คุณเคยรู้สึกผูกพันกับใครบ้างไหม
เมื่อกี้เราฟังเพลงศัตรูที่รัก มีอยู่ประโยคนึงมันบาดลึกมากว่า
ไม่มีทางจะรักกันแต่ผูกพันกว่ารักใด

สมัยเด็กๆเราชอบผู้ชายอยู่คนนึง ประมานว่า รักแรกพบ
เราชอบไปคุยไปหาเรื่อง บางครั้งยังเคยเป็นแม่สื่อเลยอ่ะ ห้าๆ
เขาชอบใคร ใครชอบเเขา เรารู้หมด

เขาไม่รู้หรอกว่าเราชอบเขามากกกกก

จนกระทั้งเราจบประทม แล้วแยกย้ายกันไป
ตอนนั้นเหมือนเป็นความทรงจำที่น่ารักๆ
เราแยกย้ายกันไปก็จริงนะแต่เรารู้ข่าวเขาทุกๆเรื่อง
ทั้งโดยตั้งใจและไม่ตั้งใจ
เรารู้สึกเหมือนเขาวนเวียนอยู่ในความทรงจำตลอด

คือพอนานๆไปเราก็เกือบจะลืมๆเขาไปแหละ แต่มันจะมีเหตุกาลที่ทำให้นึกถึงเขาตลอด
เราไม่เจอกันนานมาก เราก็พยายามหาเขามาตลอด ทั้งในgoogleหรือ facebook

จนถึงทุกวันนี้ เราอยู่ปีสามแล้ว เราเจอเขาในfacebookโดยบังเอิญ
ให้ตายเถอะ เขาก็รู้เรื่องเรามาตลอดเหมือนกัน

ความผูกพันมันก็เลยมากขึ้น เราไม่รู้จะทำยังไงดี เพราะตอนนี้เขามีแฟนแล้ว

บางทีเราอาจจะเพ้อเกินไปก็ได้ที่คิดว่าเขาเป็นเนื้อคู่ของเรา(เพราะเราไม่เคยผูกพันอย่างนี้กับใครมาก่อน)
แต่ยังไงเราก็ไม่อยากทำบาปอยู่ดี
เราควรจะรอเขาต่อไป หรือลืมเขาไปซะ
^^

ตอนนี้เค้ามีแฟนอยู่แล้ว และคุณเองก็ยังไม่รู้จิตใจของเค้าเลย ว่าคิดยังไงกับคุณกันแน่ ขอให้คุณตั้งสติให้ดีนะคะ

หากคุณรอเค้าคุณก็มีแต่ความคาดหวัง ลองใคร่ครวญดูค่ะว่าการรอเค้า การได้รู้ว่าเค้ามีคนที่รัก ที่คบอยู่แล้ว คุณมี

ความสุขใจดีอยู่ไหม ใจคุณร้อนรนทุรนทุรายหรือเปล่า

ถ้าการรอคอยทำให้ทุกข์ใจ ก็อย่ารอเค้าเลยค่ะ ไม่จำเป็นต้องลืมเค้า แต่ให้นึกถึงเค้าในฐานะเพื่อนมนุษย์ทีดีคนหนึ่ง

หากเค้าเป็นรักแท้ของคุณจริงๆ แม้คุณไม่ต้องรอ ก็คงได้มีโอกาสได้รักและครองคู่กันเองค่ะ