เรามีพื้นฐานครอบครัวที่อบอุ่น เพียบพร้อมทุกอย่าง หน้าที่การงานดีเป็นที่ภาคภูมิใจของพ่อ แม่ และหวง ห่วงลูกสาวมาก เราเรียนจนทำงานก็ไม่อยากให้มีแฟน(กลัวเจอคนไม่ดี มาหลอก) ..เลี้ยงดูเหมือนไข่ในหิน จนเราอยากมีแฟน อยากมีความรักแบบคนอื่นๆ บ้าง ..ก็เจอผู้ชายคนหนึ่งทางอินเทอร์เน็ต ซึ่งเค้าก็มีหน้าที่การงานดี ได้ทำความรู้จักกัน ตามสไตย์คือดิฉันก็หลงคารมเค้า รักเค้า เค้าก็มาพบกับพ่อ แม่เรา แต่ดูเค้ารู้สึกอึดอัดมาก..เค้าก็ชวนไปทานข้าว ดูหนัง(แอบที่บ้านไป)แล้วเราก็มีอะไรกัน(ฉันถูกพาเข้าโรงแรม)..ต่อมาเค้าก็ทำตัวห่างเหิน(หลายคนเจอเหตุการณ์แบบนี้)..ดิฉันก็ตัดใจเพราะทนเจ็บปวด กับความห่างเหินและไร้ค่า ไม่ไหว ตอนนั้นผิดหวังเสียใจทุกข์ใจมาก(ตลอดเวลา 4-5ปี)..ระหว่างนั้นเค้าก็ยังพยายามโทรมา แต่ดิฉันไม่รับสาย(ตัดสายทิ้ง)..จนวันนึงดิฉันบังเอิญรับโทรศัพท์เค้า ได้คุยกัน(ในใจคิดว่าไม่เอาอีกแล้ว)..แต่เค้าก็ตื้อจนฉันใจอ่อน ยอมคุยกับเค้าดีๆ แล้วกลับมาคบกันใหม่ (ซึ่งเค้ารู้ว่าฉันมีหน้าที่การงานที่สูงขึ้น)..เค้ากล้ากลับมาเผชิญหน้ากับพ่อ แม่ ดิฉัน..เค้าก็พาดิฉันเปิดตัวกับที่ทำงาน กับพ่อ พี่ น้อง ญาติๆ ของเค้า..พาไปงานแต่งงานเพื่อนๆ เค้าบอกว่าจะมาดูงาน..จนดิฉันมั่นใจในความจริงใจของเค้า..แต่วันนึงมีผุ้หญิงโทรมาว่าอยู่กับเค้ามา 7 ปีที่บ้าน ตอนนี้มีปัญหากัน เพราะผู้ชายจะมาแต่งงานกันดิฉัน..โทรมาหาพ่อดิฉัน..ซึ่งก็ทำให้พ่อดิฉันเกียดเค้ามาก..เค้าก็อธิบายว่าเลิกลากับผุ้หญิงคนนี้หลายครั้งแต่ผุ้หญิงไม่ยอมไป แถมสร้างหนี้สินไว้ให้มากมาก ตกลงกันว่าถ้าเค้าจะแต่งงานผุ้หญิงคนนี้ต้องออกจากบ้าน..ทั้งญาติพี่ น้องเค้าก็ให้ข้อมูลตรงกัน ทำให้ดิฉันยอมโกหกกับแม่ว่าเป็นแฟนเก่าของเค้ายังไม่ยอมเลิกลา โทรมากลั่นแกล้ง..แม่ก็เห็นใจเค้าให้โอกาสเราคบกันอีก..จากนั้นด้วยความที่เชื่อใจเค้าชวนไปเที่ยวกับเพื่อนๆ เค้า ไปบ้านญาติเค้าต่างจังหวัดเราก็ต้องโกหกที่บ้านเพื่อไปกับเค้า(ปกติที่บ้านไม่ยอมให้ไปค้างที่ไหนและหัวโบราณมาก)..วันที่พ่อเค้าไม่สบายเราก็ได้ไปช่วยดูแลอย่างเต็มใจแล้วท่านก็จากไป..เราก็(โกหกที่บ้าน)ไปงานศพพ่อเค้าที่ตจว. ...กลับมาเค้าบอกว่าอยู่กับเราไม่มีความสุข เรามีแต่ข้อเสีย(ทั้งๆ ที่เราทำดีกับเค้ากับญาติเค้า เค้าบอกว่ายังไม่พอ แล้วบอกว่าดิฉันมันไม่ยอมเค้า เพื่อนเค้าที่ไปด้วยยังเห็นว่าบางอย่างเค้าก็ใช้ดิฉันเกินไป และพูดจาไม่แคร์ความรู้สึกดิฉันต่อหน้าคนอื่น)..แล้วก็มีแต่คำพูดที่เจ็บปวดเหลือเกิน..ไม่คิดจะปรับตัวเข้าหากันเพราะบอกคำเดียวว่าเรามันเห้นแก่ตัว(เพราะตอนนั้นที่เค้ามาทำดีกับแม่ดิฉัน ไปวัดกับตลาดน้ำ (3-4 ครั้งมั้งในเวลา 1 ปีครึ่ง) เค้าเองบอกว่าชอบแม่เรา.. แต่ตอนนี้บอกว่าดิฉันต้องการให้เค้าเป้นขี้ข้ารับใช้เรากับแม่ จะชวนไปไหนแบบแฟนกันก็ดูจะเป็นเรื่องที่ฉันเห็นแก่ตัว )..สงสารแม่ที่เข้าข้างเรามาตลอด(เราไม่กล้าเล่าให้ฟังทุกอย่าง) แม่ยังใจดีถามถึงเค้า ห่วงเค้าว่าพ่อเค้าเสียแล้วเค้าเป้นยังไง..เราตอบได้แต่เพียงว่าเค้าสับสนแล้วขออยู่คนเดียว..โชคชะตาทำไมถึงเป็นเช่นนี้..เรื่องราวไม่ต่างจากอุทาหรณ์สอนหญิงเรื่องอื่นๆ เลย..ดิฉันทุกข์ เสียใจมาก ผิดหวังที่สุด..เพราะความโง่ของตัวเอง และการทำผิดที่โกหกพ่อแม่เพื่อไปกับผู้ชายเลวๆ คนนั้น การทำตัวเองไร้ค่าให้เค้าหรอกกินฟรี ความปรารถณาดีที่มีให้เค้า ช่วยสร้างภาพให้เค้าดูเป็นคนดี ให้อภัยเพราะความรัก... ดิฉันเห็นหน้าพ่อ แม่ ซึ่งอยู่ด้วยกันทุกวันแล้วก็อดคิดถึงความเลวที่ทำกับท่านไม่ได้ ..มันเป็นตราบาปที่ทำให้ดิฉันทุกข์และเจ็บปวดอย่างแสนสาหัส..(รักก็เจ็บ+เลิกก็เจ็บ แต่ตอนนี้ตัดสินใจเลิกแล้วค่ะ)..ทำอย่างไรดิฉันจะพ้นทุกข์จากเรื่องนี้..ทุกวันนี้สวดมนต์ปฏิบัติธรรม ทำดีกับพ่อแม่มากขึ้น แต่จิตใจมันก็ยังไม่ดีขึ้นเลยค่ะ..

คุณบีว่าคะ พี่เชื่อว่าคุณตัดสินใจแล้ว ว่าจะเลิกกับเค้า เพียงแต่ตอนนี้ ยังมีความเจ็บปวดมากมายอยู่ อดทนนะคะ คุณยังไม่ได้แต่งงานกับเค้า ดีแล้วค่ะ สิ่งที่ผ่านไปแล้วอย่าเก็บเอามาคิดให้เป็นทุกข์กับตัวเอง เพราะถ้าคุณทุกข์ คนที่ยิ่งทุกข์มากกว่าคือ พ่อแม่ นะคะพี่ทำได้เพียงให้กำลังใจ คุณต้องตัดสินใจเอง ถ้าทุกข์มาก เข้าไปอ่านปัญหาของเกือบทุกท่านในลานธรรมนี้นะคะ จะได้ข้อคิดอีกมากมายค่ะ ขอให้เข้มแข็งนะคะ สู้ สู้ ค่ะ

สวัสดีค่ะ..ดิฉันรู้สึกเบาสบายกว่าตอนที่ยังคบกับผู้ชายคนนั้น..เวลาแว๊บกลับไปคิดถึงเรื่องราวที่ผ่านมาก็จะอโหสิกรรมให้เค้าไป..คิดว่าหากเกิดบุญจากการอภัยทานของมอบให้สิ่งศักดิ์สิทธ์ที่เค้านับถือ ให้ดลใจให้เค้าสำนึกได้ในทางธรรม เลิกเบียดเบียดผู้อื่น สิ่งที่เกิดกับเค้าเรื่องทุกข์ใจต่างๆ คงจะเกิดจากกรรมที่เค้าทำมา..อยากให้เค้าเร่งสร้างบุญ(ไม่คิดจะขอให้กลับมาคบกันอีกแล้ว)..อ่านหนังสือธรรมะหลายเล่ม มีข้อสงสัยค่ะว่า
1. กรรมที่เกิดขึ้น เพราะเราเป็นผู้สร้างขึ้นมาเอง ( กรณีที่ดิฉันผิดหวังเรื่องความรัก เจอคนทำให้เจ็บช้ำน้ำใจ ดิฉันก็ยอมรับกรรมนั้น)
2. กรรมที่ดิฉันทำผิดต่อพ่อ แม่ (ผิดศีล 5) (ส่งผลให้ดิฉันทุกข์ใจมาก กับการกระทำนั้น)

มีคำถาม อยากถามผู้รู้ว่าถ้าดิฉันคิดแบบนี้ แสดงว่า ผู้ที่สร้างกรรมสร้างเวรกับเราไว้ แล้วยังทำกับคนอื่นด้วย ถ้าเค้าคิดว่าเพราะเป็นกรรมของเรา ที่เราต้องชดใช้เอง มันไม่เกี่ยวกับเค้า(ดูเหมือนจะลอยตัว) .. เลยข้องใจว่าเค้าไม่ต้องรับผลของกรรมที่เค้าก่อขึ้นมาเลยเหรอค่ะ..(สงสัยจัง)..

ปล.ที่ถามคำถามนี้เพราะสับสน.. ไม่ได้คิดจะไปอาฆาตพยาบาท จงเวรกับเค้านะค่ะ (ขอตัดเวรตัดกรรมกันให้จบสิ้นกัน ไม่ขอเกี่ยวข้องจองเวรต่อกันอีกแล้วค่ะ)

เคยอ่านเจอ "พาหะของกรรม" >>>>> ถ้าผู้กระทำกรรม เป็น"พาหะ" นำกรรมนั้นมาเกิดขึ้นกับเรา..เพื่อให้เราต้องชดใช้กรรมนั้น..>>>>"พาหะ" นั้นไม่ต้องชดใช้กรรมที่ทำขึ้นหรือเปล่าค่ะ...>>>>> (สงสัยค่ะ)..

"เคยทำเค้าไว้ในชาติก่อน เค้าเลยมาเอาคืนในชาตินี้"...เราก็เชื่ออย่างนั้นนะค่ะ..แต่ยังสับสนว่า ถ้าเค้าทำกับเรา กับคนอื่นอีกหลายคน(ประมาณว่าหลอกไปทั่ว)..แสดงว่าคนเหล่านี้เคยไปสร้างกรรมกับเค้าไว้หรือเปล่าค่ะ..

เป็น ผู้หญิงก้อ..มีแต่ลำบาก ถ้าไม่ดีก็เลิกๆไปเล้ย แต่งงานมีลูกกันไปจะซ้ำกว่านี้จะหายเสียใจต้องใช้เวลา ผู้หญิงเราทุกข์คนละอย่าง บางคนก็อกหัก บางคนอยากจะมีคนมารักแต่ก็ไม่มี บางคนถูกหลอก บางคนรักกันแต่มันเป็นไปไม่ได้...มีแต่เรื่องเศร้าชัดๆ มองดูคนอื่นๆจะเศร้าน้อยลง ตอนนี้หม่อมเองก็เศร้า

ก่อนอื่นต้องแสดงความยินดีที่คุณได้ตัดสินใจถูกต้อง(เลิกกับผู้ชายคนนั้น)ก่อนนะคะ และยินดีที่คุณกำลังจะหลุดพ้นจากผู้ชาย(เลว ๆ) คนนั้น และยินดีอีกครั้งที่คุณยังไม่ได้ตกลงปลงใจ(แต่งงาน)กับผู้ชายชั่ว ๆ คนนั้นค่ะ
ส่วนเรื่องร้าย ๆ ที่ผ่านมา คิดในแง่ดีว่ามันเป็นบทเรียน(ร้าย ๆ) ที่จะช่วยให้เราแข็งแกร่งขึ้นนะคะ
ยังไงฟ้าหลังฝนย่อมสดใสเสมอ
เป็นกำลังใจให้นะคะ