เคยมาตั้งกระทู้ไว้นานแล้วและคิดว่าเราคงหายดี แต่พอเจอเหตุการณ์วันนี้ ความเสียใจก้อกลับมาทันที เราคบกับแฟนมา 7ปี แล้วเลิกกนมา5เดือนแล้ว เลิกกันเพราะนิสัยของเราลองคน ที่ผ่านมาเค้าก้อเหมือนยังไม่ไปไหนจากเรา บอกว่าก้อยังรัก ผูกพันธ์กันอยู่ อยากกลับเหมือนกัน แต่สับสน เลยขอเวลาเราทบทวน บอกว่าขอเวลา2เดือนให้เราต่างทบทวนเรื่องของเรา ซึ่งเรานัดกันเดือนกุมภานี้ ตลอดเวลาตั้งแต่เลิกกัน เราเปลี่ยนเบอร์เค้าก้อเปลี่ยน เราใช้เมลล์หากันแทน เราก้อทบทวนและอยู่มาจนถึงตอนนี้ เหลืออีกแค่เดือนเดียว แต่เมื่อวานที่ผ่านมา เค้าบอกเราว่าเค้าไปเที่ยวกับผู้หญิงคนนึงแล้วมีอะไรกันแล้ว เค้าบอกเค้ารู้สึกผิดกับเรามาก เพราะเราดีกับเค้าทุกอย่าง เค้าบอกเค้าเลือกเราแต่ขอเวลาไปเคลียร์กับคนนั้นก่อน ถ้าถามเรา เราไม่รู้ว่ามันเรียกว่านอกใจรึป่าวคะ เพราะเราไม่ได้คบกันอยู่ เลิกกันไปแล้ว เค้าก้อมีสิทธิ์จะไปไหนทำอะไรกับใครก้อได้...แต่มันติดใจเราแค่ว่า เราตกลงจะให้เวลากันทบทวนและอาจจะกลับมาคบกันอีก แต่เค้าเอาเวลาที่ขอเราไปมีอะไรกับคนอื่นได้ แต่อย่างที่บอกเราไม่ได้เป็นอะไรกัน เราควรทำงัยต่อไปดีคะ มองผ่านไปเพราะถือว่าเราไม่ได้เป็นแฟนกันช่วงนั้น แล้วรอเค้ากลับไปเคลียร์ (ตลอดเวลาที่คบกันเค้าไม่เคยนอกใจเราเลย) หรือเราควรหยุดกับเหตุผลที่เป็นแบบนี้
ตอนนี้รู้สึกแย่มาก ร้องไห้มากมายแต่ก้อยังหาเหตุผลให้ตัวเองไม่ได้ว่าร้องทำไมเหมือนกัน...

สวัสดีค่ะ นกเองค่ะ นกขอนำคำชี้แนะของท่าน พุทธฎีกา มาให้อ่านนะคะ เป็นคำชี้แนะที่ท่านได้ให้กับนกมา(นกมีลูกด้วยกันแล้ว วัย เก้าเดือน) อ่านซ้ำไปมาหลายรอบเป็นข้อคิดที่ดีค่ะ แล้วจะเจอคำตอบเจอทางออกของปัญหาค่ะ
"ถ้าเรารักใครสักคน และเขาก็รักและดีกับเราแม้จะไม่เท่าเช่นพ่อและแม่
หลายๆ คนต้องพบความจริงคือการพลัดพรากจากคนที่เรารักและรักเรา
ไม่วันใดวันหนึ่งอย่างแน่นอน และอีกหน่อยเราก็จะแก่เฒ่า คิดถึงคนที่
เรารัก แม้เขาหรือพวกท่านจะจากเราไปอย่างไม่มีวันกลับมา แต่สิ่งพิเศษ
สุดอยู่ตรงที่ ไม่ว่าอย่างไร พวกท่านหรือเขาก็ยังอยู่ในใจของเราเสมอ
แทบไม่มีโอกาสหรือเวลาใดเลยที่ เหมือนกับว่าเขานั้นได้จากเราไป...

มันอาจรำพังแต่ก็ไม่เหงา มันอาจเศร้าแต่ก็ไม่นาน เพราะชีวิตยังต้องดำเนิน
ต่อไป ถ้านี้เป็นรูปภาพที่เมื่อก่อนมีคนช่วยเราวาด อยากให้ลองคิดว่า ภาพนั้น
มันยังเป็นภาพที่วาดไม่จบ วาดไม่เสร็จ นั่นเพราะในชีวิต เราอาจต้องวาดคนเดียว
ตามลำพัง หรือบางทีเราอาจต้องลบและแก้ไขรูปภาพนั้นใหม่เสมอๆ

เพราะอะไรก็เพราะว่า เวลาที่เรามองภาพนี้อีกครั้ง มันจะมีเรื่องราว มีมุมมีจุด
ที่บอกอะไรได้หลายอย่างทั้งสุขและทุกข์ เสียงหัวเราะและร้องไห้ที่ผ่านมา

ที่่อยากให้ลองคิดว่า ชีวิตก็เหมือนภาพวาดที่ยังไม่เสร็จสมบูรณ์ดี เพราะชีวิต
หากยังมีลมหายใจและเข้มแข็งพอ เพื่อเดินต่อและสู้กับสายเลือดสายใยกับคน
ที่จะมาช่วยวาดภาพใหม่ไปกับเรา ถึงเธอจะเก้าเดือน แต่เธอก็เริ่มลงสีเริ่มระบาย
ยังไม่เก่ง ยิ่งสาวสองคนที่ต้องช่วยกัน ถ้าคนเป็นครูคนแรกของเธอ อ่อนแอ
มองจุดบางจุด มุมบางมุม เรื่องบางเรื่อง ที่เสียหายที่ผิดหวัง แล้วไม่ตั้งสติ
มองว่าภาพทั้งภาพเสียหายหมด มองว่าชีวิตพังทะลาย

ทั้งๆ ที่มันยังคงซ่อนสิ่งดีๆ รอยยิ้มความสุขและอะไรต่ออะไรอีกต้องมากมาย
หากครูของสาวน้อยเก้าเดือน ไม่รวบรวมกำลังจิตกำลังใจ

เธอเองก็คงได้แต่ผสมสีขุ่นๆ มัวๆ หากครูของเธอไม่พาไม่จับมือเธอข้ามจุด
บางจุด มุมบางมุม เรื่องราวบางเรื่องในชีิวิต ไปเขียนไปวาดตรงอื่น เติมแต่ง
ชีวิตและความสดใส ให้สาวน้อยเธอได้รู้ว่าเธอมีครูมีแม่ที่เข้มแข็ง และสอนเธอ
ด้วยความรู้ความเข้าใจ สูดหายใจลึกๆ ระบายมันออกมาหลายๆ ครั้งเช็ดน้ำตา
ตั้งสติใหม่ ไม่ต้องพยายาทำเป็นเข้มแข็ง เพราะถ้าไม่เคยอ่อนแอก็จะไม่รู้สึก
ถึงความแข็งแกร่ง ถ้าไม่เคยเสียใจทุกข์ใจจะรู้จักถึงความสุขใจคงเป็นไปไม่ได้

การให้โอกาส การให้อภัย เหมือนการเอาน้ำเปล่าสำลีชุบน้ำ ลบและแก้ไข
ภาพวาดที่เสียหาย บางทีก็อาจต้องปล่อยไปหรือเว้นเอาไว้ เพราะบางทีหาก
ยิ่งลบยิ่งแก้ไข ไปกังวลสนใจกับจุดใดจุดหนึ่ง นึกถึงเวลาเราตะบี้ตะบันลบ
คำผิดจนกระดาษขาด ถ้าเราเกิดหลงไม่แน่ใจว่า ชีวิตคนเราอยู่ได้เพราะอาหาร
ข้าวปลาและน้ำ อีกทั้งกำลังใจจากตัวเราเอง ถ้ามีใครหลงผิดไปคิดว่าคนเรา
ควรอยู่ได้เพราะต้องมีควายสักตัว แบบนี้เราคงได้เ้ห็นใครๆ หาควายมาไว้
มาพกกันเกลื่อนเมืองเป็นแน่แท้

แต่นี้ไม่ใช่ ทุกคนรุ้ว่า ชีวิตอยู่ไ้ด้ขาดใครสักคนไปก็ไม่ตาย ถ้าเกิดคิดว่าสามารถ
รอให้ใครสักคนกลับมา แต่เราก็ยังวาดเองแต่งแต้มสีสรรให้ตนเองและลูกได้
หากปฏิหาร์ยมีจริงไม่ต้องไปขอเจ้ากรรมนายเวรหรอกนะครับ พระรับรองไม่ได้ผล
มันคือเรื่องของความไม่รับผิดชอบ ต่อครอบครัวและสังคมก็เท่านั้นเอง ไม่มีวิญญาณ
อาฆาตแค้น มาแย่งแฟนเราไปหรอกครับ ก็ ผญ. ตัวเป็นๆ จะโทษเธอคนเดียวก็
ไม่ใช่จะว่าคนที่เคยเป็นของเราก็..อย่าไปพูดถึงดีกว่า

ถ้าใครที่ไม่เต็มใจ หมดใจ อย่าว่าแต่จ้างมาครองรัก แม้จะมาช่วยระบายวาดภาพ
ทำอาหารกันใหม่ ต่อสัญญาจ้าง ผลที่จะเิกิดขึ้นกับภาพที่ศิลปินที่ไม่จริงใจต่อผลงาน
หรือผลที่เกิดขึ้นกับอาหารที่เชฟไม่รู้จักใจคนรับประทาน

คงเป็นอะไรที่รับไม่ได้ของทั้งสองฝ่าย จะดีกว่าไหมที่เราจะวาดภาพระบายสีกำหนด
ลิขิตเอาศีลเป็นที่ตั้ง นำชีวิตของเราเองและลูก สู้กันไป อย่างที่บอกในภาพๆ หนึ่ง
คนแต่ละคนมองไม่เหมือนกัน อาจมีสิ่งดีๆ ซ่อนอยู่ในเรื่องร้ายๆ ขอเพียงเรามีกำลัง
ใจ และคิดว่าการปล่อยให้คนที่เรารักมีความสุขตามทางเลือกของเขา เป็นสิ่งดีๆ
สุดท้ายที่เรามอบให้เขาได้ และจะไม่เสียเวลาพกควาย(ทุกข์)ติดตัว

เลิกเศร้าเคล้าปีใหม่ แล้วทุกอย่างก็จะผ่านไปนะครับเป็นกำลังใจให้ขอเจริญพร^"

quote="ทักทาย"]แม้จะไม่มีภาระทางกายกับเรา
แต่เขาก็มีภาระทางใจกับเราอยู่

ระหว่างที่ "รอ" กันอยู่นี้ กำลังรออะไร?
รอพิสูจน์ ความจริงใจ ความซื่อสัตย์
ความมั่นคงของสถานะภาพไม่ใช่หรือ?

แล้วเขาซื่อสัตย์ไหม?
เขามั่นคงหรือเปล่า
ความจริงใจมีมากแค่ไหน?

ตอบคำถามตัวเองทีละข้อ
อย่าเข้าข้างตัวเอง
อย่าเข้าข้างเขา

โชคดีนะค่ะ [/quote]

พี่ทักทายคะ หนูยังตอบไม่แน่ใจในคำตอบเลยสักข้อเลยค่ะ ถ้าถามว่ารออะไร หนูคิดว่าหนูรอเค้ากลับมาคบกับหนูอีก แต่อีกใจนึงก้อกลัว ว่าถ้ารอไปแล้ว เค้าไม่กลับมาตามที่พูดแล้วเค้าเลือกผู้หญิงคนนั้น หนูคงต้องเริ่มกลับมาเสียใจอีกครั้ง
ความซื่อสัตย์ มั่นคงและจริงใจ ก็อย่างที่หนูสงสัยเพราะตอนนี้เราไม่ได้เป็นอะไรกัน เค้าก้อมีสิทธิ์ที่จะทำอะไรนอนกับใครก้ได้ แต่มันก้อทำให้หนูอดระแวงไม่ได้ว่าวันข้างหน้าถ้าเรากลับมาเป็นแฟนกันอีก มันจะมีเหตุการณ์แบบบนี้มั๊ย

ตอนนี้หนูสับสนมาก หนู้รู้สึกว่าก่อนหน้านี้หนูอยู่ได้และเริ่มใช้ชีวิตปกติได้แล้ว เพราะตอนนั้นเค้าบอกเลิกหนูเด็ดขาดไปเลย หนูก้อแบบตัดใจทีเดียว แต่นี่เหมือนเค้ายังทำเหมือนมีใจ วนๆเวียนๆ บอกยังรักยังคิดถึง นู่นนี่นั่น แต่หนูก้อทำตัวเองไขว้เขวเองเพราะลึกๆหนูก้อยังไม่หายสนิทค่ะ หนูไม่รู้ว่าตอนนี้หนูควรทำยังงัย ไม่รู้อะไรเลยค่ะ รู้สึกแย่มากๆ



[quote="Rita.A"]สวัสดีค่ะ นกเองค่ะ นกขอนำคำชี้แนะของท่าน พุทธฎีกา มาให้อ่านนะคะ เป็นคำชี้แนะที่ท่านได้ให้กับนกมา(นกมีลูกด้วยกันแล้ว วัย เก้าเดือน) อ่านซ้ำไปมาหลายรอบเป็นข้อคิดที่ดีค่ะ แล้วจะเจอคำตอบเจอทางออกของปัญหาค่ะ

คุณนกคะ ขอบคุณนะคะสำหรับคำแนะนำ แต่ตอนนี้เหมือนไม่มีสมาธิอ่านอะไรเลยค่ะ แย่มากจริงๆ ตอนนู้นใช้เวลาพอสมควรเลยล่ะคะ ที่จะกลับมาฟื้นตัวเอง แต่ยังงัยก้อขอบคุณและจะพยายามทำความเข้าใจค่ะ

ที่เลิกกันครั้งก่อนเลิกกันเพราะนิสัยค่ะ เค้าบอกว่าหนูงี่เง่าเกินไป ทั้งๆที่เรากำลังจะแต่งงานกันอีก3เดือน ซึ่งทุกอย่างเตรียมไว้หมดแล้ว แต่ก้อต้องจบลง... คือวันนี้ก้อรู้สึกดีขึ้นมาแล้วคะ อาจเพราะมีสติมากขึ้น ถามว่ายังมีเสียใจอยู่มั๊ย ก้อมีค่ะ ตอนนี้หนูกำลังสับสนใจตัวเอง บางครั้งก้อมีคำถามถามตัวเองว่าเรายังรักเค้าอยู่จริงรึป่าว อารมณ์ที่เป็นที่อยู่ตอนนี้มันคือรัก หรือเป็นแค่เส้นใยความผูกพันธ์ที่หลงเหลืออยู่เท่านั้นที่ทำให้หนูยังมีความรู้สึกหรือร้องให้เสียใจ เพราะถ้าถามว่าหนูถึงขั้นขนาดจะต้องยอมทำทุกอย่างเพื่อให้ได้เค้ากลับมามั๊ย ไม่ค่ะ หนูไม่เห็นว่ามีความจำเป็นต้องทำ ซึ่งถ้าเป็นเมื่อก่อนคงต้องหาทุกวิถีทางให้ได้เค้ากลับมา มันเหมือนหนูเลยช่วงเสียใจที่สุดมาแล้วตอนเลิกกันและต้องยกเลิกงานแต่งงานมั้งคะ ซึ่งถ้าตอนนี้สมมติเค้าจะขอไปหรือผู้หญิงคนนั้นเค้าขอ หนูก้อยินดีนะคะ ไม่ยื้อด้วย ถ้าเค้าพูดมาชัดเจนหนูก้อตัดใจทีเดียว จบและเจ็บครั้งเดียว มันอาจใช้เวลารักษาใจแต่มันก้อไม่ยืดเยื้อ แต่เหมือนตอนนี้ที่เค้ามาบอกว่าเค้าจะกลับมา วนๆเวียนๆ เราก้อทำใจตัดลำบากและยากยิ่งกว่าอีกนะคะ

ขอบคุณนะคะที่แนะนำและรับฟังที่หนูระบายออกมาเยอะแยะเลย

เป็นกำลังใจให้

อย่างที่พี่ทักบอก
รอดูเขาสักพักก่อน เพราะเขาเคยล้มการแต่งงานมาครั้งหนึ่ง

ผู้ชายคนเดมผู้หญงคนเดมถึงจะปรับตัวหากันอย่างไร

ซักวันเขาก็เป็นตัวของตัวเอง
เรารับตัวตนที่แท้จรงของกันและกันได้ไหม
ทนอยู่กับส่งที่ทำให้ทุกขมากแต่มีสุขอยู่บ้างเล็กน้อยได้ไหม
คุณจะหาคำตอบได้เอง


ตอนนี้อยู่เฉยๆ อยู่กับตัวเอง ไม่ต้องคาดหวังกับเขามากนัก

ดังคำว่า ระยะทางพสูจน ม้า กาลเวลาพสูจน คน

ขอบคุณพี่ทักทายและคุณใจเดียวค่ะ ตอนนี้บางวันยังรู้สึกว่า ยังเป็นแฟนเราอยู่ เพราะเค้ามาพูดว่าเค้าเลือกเรา เมื่อก่อนที่ตรงนั้น คนที่เคยเดินข้างเค้า คนที่นอนข้างเค้า คนที่จับมือเค้า มันเป็นเรา แต่ตอนนี้มันเป็นผู้หญิงคนนั้นที่อยู่ตรงนั้นและยืนข้างเค้าแทนเรา ทั้งๆที่ตอนนี้เราก้อไม่ได้เป็นแฟนกัน เค้าก้อไม่ได้เป็นแฟนหนู แต่พอนึกทุกครั้ง ยิ่งนึกถึงตอนที่เค้าไปมีอะไรกัน ไปเที่ยวกันมีความสุข มันก็เจ็บขึ้นมาและมีน้ำตาไหลออกมาเอง รู้นะคะว่าหนูกับเค้ามันเป็นอดีต รู้ว่ามันจบไปแล้ว แต่ใจมันก้อชอบคิด ยิ่งตอนนี้ไม่รู้เลยว่าเค้ากับคนนั้นไปถึงไหนแล้ว เราติดต่อเค้าไม่ได้ ส่วนเค้าสองคนติดต่อกันได้ตลอดเวลา ไม่รู้เลยว่าเค้าไปเคลียร์จบกับผู้หญิงคนนั้นจริงรึป่าว หรือความสัมพันธ์มันยิ่งมากขึ้น เพราะเค้ายิ่งพูดยิ่งคุยกันก้อยิ่งสนิทกัน แต่กับหนูที่เค้าบอกว่าเค้าเลือก หนูยังไม่มีเบอร์ติดต่อเค้าเลย ได้แต่นั่งร้องไห้ไปวันๆ ...

หนูควรทำยังงัยต่อ...เริ่มทำอะไรก่อนดีคะ ช่วยแนะนำหนูทีค่ะ

พี่ทักทายคะ เมื่อวานหนูตัดสินใจแล้วค่ะ หนูจะไม่รอเค้าแล้ว ยังงัยมันก้อเหมือนเดิม หนูทบทวนเรื่องราวตลอด7ปีที่ผ่านมา ว่าเค้ารักหนู เอาใจใส่หนูดีแค่ไหน “ไม่เลยค่ะ” แต่ก้อคงรักหนูบ้าง แต่ส่วนใหญ่มีแต่หนูรักเค้าที่ทำให้เค้าทุกอย่าง จนเค้ายังบอกว่าชาตินี้คงไม่มีใครรัก ดูแลเอาใจใส่เค้าและดีเท่าหนูอีกแล้ว แล้วยังยังงัยคะ สิ่งที่หนูทำมันจะมีประโยชน์อะไรในเมื่อหนูไม่ได้เป็นคนที่เค้ารักและเลือก ตอนนี้ที่เกิดเรื่อง เราไม่ได้เป็นแฟนอยู่ก้อจริง แต่การที่เค้าสามารถไปนอนกับคนอื่นได้ แสดงว่าเค้าไม่ได้มีหนูอยู่ในใจแล้วค่ะ เพราะถ้าคนที่เค้าอยากกลับมาหาเราจริงๆ เค้าคงต้องทำอะไรที่ดีกว่านี้ ไม่ใช่สิ่งที่แย่แบบนี้ แล้วมันก้อคงไม่มีประโยชน์ที่หนูจะรั้งคนที่เค้าไม่ได้รักเราให้อยู่กับเรา เพราะถ้าเค้ารักหนู วันนี้หนูคงไม่ต้องเป็นฝ่ายวิ่งตามเค้า เค้าต่างหากที่ต้องเป็นฝ่ายวิ่งมาหาเราเอง เพราะตลอด 7ปี สิ่งที่หนูทำมันก้อแทนทุกทำพูดทุกกระทำได้ชัดเจนอยู่แล้ว แต่วันนี้เค้าคงไม่ได้รักหนูแล้ว หนูเชื่อว่าถ้าหนูกับเค้าเป็นคู่กัน ต่อให้หนูหนีเค้าไปไกลแค่ไหน สุดท้ายเราก้อต้องได้กลับมาคู่กัน ตรงกันข้ามถ้าเค้ากับคนนั้นเป็นคู่กัน หนูก้อคงไปขัดขวางไว้ไม่ได้เช่นกัน ไม่เลิกวันนี้วันหน้าก้อต้องเลิก ซึ่งตอนนี้ก้อไม่มีใครรู้หรอกว่าใครเป็นคู่ใคร แต่หนูอยู่แบบนี้หนูเจ็บและเป็นทุกข์หนูเลยขอเลือกเป็นฝ่ายเดินออกมาดีกว่า ไม่อยากทรมานจากการที่เค้าให้ “รอ” วันนี้ก้อเหงา มีคิดถึงเค้าอยู่ แต่ขนาดตอนนั้นที่เลิกกัน เลวร้ายจะเป็นจะตายกว่านี้หนูยังผ่านมันมาได้ แล้ววันนี้หนูก้อต้องผ่านไปให้ได้ค่ะ...หนูเชื่อว่าหนูเป็นคนดี ซื่อสัตย์กับคนรัก และทำดีมาตลอด สักวันหนูคงต้องเจอคนที่ดี คนที่เค้ารักหนูจริงๆ ...
ขอบคุณที่ทักทายและกัลยาณมิตรทุกคนคนะคะ ที่เข้ามาให้คำแนะนำและกำลังใจค่ะ