อยู่กับสามีมา 21 ปี ไม่มีอะไรดีเลย ยุ่งอยู่แต่กับการพนันและเมียน้อย อยากหลุดพ้นจากบ่วงกรรม
บ่วงนี้มาก ทุกข์มากจนเป็นโรคซึมเศร้า

คุณ ณัฐริกา อาการซึมเศร้าของคุณคงยังไม่มาก
เพราะคุณยังสามารถเข้ามาตั้งกระทู้นี้ได้ แสดงว่า
คุณยังสนใจโลกภายนอกอยู่บ้าง 21 ปีที่ผ่านมา
คุณอยู่ได้อย่างไรค่ะ อ้อขอชื่นชมว่าคุณเก่งมาก
ที่สามารถทนได้นานขนาดนี้
ทำชีวิตตัวเองให้มีความสุขด้วยตัวคุณเองดีกว่าค่ะ
เขาเป็นแบบนี้มานานแสดงว่าคงปรับยากแล้วละค่ะ
คุณสร้างความสุขด้วยธรรม เข้าวัด ฟังธรรม สวดมนต์
ทำสมาธิ อุทิศส่วนกุศลไปให้เขา ให้เขาปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ
กลับมาอยู่ในศีลธรรมอันดี หากใจเราเป็นสุข สงบ
ความทุกข์ก็จะค่อย ๆ คลายลงไปได้ ลองตั้งใจทำดู
นะค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้นะค่ะ

สวัสดีคะคุณณัฐริกา
ปัญหาของคุณช่างเหมือนของเรามากๆ คือทั้งการพนันและเรื่องผู้หญิง เราจะทำและแก้ปัญหากันอย่างไร มาลองปรึกษากันบ้างดีไม๊คะ แลกเปลี่ยนความรู้สึกและความคิดเห็น เผื่ออะไรจะดีขึ้นมาบ้างนะคะ แต่นับถือคุณคะว่าคุณเก่งจริงๆ ทนมาได้ตั้ง 21ปี ของเรา 13ปีก็จะแย่แล้วคะ เฮ้อ หนักใจจริงๆ คะ

อยากทราบว่า ทนเพื่ออะไร หรือ ไม่ต้องทนเพื่ออะไร ต้องเข้าใจหัวใจของตัวเองให้ถ่องแท้ค่ะ เอาใจช่วยนะคะ

สวัสดีค่ะคุณณัฐริกา

เวลา 21 ปี คุณบอกว่าไม่มีอะไรดีเลย และทุกข์มากจนเป็นโรคซึมเศร้า
ลองพิจารณาใจเรานะคะ ว่าเราสะสมอะไรไว้ในใจบ้าง
คุณบอกว่าอยากพ้นจากบ่วงกรรมนี้
ปฏิบัติธรรมค่ะ ศึกษาและปฏิบัตินะคะ

แต่ก่อนอื่น อยากให้คุณเริ่มทำให้ตัวเองดูดี หาเรื่องที่ดีและมีความสุขทำ ตอนเช้าหรือเย็นลองเดิน หรือวิ่ง ประมาณ ครึ่งชั่วโมง ให้เหงื่อออกมาก มาก ถ้าทำได้ทุกวัน จะรู้สึกแข็งแรง มีความสุข และแก้โรคซึมเศร้าได้ค่ะ

จะคอยส่งกำลังใจให้เรื่อย เรื่อย นะคะ

ความอดทนช่างเป็นเลิศ...ขอยอมรับ..ทุกอย่างต้องเริ่มที่ตัวเราเสมอ..หากยังรักเขาอยู่ก้อขอให้ทนต่อไปเถอะ..แต่ถ้าไม่มีเหลือแล้วก้อต้องพิจารณาว่าเราจะยังอยู่กับเขาอีกต่อไปเพื่ออะใร..หาคำตอบให้ได้..ถ้าได้หรือยังมีอยู่...คุณตอบได้ดีกว่าใครๆๆว่าจะเก้าเดินด้วยตัวเองหรือยังแบกเขา..อันเป็นทั้งก้อนทุกข์..และบ่วงบาศก์ที่ทำให้การเดินทาง..ทั้งเหนื่อยและหนัก วางได้เมื่อใรเราก้อเบาสบายเดินได้ตัวปลิวเลย..การตัดสินใจในการวางและทิ้ง..ก้อนทุกข์..ได้นั้นอยู่ที่คุณเท่านั้น..ตนแลเป็นที่พึ่งแห่งตน...