรม ต่างๆตามความรู้นั้น ได้ง่าย ได้สะดวก กว่าคนที่ไม่รุ้นะขอรับ
เปลี่ยนความคิดใหม่นะหลานนะ เห็นอะไรเป็นต้องศึกษาจดจำเอาไว้ ในชีวิตประจำวันของเราต้องได้ใช้อย่างแน่นอน นะหลานเอ๋ย

ดู ๆ แล้วก็อดที่จะขำการเสวนาธรรมสไตล์หยิกแกมหยอก...ของท่านลุง Bud ไม่ได้จริง ๆ

ไบก้อนคิดว่า

รู้มากยากนาน รู้น้อยพลอยรำคาญ สู้ไม่รู้อะไรเลย...

มันก็ต้องมีส่วนจริงอยู่บ้างสิ่คะ เพราะมันเป็นสำนวนไทย

คุณลุง Bud ไม่ลอง นำเสนอ ทั้งในลักษณะ
ธรรมที่สนับสนุน สำนวนนี้
และ ธรรมที่แก้ทางสำนวนนี้..ล่ะคะ

แบบว่า...ไบก้อน...อยากได้ยลทัศนะของลุง Bud ในหลาย ๆ มุมมอง น่ะค่ะ...

ประมาณอยากเห็นลุง Bud หมุนตัวโพสท่าในหลาย ๆ องศา น่ะค่ะ...











ภาพนี้ดูแล้วเวียนหัวมั๊ยคะ....

ท่านตาเอ๋ย อย่าเพิ่งคิดอย่างที่ท่านตาเข้าใจนะขอรับ
ทุกสิ่งล้วนมีเหตุ มีผลอยู่ในตัวของมันทั้งนั้นครับ บางสิ่งมันมีหลายด้านด้วยซ้ำ
ก็เหมือนกับมือของเรา นอกจากเอาไว้เขกกะบาลเพื่อนแล้ว ยังเอามาจับมือเชื่อมไมตรีให้แน่นแฟ้นได้
รู้มากยากนาน (ความรู้เป็นสิ่งมีค่า รู้ไว้นั่นก็ดี ถูกต้องแล้ว แต่ถ้ารู้ในสิ่งผิดนี่ยากนานเลยครับ)
รู้น้อยพลอยรำคาญ (ถ้าเรารู้ตัวว่าเราความรู้น้อยนี่ ถือว่าดี ประเมิณตนให้ต่ำ ๆ ไว้ ถ่อมตัว ๆ สิ่งต่อไปคือทำอย่างไรจะได้เพิ่มพูนความรู้จร้า)
สู้ไม่รู้อะไรเลย (เหมือนอย่างข้างต้นที่กล่าวมานั้น ถ้าจะรู้ในสิ่งที่มันผิด ขอไม่รู้เลยยังดีกว่า)

เหมือนกับครู ถ้าจะสอนศิษย์ในทางเสื่อม ปล่อยให้ศิษย์โง่อยู่อย่างนั้นดีกว่า



อนุโมทนานะครับคุณตา Buddha

ยินดีต้อนรับค่ะคุณแจกัน

ยินดีตอนรับครับ

สวัสดีครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับ

เช่นกันคร๊าบบบบ
อนุโมทนาครับ

...สวัสดีเจ้าค่ะ...

...ทราบหรือไม่...เวลาที่เราสวดมนต์...การเจตนาศีล5บริสุทธิ์ที่สุดเลยนะ...
...เพราะเรากำลังทำความดีด้วยกาย วาจา ใจ...ไม่ผิดศีลข้อใดเลย...
...การสวดขอให้จิตจดจ่ออยู่กับบทสวดนั้น...ถ้าสวดแปลด้วยจะดีมาก...
...ขอให้เพิ่มอีกนิดคือให้มีจิตตภาวนา...คือการนั่งสมาธิเริ่มวันละ 5 นาทีก็ยังดี...

...สมาทานกรรมฐานก่อนทุกครั้ง...ให้ตั้งนะโม 3 จบ...ต่อด้วยคำสมาทานดังนี้...
...ข้าพเจ้าขอสมาทานเอา...ซึ่งสัมมาทิฐิที่เป็นความเห็นถูกต้อง...
...ให้เห็นธรรมชาติล้วนๆไหลไป...เกิด-ดับตามเหตุปัจจัย...ข
...ขอให้พบดวงแก้ว...ขอให้แคล้วบ่วงมาร...ขอให้พบธรรมะอันผ่องใส...
...ด้วยการเจริญสมาธิกรรมฐานด้วยเทอญ...สาธุ... ทำจิตใจให้สงบด้วยนะ :b20:

...จากนั้นนั่งพับเพียบหรือขัดสมาธิก็ได้...หงายฝ่ามือบนตักเอามือขวาทับบนมือซ้าย...
...ท่องพุทโธในใจไปด้วยจะดีมาก...หายใจเข้าพุท...หายใจออกโธ...
...ให้ใจติดกับพุทโธ...กำหนดดูลมหายใจที่ปลายจมูกไปด้วยได้ยิ่งดี...
...การแผ่เมตตาทำทั้งก่อนและหลังนั่งสมาธิให้สรรพสัตว์...
...อย่าลืมแผ่เมตตาตนเองก่อนด้วย...เพราะการแผ่เมตตาตนเอง...
...เป็นการแสดงความรักเมตตาต่อตัวเองให้รู้ว่าเรายังรักชีวิตเราเองชีวิตอื่นก็เช่นกัน...

...นอกจากนั่งสมาธิแล้วยังมีเดินจงกรมอีกนะ...เอาสั้นๆแค่นี้ก่อนนะเจ้าคะ...
...ปฏิบัติเจอปัญหาอะไร...ค่อยเขามาคุยในลาน...มีกัลยาณมิตรเยอะเลย...

สวดมนต์ก่อนนอน มองทุกอย่างเป็นกลาง ทำตัวพอดี มีใจเผื่อแผ่คนใกล้ชิด ได้ทั้งมิตรและกุศลครับ
ขออนุโมทนา ทุกๆ ความดี ครับ