ดิฉันเป็นคนหนึ่งที่มีปัญหา ดิฉันเป็นเมียน้อยผู้ชายคนหนึ่ง รู้ทั้งรู้ว่าเค้ามีเมียอยู่แล้วก็ยังทำผิด เค้าบอกว่าเค้ามีปัญหากับเมียเค้าอีกไม่นานก็คงเลิกกัน แต่นี้ผ่านไปหลายปีแล้วเค้าก็ยังไม่เลิกกัน ถึงตอนนี้ฉันก้อไม่ได้คิดว่าเค้าจะเลิกกัน แต่อยากให้เค้าเลิกกับฉันมาากว่าเลิกกับเมียเค้า ฉันอยากเลิกกับเค้าแต่เค้าไม่เลิก เมียเค้าก็ไม่รู้ว่าเค้ามีฉันอีกคน ฉันต้องทำยังไงถึงจะหลุดพ้นชีวิตแบบนี้ เค้ามีลูกที่ต้องดูแล ผู้ชายคนนี้ก็ส่งเงินไปให้ลูกกับเมียเค้าทุกเดือน เป็นเงินที่ได้มาจากฉัน ฉันเป็นคนหาเงิน ฉันคิดว่าเป็นกรรมของฉันที่ต้องมาเป็นแบบนี้ ฉันหวังว่าอีกไม่นานฉันก็คงจะหมดเวรหมดกรรมกับเค้าสักที

เห็นใจคุณ จขกท. นะคะ ดิฉันก็ความรู้น้อยเหมือนกัน
ดิฉันก็มีปัญหาเรื่องสามีกับเมียน้อยไม่เลิกกันเหมือนกัน
ทั้งๆที่ตัวสามีก็ทุกข์กับปัญหาเหลือเกินแต่ก็จัดการกับปัญหาไม่ได้
ดิฉันเข้าใจว่าการทำไม่ดีนั้นทำง่ายไม่ต้องใช้กำลังใจมาก
แต่เวลาที่ต้องการหยุดกับการทำไม่ดีนั้นยากคะ ต้องใช้กำลังใจอย่างมาก
เพราะกิเลสเริ่มพอกพูนหนา ยิ่งหนายิ่งหยุดยากคะ ยิ่งจะจมลงเรื่อยๆ
คุณต้องสร้างกำลังใจให้ตัวเอง เอาใจใฝ่ธรรมมะ ทำกุศลกรรมบท10
สวดมนต์ นั่งสมาธิ อุทิศส่วนกุศลให้กับแฟนมากๆ
แล้วปัญญาจะเกิด สามารถจัดการกับปัญหาได้คะ
เป็นกำลังใจให้นะคะ

พุทธฏีกา
(คุตฺตวํโส ภิกฺขุ)
ดอยสัพพัญญู
๕ กันยายน ๕๓

Credit image by:
http://board.palungjit.com/members/%E0% ... page3.html

เมื่อรู้แล้วว่าเรากำลังเกี่ยวข้องกับชายที่มีครอบครัวแล้ว ก็พึงเร่งรีบเลิกละจากเขาเสียโดยพลัน ไม่มัวรอให้เวรกรรมหมดไปเอง เพราะนอกจากบาปกรรมจะไม่หดหายไปเองแล้ว ยังเป็นการ"ทำบาปกรรม"เพิ่มหนักขึ้นไปอีก..".ใครจะทำตัวเราให้เข้าถึงทุกข์อันเผ็ดร้อนย่อมไม่มี มีแต่ตนเองเท่านั้นที่ทำเหตุเสียเอาไว้ จึงต้องมารับผลที่เป็นทุกข์เช่นนี้.....

เพราะเคยล่วงศีลข้อกาเมฯมาก่อนในอดีต จะชาติใหนก็ตาม ผลคือความไม่สมหวังในรัก ถูกหลอกเรื่องรักถูกล่วงเกินทางเพศ เป็นเมียน้อย มีครอบครัวก็ต้องแตกแยกกันไป เกิดเป็นตุ๊ดแต๋ว วิปริตผิดเพศด้วยอาการต่างๆ เป็นที่รังเกียจของสังคม ฯลฯ..

เหตุเก่าทำไว้แล้ว เห็นผลอันเป็นทุกข์แล้วในบัดนี้ .. ยังไม่เข็ดอีกหรือ?..เรายังต้องการเสพผลอันทุกข์ทรมานเช่นนี้ไปอีกพันหรือหมื่นชาติหรือ?..กรรมทำครั้งหนึ่ง ไม่ได้ให้ผลครั้งเดียวหรอกหนา เขาให้ผลเป็นร้อยพันหมื่นแสนหรือนับไม่ได้นั่นแหละ..จะไหวหรือ?? ...

บัดนี้ เราควรจะรักตนให้มาก การเสพส้องกับชายที่ไร้ศีลธรรมเช่นนี้ ย่อมเป็นแต่ทางสู่ความเสื่อม เป็นความเสียเวลา เสียเกียรติของเรา เป็นการเบียดเบียนลูกเมียเขาหากเขารู้เข้า ย่อมเข้าถึงความทุกข์ทรมานเจ็บปวด เราเองไม่ต้องการความรู้สึกเช่นนี้ แต่กำลังทำสิ่งที่จะนำผลอันไม่น่าปรารถนานี้มาสู่ตนอยู่..แล้วจะพ้นจากความทุกข์บีบคั้นเช่นนี้ได้อย่างไร..?? แม้มารดาบิดาญาติพี่น้องของเราก็ย่อมเข้าถึงความทุกข์โทมนัสอย่างใหญ่หลวงหากทราบฐานะที่น่ารังเกียจนี้ของเรา ..โดยเฉพาะมารดาบิดาจะทุกข์โศกเพียงไรหากทราบว่าลูกที่ท่านเลี้ยงมาด้วยความรักทะนุถนอมปานดวงใจ บัดนี้กลับมาเกลือกกลั้วในสิ่งที่โลกติเตียน ผิดธรรมเสียแล้ว ..การทำให้ท่านเสียใจจะเป็นบุญได้ไฉน?..โอ้หนอ ใครจะทำบาปหนักเยี่ยงเราเห็นปานฉะนี้จะมีอีกหรือ..?

การกล่าวอ้างว่าโมฆะบุรุษผู้ล่วงศีลไม่ยอมเลิกนั้น ดูเหมือนเป็นข้ออ้างที่นิยมกันมาก....ขอให้พิจารณาตามจริงว่า ข้ออ้างนี้ เราเองยกขึ้นมาด้วยอำนาจบงการของกิเลสคือตัณหาราคะที่ติดข้องในชายนั้นหรือไม่?..พาลบุรุษนั้น กักขังหรือล่ามโซ่ผูกมัดเราไว้มิให้หลบหนีหรืออย่างไร หากไม่ใช่ "อะไร"ทำให้เราต้องยังดำรงรักษาตำแหน่ง"เมียน้อย"นั้นไว้..?

บางทีเราอาจไม่ทราบว่า กิเลสของเราเองต่างหากที่ลากจูงเราไปสู่สภาวะอันไม่น่ารื่นรมย์นี้เอง ...

อย่าเกรงกลัวที่จะเปลี่ยนแปลงเพื่อทำในสิ่งที่ถูกต้อง เพื่อชีวิตที่ดีกว่า ทั้งในปัจจุบันและภพต่อๆไปเลยครับ..คนเราทำผิดกันได้ แต่เมื่อรู้ว่าผิดก็สำนึกได้และคิดแก้ไขนี้ย่อมเป็นวิสัยของบัณฑิต ย่อมเป็นที่น่ายกย่องชื่นชม ขอให้หันหน้าหาพระธรรมเป็นที่พึ่ง มีการถึงพระรัตนตรัยเป็นสรณะ รักษาศีล ศึกษาพระธรรม ย่อมได้เครื่องคุ้มครองป้องกันอันวิเศษยิ่งกว่าเครื่องป้องกันใดๆในโลก.. ย่อมสามารถพาตนพ้นทุกข์ที่มีในปัจจุบัน และเป็นปัจจัยแก่การพ้นทุกข์โดยสิ้นเชิงในกาลภายหน้าครับ

ลองพิจารณาแล้วหาทางแก้ไขดูครับ..

อนุโมทนาค่ะตุ๊ สาธุ ...... อ่านแล้ว หยุดคิดเลยทีเดียว


ส่วน เจ้าของกระทู้ ดิฉัน แนะนำค่ะว่า ...พอ... พอเถอะค่ะ
ความรักความผูกพันธ์ตัดยากก็จริง
แต่เหนือสิ่งอื่นใด อย่าลืมว่า....เค้ามีลูก มีครอบครัวแล้ว เราเองจะผิดศีลนะค่ะ
อย่าให้ตัวเองต้องจมกับ อบายเลยค่ะ
ดีฉันก็ไม่ใช่คนดี ศีลสมบูรณ์อะไร แต่ทุกๆวัน พยายามรักษาศีลให้ครบ
อะไรที่ผ่านแล้ว ให้มันผานไปค่ะ ชีวิตเราเริ่มต้นใหม่ได้

หาคนที่ดี ไม่มีพันธะ รักเราจริง มันดีกว่าที่เป็นอยู่ไม่ใช่หรอค่ะ
หรือไม่ก็ ลองคิดดูเล่นๆนะค่ะ เราเกิด ตอนเกิดเราก็เกิดมาคนเดียว
ตอนตายเราก็ตายคนเดียว ... ถ้าตอนนี้เราจะไม่มีเค้า ก็ไม่แปลกนี่ค่ะ
เราเป็นคนเลือกเอง ทุกอย่างในชีวิต อยู่ที่เราจะเลือกแบบไหน

ก็ขอให้ทางที่คุณเลือก สิ่งที่คุณเลือก เป็นทางที่ถูกที่ควรและดีสำหรับคุณนะค่ะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ .....สู้ๆๆนะค่ะ

ทดลองคิดแบบนี้ดูไหมคะ
ถ้าคุณรักผู้ชายคนนี้มาก คุณไม่อยากให้เขาเป็นคนเลว คุณเองก็คงอยากเห็นเขามีความสุขกับครอบครัวที่มั่นคง

ให้สิ่งนี้กับเขาค่ะ ยอมเจ็บ ยอมปลีกตัวออกมา เพื่อให้เขาได้เป็นคนดี ให้เขาได้เป็นหัวหน้าครอบครัวที่ดี และ ให้เขาได้มีครอบครัวที่มั่นคง

ยอมเสียสละ เดินจากมานะคะ
ทุกสิ่งที่คุณตั้งใจทำ และเริ่มทำให้ปัจจุบัน จะทำให้คุณเข้มแข็งขึ้นค่ะ

"ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์" ทันสมัยอยู่เสมอสำหรับผู้มีใจ "ใคว่คว้าหารัก"ขอใครสักคน..เข้าใจ .. รู้ใจ ..ให้ความอบอุ่น นั่นเป็นความหวังที่มิเคยสมหวัง..

ในความเป็นจริง "คนที่คุณรัก.อาจมิได้รักคุณ..จนหมดใจ"แต่ที่ทนรัก..ก็เพราะ..
(ทุกคนย่อมมีเหตุผลของตน) แต่...นั่นคือ การหลอกตัวเองต่างหาก..เปรียบได้กับเดินหลงทาง นั่นเอง

เปรียบความรักเบื่อหย่ายคลายกำหนัด จักสลัดทิ้งเป็นปลิงอิงแอบขา
ให้เพ่งจิตแห่งธรรมโปรดนำพา มีเมตตาแทนรักมักสุขใจ
อันความรักบรรจบดั่งปรบมือ หากยึดยื้อมือตบประกบใว้
รักหรือแยกมิแปลกมือผู้ใด จักยื่นให้อยู่ที่ใจเท่านั้นเอง


เจริญในธรรม

ตอบแบบโลกๆ เลยนะคะ คุณกำลังทำร้ายคนอื่นอยู่ ถ้าเรารักใครซักคนจริง เราก็ต้องอยากให้เค้าได้ดี เป็นคนดีของสังคม แต่สิ่งที่คุณทำอยู่ คือคุณรักตัวเองมากกว่า หรือคุณอาจจะเป็นคนดี แต่เป็นคนใจอ่อนเกินไป การที่คุณมาโพสต์ถามทุกคนที่นี่ก็แสดงว่าคุณก็รู้ว่ามันไม่ใช่สิ่งที่ถูกต้อง มันไม่ง่ายที่จะตัดใจเลิก แต่มันก็ไม่ยากเกินไปค่ะ เข้มแข็งเข้าไว้นะคะ เลิกได้แล้ว ก็ตั้งใจไว้เลยค่ะ ว่าไม่ว่าชาตินี้ชาติไหนก็จะไม่ยุ่งกับคนมีเจ้าของอีก แข็งใจไว้ ถ้าคุณเอาชนะใจตัวเองได้ในครั้งนี้ ครั้งต่อๆ ไป มันจะง่ายขึ้นค่ะ รักษาศีลนะคะ แล้วถ้าเป็นไปได้ก็ถือโอกาสที่ทุกข์มากมายอยู่นี้ไปลองปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐานดูค่ะ ลองอ่านเรื่องบาปบุญคุณโทษ เรื่องเกี่ยวกับวิบากกรรมดูก็ดีค่ะ เพราะพื้นฐานแล้วมนุษย์รักตัวเองที่สุด ถ้าคุณเชื่อเรื่องวิบากกรรม คุณจะไม่กล้าทำบาปค่ะ โชคดีค่ะ

ฉันคิดว่าเป็นกรรมของฉันที่ต้องมาเป็นแบบนี้
ฉันหวังว่าอีกไม่นานฉันก็คงจะหมดเวรหมดกรรมกับเค้าสักที


กรรมเกิดจากการกระทำ ถ้าเราทำไม่ดี เราทำกรรมดี แก้ตัวใหม่ ให้ดีที่สุด
ต้องวางแนวทาง ไว้เลย ว่า ควรต้องเลิก จะได้ไม่เป็นกรรมที่ยาวนานต่อไป
ให้ตัดอาลัย และทุกอย่างที่เขามีให้กับคุณ เช่นความสุข จาก คำพูด จากการมอง การสัมผัส

จากนั้นให้ใช้ ปัญญาว่า ทำอย่างไร จะเลิกได้ดีที่สุด ไม่ก่อเวร ไม่มีอันตราย มีความปลอดภัย
ตัดทุกอย่างที่จะติดต่อกันได้ เลี่ยงทุกอย่าง ไม่ปล่อยให้ไฟมีเชื้อ แม้แต่น้อย
และก็พยายามทำร้ายคนอื่นทุกคนให้น้อยที่สุด

ปลีกตัวออกมา และสมาทานศีลให้เคร่งครับ
ใช้ปัญญา ให้มาก ให้มีสติ ประคองใจ ฝืนความรู้สึกที่ไม่ดี

เราจะพบสิ่งที่ดีได้เสมอครับ

ในวัฏสงสาร ไม่มีใคร ที่ไม่เคยทำผิดเลย

แต่ทุกคนที่ได้ดี เพราะเขาได้ฝืนต่อกิเลส และตั้งใจ อดทนทำดีครับ

สิ่งที่ล่วงไปแล้ว ไม่ควรทำความผูกพัน อดีตปล่อยไว้ตามอดีต อนาคตปล่อยไว้ตามกาลของมัน
ปัจจุบันเท่านั้นจะสำเร็จประโยชน์ได้ เพราะอยู่ในฐานะที่ควรทำได้ ไม่สุดวิสัย (คำสอนของพระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต) , หมั่นทำกรรมดีครับ

ดีหรือชั่ว ตัวเราเลือกได้ ครับ...
แม้ทางฝ่ายกุศล...ฝ่ายดี จะกระทำยากกว่า ฝ่ายอกุศล ฝ่ายไม่ดี
ขึ้นอยู่ที่ใจคุณเองครับ ว่า...จะเลือกทางไหน
เพราะเรารักเขา...เราก็เอื้อเฟื้อเกื้อหนุนเขา ทั้งกายและใจ และช่วยเหลือครอบครัวของเขา
เป็นบุญ กุศล ส่วนหนึ่ง
ปลีกตัวออกมา..เป็นเพื่อนกันดีกว่า...คงดีกว่าจะไปหวัง แบบสามี ภรรยา คู่ครอง
ซึ่งเขานั้นมีพร้อมแล้ว....
ขอเจริญในธรรม :b8:

ทุกคนก็พูดไปหมดแล้ว ถ้าจะรอให้เขาเลิกเองคงยากเพราะเขายังได้ประโยชน์
จากคุณอยู่ คุณต้องเป็นคนตัดสินใจเองนะคะ อยากรับกรรมต่อไปในชาติหน้าและถัดไป
หรืออยากหยุดกรรมไว้แค่นี้พอ ภรรยาเขายังไม่รู้ตอนนี้แหละเหมาะสุดถ้าหากเขารู้และเสียใจ
มากจนครอบครัวเขาแตกคุณก็ต้องรับกรรมหนักไปอีก ตัดสินใจเถอะคะ

ไม่เฉพาะผู้หญิงที่มีมารยาค่ะ ผู้ชายก็มีมารยาร้อยเล่มเกวียน
เคยเจอผู้ชายประเภทนี้ค่ะ ใจแข็งไว้นะคะ เจ้าของกระทู้ เอาตัวเราให้รอดก่อน