มันเป็นเรื่องที่สะสมมานานมากเลยค่ะ ตั้งแต่จำความได้ จนเรียนจบ พ่อของดิฉันท่านก็ชอบกินเหล้า สูบบุหรี่ บางครั้งก็เคยมีเรื่องชู้สาวแต่ตอนนี้ไม่มีแล้ว มีแต่เรื่องกินเหล้าอย่างเดียวที่ทำให้ครอบครัวของดิฉันมีปัญหา พอดิฉันพูดว่า อยากให้ท่านเลิกกิน หรือลดๆปริมาณลงหน่อย ท่านก็แค่บอกมาคำเดียวว่า อย่ามายุ่ง ซึ่งคำนั้นมันทำให้ดิฉันทั้งเสียใจ ร้องไห้ ซึ่งแม่ขอดิฉันท่านก็เสียใจไม่แพ้กัน แม่ของดิฉันถือว่าเป็นคนที่ดูแลทั้งหมดภายในบ้าน ทั้งค่าใช้จ่ายต่างๆ โดยที่พ่อของดิฉันไม่ได้รับผิดชอบอะไรเลย ดิฉันไม่รุ้ว่าการคิดแบบนี้มันบาปหรือไม่ ที่ฉันอยากให้ท่านห่างๆกันหรือแยกทางกัน แต่พอมาคิดดูเวลาที่พ่อของดิฉันไม่ทานเหล้า ท่านก็เป็นคนดี ไม่แสดงพฤติกรรมที่ขาดสติ แต่พอทานเหล้าเข้าไปก็เหมือนเป็นคนละคน ฉัน น้อง และแม่ต่างก็เหนื่อยใจ ทั้งร้องไห้ เสียใจ ฉันไม่รุ้ว่าจะทำยังงัยดี จะแก้ไขปัญหายังงัย แต่ฉันก็พยายามทำใจ และเข้าใจ ยอมรับ ตอนนี้ก็เปงห่วงสุขภาพของท่านคือท่านไม่ค่อยกินข้าว แต่จะกินเหล้าซะมากกว่า ร่างกายเริ่มซูบผอม มันเป็นปัญหามานานแต่ฉันไม่รุ้จะใช้วิธีไหนแก้ไขปัญหานี้ดี ดิฉันขอวิงวอนให้ท่านช่วยให้คำปรึกษาแนะนำกับดิฉันหน่อยนะค่ะ ดิฉันทุกข์ใจจริง

คงต้องทำใจค่ะ เพราะจิตใจเรายังบังคับไม่ได้ จิตใจผู้อื่นยิ่งยาก

แสดงความห่วงใยแก่ท่าน คอยดูแลท่าน

ลองชวนท่านไปวัด ไปทำบุญ ปฏิบัติธรรม สวดมนต์ ดูสิคะ

ไม่ก็ลองหากิจกรรมอื่นๆที่ทำร่วมกันทั้งครอบครัวบ้างค่ะ

เอาใจช่วยนะคะ

อนุโมทนากับคำตอบครับ