สวัสดีค่ะ ตอนนี้กำลังมีความทุกข์สับสนมาก ร้องไห้ และ เหม่อลอยแทบทุกวัน ไม่มีสมาธิ
ดิชั้นมีแฟนที่อยู่กินฉันสามีภรรยาอยู่ประมาณสองปีกว่าที่ออสเตรเลีย ตอนนี้ดิชั้นกลับไทยมาได้ปีกว่าแล้วค่ะ ไปหาเค้าสองครั้ง หลังจากกลับมาที่ไทย เราผ่านสิ่งที่ดี และไม่ดีด้วยกันมา ผูกพันกันมากก

ตอนที่มีปัญหา ดิชั้นไม่เคยทอดทิ้งแฟน แฟนดิชั้นเป็นลูกเลี้ยงที่แม่มาแต่งงานกับฝรั่งที่ออส แล้วแม่เค้าได้เอาแฟนดิชั้นมาอยู่ที่ออสด้วย แฟนดิชั้นเป็นคนขาดความอบอุ่น เนื่องจากแม่ดูแลลูกอย่างไม่เท่าเทียมกัน คือ แม่เค้ามีลูกใหม่อีกสองคนค่ะ เวลาที่แฟนเราไม่สนใจดูแลเรา หรือพูดปลอบใจเวลาที่ดิชั้นเศร้าไม่เป็น ดิชั้นจะให้อภัย และเข้าใจเค้าเสมอว่าครอบครัวเค้าไม่เหมือนเราค่ะ

ตอนอยู่ที่ออส จนดิชั้นกลับมาที่นี่ได้ปีกว่าๆแล้ว ก็ทะเลาะกันมาตลอด เนื่องจากไม่เข้าใจกัน และเค้าอาจเริ่มเบื่อดิชั้นค่ะ เค้าไม่เคยเห็นค่าในสิ่งที่ดิชั้นทำให้เค้าเลย...เค้าลืม และดูเหมือนจะจำในสิ่งที่เราทะเลาะกัน เค้าคิดในทางลบกับดิชั้นมากเลยค่ะ ดิชั้นทำอะไรก็ผิด

จนมาถึงวันนี้ ดิชั้นกับแฟนเริ่มคิดว่าไปกันไม่ได้แล้วค่ะ เนื่องจากไม่เข้าใจกันหลายเรื่อง แฟนดิชั้นไม่สนใจดิชั้นเลย จากที่เคยทำอะไรให้ ก็ค่อยๆลดลงๆเรื่อย ดุด่า ว่าดิชั้นให้เสียใจเกือบทุกวัน ทำร้ายดิชั้น แต่ไม่ได้ตบตีนะคะ ดิชั้นเสียใจมาก เพราะคิดว่าเค้าคือคนที่ใช่ แต่คบกันแบบนี้ ก็เหมือนฝืนๆกันไปวันๆ ดิชั้นกลัววันนั้น ถ้าดิชั้นต้องอยู่คนเดียว ไม่มีเค้า ดิชั้นคงจะแย่ ไม่รู้สภาพจะเป็นอย่างไรเลยค่ะ....

อยากให้ตัวเองเข้มแข็งกว่านี้ อยากมีกำลังใจทำงาน ทำอนาคตตัวเองให้ดีค่ะ..... พยายามคิดว่า สู้ สู้ แต่ทำไมมันล้มทุกที....

เรารู้จักที่จะแต่งหน้าตาให้ดูดี เพื่อให้ใครๆก็ดูเราดี
แต่บุคคลมักขาดแคลนการแต่ง นิสัย จิตใจ วาจา กิริยา สติปัญญา และ คุณธรรม ให้ดูงาม

ทุกเงื่อนไข ทั้งหน้าตา กิริยา วาจา จิตใจ นิสัย สติปัญญา และคุณธรรม ล้วนคือเสน่ห์ดึงดูดคน
มีอยู่มากที่ขยันแต่งแต่หน้าตาเนื้อตัวให้ดูดี แต่นอกนั้นถูกปล่อยปละละเลยการทำให้สวยงามมีเสน่ห์

จึงมีอยู่มาก พอพ้นวัยสวยสาว ก็ไม่เหลืออะไรงามอยู่เลย แล้วก็จะถูกเบื่อหน่ายในที่สุด


อยากให้ใครรัก เราก็ควรทำตัวของเราให้น่ารัก
แต่เมื่อเราทำตัวน่ารักดีแล้ว คนอื่นก็ยังมองไม่เห็น
ก็ให้เราทำแต่ความดี แล้วความดี จะดึงดูดสิ่งดีๆให้มาเอง
อีกทั้งความดียังทำให้ใจเราเข้มแข็งสดชื่น มีพลังที่จะสู้และทนต่อสิ่งต่างๆได้อย่างดี

ขอเป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้ด้วยนะครับ ขอให้เข้มแข็ง ใจเย็น และค่อยๆแก้ปัญหาอย่างนิ่มนวล
อย่างฉลาด และอย่างเหมาะสม

สำหรับชีวิตครอบครัว การเอาใจกันมันสำคัญพอๆกับการหาเงินเลี้ยงชีพนะครับผมว่า เราก็ต้องเป็นผู้ให้เขาก่อนทุกคน needs alot of love ตามภาษาฝรั่งเขาว่าแต่จริงๆแล้ว ใจเราควรไปในทางสร้างกุศลจิตให้เกิดขึ้น ละการสร้างอกุศลจิตอย่าให้เกิดขึ้น แล้วถ้ายังไม่ดีขึ้นก็อาจคุยกัยได้เพราะนิสัยฝรั่งจะเปิดอกคุยกันอยู่แล้ว(คนไทยที่อาศัยอยู่เมืองนอกจะซึมซับเอาความเปิดเผยแบบฝรั่งใช่ไหมครับ)

คำตอบของคุณตะเกียงแก้วในช่วงต้นนั้นเป็นคำตอบที่บาดใจผมมาก พูดถึงสัจจะล้วนๆที่มีประโยชน์มาก
ผมขอเสริมตรงที่ คุณควรจะปฏิบัติธรรมแล้วความทุกข์คุณจะลดลง ไม่ว่าจะอยู่ที่ใดๆความทุกข์ของคุณก็ดับได้ถ้าปฏิบัติธรรม

ที่นี้เป็นที่ๆให้กำลังใจคนที่ปวดร้าวจากเรื่องรักที่ดีมากเลยครับ

ผมเองก็ได้ที่นี้ช่วยไว้ ^^