อยากได้ข้อคิดจากเพื่อนกัลยา ณ มิตรทุกท่านค่ะ

หากมีคนมาทำร้ายร่างกายของบุคคลอันเป็นที่รักของท่าน อยากทราบว่าท่านจะทำอย่างไรกับความรู้สึกที่เกิดขึ้นในใจ ถึงแม้ว่าทุกวันนี้พยายามที่จะชำระล้างใจ ไม่ให้เป็นทุกข์ ไม่ให้กังวล และไม่ให้ผูกพยาบาทผู้อื่น แต่เมื่อเกิดเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดและเราไม่สามารถที่จะยอมรับมันได้ ทั้ง ๆ ที่พยายามแล้ว และคิดว่าเราต้องเอาผิดกับบุคคลเหล่านั้นให้ได้

ความรู้สึกดังกล่าวนี้ของเราบอกตรง ๆ ค่ะ ว่าขุ่นข้องหมองใจมากทีเดียว เพราะเรารู้ตัวค่ะว่าเราโกรธ เราเจ็บแค้น ขณะเดียวกันเราก็รับรู้อีกว่าระบบภายในจิตใจของเราเริ่มสูญเสียแล้ว

จึงขอความคิดเห็นจากเพื่อนกัลยา ณ มิตรนะคะ ว่าควรทำอย่างไรดี ทั้งในแง่ของทางโลก(กฎหมาย)และทางธรรม

ขอบคุณค่ะ

แยกเป็นสองตอน

ตอนแรกแจ้งความทันทีกับเจ้าหน้าที่ตำรวจให้ติดตามคนทำร้ายร่างกายบุคคลอันเป็นที่รักเรามาลงโทษ

ตามกฏหมาย

ตอนที่สอง คือ กฏแห่งกรรมหรือกฎธรรมชาติ ณ ภายในตนเอง

เมื่อเราทำตามกฏข้อแรกก่อนแล้ว คนผิดถูกลงโทษแล้ว กฏข้อสองก็บรรเทาลงได้ระดับหนึ่ง

แต่จะหลุดไปสะทีเดียวคงต้องมีตัวช่วยอีกพอสมควร

จะเล่าประสบการณ์ตนเองประกอบ สมัยเด็กจำความได้แล้วล่ะ มีชายสองคนทำร้ายทุบตีผู้ให้กำเนิด

เรา ซึ่งก็แน่ล่ะคนๆเดียว ไหนเลยจะสู้สองคนได้ซ้ำในมือมีไม้เป็นอาวุธ ช่วยกันทุบตี

ผู้ให้กำเนิดเราร้องๆๆๆ ยกมือไหว้บอกกลัวแล้วๆๆ แต่พวกเขาก็ไม่ยอมรามือ

เหตุการณ์นั้นแม้จะล่วงกาลมานานปีแล้ว แต่ความรู้เจ็บแทนยังค้างอยู่ภายใน ปกติเหมือนไม่มีอะไร

แต่เมื่อมีเหตุปัจจัยใกล้เคียงกันกระทบ ความรู้สึกนั้นผุดขึ้นมารบกวนเหมือนบอบช้ำ

จึงพิจารณาว่าเหตุการณ์นานมาแล้ว ผ่านมาแล้ว ทำอะไรไม่ได้แล้ว

บางคนก็ล้มหายตายจากไปแล้วก็มี ความรู้สึกนั้นก็วูบไป

ถ้าเป็นการปฏิบัติสายสัญญาบารมีธรรม จะมีการทำสังฆทานเพื่ออุิทิศส่วนกุศลให้เจ้ากรรมนายเวรซึ่งทำให้เราทุกข์ แล้วลงองค์พระธรรมเพื่อเสริมบารมีของเราให้เพิ่มมากขึ้น จะได้พ้นความเจ็บปวดไปให้กลายเป็นอดีต และลงหลักธรรมให้ท่านอำนวยการว่า ถ้าเป็นเจ้ากรรมนายเวรก็ขอให้หยุดอาฆาตเนื่องจากเราได้รับกรรมบางส่วนแล้วและได้ทำสังฆทานให้แล้ว ถ้าไม่ใช่เจ้ากรรมนายเวรก็ขอให้พระบารมีท่านดำเนินการไปตามกฎแห่งกรรมนั้นว่าจะแพ้หรือชนะคดี ถ้าสังฆทานของเราเพียงพอเราก็จะชนะคดี ถ้าสังฆทานที่เราทำนั้นน้อยไป ใช้หนี้กรรมเขาไม่หมดเราก็จะแพ้คดีเขา ทุกปัญหามีทางออกครับ ขั้นแรกทำจิตใจของเราให้หายขุ่นก่อนแล้วจะมองหาทองออกเห็นครับ ขอบารมีคุ้มครองครับผม
http://www.sysunya.com/

ก็คิดว่าน่าจะให้เจ้าหน้าที่ตำรวจตามเอาคนผิดมาลงโทษค่ะ
ส่วนเรื่องจิตใจก้คิดว่า ถึงเราจะโกรธจะเกียจจะเเค้นไปก็เอาอะไรกลับมาไม่ได้
ก้น่าจะทำใจให้สบาย การให้อภัยบางทีอาจทำให้เรารู้สึกดีขึ้นมันอาจจะยากในช่วงแรก

แต่เมื่อเราทำใจให้อภัยเขาได้เราก้จะสบายใจมากเลยคือไม่ต้องมมาคิดมากังวล
และก็เชื่อเวรกรรมคงสนองเขาสักวัน1

สู้ๆๆนะคะ เป้นกำลังให้ค่ะ