คบกันมา ปีหนึ่งได้ค่ะ เพิ่งเรียนจบได้งานทำ แต่ก่อนหน้านี้ทำธุรกิจส่วนตัวตอนแรกลงทุนกับแฟนคนละครึ่งไม่มากค่ะ คนละไม่กี่พันต่อมาแฟนไม่ช่วยอะไรเลยค่ะ แม้กระทั้งดูแลร้าน รับโทรศัพ ไม่สนใจความเป็นไป เลยว่าจะร้านเป็นยังไง เค้าบอกว่าเป็นเพราะ เหมือนเป็นของดิชั้นแล้วชื่อบัญชีดิชั้นแล้วดิชั้นทำคนเดียว แต่เวลาเค้ามีปัญหาเรื่องเงินหรืออยากได้อะไร ดิชั้นไม่ว่านะค่ะ ซื้อให้ตลอด

ดิฉันเลยทำคนเดียวมาตลอดจนเก็บเงินได้ก้อนนึง เค้าเล่าให้แม่เค้าฟังตลอดค่ะว่า ดิชั้นทำธุรกิจตรงนี้กับเค้าแล้วมีเงินเท่าไหร่ พอจนแฟนดิฉันเรียนจบเค้าจบช้ากว่าดิชั้น เทอมนึง เค้ากลับไปอยู่บ้าน ก็ไม่มีเวลาได้คุยกันค่ะ เพราะเค้าบอกเกรงใจแม่ เราทะเลาะกันเรื่อยมา ล่าสุด แม่เค้าให้แฟนดิชั้นโทรมาขอยืมเงิน เจ็ดหมื่น ดิชั้น ร้องไห้เลยอ่ะค่ะ สำหรับเด็กคนนึงกว่าจะเก็บหามาได้ขนาดนี้เหนื่อยมากอ่ะค่ะ ดิชั้นเองไม่เคยใช้เลยด้วยซ้ำ ตัวแฟนก็น่าจะรู้ดิชั้นประหยัดมาตลอด แล้วถ้าให้ไปหมดนั่น เงินที่จะเหลือทำทุนร้านค้าต่อ สองหมื่นค่ะ ซึ่งมันไม่พอ แต่แม่เค้าจะเอาอ่ะค่ะ เค้าบอกว่าแม่ให้มาขอจำเป็นจริงๆแค่ยืมหนะค่ะ สุดท้ายก็ให้ไปค่ะ ตอนนี้ท้อแท้มาก เค้าบอกเอาไปใช้หนี้ นี่แค่ส่วนดอกนะค่ะ ดิชั้นไม่หวังจะได้คืนหรอกค่ะ แต่เสียใจมากที่เค้าไม่แคร์ความรู้สึกเราเลย และกลัวก็แต่คงจะมีคราวหน้าอีก แล้วคงต้องปิดร้านแน่นอน หลังๆนี้เค้าพยายามเอาปัญหาที่บ้านเค้ามารุมเร้าใส่ดิชั้นมาก พ่อแม่ดิชั้นก็ว่าอ่ะค่ะ เรื่องยืมเงิน เพราะหลังๆพ่อแม่ดิชั้นช่วยทำงานในร้านด้วย แล้วเค้าบอกว่าไม่น่ามายืมเด็ก แม่ยังไม่กล้ายืมดิชั้นเลยแม้จะลำบากมันเป็นเงินที่ดิชั้นตั้งใจเก็บเพื่อจะไปศึกษาต่อด้วยอ่ะค่ะ ตอนนี้ก็ทะเลาะกันตลอดค่ะเรื่องที่เค้าคุยโทรศัพท์ไม่ได้บ้างเวลาอยู่กับทางบ้าน หลายๆเรื่องมันทำให้ดิชั้นคิดว่า เค้ารักดิชั้นหรือเปล่า เห็นดิชั้นร้องไห้เค้ายังไม่รับโทรศัพท์ดิชั้นเลยเพราะเกรงใจคนในบ้าน ดิชั้นควรจะทำยังไงดีค่ะปรึกษาใครก็ไม่กล้า บอกพ่อกับแม่ก็ไม่ได้ค่ะตอนนี้ปวดหัวไปหาหมอจนเป็นไมเกรนแล้วอ่ะค่ะ

ขอบคุณมากค่ะสำหรับคำแนะนำ หลายครั้งที่ดิชั้นเศร้าใจหรือมีปัญหาพอได้มาอ่านบอร์ดจะรู้สึกดีขึ้นมากค่ะ แต่พอสักพักก็กลับเป็นแบบเดิม แต่ก่อนไปอยู่วัดสองสามวัน รู้สึกดีขึ้นมาก แต่ตอนนี้ใจเร่าร้อนไม่เป็นสุขเลยค่ะ ดิชั้นต้องทำยังไงดีค่ะให้มันไม่ฟุ้งซ่านกลับมามีสติมีธรรมะในใจเหมือนเดิม

หากกรัชกายมีแฟนแบบนี้ตัดหางปล่อยวัด ทางใครทางมัน

พยากรณ์ได้เลย เงินที่เขาว่ายืมนั้นไม่ได้คืน หากออกปากทวงเมื่อไหร่เป็นเรื่อง ไม่เชื่อลองแย้มๆดูก็ได้

...ตอนนี้ต้องตั้งสติให้ดีก่อนครับ..
...แล้วลองคิดไตร่ตรองหาเหตุหาผล
...ที่คุณจะต้องได้รับจากการตัดสินใจไม่ว่าทางใดทางนึง
...อย่าไปใช้อารมณ์แต่ใช้สติหาเหตุและผล
...คนเราบางทีเจ็บป่วยถึงคราวที่ต้องผ่าตัดมันก็ต้องทำ
..บางทีบางครั้งเราต้องทนเจ็บเพื่อรักษาอาการเจ็บนั้น

...เมื่อวานก็ผ่านไปแล้ว..พรุ่งนี้ก็ยังมาไม่ถึง
...แต่ปัจจุบันที่เรารู้สึกตัวอยู่ก็ทำให้มันดีครับ
...นึกถึงเรื่องเก่าๆท้อแท้ใจ..มันก็ไม่ได้ดีขึ้นมาเลย
...มีสติอยู่กับปัจจุบัน..แล้วทำให้มันดี
...เมื่อเหตุดี..ผลก็ย่อมดี
...บางทีพรุ่งนี้อาจเป็นวันที่ดี..ก็ได้

การลงทุนร่วมกันมีทั้งการร่วมด้วยแรงและร่วมด้วยทรัพย์ ..

พิจารณด้วยความถูกจริงแท้ว่าการร่วมธุรกิจนี้ ใครร่วมสร้างประโยขน์ในสัดส่วนเท่าใด..แล้วจัดสรรค์แบ่งประโยชน์ไปตามสัดส่วนนั้น ส่วนเรื่องการยืมเงินของคนอื่น ก็พิจารณาว่าจะให้ได้เพียงไรจึงจะไม่ทำความเดือดร้อนแก่ตน เรื่องเงินนั้นไม่เข้าใครออกใคร เพราะเป็นสิ่งท้าทายกิเลสคือความโลภที่ไม่มีขีดจำกัด..เห็นมามากแล้วว่าัมันทำลายได้แม้กระทั่งความสัมพันธ์ของพ่อแม่ลูก ไม่พักต้องพูดถึงสัมพันธ์อื่นๆ..เมื่อคนไม่มีหิริโอตตัปปะต้องเกี่ยวข้องกันเมื่อใด ความวิบัติย่ิอมเลี่ยงไม่ได้..

เมื่อไม่สามารถให้ตามที่เขาขอมา ก็จงกล้าปฏิเสธ แสดงเหตุผลให้เขาทราบ การปฏิเสธเป็นจะเป็นเครื่องป้องกันมิให้คุณถูกรุกล้ำก้ำเกินโดยไม่สมควรในคราวต่อไป หากให้เพราะเกรงกลัว คราวต่อๆไปจะมีอีก..และการให้เช่นนี้ จะกลายเป็นการส่งเสริมการเรียกร้องอย่างไร้ขีดจำกัดอันเป็นบาปกรรมของคนโลภในคราวต่อไป การจะช่วยใครให้พิจารณาด้วยว่าเบียดเบียนตนด้วยหรือไม่..หาไม่ นอกจากจะไม่เป็นบุญแล้ว(เพราะฝืนใจให้เพราะกลัว) ยังเป็นบาปเพราะเดือดร้อนใจคับแค้นตลอดเวลา


เตรียมตัวรับผลกระทบกลับด้วยเมื่อต้องปฏิเสธ เพราะคนร่วมทุนอาจจะเผยธาตุแท้ให้คุณทราบอย่างเด่นชัดด้วยวาจาในครานี้..ขอให้เตือนตนเองเสมอว่า "ความไม่มีหนี้เป็นสุขอย่างยิ่ง" ..

อย่างไรก็ขอให้ผ่านพ้นไปด้วยดีครับ..

สวัสดีคร๊า

ยืม 7 หมื่น เหลือ 2 หมื่นได้มั้ย ถ้าให้ไปหมดเราจะเหลืออะไร ต้องต่อรองกันบ้าง ไม่เอาก็ไม่เป็นไรนะ มีแค่นี้ ... ถ้าคราวหน้ามายืมอีก ครั้งก่อนใช้หรือยัง ... ทำอย่างไรก็ได้นะคะให้เราไม่ทุกข์ร้อนใจ เงินอยู่ในมือเรา เราจะทำให้มันเป็นอย่างไรก็ได้ บางทีน้ำท่วมปาก หรือเกรงใจต่าง ๆ ก็ต้องพูด

เขาไม่รับสายไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวเดือดร้อนก็โทรหาเราเอง ... คิดในด้านดีก็คือเราเคยเอาของเขามา จะได้ทุกข์น้อย ๆ นะคะ

จริงอย่างพี่ dd บอกนะคะ แบ่งกันไปตามสัดตามส่วน น่าจะเหมาะกว่า นุชก็เคยทำธุรกิจกลับแฟนเก่า เนี่ยเป็นลักษณะแบบคุณนี่แหล่ะ ระยะหลังเริ่มจะมาเอาเงินของเรา ผลสุดท้าย ทวงบ่อยก..ไม่ให้ ไม่ทวง ก.. ลืม เป็นงั้นไป แต่ของคุณยังดีหลักหมื่น ของนุชเนี่ยหลักแสน แต่นุชคิดว่า ไม่ตายก็หาใหม่ได้ ครั้งหน้าไม่มีแล้วแน่นอน แต่อย่างว่านะคะเงินมันเยอะ นุชก็ให้คนตามประกบ จนได้ครบ ....

เรื่องเงินก็ถือเป็นเรื่องใหญ่เหมือนกันเนอะ ...ยังไงก็เอาใจช่วยนะคะ ...

ขอบคุณทุกท่านที่ให้คำแนะนำค่ะ ให้ไปแล้วค่ะ แต่ยังให้ไม่ครบ ขาดอีกสองหมื่น แม่บอกว่าควรให้เท่านี้ แม่เค้าก็ให้มาขออีกอะค่ะบอกว่ามันไม่พอ คิดว่าไม่ให้เป็นครั้งที่สองแล้ว

ถ้าบ้านแฟนเค้าขยันกันทำงานทุกคนแล้วเกิดเดือดร้อนจริงๆก็อยากให้เต็มที่ค่ะ แต่หลายๆอย่างทำให้เรารู้สึกไม่ชอบ เพราะสมาชิกคนอื่นในบ้านที่ทำงานได้ก็ไม่ทำงาน บางคนก็ไปเมืองนอก มีค่าใช้จ่ายให้เป็นภาระในครอบครัวอีก ในครอบครัวเค้าก็ไม่ว่าให้ไปแม้จะต้องเป็นหนี้ แต่กลับมาลงทุกอย่างไว้ที่เรา

ครั้งนี้คงต้องทะเลาะกันหนักอ่ะค่ะ เค้าบอกว่าถ้าเป็นเค้าเค้าจะให้เค้าชอบพูดแบบนี้เสมอ ยังไงก็ขอบคุณอีกครั้งนะค่ะ

พอได้ระบายรู้สึกดีมากๆ

ยังดีที่ มันไม่มา ตบ ตี ๆลๆ เอาไป

วันนี้ไม่ได้คุยกับเค้าเลยค่ะปกติเค้าโทรหาทุกวัน พอโทรหาเค้าเค้าก็ไม่พูดบอกคุยไม่ได้ ไม่เข้าใจครอบครัวเค้าจริงๆค่ะ แค่คุยกันแค่หนึ่งนาทีก็ได้ เสียใจมากค่ะ เค้าไม่แพรความรู้สึกเราเลย เหมือนเค้าเลือกครอบครัวเค้าจริงๆไม่สนว่าเราจะเป็นอย่างไร แบบนี้จะตัดใจเลิกดีไหมค่ะ เพราะไม่มีความสุขเลย ทุกข์ตลอดเวลา ยิ่งเห็นเค้าไม่สนใจทั้งๆที่รู้ว่าเราไม่สบายใจเสียใจ ก็ยังนิ่งเฉย มันเจ็บปวดจริงๆค่ะ

ไม่บอกเขาหล่ะครับว่าที่บ้านเราก็ต้องใช้เงินเหมือนกัน.แล้วก็หาทางคุยกันดูจร้าว่าตกลงจะแบ่งกำไรกันยังไงทุนตอนนี้เท่าไหร่. ลองดูครับคิดว่าน่าจะไม่ร้ายแรงเกินไป.

January:



พิจารณาสิ่งต่อไปนี้แล้วตัดสินใจว่าจะทำอย่างไร..

๑. ขาดเขาเราเดือดร้อนเรื่องเงินหรือไม่ืื..หมายความว่าเราต้องพึ่งพาเขาเพื่อยังชีพหรือเปล่า..
๒. เรากับเขาแต่งงานกันหรือเปล่า..หรืออยู่กันเฉยๆ หรือเป็นเพียงแฟนด้วยการคบกันเฉยๆ..
๓. คบกันนานเท่าใดเเล้ว นอกจากร่วมทุนทำกิจการแล้วมีการร่วมซื้ออะไรกันหรือไม่..
๔. เท่าที่คบกันมา เขามีนิสัยดีอย่างไร เสียอย่างไร ดีกับเสีย อะไรมากกว่ากัน..เขาทำให้ทุกข์เช่นนี้มากี่ครั้งแล้ว...มีบ้างใหมที่เขาแสดงอาการเอื้ออาทรต่อเรา ห่วงเรา ช่วยเหลือเราอย่างเต็มใจจริงใจ
๕. หากต้องร่วมชีวิตกันต่อไปในภายหน้า เขาต้องมาปันเงินในลักษณะนี้อีกจะรับไหวใหม หรือยินดีใหม
๖. พ่อแม่ของเรามีความเห็นต่อเขาอย่างไร บวกหรือลบมากกว่ากัน..

ไม่ต้องตอบมาในนี้ครับ ตอบตัวเอง เงียบๆ ..สำรวจดูคะเเนนว่าดีกับเสียอะไรมากน้อยกว่ากัน..แล้วตัดสินใจไปตามอาการอันควรโดยมุ่งที่ประโยชน์สุขของตนอันควรมีควรเป็นในปัจจุบันและอนาคต..เรื่องเช่นนี้ เจ้าของเรื่องมีข้อมูลพร้อม คนนอกไม่ทราบเบื้องลึก จะแนะนำอะไรไม่ได้มากนัก..ในบางกรณี เห็นข้อเตือนภัยจากพฤติกรรมของคู่ ก็พอมองออกว่า ชีวิตต่อไปจะโรยด้วยกลีบหรือหนามกุหลาบ เพียงเเต่ตัดสินใจก็พ้นวิโยคเหมือนตัดไฟแต่ต้นลม แต่เพราะตัณหาที่มีในคู่ แม้เดือดร้อนก็ยินดีจึงลังเล จนในที่สุดก็ต้องทุกข์ทบทวีคูณเมื่อมี"ขันธ์"มาเพิ่มให้พัวพันกันในกงกรรม ความซับซ้อนและเจ็บปวดก็มากขึ้นจนแทบหาทางออกไม่เจอ เรื่องเช่นนี้ปรากฏให้เห็นมากมายในโลก..จึงพึงพิจารณาให้รอบคอบเถิด..

ขอให้โชคดีครับ..