ดิฉันเป็นสมาชิกสมัครใหม่แต่ก็เข้ามาเป็นผู้ติดตามเวปนี้ตลอดมานานแล้วตอนนี้มีปัญหาที่ตัวเองคิดไม่ตกก็เลยถึงเวลาที่ต้องพึ่งพาอาศัยมิตรทั้งหายที่คงจะกรุณาชี้ทางที่เหมาะสมกับดิฉันบ้างเรื่องมีอยู่ว่าสามีของดิฉันมีเด็กเลี้ยงดูกันอยู่2 ปีกว่าซึ่งเขาทั้งสองคนก็บอกว่ารักกันม้ากมาก(ทั้งที่อายุห่างกันประมาณพ่อลูก)ประมาณว่าขาดเธอฉันขาดใจนะค่ะต่อมาดิฉันทราบเรื่องแน่นอนหลังจากที่ระแคะระคายแต่ก็ไม่ได้กระโตกกระตากพอเจอกันจังๆดิฉันก็เลยจัดให้ชุดใหญ่และบอกสามีว่าให้ไปอยู่กับเด็กได้อย่างถาวรเลยแต่ทุกอย่างย่อมมีข้อแม้คือคุณสามีต้องหาเงินมาใช้หนี้สินที่ทำธุรกิจก้อนหนึ่งประจวบกับสามีดิฉันต้องย้ายที่ทำงานไปอีกจังหวัดและเม่อมาพูดจากับดิฉันสามีก็บอกว่าอย่างไรก็ไม่ยอมเลิกกับดิฉันและถ้าดิฉันรับไม่ได้เขายินดีเลิกกับเด็กและเขาก็ทำอย่างที่พูดแม้ดิฉันยังมีระแวงอยู่บ้างก็มีข้อมูลยืนยันว่าเขาเลิกด้วยอาการที่อกหักอย่างแรงและปัญหาของดิฉันก็คือสามีต้องการให้ดิฉันย้ายไปทำงานร่วมกับเขาเพราะเขาเหงามากดิฉันคิดมากเลยคะเพราะไม่ได้อยู่ร่วมกันมานานมากแล้ว(ไม่ย้ายติดตามเจอกันเกือบทุกสัปดาห์)ตอนนี้ต่างคนก็อยู่คนเดียวเพราะลูกๆทำงานหมดแล้วดิฉันกลัวว่าถ้าไปอยู่กับเขาแล้วอาจมีกระทบกระทั่งกันเพราะดิฉันเป็นคนแข็งๆเอาใจไม่เก่งแต่ทำงานเก่งคะแต่เขาก็บอกอยากให้ดิฉันไปอยู่ด้วยเขาจะได้ไม่วอกแวกอีกและอีกอย่างดิฉันก็หมดความไว้วางใจเขาไปเยอะมากเลยไม่ค่อยอยากเกี่ยวข้องด้วย เพื่อนๆคิดว่าอย่างไรคะ

หมดความไว้วางใจ แต่ไม่ได้แปลว่าต้องไม่ยอมให้อภัยใช่ไหมครับ กลัวกระทบกระทั้ง ไม่ได้แปลว่าจะไม่ยอมอ่อนหวานจริงไหมครับ อะไรเด็ดขาดได้ก็ต้องเด็ดขาด ก็ได้ทำไปแล้ว อะไรยอมได้ก็ต้องยอมบ้างสักเล็กน้อยคงไม่เป็นไรใช่ไหมครับ เรื่องกระทบกระทั้งไม่ใช่ปัญหาหรอกครับ เรื่องหน้าที่การงาน เรื่องสังคมใหม่ๆ เป็นเรื่องต้องพิจารณาครับ กำแพงที่ว่าหนา ยังมีช่องให้ลมเข้าออก เอาเวลาที่ได้รีเทินอีกครั้ง ให้มองว่าเขาได้รับบทเรียน ได้แก้เนื้อแก้ตัว ส่วนเราได้ทดสอบบารมี รู้จักยอมรับและอภัย ทำจิตทำใจเสียใหม่ เหลือแค่เวลาในการปรับความเข้าใจ และการให้อภัยเ่ท่านั้น นอกนั้นสิ่งต่างๆ ผ่านไปแล้วก็ผ่านไปแล้วครับ อะไรที่ยังไม่มาเหมือนไปวาดภาพวาดจินตนการในอากาศ มันยากคาดเดาครับ วันนี้ปัจจุบันนี้ สิ่งที่เรากำหนดได้อยู่ในมือเรา ในปัจจุบัน ก็ทำให้ดีที่สุดครับ เอาเวลาที่ได้กลับมาอยู่ด้วยกัน เข้าวัดเข้าวา ไหว้พระสวดมนต์ อบรมภาวนาจิตใจให้ เตรียมพร้อมกับความแก่ ความเจ็บ ความตาย ความพลัดพรากที่มีอยู่อย่างแน่แท้ดีกว่า จัดการทุกสิ่งทุกอย่าง เตรียมการให้เรียบร้อย เหมือนๆ ที่เคยจัดการที่เคยทำได้ดี ความสุขในปัจจุบันนี้ และอนาคต จะเป็นของเราครับ คิดดี ทำดี พูดดี ทุกอย่างมันก็ดีครับเจริญพร

กำลังมองหาอยู่ว่า..คุณใจจาง..มีทุกข์ที่ตรงไหนหนอ...??


ก็เห็นเข้มแข็งดี..

มาแล้วววววววว....

การที่เราหรือว่าเขาจะมีรักใหม่อะไรกับใครต้นเหตุมันอยู่ที่กิเลส ฉะนั้นการแก้ไขปัญหาแบบตรงๆเลยก็คือการรักษากาย วาจา ใจ ให้สะอาด จงดูจิตดูใจตน จงเตือนตนด้วยตนอยู่เสมอว่าเราจะทำความดีทาง กาย วาจา ใจ ไม่ว่าเหตุอะไรจะเกิดขึ้น แผ่เมตตาให้ตนเองแล้วแผ่เมตตาให้แก่ผู้อื่นว่าเราจะไม่มีเวรภัยต่อกันอย่าได้เบียดเบีนกัน แผ่ความปรารถนาดีไปให้ทั่วทั้งโลก ปัญหาต่างๆก็จะคลายลง

...ถ้าไม่อยากให้คุณสามีเธอไปมีกิ๊ก...ก็ย้ายไปอยู่ด้วยกันสิคะ...คนเรารักกันก็ต้องดูแลกัน...
...ทำตัวให้เหมือนครั้งรักกันใหม่ๆสิคะ...ต่างมีความดีต่อกันมีอะไรก็ต้องอภัยกันได้ถูกไหมคะ...

ขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำและชี้ให้เห็นความจริงที่ควรปฏิบัติตามหน้าที่ภรรยาที่ดี และดิฉันก็พอจะมองเห็นจุดบกพร่องตัวเองอยู่มากตอนนี้จากที่ได้คิดคิดและคิดรวมทั้งอ่านข้อคิดจากหลายๆท่านในบอร์ดนี้ทั้งที่มีทุกข์มากทุกข์น้อยก็ได้ข้อคิดมากมายจนทำให้ตัวเองเข้มแข็งและมีกำลังใจที่จะฮึดสู้ทำใจและอยากจะทำหน้าที่ดูแลให้กำลังใจสามีอีกครั้งเพื่อความสงบสุขในบั้นปลายชีวิตของเราเองนะคะ สำหรับเรื่องที่ผ่านมาก็จะปล่อยทิ้งไปไม่เอามาเป็นสาะในครอบครัวอีกแล้ว ตอนนี้ดิฉันก็สงบและสบายใจมากเลยคะและถ้ามีเหตูการณ์ประหลาดหรือคิดอะไรไม่ออกก็คงจะมารบกวนท่านกัลยาณมิตรอีกแน่ๆ แต่ในทุกๆวันก็จะเปิดอ่านความเคลื่อนไหวของทุกท่านอยู่แล้วนะค่ะ ขอบคุณอีกครั้งคะ