วันเวลาปัจจุบัน 21 ก.ค. 2025, 20:18  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง




กลับไปยังกระทู้  [ 17 โพสต์ ]  ไปที่หน้า 1, 2  ต่อไป  Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 30 เม.ย. 2010, 16:37 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 13 มิ.ย. 2009, 09:55
โพสต์: 4062

แนวปฏิบัติ: มรณานุสสติ
อายุ: 0
ที่อยู่: ตรงปลายจมูก

 ข้อมูลส่วนตัว


จาก The Time Traveler's Wife ถึงรถไฟฟ้าฯ การเดินทางสู่การพลัดพราก
โดย aston27


รูปภาพ

คุณเชื่อเรื่องเนื้อคู่และการผูกพันกันข้ามกาลเวลาไหมครับ?

มีหนังสองเรื่องที่เข้าฉายในเวลาไล่เลี่ยกัน ด้วยความโด่งดังที่ผิดกันลิบลับในบ้านเรา
แต่กลับมีนัยบางอย่างที่ผมเห็นคล้ายคลึงกัน และอยากหยิบมาพูดถึง

เรื่องแรกเป็นหนังฝรั่ง สร้างจากนิยายขายดีเหมือนแจกฟรีในปี ๒๐๐๓
จากปลายปากกาของ ออเดรย์ นิฟเฟนเนกเกอร์ นักเขียนชาวอเมริกัน

หนังพูดถึงความสัมพันธ์ที่แสนพิสดารของคนคู่หนึ่ง ที่ฝ่ายชายมีความผิดปกติในยีน
ทำให้เขาต้องเดินทางข้ามเวลากลับไปกลับมา โดยไม่ทราบสาเหตุและวิธีควบคุม

การเดินทางข้ามกาลเวลาของเขา ทำให้นางเอกต้องอยู่ในภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก
เพราะไม่รู้ล่วงหน้าว่าสามีจะหายไปตอนไหน หายไปไหนและเมื่อไหร่จะกลับมา
ไม่รู้กระทั่งว่า การเดินทางข้ามเวลาแต่ละหน จะได้กลับมาอย่างปลอดภัยหรือเปล่า

ถึงแม้สังสารวัฏของเหล่าสัตว์โลก จะไม่ได้เดินทางข้ามเวลากลับไปกลับมา
แต่พวกเราก็เวียนว่ายอยู่กับการเกิดในภพภูมิต่างๆ สลับกันไปมาจนน่าเบื่อ

แต่ที่เราไม่เบื่อ เพราะเราจำไม่ได้ว่าชาติก่อนๆ เราเคยเป็นอะไรมาบ้าง
อีกทั้งไม่มีใครรู้ตัวว่าเราจะต้องพลัดพรากจากสิ่งที่รัก คนที่รักไปเมื่อไหร่

ผมพูดเท่านี้ก็พอนะ ที่เหลือรอดูจากดีวีดีก็แล้วกัน เพราะหนังลาโรงไปแล้ว
อยากบอกว่า นี่เป็นหนังดีที่สุดหนึ่งในสองเรื่องของปีที่ผมได้ดูครับ

อีกเรื่องไม่ใช่หนึ่งในสองที่ว่าดีที่สุด แต่ก็เป็นหนังน่ารักชื่อ "รถไฟฟ้ามาหานะเธอ"

ใครที่ตามอ่านบล็อกผมมานานๆ รวมถึงเคยฟังรายการที่ผมจัดบ่อยๆ จะทราบว่า
ผมชอบเอ่ยชื่อ เคน ธีรเดช โทษฐานที่เขาหน้าตาดีกว่าผมราวๆ สามเสาไฟฟ้า
แต่ผมก็ไม่เคยได้เขียนถึงผลงานของเขาสักที วันนี้จะเป็นครั้งแรก

หนังพูดถึงชีวิตของเหมยลี่ สาวหมวยวัยสามสิบที่ไม่เคยมีแฟน
แล้วก็นั่งรอว่าเมื่อไหร่จะมี จนวันหนึ่งไปเจอวิศวกรหนุ่ม BTS รูปหล่อใจดี
ชีวิตเหมยลี่จึงค่อยๆ เปลี่ยนไป

ผมดูแล้วอมยิ้ม พลางนึกว่านี่มันซินเดอเรลล่าฉบับ กทม. เห็นๆ

หนังเข้าใจคัดเลือกดาราอย่างคริส หอวังมาเป็นนางเอก เพราะคริสเป็นคนดูดี
แต่ไม่ได้หน้าซ้วยสวยแบบนางเอกไทยทั่วไป สาวออฟฟิศทั้งหลายดูแล้วจะแอบรู้สึกว่า
ถ้าหน้าตาแบบนี้ มีแฟนหล่อ อบอุ่นใจดีแบบนี้ได้ ฉันก็ใกล้เคียงละวะ

ดูหนังเรื่องนี้แล้วนึกถึง The Time Traveler's Wife
ตรงที่สองเรื่องนี้มี "การเดินทาง" เข้ามาเกี่ยวข้อง

พระเอกนางเอกทั้งสองเรื่องได้พบกันเพราะ "การเดินทาง"
เพียงแต่คู่แรกเป็นการเดินทางในกาลเวลา อีกคู่เดินทางด้วยรถไฟฟ้า


ตอนจบของหนังสองเรื่องนี้ ต่างกันพอสมควร
แต่ในชีวิตจริง ตอนจบของพวกเราไม่ต่างกันหรอกครับ
พวกเราล้วนต้องเจอกับการพลัดพรากคนที่รัก ของที่รัก
หรือกระทั่งสิ่งที่เรารักและหวงแหนที่สุด อย่างกายและจิต
ที่เราคิดว่ามันคือ "ตัวเรา" ด้วยกันทั้งนั้น

อีกอย่าง ผมรู้สึกว่าคนสมัยเราขี้เหงากันมากขึ้นนะ
คนอย่างเหมยลี่ที่คิดว่าชีวิตจะสมบูรณ์ก็ต่อเมื่อเจอ "ชิ้นส่วนที่ขาดหาย" มีเยอะเลย
หรืออย่าง Clare ที่ทำใจไม่ได้ถ้าสามีที่รักและเคยอยู่จะต้องจากหายไป
อันนี้เป็นทัศนคติอันตรายสำหรับมนุษย์อย่างเราๆ นะครับ

นั่นคือเหตุที่ทั้งสองเรื่องมี "การรอคอยใครคนนั้น" ของฝ่ายหญิงเป็นพล็อตรอง

เมื่อเดือนที่แล้ว ผมเขียนถึงเพลงของ Dean Martin เพลงหนึ่งให้นิตยสาร Mix
ชื่อเพลงว่า You're nobody 'til somebody loves you แปลทื่อๆ เป็นไทยได้ว่า
"เรามันไร้ค่า จนกว่าจะมีใครสักคนมารัก"

ผมบอกว่า ผมไม่เห็นด้วยกับชื่อเพลงนี้นะ เพราะในความเห็นของผม
คุณค่าของมนุษย์ไม่ได้ขึ้นกับจำนวนคนที่มารัก
แต่คนเราจะมีคนมารักเพราะเขาเห็นคุณค่าในตัวเราต่างหาก

พูดให้ถูกกว่านั้น ต่อให้ไม่มีใครมารัก เราก็มีคุณค่าในตัวเองได้

ในทางพุทธถือว่าคนที่มีคุณค่า คือคนที่ใช้โอกาสความเป็นมนุษย์พัฒนาจิตของตนเอง
ข้อดีของความเป็นมนุษย์ คือการเป็นสิ่งมีชีวิตที่มีเลือดเนื้อและจิตใจที่ไม่เที่ยงแท้ถาวร
เป็นสิ่งมีชีวิตที่มีร่างกายและจิตใจเป็นทุกข์ได้เอง
โดยมีธรรมชาติของมันเอง ไม่อยู่ใต้บังคับบัญชาของเรา

เราอาศัยการรู้สึกตัว คอยสังเกตความจริงเหล่านี้ อย่างเป็นกลาง ไม่แทรกแซง
จิตจะปรุงแต่ง เราก็รู้ รู้แล้วไม่ห้าม แต่ก็ไม่ช่วยมันปรุงแต่ง
มันจะเป็นกลาง ไม่เป็นกลาง เราก็รู้ รู้แล้วก็ไม่เพิ่มความไม่เป็นกลางเสียเอง

สักวันหนึ่ง จิตมันมีปัญญามากพอ มันจะสรุปความรู้ที่สะสมไว้
แล้วจะรู้ว่า ชีวิตนี้มีความสุขได้โดยไม่ต้องพึ่งพาคนอื่นใครอื่น
รถไฟฟ้าจะมาหาเราหรือใคร ก็ไม่ใช่ปัญหาของเรานะ


สุขสันต์วันที่เรายังเป็นมนุษย์ครับ


รูปภาพ

.....................................................
~ นิพพานัง ปัจจโยโหตุ ~


แก้ไขล่าสุดโดย เว็บมาสเตอร์ เมื่อ 30 เม.ย. 2010, 19:35, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง

โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 01 พ.ค. 2010, 03:21 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


เป็นบทความที่เบาๆ...

สบายๆ...ไม่ปวดตา ไม่ปวดหัว :b1:

อนุโมทนาค่ะ :b8:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 12 พ.ค. 2010, 12:55 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 22 ก.พ. 2010, 21:51
โพสต์: 48

โฮมเพจ: http://pimclick.hi5.com
แนวปฏิบัติ: พุทโธ
ชื่อเล่น: PiM
อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


:b8: :b8: :b8:

.....................................................
สุขทุกข์อยู่ที่ใจมิใช่หรือ ถ้าใจถือก็เป็นทุกข์ไม่สุกใส
ถ้าไม่ถือก็เป็นสุขไม่ทุกข์ใจ เราอยากได้ความสุขหรือทุกข์นา


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 12 พ.ค. 2010, 13:13 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 10 พ.ย. 2009, 10:41
โพสต์: 4463

อายุ: 0
ที่อยู่: วัฏสงสาร

 ข้อมูลส่วนตัว


เกี่ยวกับการลัดเวลา ข้ามภพ ภูมิ นี่ในพระไตรปิฏกมีนะครับ ที่เปรต มาเอาตัวผู้หญิงไปอยู่ด้วย

กลับมาอีกที่แก่หงอมเลย :b32: แล้วผู้หญิงคนนั้นก้ทำบุญแล้วอธิฐานไปอยู่สวรรค์ชั้นอื่นไม่กลับไปอยู่กับสามี เปรต :b6:


แก้ไขล่าสุดโดย หลับอยุ่ เมื่อ 12 พ.ค. 2010, 13:14, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง

โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 12 พ.ค. 2010, 13:17 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 13 มิ.ย. 2009, 09:55
โพสต์: 4062

แนวปฏิบัติ: มรณานุสสติ
อายุ: 0
ที่อยู่: ตรงปลายจมูก

 ข้อมูลส่วนตัว


:b1: เรื่องนี้มีอยูจริง แต่ปัจจัตตังค่ะ บอกกันไม่ได้

.....................................................
~ นิพพานัง ปัจจโยโหตุ ~


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 12 พ.ค. 2010, 13:19 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 10 พ.ย. 2009, 10:41
โพสต์: 4463

อายุ: 0
ที่อยู่: วัฏสงสาร

 ข้อมูลส่วนตัว


เรื่องนี้ ก็ลี้ลับครับ หากอ่านผ่านๆก็งั้นๆ แต่ไม่ใช่เลย

เนื้อความพระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๗ บรรทัดที่ ๕๔๕๔ - ๕๔๘๓. หน้าที่ ๒๕๒ - ๒๕๓.
http://www.84000.org/tipitaka/attha/v.p ... agebreak=0
ศึกษาอรรถกถาชาดกนี้ ได้ที่ :-
http://www.84000.org/tipitaka/attha/att ... =27&i=1319


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 14 พ.ค. 2010, 22:33 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 10 พ.ย. 2009, 10:41
โพสต์: 4463

อายุ: 0
ที่อยู่: วัฏสงสาร

 ข้อมูลส่วนตัว


Bwitch เขียน:
:b1: เรื่องนี้มีอยูจริง แต่ปัจจัตตังค่ะ บอกกันไม่ได้



cool พระพุทธเจ้าทรงบอกแล้ว(ที่ปรากฏเหลืออยู่ในพระไตรปิฏกยุคปัจจุบัน) แต่เราขบไม่ออกครับ ยืนยัน ยิ่งมีพระอริเจ้ายุคหลังๆ บางคนดันไปปรามาสอีก ยืนยัน(ผมเคย ปรามาสมาแล้วเพราะความไม่รู้ ) :b3:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 14 พ.ค. 2010, 22:57 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 10 พ.ย. 2009, 10:41
โพสต์: 4463

อายุ: 0
ที่อยู่: วัฏสงสาร

 ข้อมูลส่วนตัว


๑๑. สุตตเปตวัตถุ
ว่าด้วยคนไปอยู่กับเปรต
หญิงคนหนึ่งไปอยู่กับเวมานิกเปรตตลอด ๗๐๐ ปี
เกิดความเบื่อหน่ายจึงกล่าว
กะเวมานิกเปรตนั้นว่า
[๑๐๘] เมื่อก่อน ฉันได้ถวายด้ายแก่พระปัจเจกพุทธเจ้าซึ่งเข้าไป ขอถึงเรือน
ของฉัน วิบากแห่งการถวายด้ายนั้น ฉันจึงได้เสวยผลอันไพบูลย์อย่างนี้
ประการหนึ่ง ผ้ามากมายหลายโกฏิบังเกิดแก่ฉัน วิมานของฉันเกลื่อน
กล่นไปด้วยดอกไม้ น่ารื่นรมย์ วิจิตรด้วยรูปภาพต่างๆ เพรียบพร้อม
ไปด้วยเทพบุตรเทพธิดาผู้เป็นบริวาร ฉันเลือกใช้สอยนุ่งห่มตามชอบใจ
ถึงเพียงนี้ สรรพวัตถุอันปลื้มใจมากมายก็ไม่หมดสิ้นไป ฉันได้รับความ
สุขความสำราญในวิมานนี้ เพราะอาศัยวิบากแห่งกรรมนั้น ฉันกลับไป
สู่มนุษยโลกแล้ว จักทำบุญให้มากขึ้น ข้าแต่ลูกเจ้า ขอท่านจงนำฉันไป
สู่ถิ่นมนุษย์เถิด.
เวมานิกเปรตนั้นกล่าวว่า
ท่านมาอยู่ในวิมานนี้ถึง ๗๐๐ ปี เป็นคนแก่เฒ่าแล้ว จักไปอยู่ใน
มนุษยโลกทำไม อนึ่ง ญาติของท่านตายไปหมดแล้ว ท่านไปจากเทวโลก
นี้สู่มนุษยโลกนั้นแล้ว จักกระทำอย่างไร?
หญิงนั้นกล่าวว่า
เมื่อฉันมาอยู่ในวิมานนี้ ๗๐๐ ปี ได้เสวยทิพยสมบัติ และความสุขอิ่ม
หนำแล้ว ฉันกลับไปสู่ถิ่นมนุษย์แล้ว จักทำบุญให้มากขึ้น ข้าแต่ลูกเจ้า
ขอท่านจงนำฉันไปส่งถิ่นมนุษย์เถิด.
เวมานิกเปรตนั้น จับหญิงนั้นที่แขน นำกลับไปสู่บ้านที่นางเกิด แล้วพูด
กะหญิงนั้นซึ่งกลับเป็นคนแก่
มีกำลังน้อยที่สุดว่า ท่านพึงบอกชนแม้
อื่นที่มาสู่ที่นี้ว่า ท่านทั้งหลายจงทำบุญเถิด ท่านทั้งหลายจะได้รับความสุข
เราได้เห็นเปรตทั้งหลาย ผู้ไม่ได้ทำความดีไว้เดือดร้อนอยู่ ฉันใด มนุษย์
ทั้งหลายก็ฉันนั้น ก็หมู่สัตว์คือเทวดาและมนุษย์กระทำกรรม อันมีสุข
เป็นวิบากแล้ว ย่อมเป็นผู้ดำรงอยู่ในความสุข.


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 14 พ.ค. 2010, 23:15 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 07 มี.ค. 2010, 23:38
โพสต์: 193

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


อยากดูเรื่องนี้อ่า The Time Traveler's Wife

ท่าทางจะโรแมนติก T^T~

.....................................................
หากไม่สนใจหลักธรรมปลีกย่อย แล้วจะบรรลุหลักธรรมใหญ่ได้ยังไง -- กวนอู

"ทรัพยกรมนุษย์หากตายไป บริษัทฯ สามารถหามาแทนได้ แต่ทรัพยากรครอบครัวนั้น ครอบครัวไม่สามารถหามาแทนได้"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 14 พ.ค. 2010, 23:37 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 10 พ.ย. 2009, 10:41
โพสต์: 4463

อายุ: 0
ที่อยู่: วัฏสงสาร

 ข้อมูลส่วนตัว




ต้องขอบคุณคุณbwitch ที่สอนผมลงyoutube :b8:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 16 พ.ค. 2010, 18:10 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 05 พ.ค. 2010, 00:14
โพสต์: 130

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ขอบคุณมากค่ะคุณ bwitch รู้สึกดีๆ



:b38: กาแฟ :b38:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 22 พ.ค. 2010, 02:32 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
อาสาสมัคร
อาสาสมัคร
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 ก.ย. 2007, 23:29
โพสต์: 1065


 ข้อมูลส่วนตัว


กระทู้นี้ของ ท่านแม่มดน้อย...

ทำให้ยายมัทนึกถึง...

หนังเกี่ยวกับโศกนาฏกรรมรักข้ามเวลาเรื่องนึง
ที่ยังซาบซึ้งอยู่เสมอทุกครั้ง....ที่ได้ฟังเพลง หรือเล่นเปียโน
:b20:

:b20: :b20: :b20:




:b20: S o m e w h e r e in T i m e :b20:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 22 พ.ค. 2010, 03:19 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 10 พ.ย. 2009, 10:41
โพสต์: 4463

อายุ: 0
ที่อยู่: วัฏสงสาร

 ข้อมูลส่วนตัว




abc%20(21).gif
abc%20(21).gif [ 2.93 KiB | เปิดดู 5956 ครั้ง ]
คุณมัททำให้ผมนึกถึงเพลงนึงของ วง iron maiden เหมือนกัน

Caught Somewhere in Time






แก้ไขล่าสุดโดย หลับอยุ่ เมื่อ 22 พ.ค. 2010, 10:25, แก้ไขแล้ว 2 ครั้ง.
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 22 พ.ค. 2010, 11:28 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
อาสาสมัคร
อาสาสมัคร
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 ก.ย. 2007, 23:29
โพสต์: 1065


 ข้อมูลส่วนตัว


ท่านหลับอยู่ เขียน:
คุณมัททำให้ผมนึกถึงเพลงนึงของ วง iron maiden เหมือนกัน

Caught Somewhere in Time


:b43: :b43: :b43:

smiley ท่านหลับอยู่ เพิ่งทราบว่ามีชื่อเพลงคล้ายๆกัน
แต่อารมณ์เพลงนั้น....โอ... !!! :b13:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 22 พ.ค. 2010, 11:58 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 10 พ.ย. 2009, 10:41
โพสต์: 4463

อายุ: 0
ที่อยู่: วัฏสงสาร

 ข้อมูลส่วนตัว




abc%20(35).gif
abc%20(35).gif [ 3.95 KiB | เปิดดู 5918 ครั้ง ]
:b13:แบบเปียโนก็มีไม่เห็นเหรอครับ smiley


แก้ไขล่าสุดโดย หลับอยุ่ เมื่อ 22 พ.ค. 2010, 11:59, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง
แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 17 โพสต์ ]  ไปที่หน้า 1, 2  ต่อไป

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

่กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 1 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร