วันเวลาปัจจุบัน 18 ก.ค. 2025, 09:21  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง




กลับไปยังกระทู้  [ 1 โพสต์ ]    Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 29 ส.ค. 2010, 18:25 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
อาสาสมัคร
อาสาสมัคร
ลงทะเบียนเมื่อ: 10 ก.ค. 2009, 20:44
โพสต์: 341

ที่อยู่: ภาคตระวันออก

 ข้อมูลส่วนตัว




AyutthayaTemplesD09.jpg
AyutthayaTemplesD09.jpg [ 58.96 KiB | เปิดดู 1889 ครั้ง ]
6-1.jpg
6-1.jpg [ 41.35 KiB | เปิดดู 1881 ครั้ง ]
:b8: :b8: :b8: :b8:
เลิกงานไปภาวนากลับเช้าอดนอนแต่ได้ความสงบของจิตดีได้ไปสองวันอากาศดีฝนตกปลอยๆทำให้มีลมเย็นๆพัดเข้าหาตนเองในขณะที่นั่งสมาธิ..นอนน้อยทั่งสองวัน..นอนเพียง สองชั่วโมงต่อหนึ่งคืนแต่เราก็อยู่ในโลกนี้ได้..เส้นทางเปลี่ยวได้ใจจิงๆไปคนเดียวได้ภาวนาตลอดเส้นทางในการเดินทาง..ป่าทำให้เกิดความวิเวกและมืดอย่างบอกไม่ถูก..ธรรมะและสมาธิเป็นกำลังใจให้เรามีพลังในการก้าวเดิน...การแยก..กาย..แยกจิต..ในสิ่งสมมุติบัญ.ทุกสิ่งในร่างกายของเราถ้า..ดึงเนื้ออกจาก..กันก็จะมองเห็นเนื้อแดงๆที่เห็นเลือดหยดใหล..ออกมาให้เห็นสีแดงๆ..เกิด..ขึ้นลึกลงไปก็จะเห็นกระดูก..ลึกลงไปอีกก็จะเห็น เส้นเอ็นน้อยใหญ่..พร้อมกับข้อกระดูกน้อยใหญ่.ยิ่งมองด้วยสติที่เพียรมาพอสมควรทำให้รับรู้และเห็นทุกอย่างด้วยจิตอย่างบอกไม่ถูกมันมองดูอย่างสงบๆไม่มีวาดผวาให้เห็นแต่อย่างใดและจิต..ของเราก็นอบน้อมในสิ่งที่เห็นได้อย่างแจ่มแจ้งเช่นเดียวกัน...ธรรมชาติของร่างกายก็มีแค่นี้หนอ.ผมมองเห็นจิตตัวเอง.บางคร้งจิตก็สอนตัวผมเองว่า..เราควรเร่งทำความเพียรเพื่อออกจาก..สังสารวัฏให้เร็วพลันเพราะเราก็ไม่ทราบได้ว่า..ชีวิตนี้จะหยุดการทำงานเมื่อไหร่เวลาใดกันแน่.ท่านท้าวยมบาลจะมาเอาเราไปเวลาใดท่านก็ไม่ได้บอกล่วงหน้าแก่เรา..หรือเราก็ไม่มีญาณจะไปรู้ได้ หรือจะไปได้..ถึงเวลาจะไปจริงๆก็ไม่รู้จะไปร้องขอให้ท่านอนุญาตให้เราอยู่ต่ออีก..มันก็คงเป็นไปไม่ได้แน่..ญาติธรรมท่านใดได้มีโอกาศอ่านกระทู้แล้วขอท่าน..ทั้งรีบเร่งเพียรบำเพ็ญกุศลบุญเถิดครับ เพราะกุศลบุญเท่านั้นจะนำท่านไปสู่แดนภพ ภูมิ ที่ดีกว่าเก่าครับ.สังขารร่างกาย.ของเราที่ได้มาอาศัยเกิดจากท้องมารดาถ้ามันจะพุพังลง.ผมและท่านทั้งหลายก็ไม่มีใครไปห้ามในสิ่งสมมุตินี้ได้เลย สังขาร.ที่รอวันพุพังตามกาลเวลาของธรรมชาติ..ชีวิตเราก็แค่นี้.ชีวิตของผมเหมือนกับละครโลงใหญ่ที่ได้เข้ามาเกิดในวังวนในสิ่งสมมุติบัญว่า..ตัวตนเราเขา..หลงเข้ามาในโรงละครที่มนุษย์หลงในการเกิดหลงในการตาย..ตายแล้วเกิดต่อเนื่องกันมานับชาติไม่ได้ว่า..ได้เกิดได้ตาย...ได้เป็นอะไรต่อมิอะไรมาแล้วมากมาย...,มาวันนี้ถึงจิตจะได้รับการฝึกมาอย่างโชกโชน..แต่ความรักความห่วงใย...ในทางโลกยังเกาะกินหัวใจของเราอยู่.พยายามควบคุม..การรับรู้ของจิต..ให้อยู่ที่ลมหายใจเข้าออกเพื่อกดทับสิ่งต่างที่อยู่รอบๆตัวและกาย..ใจของเราให้สงบนิ่งให้มีความรอบรู้อยู่..ที่ลมหายใจของตนเอง..
ชีวิตของเราก็แค่นี้...สักวันชีวิตก็คงหยุดรับรู้...ในโลกอันสมมุติใบนี้..เราจะออกจากสังสารวัฎไปอย่างสงบที่สุด..... สาธุบุญกุศลใดที่เป็นบุญขอผลบุญนี้ส่งผลถึงมารดาบิดาครูอาจารย์และญาติของเราในปัจจุบันแลญาติธรรมกัลญาณมิตรเหล่าเทวดาแลพรหมยม ยัก คนธรรพ และเปรตอสูรกายและสรรพสัตว์น้อยใหญ่ทั้งปวงที่มีชีวิตทั้งปวงจงเป็นสุขๆทุกท่านเถิด..บุญกุศลนี้ส่งผลให้ผมถึง มรรคผลนิพพานในปัจจุบันนี้เทอญ สาธุๆๆ

เทพบุตร

.....................................................
การให้ธรรมะเป็นทานชนะการให้ท้งปวง


แก้ไขล่าสุดโดย ภัทร์ไพบูลย์ เมื่อ 29 ส.ค. 2010, 18:30, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง
แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 1 โพสต์ ] 

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

่กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 1 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร