คุณคิดเช่นไร?
หรือเป็นเวรกรรมอะไร?
เด็กสาวคนหนึ่งอายุเพียงแค่25ปีได้รักผู้ชายคนหนึ่งที่อายุ46ปี(ชาวต่างชาติ)
อายุที่ต่าง...ระยะทางที่ห่าง
บางคนมองว่าเหตุผลเดียวเพราะเงิน...แต่จริงๆแล้วไม่ใช่
ทุกวันเด็กสาวคนนั่นจะต้องรอโทรศัพท์..ไม่หลับไม่นอนคอยเป็นห่วงเป็นใยคิดถึง
ทั้งรักทั้งซื่อสัตย์..ปรับเปลี่ยนตัวเอง บางครั้งมันก็ยาก
แต่ในขณะเดียวกันผู้ชายคนนั้นกลับสามารถนอกใจและมีคนอื่นได้ตลอดเวลา...
เคยคิดจะตัดใจ... แต่พอได้ยินคำขอโทษทีไร..กลับลืมทุกอย่างให้อภัยทุกที
2ปีที่ผ่านมาครั้งแล้วครั้งเหล่ากับเหตุการณ์เดิมๆ...
ได้แต่หวัง... ว่าวันนึงเขาจะหยุด

ถ้าเป๊นคุณจะทำยังไ?
ควรตัดใจ?....หรืออดทนต่อไป?

.. หากถามตัวเอง จะพิจาิรณาว่า.. ชายคนนั้น ลำพังการจะดูแลตัวเองให้เป็นคนดี มีความซื่อสัตย์ทั้งต่อหน้า และลับหลังนั้น ยังหาวิธีทำให้ตัวเองได้ความเป็นคนซื่อสัตย์เพื่อตัวของตัวเองไม่ได้.. แล้วจะสามารถดูแลใคร.. ? .. อีกได้บนโลกใบนี้..

ถามใจตัวเองดีที่สุดคะ

ไม่มีเขาเราอยู่ได้ไหม...สุขหรือทุกข์มากกว่ากัน

ขาดเขาไม่ได้...ก็ต้องทนกับวงเวียนชีวิตแบบเดิมต่อไป

เราเปลี่ยนเขาไม่ได้

มีแต่เราที่ต้องเปลี่ยนตัวเองนะคะ

ใช่ค่ะหลายๆครั้งที่คิดแบบนี้เหมือนกัน..แต่พอคิดจะไปกะทำใจไม่ได้สักที

ได้แต่หวังว่าทุกอย่างจะดีขึ้นค่ะ.,ขอบคุณน่ะค่ะ