อยากได้กำลังใจ อยากได้คำสอน อยากได้ที่ปรึกษา เพื่อที่เราจะเข็มแข็ง เหนื่อยเหลือเกินค่ะ ท้อใจมาก
ไม่เคยคิดฝันว่าจะเจอสถานการณ์แบบนี้ มันเหมือนตายทั้งเป็น พูดตรงๆ เคยคิดฆ่าตัวตาย แต่พยายามนึกถึงพ่อแม่ ลูกและลูกในท้อง ตอนนี้อยากได้กำลังที่จะทำให้เราสู้ เราอยากตัดใจจากแฟนมากๆ เค้าทำลายความรู้สึกทำลายความรักที่เรามีให้ มันเมือนตลอดที่อยุ่กันมา เราอยุ่กับการหลอกลวง เค้ามีเมีย แต่เค้าเลิกกัน จนมาวันนี้เรารุ้ว่าเค้าไปคืนดีกับเมียเค้า แล้ว รู้อีกว่ายังมี ผู้หญิงอีกหนึ่งคน เราถามเค้าเค้าโกหกตลอด ไม่มีไม่มี เราอยากหนีไปให้ไกลที่สุด เมื่อรุ้ความจิง เพราะเราไม่สามารถรับตรงนี้ได้เลย พอเราทั้ง3มาชนกัน เค้าพูดเห็นแก่ตัวมาก พูดให้เรารับเค้าให้ได้ เค้าจะอยุ่แบบนี้ทั้ง3คน เค้าพูดต่อหน้า เรา กับผู้หญิงอีกคน เราบอกไปเรารับไม่ได้ ถ้ารับไม่ได้ ก้อต้อง ไปแล้ว มันเหมือน เราฝัน เราทำอะไรไม่ได้เลยจิง ๆ
แล้วเราถามถึงลูกล่ะ ทำมัยทำกับเราแบบนี้ ทำมัยไม่บอกกับเรา ตั้งแต่เราไม่ท้อง มาหลอกให้รัก ทำมัย คุณรุ้มั้ย เค้าตอบว่า ตอนนี้เรายัง เลิกกับเค้าทัน มันเจ็บอย่างบอกไม่ถูกเลย แต่พอเรากลับมาบ้าน เค้าบอกเราว่า เค้าทำเพราะธุรกิจ เค้าหวังแต่หาเงินอย่างเดียว ทำมัยอ่ะ เค้าชอบผู้หญิง เล่นการพนัน เป็นผู้หญิงขายตัว หรอ เค้าบอกเราว่าเค้าสัญญา ว่าจะไม่มีเรื่องบนเตียง แต่ที่ใหนได้ค่ะ เมื่อคืน เค้าทิ้งเราไปนอนกับผู้หญิงคนนั้น แล้วมาบอกเรา ว่่าไปเล่นไพ่ ตอนนี้ ใจนึง อยากเดินออกไปแล้วค่ะ แต่อีกใจ เหมือนจะรอเค้า ถ้าถามว่า อยากเอาแบบใหนมากกว่า ตอบเลยว่า อยากเดินออกไปจริงๆ แต่ทำใจยากมาก มันหลายๆเรื่อง ใหนลูกในท้อง 4เดือน แล้วคลอด มาเราจะอยุ่อย่างไร เราไปทำงาน ใครเลี้ยงลูก เราเลี้ยงลูก ใคร จะหาเงิน เครียดมากจิงๆ

หวัดดีค่ะเจ้าของกระทู้
คุณน่าสงสารจริงๆค่ะ แต่ก็อย่างที่ท่านวิริยะ บอก สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ยอมรับความจริง
และค่อยคิดหาทางค่ะ อย่าใจร้อน มองดูคนอื่น หรือ ดิฉันก็ได้ ที่ผ่านมาแล้วแต่ละคนก็ทุกข์มาแล้ว
ทั้งนั้นเราบอกตัวเองว่าเราทำใจไม่ได้ เรายังรักเขาอยู่ แต่สุดท้าย ตนเป็นที่พึ่งแห่งตนค่ะ
รักตัวเองและลูกในท้องคุณดีกว่า ผู้ชายที่คิดนอกใจเรา เขาไม่ได้ซื่อสัตย์กับเราคนเดียวนะค่ะ
เรื่องของคุณมีผู้หญิงเกี่ยวข้องรวมคุณก็เป็น 3 คนแสดงว่าเขาไม่ได้จริงใจกับใครสักคนเลยค่ะ
คุณเรียกร้องให้เขากลับมามันคงเป็นเรื่องยาก ลูกไม่ใช่เครื่องมือต่อรองหรอกนะค๊า ให้คุณคิดว่า
คุณเลือกที่จะมีความสุขกับลูก หรือคุณจะกำความทุกข์หากได้เขาคืนมา เลือกที่จะสละเขาออก
ไปเพื่อความสุขในภายหน้า หากเขากลับมาคุณก็ต้องเหนื่อยกับการที่จะดูแลเขา เอาใจเขาไม่ให้เขา
ออกไปหาเศษหาเลยนอกบอก คุณคงจะเหนื่อยหลายเท่าตัวกับการดึงคนๆหนึ่งไว้ ช่างใจดูนะค๊า
คนทำดี ย่อมได้ดี คนทำชั่วย่อมได้ชั่วค่ะ ขอให้คุณคิดด้วยความมีสติ และขอให้บุญรักษา
ตัวคุณและลูกของคุณนะค๊าา เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ๆๆ ต้องเดินด้วยตัวเองค่ะ ล้มแล้วลุกขึ้นมานะค๊า..

ในฐานะที่เคยตกอยู่ในสถาณการณืเดียวกันกับคุนเมื่อก่อน ตอนนั้นดิฉันคิดเรื่องเดียวค่ะคือลูก
ลูกในท้องสำคัญที่สุด สำคัญมากกว่าสามี เพราะลูกคือสายเลือดของเราแต่ผู้ชายที่ขึ้นชื่อว่าเป็นสามี ถ้าเค้าเลิกกับเราไปเค้าก็กลายเป็นแค่คนอื่น ดิฉันไม่สนใจว่าเค้าจะทำอะไรกับใครที่ไหน ไม่ต้องการรับรู้ เพราะเรามีข้อตกลงกันว่า เราสองคนจะรับผิดชอบลูกด้วยกัน ส่วนเรื่องส่วนตัวของเค้าจะไม่ก้าวก่ายแต่เค้าต้องทำหน้าที่พ่อของเด็กคนนี้ นี่คือวิธีแก้ปัญหาและทางออก คุณอย่าไปเรียกร้องว่าต้องให้สามีเลือกคุณและลูกและตัดผู้หญิงคนอื่นๆเลยค่ะ เพราะเค้าจะไม่มีวันทำตามคำขอร้องของคุณหรอก สิ่งเดียวที่คุณจะทำคือ ขอให้เค้าเมตตาลูกแต่ไม่ใช่เลือกคุณกับลูก คุณทำได้มั้ยค่ะ สามีของคุณมีวิบากกรรมกามเมและไม่สามารถถอนตัวออกจากวิบากกรรมนั้นได้ เค้าก็ต้องตกอยู่ในสภาวะนั้น สิ่งเดียวที่คุณควรทำก็คืออโหสิกรรมให้สามี และอยู่กับลูกของคุณไม่ต้องคิดฟุ้งซ่านเรื่องสามีค่ะ ทำจิตใจให้ผ่องใสเพื่อลูกในท้อง คุณบอกว่าอยากเลือกวิธีเดินออกไปจากชีวิตเค้า นั่นเป็นวิธีที่ถูกต้องแล้วค่ะ เป็นวิธีที่คุณจะหลุดพ้นจากวิบากกรรมของคุณเช่นกัน แต่คุณต้องเข้มแข็งและกำลังใจที่สำคัญของคุณคือลูกในท้อง และครอบครัวญาติพี่น้องที่จะดูแลคุณในสถาณการณ์ที่คุณไม่มีใคร หวังว่าคุณจะเข้มแข็งและสามารถทำในสิ่งที่ถูกต้องได้นะค่ะ คุณลองพูดประโยคนี้กับสามีดูนะค่ะ
ถึงคุณจะไม่สามารถเป็นสามีที่ดีของฉันได้..แต่อย่างน้อยฉันหวังว่าคุณจะเป็นพ่อที่ดีของลูกของเรา..
และก็อยู่เฉยๆไม่ต้องไปจิกไปตื้อไปโทรตาม เค้าจะไปไหนก็เรื่องของเค้า เราต้องคิดอยู่เรื่องเดียวลูกในท้องจะต้องออกมาแข็งแรงและสมบูรณ์ เอาใจช่วยอีกแรงนะค่ะ

จริงๆแล้วดิฉันผ่านเหตุการณ์นั้นมา เพราะว่าดิฉันเป็นผู้หญิงที่เข้มแข็งและความกล้าที่จะทำในสิ่งที่สามีคาดไม่ถึง...เพราะดิฉันเป็นคนอ่อนนอกแข็งใน ทำให้สามีกลัวและไม่สามารถเดาความรู้สึกฉันได้ (ดิฉันจะพูดน้อยแต่ต่อยสลบเลยค่ะ555)ตอนที่เกิดเหตุการณ์ที่สามีแอบนอกใจ ดิฉันไม่แคร์ในสิ่งที่เค้าทำเลยค่ะ ดิฉันบอกเค้าว่าอยากทำไรก็เชิญตามสบาย เพราะเค้าไม่ได้สำคัญกับดิฉันเท่าลูกในท้อง (และมันเป็นเรื่องจริงค่ะลูกดิฉันสำคัญกว่าเค้า)ดิฉันบอกเค้าว่าไม่ต้องรู้สึกผิดต่อสิ่งที่ทำกับดิฉัน แต่รู้จักผิดชอบชั่วดีในฐานะของคนเป็นพ่อ เค้าฟังเค้าคงจะสะอึกอยู่เหมือนกัน และมีอีกประโยคนึงที่ดิฉันเอาเค้าอยู่หมัดก็คือ ถ้าลุกในท้องดิฉันไม่ได้รับความเป็นธรรม เค้ากับดิฉันได้เห็นดีกันแน่ ชีวิตเค้าจะต้องพังพินาศด้วยน้ำมือดิฉันกับลูก และดิฉันก็ขู่ว่าถ้าไม่รับผิดชอบก็จะฟ้องร้องค่าเลี้ยงดูบุตร (เหอๆตอนนั้นดิฉันโหดมาก) และดิฉันก็ลั่นวาจาว่า ถ้าเมื่อไหร่เค้ากล้าทิ้งสายเลือดที่เกิดจากเค้าได้ลง เค้าจะไม่มีวันได้มีทายาทคนไหนอีกต่อไปนอกจากลูกดิฉัน เชื่อมั้ยค่ะ คำพูดนั้นมันศักสิทธิ์เค้าไม่มีทายาทจริงๆนอกจากลุกชายดิฉันที่เกิดกับเค้า ทุกวันนี้ดิฉันรู้สึกกลัวมาก กลัวคำพูดของตนเองที่เจือด้วยโทสะเพราะจิตที่คิดพยาบาทมันกลายเป็นฝันร้ายจนถึงทุกๆวันนี้ อ่านเรื่องราวของดิฉันแล้วหวังว่าคุณควรจะเลือกเฉพาะสิ่งที่สมควรทำและไม่สมควรทำ อย่าทำอย่างดิฉันที่เคยผิดพลาดเพราะคำพูดของตนเอง
ขอให้คุณ จขกท ผ่านอุปสรรคครั้งนี้ให้ได้นะค่ะ

เข้ามาให้กำลังใจค่ะ
เห็นใจจังเลยนะค่ะ คุณอยู่ในช่วงมรสุมชีวิต
ชีวิตมีขึ้น-มีลง เหมือนชิงช้าสวรรค์ ต้องพยายามค่ะ
เป็นกำลังใจให้ตัวเองมากๆๆๆๆ...
ว่ากันว่า "ฟ้าหลังฝน...มักสวยงามเสมอ"

"บางครั้ง....ก็ท้อ...จนอยากจะยอมแพ้
บางครั้ง...ก็แย่...จนอยากจะหนีหาย
บางครั้ง...ก็เจ็บ...จนแทบจะอยากตาย
แต่สุดท้าย...เราต้องอยู่ได้...ด้วยตัวเอง"

ขอบคุณ ทุก ๆ คน มาก นะค่ะ ตอนนี้ ท่อง ไว้ในใจตลอด เลยค่ะว่า เราต้องอยุ่ได้เพราะตัวเราเอง
อะไรที่ไม่ใช่ของเรามันก้อไม่ใช่ ท่องอย่างนี้ทุกครั้ง ที่คิด เพ้อไปเรื่องเค้า เมื่อคืน คุย กับเค้าแล้ว บอกว่าถ้าเป็นแบบ นี้ ขอถอยนะ ไม่ใหวรับไม่ได้ เค้าก้อ เหมือนจะไม่ให้ไปและคอยถามว่าจะไปอยุ่ที่ใหน ฉันไม่บอก ฉันบอกไม่รู้และเค้าบอกว่าทุกอย่างที่ทำทำเพราะเงิน ให้เราทน อีกสักนิดฉันบอกเค้าเลยทนไม่ไหว เราจะสร้างเงินทำมัยต้องไปพึ่งผู้หญิงคนนั่นด้วยเค้าลูกคนรวยหรอ เค้าลูกเศรษฐีร้อยล้านหรอ ทั้งๆ ที่เป็นผู้หญิงหากิน เค้าก้อพูดแบบง้อ เราก้อฟังนะค่ะ แต่มันเหมือนยากแล้วจิงๆ ฉันคิดเหมือนทุกคนเลยว่า ถ้าเราอยุ่ต่อไป เราก้อเจ็บแบบนี้ต่อไป เพราะเค้าไม่สามารถเลิกสันดานเค้าได้ และตอนนี้ฉันกับเค้ามีงานที่ต้องรับผิดชอบร่วมกัน ฉันว่า ถ้างานนี้จบเมื่อไร ฉันขอเงิน 1 ก้อน ให้ลูก และจะไปเอง คุณจะทำอะไร ก้อเรื่องของคุณ เพราะฉันไม่อยากมีความรู้สึกแบบนี้อีก ฉันไม่อยาก มานั่งคิด มานั่งร้อง นั่งเพ้อ ฟูมฟายและมานั่งหึงนั่งห่วงและไม่อยากใช้กรรมอีก ถือว่าหมดกรรมสักที ฉันคิดว่า ว่างงานเมื่อไร จะไปซื้อหนังสือ ธรรมะมาอ่าน จะทำให้เราใจแข็งขึ้น และสามาถทำให้ฉันปลงได้ ขอบคุณทุกคนมากนะค่ะ ขอบคุณจริงๆ ตอนนี้ฉันรู้ว่าใจฉันไม่แข็งพอ แต่ ฉันก้อต้องทำให้ได้ค่ะ จะไม่ยอมเจ็บแบบนี้อีก

ดูเหมือนคุณ จขกท จะเป็นคนที่ค่อนไปทางมีจิตใจเข้มแข็ง...น่าจะผ่านปัญหาไปได้ไม่ยากนัก....
การศึกษาธรรม การนำธรรมที่ศึกษามาปฏิบัติ....จะเป็นประโยชน์กับชีวิตคุณอย่างแท้จริง....
การฝึกทำจิตใจให้เข้มแข็ง..คือการลดการแสวงหาความสุขจากการพึ่งพิง คน สัตว์ วัตถุสิ่งของ ลงให้เหลือน้อยที่สุด...จนกระทั่งไม่ต้องพึ่งพิงก็มีความสุขได้....อะไรที่ทำได้ก็พยายามทำด้วยตนเองเป็นการสร้างความเพียรและความอดทนต่อปัญหาต่างๆที่ผ่านเข้ามา...ประสบการณ์ที่ไม่ดีในอดีตนำมาใช้เป็นข้อเตือนใจไม่ให้ประมาทและรับผิดชอบต่อการกระทำของตนเอง เมื่อยอมรับส่วนที่ผิดพลาดแล้วก็จะต้องคิดแก้ไขปรับปรุงตนเองให้ถูกต้องดีงามยิ่งขึ้นไปอีก...วางใจให้เป็นกลางๆ ให้ได้บ้าง....ไม่ว่าจะเป็นทุกข์หรือเป็นสุข ...สุดท้ายสิ่งเหล่านี้ก็ต้องผ่านไปเป็นธรรมดา...แม้แต่บิดา มารดา บุตร ธิดา สามี ภรรยา ญาติพี่น้อง เพื่อนสนิท มิตรสหาย ทั้งหลาย ก็เช่นเดียวกัน ไม่มีใครเป็นเจ้าของครอบครองสิ่งเหล่านี้ได้อย่างแท้จริง เป็นของเราแค่ชั่วคราวเพียงแค่ระยะเวลาหนึ่งที่เหตุปัจจัยให้ได้ครอบครองยังมีอยู่
เมื่อหมดเหตุปัจจัยความครอบครองความเป็นของเราก็หมดไป..จะเห็นได้ว่าเป็นของเราได้ชั่วคราวเท่านั้น....แม้ร่างกายเรานี้ก็เป็นของเราแค่ชั่วคราว...งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกรา...เราพบกันก็เพื่อรอวันจากและพลัดพราก...ไม่จากเป็นก็จากตาย...ซึ่งเราก็รู้อยู่แก่ใจว่าสักวันสิ่งนี้ต้องมาถึงแน่....แต่พอถึงวันนั้นเข้าจริงๆ เรากลับทำใจไม่ได้ยอมรับความจริงไม่ได้....เพราะอะไร?...ถ้าไม่ใช่เพราะความยึดมั่นถือมั่นในความเป็นตัวตนที่มีในใจของเรามาตลอด....

สามีของเรา ลูกของเรา บิดามารดา ญาติพี่น้องของเรา...เราสูญเสียสิ่งอันเป็นที่รัก....ซึ่งสิ่งนี้ทำให้เราต้องเป็นทุกข์...

การที่เรามาศึกษาธรรมและปฏิบัติธรรมก็เพื่อ ละความทุกข์ ..เพื่อให้ชีวิตเป็นสุขได้มากขึ้น...
...”ทุกข์มีไว้สำหรับเห็น...แต่สุขมีไว้สำหรับเป็น”...
หวังว่าคุณจะนำหลักธรรมไปใช้ให้เป็นประโยชน์กับชีวิตได้อย่างแท้จริง....

สู้นะค ะ แล้วทุกอย่างจะค่อยๆๆ ผ่านไป

คิดถึงนะน้องคอง

เป็นกำลังใจให้นะค๊า สู้ๆๆค่ะ