พอดีหนูพึ่งเข้ามาในเว็บ(ลานธรรมจักร)รู้สึกดีมากที่มีแต่สิ่งดีๆและคนดีๆเข้ามาอ่านแล้วสบายใจค่ะ>>พอดีหนูพึ่งเสียพี่ชายไปได้ไม่นานทุกวันนี้ยังทำใจไม่ได้และยังรู้สึกเสียใจและรู้ผิดผิดในใจเสมอ ที่ยังไม่ทันทำอะไรดีๆให้พี่หรือสิ่งดีๆให้พี่ชายภูมิใจสักครั้งแม้กระทั้งบอกรักพี่ก็ยังไม่เคยจนมาถึงวันนี้มันก็สายเกินไปต่อให้หนูอยากทำดีหรือบอกรักพี่ชายของหนูมากมายแค่ไหนมันก็ไม่มีประโยชน์อะไรเลยในเมื่อตอนที่พี่หนูมีชีวิตอยู่หนูไม่เคยเห็นความสำคัญของพี่หนูเลยก่อนหน้านี้พี่ชายหนูได้ตั้งใจบวชเพื่อแก้บนให้กับป๊าแค่7วันแต่ทำมาทำไปบวชถึง6ปีไม่สึกครอบครัวของหนูและป๊าแม่ขอหนูรู้สึกปลื้มใจทุกครั้งที่เห็นพี่ชายในผ้าเหลือพี่ชายหนูเป็นพระที่คนในอ.ศรีราชลบุรี รู้จักกันเป็นอย่างดีและพี่ชายหนูก็ปฏิบัติธรรมเพยแพร่ศาสนาให้ทั้งที่วัดและโรงเรียนกลุ่มชาวบ้านในอีกหลายๆที่และผลงานอื่นๆอีกมากเหลือเกิน..จนกระทั้งวันนึงเหตุการณ์ที่ไม่เคยคาดฝันก็เกิดขึ้นแม่โทรมาบอกว่าพี่ชายของหนูตายแล้วหนูตกใจและเสียใจมากไม่เคยคิดมาก่อนว่าพี่ชายจะจากหนูไปเพราะพี่ชายของหนูเป็นพระอยู่แต่ชีวิตคนเรามันไม่มีอะไรแน่นอนพี่หนูประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตหนูและครอบครัวรู้สึกเสียใจที่สูญเสียพี่ชายไปเพราะครอบครัวหนูมีกันอยู่แค่4คนก็คือป๊าแม่ พี่ชาย และ หนู หนูรู้สึกเหมือนว่าใจมันจะขาดอยากจะตายตามพี่ไปเลยด้วยซ้ำแต่พอมองย้อนกลับมา ถ้าหนูเป็นอะไรไป ป๊า กับ แม่หนูจะอยู่อย่างไงใครจะดูแล ทุกวันนี้หนูก็ยังรู้สึกผิดและเสียใจที่ครั้งหนึ่งตอนที่พี่หนูยังมีชีวิตอยู่แต่หนูกลับมองข้ามไม่เคยสนใจพี่ชายเลยผลสุดท้ายหนูก็ได้แค่กอดศพพี่ชาย ที่ไร้ลมหายใจ ได้แค่เคาะโรงศพแล้วบอกว่ารักพี่แค่นั้นเอง ทุกอย่างมันสายเกินไปจนมันทำให้ทุกๆวันนี้หนูรู้สึกเสียใจมากและรู้สึกผิดเสมอที่มองข้ามคนในครอบครัวมาเสมอ

สวัสดีคะ ยินดีต้อนรับเข้าสู่ลานแห่งธรรมะคะ มีอะไรทุกข์หรือไม่สบายใจก็แวะเข้ามาพูดคุยกันนะคะ ขอให้เรื่องราวเศร้าๆจงผ่านไปโดยเร็วคะ เป็นกำลังใจให้คะ

ตอบไปหลายครั้ง แก่-เจ็บ-ตาย มันมาพร้อมเกิด จะเลือกเอาแต่เกิด ไม่เอาแก่ ไม่เอาเจ็บ ไม่เอาตาย มันไม่ได้ ทุกคนไม่มีใครเข้มแข็งกว่าใคร มีแต่ใครจะมองโลกตามความเป็นจริง และยอมรับความจริง ซึ่งเป็นสัจจธรรมได้มากกว่ากัน เราเชื่อว่าท่านเป็นพระ ถึงแม้ท่านจะรู้ตัวหรือไม่ก็ตามก่อนเสียชีวิต แต่ท่านก็พ้นทุกข์ไปแล้ว เหลือแต่เราที่ยังแบกทุกข์อยู่ หรือจะให้เข้าใจว่าท่านทิ้งก้อนทุกข์ไว้ให้ล่ะ ถ้าไม่ใช่ต้องวางลงก้อนทุกข์นี้ลง วางให้ได้โดยการยอมรับความจริง มองโลกตามความเป็นจริง ว่าทุกคน ทุกชิวิต
ต้องเป็นไปตามกฏ เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นเรื่องธรรมดาที่สุดแล้ว คนทั้งโลก แม้แต่พระอรหันต์ก็ต้องพบกับมันทุกคนไม่มีเว้น เรื่องธรรมมะไม่มีอภินิหาร มีแต่ความจริง ที่เราเลือกได้2ทาง คือยอมรับ-กลับไม่ยอมรับ
......การยอมรับมันได้ นั่นมากน้อย ช้าเร็ว ต่างกัน ขึ้นอยู่กับสติปัญญาทางธรรม รับได้โดยสิ้นเชิง ไม่ทุกข์ ไม่สุข ไปกับมันก็คือพระอรหันต์ รับได้มากก็ทุกข์น้อย รับไม่ได้ก็คร่ำครวญ อยู่กับมันไป ปลอบประโลมกันไปก็ได้
แต่คนยิ่งปลอบมันก็ยิ่งเศร้า มันเหมือนมีเพื่อน มาเข้าใจ มาเห็นใจในความทุกข์ ยิ่งรู้สึกว่าที่ทุกข์นี้มันถูกแล้ว
ก็เลยปล่อยให้มันทุกข์อยู่อย่างนี้ ไม่ยอมสลัดมันออกไป นานเท่าไรแล้ว แต่ถ้าลองคิดกลับ ว่าที่ทุกข์อยู่นี้มันไม่ถูก เรากำลังขวางโลกอยู่ ขวางสัจจธรรม เรากำลังคิดจะห้ามไม่ให้คนเกิด คนแก่ คนเจ็บ คนตาย มันทำได้ที่ไหน เกิด-แก่-เจ็บ-ตายมันถูกต้อง ของมันอยู่แล้ว ต้องยอมรับมันต่างหาก คิดได้อย่างนี้ ก็วางลงซะ.....เจโตวิมุติ/

ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะ
เป็นธรรมดาของเราทุกคนค่ะ
ต้องพบเจอไม่ว่าเป็นใครๆก็ตาม

รู้สึกผิดดีกว่าไม่ได้รู้สึกอะไรเลยนะค่ะ
ตั้งสติ และ ดูแลบุคคลที่อยู่รอบข้าง
ของคุณขณะนี้ให้ดีนะค่ะ เพื่อคุณ
จะได้ไม่ต้องเสียใจและรู้สึกผิดอีกค่ะ

เป็นกำลังใจให้นะค่ะ
บุญรักษาค่ะ

ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะ เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นธรรมดาของโลกค่ะ เป็นกำลังใจให้นะค่ะ ขอให้คุณเข้มแข็ง เพื่อที่จะดูแลคุณพ่อ คุณแม่ให้ดีที่สุด

หนูขอขอบคุณ พระเจโตวิมุติ และพี่ๆที่มีจิตใจดีงามทุกๆ
คนนะค่ะที่ให้สติและคำสอน
รวมถึงกำลังใจและเจตนาดีๆ
ที่พี่ๆทุกคนมีให้อีกมากมาย
ขอขอบคุณจากใจค่ะ หนูขอ
ให้พี่ๆทุกคนมีความสุขยิ่งๆ
ขึ้นไปนะค่ะ สาธุ สาธ์

ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ พี่ชายของคุณก็ได้ทำสิ่งดีๆในขณะที่ยังมีชีวิตอยู่แล้ว

อดีต ไม่สามารถย้อนกลับคืนมาได้ ...

เป็นได้เพียงบทเรียนว่าเราควรจะคิดทำอย่างไรกับปัจจุบัน

เฉพาะฉะนั้น คุณควรจะนึกถึงปัจจุบันมากกว่า การมานั่งรำลึก นั่งเสียใจ คร่ำครวญกับอดีต

ไม่มีประโยชน์อะไรหรอกค่ะ นอกจากทำให้เวลาล่วงเวลา หากคุณไม่อยากเสียใจ และ เสียดาย

ให้กับสิ่งต่างๆอีก ก็ขอให้ทำแต่สิ่งดีๆ เพื่อตัวคุณเอง เพื่อคนในครอบครัว และเพื่อนมนุษย์ นะคะ

เริ่มศึกษาธรรม ปฏิบัติธรรมตั้งแต่ตอนนี้ ไม่สายเลยค่ะ ...

เสียใจด้วยนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ วันเวลาจะช่วยให้ทุกอย่างดีขึ้น ธรรมะสวัสดีช่วยได้ค่ะ

และคนในครอบครอบครัวที่เหลือก็ยังต้องการกำลังใจจากคุณ เข้มแข็งไว้นะคะ

เสียใจได้แต่อย่าเสียกำลังใจ สู้ สู้ค่ะ

ไม่สายเกินไปหรอกครับ ชีวิตคือการเรียนรู้ แม้เราไม่เคยบอกรักพี่ แต่ตอนนี้เราได้รู้ซึ้งแล้วว่าเราสามารถที่จะกลับตัวมาสนใจเรื่องของธรรมะ สานต่อพี่ชายอีกแรง ดีกว่าทำตัวล้มเหลวเพราะความเสียใจครับ

ชาติไหนภพไหนก็ไม่เที่ยง
จำได้จำไม่ได้ก็ไม่เที่ยง
ดีใจเสียใจก็ไม่เที่ยง
ดี เลวก็ไม่เที่ยง
ทุกข์ สุขก็ไม่เที่ยง
สรรพสิ่งใน 3 โลกล้วนไม่เที่ยง
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป