ดิฉันกับสามีแต่งงาน 2ปี มีลูกชาย 1 คน อายุ 2 ขวบ ช่วงที่ดิฉันคลอดลูกชายสามีไปติดหมอนวด ไปนอนกับผู้หญิงคนนั้น2วันถึงกลับบ้าน พอดิฉันถามก็ทะเลาะกันเป็นแบบนี้ตลอด 2ปีเต็มเขาก็เลิกกับผู้หญิงคนนี้แล้วดิฉันก็รู้ว่าที่เขาเลิกกันเพราะเขาไปมีผู้หญิงคนใหม่อีกคน ดิฉันทนทุกข์ทรมานมากอุตส่าอดทนเพราะคิดว่าเขาคงจะเลิกกับผู้หญิงที่เป็นหมดนวดแต่พอเลิกเขาก็ไปมีผู้หญิงอีกคน ทุกวันนี้ดิฉันก็นอนที่บ้านกับลูก 2คน เขาไม่ค่อยกลับบ้าน โทรหาก็ไม่รับสาย บางวันก็กลับตี 2เขาไม่ค่อยสนใจลูก ไม่เล่น แต่พอดิฉันถามว่ารักลูกรึเปล่า เขาก็บอกว่ารัก ดิฉันคิดมากอยากเลิกกับเขาแต่ถามลูกเขาก็อยากให่พ่อเขาอยู่ด้วย วันใหนพ่อเขาไม่อยู่บ้านเขาก็ถามหาพ่อตลอด ดิฉันก็บอกว่าพ่อไปทำงาน ยังไม่กลับ เขาก็เข้าใจว่าพ่อไปทำงาน เขาก็เล่นปกติ แต่เวลาที่ลูกชายถามหาพ่อใจดิฉันแทบแตกสลายเพราะสงสารลูกอยากเลิกก็อยากเพราะตัวเองก็ทรมานแต่ก็ต้องอดทนขอคำแนะนำและกำลังใจดวยค่ะ

คุณฝนพรำ

ใจเย็น ๆ นะคะตอนนี้คุณกำลังทุกข์
ทุกสิ่งทุกอย่างมันดูแย่ไปหมด
ดิฉันเองก็เคยทุกข์อย่างคุณ
คุณคิดถูกแล้วละค่ะที่เข้ามาที่ลานธรรมแห่งนี้
ที่นี่มีคำแนะนำที่ดีมากมาย มีกำลังใจจากพี่ ๆ น้อง ๆ
เดี๋ยวจะมีพี่ ๆ น้อง ๆ มาแนะนำคุณ
ดิฉันเองขอให้กำลังใจคุณก่อนละกัน
ขอให้คุณเข้มแข็ง ดูแลตัวเองและลูกให้ดีค่ะ

ให้กำลังใจคุณฝนพรำครับ หมั่นทำความดี ทำกุศลเข้าไว้ ฝึกพิจารณาปล่อยวางสิ่งหนักๆในชีวิต
ความดีเหล่านั้นจะคุ้มครองและรักษาใจเราเองครับ คอนเฟิร์มเลย

ปัจจุบันพยายามมีสติในการใช้ความดีเผชิญปัญหาให้มากที่สุดครับ

.............................
ไม่มีพายุครั้งใด ที่ไม่มีวันสงบ
ฟ้าหลังฝน ย่อมสดใสเสมอ

...ขอเป็นกำลังใจให้ต่อสู้...และอดทน...คุณฝนพรำจะต้องผ่านทุกข์นั้นให้จงได้ค่ะ...
...เข้าไปศึกษากรณีของคุณรู้ทันหัวใจลองดูนะคะ...ทุกข์แก้ที่เราเพราะเราเปลี่ยนเขาได้ยาก...
...เริ่มเปลี่ยนที่ความคิดเราก่อน...ไม่มีอะไรเลวร้ายไปตลอด...เมื่อเวลาผ่านไปเราจะเข้มแข็งขึ้นค่ะ...

http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=27&t=26191&p=176950#p176950

สวัสดีค่ะคุณฝนพรำ...
เรื่องราวของคุณนั้นคล้ายๆกับหลายท่านในลานธรรมแห่งนี้เคยประสบมาแล้ว
ลองเข้าไปหาอ่านเรื่องราวของท่านอื่นดูค่ะ เผื่อจะได้ข้อคิด กำลังใจจากคำแนะนำเหล่านั้นบ้าง
เป็นกำลังใจให้คุณฝนพรำนะคะ

ขอเป็นกำลังใจให้คุณฝนพรำด้วยคนค่ะ ตอนนี้ดิฉันก็มีปัญหาเหมือนคุณ แต่ของดิฉันไม่ได้มีเป็นตัวตน
เขายังกลับบ้าน แต่ก็มีโทรคุยกัน ดิฉันเคยได้ยินเขาบอกรักบอกคิดถึงผู้หญิงคนอื่นด้วย (ดิฉันแอบฟัง)
แต่พอดิฉันถามเขาก็ไม่ยอมรับหรอกค่ะ ตอนนี้เราก็ได้แต่ทำใจเราไม่ให้ทุกข์อย่างเดียว อย่างอื่นเราไม่สามารถควบคุมได้เลยค่ะ คุณฝนพรำต้องดูแลตัวเองไห้มากๆนะค่ะ มีหลายๆคนตกอยู่ในสถานการ์ณเดียวกับคุณ สำหรับดิฉันถ้าดิฉันไม่คิดก็ไม่มีความทุกข์แต่ถ้าวันไหนคิดมากก็ทุกข์มาก เวลาที่ทุกข์สามีก็ไม่ได้มาทุกข์กับดิฉัน เขาก็ยังอยู่อย่างสบาย ทุกวันนี้ดิฉันสวดมนต์ แผ่บุญบารมีให้เขาและผู้หญิงทุกคนที่ยุ่งเกี่ยวกับเขา(เพราะดิฉันไม่รู้ว่ามีใคร ชื่ออะไร)ให้แยกจากกันเพื่อต่างคนต่างไปใช้กรรม ขอให้คุณฝนพรำมีความสุขนะค่ะ

ขอเป็นกำลังใจให้ต่อสู้...และอดทน...คุณฝนพรำจะต้องผ่านทุกข์นั้นให้ค่ะ

คุณฝนพรำ
เป็นกำลังใจให้นะค่ะ อยากบอกว่าคุณไม่ได้
เป็นผู้หญิงคนเดียวหรอกที่เจอเรื่องแบบนี้

ถึงตอนนี้คงต้องถามตัวเองแล้วละว่า
คุณจะเดินต่อเพื่ออะไร
1. ชีวิตตัวเอง
2. ชีวิตลูก
3. ชีวิตครอบครัว

ถามตัวเองแล้วหาคำตอบให้เจอ ชีวิตคนเราไม่ได้
โรยด้วยกลีบกุหลาบหรอกค่ะ แต่เมื่อเจอปัญหาเราต้อง
มอง หา ทางออกให้เจอ และเป็นทางออกที่เราจะต้อง
พ้นจากความทุกข์นี้ให้ได้ด้วยตัวของเราเอง

อยากบอกว่าเป็นกรรม ของเขาและคุณที่ต้องเจอร่วมกัน
การทำให้จิตใจเราหมดทุกข์ ปล่อยวาง จะช่วยให้เรา
มอง แก้ปัญหาได้ดีขึ้น ช่วงนี้สวดมนต์ นั่งสมาธิ
อุทิศส่วนกุศลให้เขาไป จะทำให้คุณสบายใจขึ้น
แต่อย่าคาดหวังว่าจะดีขึ้นในวันสองวันนะค่ะ
ทำไปเรื่อย ๆ ใจเราสงบ เราจะพบกับความสุขค่ะ

ขอเป็นกำลังใจให้ก่อนนะคะ ชีวิตนี้ยังมีหวังค่ะ

ถ้าเค้าทำผิดได้ วันนึงเค้าก็ต้องหยุดได้ค่ะ
ตอนนี้สามีคือชีวิตคู่ของเราแล้ว มีลูกด้วยกัน คือสายใย
เค้าอาจจะหลงระเริงไปชั่วครู่ก็ได้ค่ะ ลองอภัยดูก่อนนะคะ
แล้วหันหน้าขอปรึกษากับเค้า ถ้าเราอยากให้เค้ากลับมาเหมือนเดิม
ลองคุยกันก่อนค่ะ อย่าพึ่งด่วนเลิก วันนึงเค้าอาจจะแก้ไขตัวเองได้ค่ะ

ในเรื่องของจิตใจเข้าใจนะคะ ว่าคุณคงเสียใจมาก
ในบางเวลาลองวางเรื่องของสามีลงบ้าง จะรู้สึกเบาใจขึ้นบ้าง...แม้บางขณะก็ยังดีค่ะ

หมั่นส่วดมนต์บ่อยๆ นะคะ มีสติกับบทสวด จิตใจจะเข้มแข็งขึ้นค่ะ

แต่ยังไงแล้ว ลูกคือดวงใจที่ยิ่งใหญ่ค่ะ
ขอให้คุณคิดและเลือกถูกทางค่ะ

ขอบคุณกำลังใจและคำแนะนำจากทุกท่านนะคะจะสู้ต่อไปคะเพื่อลูก

ตอนนี้เป็นฝนพรำเพราะตอกย้ำ และคอยจับผิดจับถูก แยกแยะ อะไรกับอะไรนั้นอยู่ หากวันใดเป็นฟ้าหลังฝนคือเลิกตอกย้ำตัวตน เหตุการณ์ เรื่องราว เลิกคอยจับผิดถูก เลิก แยกแยะเรื่องราวละ จะสว่าง กระจ่างใจเอง ไม่อะไรกับอะไร ปลงใจ สรรพสิ่งทั้งหลายไม่ใช่สิ่งยึดติด มีความเยือกเย็นกับใจ แล้วๆไปเป็นทุกขณะนั้นละจะแจ่มแจ้งเอง

คุณฝนพรำ เป็นงัยบ้าง
เขียนมาเล่าให้ฟังบ้างก็ได้นะค่ะ
อย่างน้อยระบายออกบ้าง เราจะได้รับ
สิ่งใหม่เข้าไปได้ดีขึ้น

เป็นกำลังใจให้นะค่ะ

ความรักก็เป็นอย่างนี้หละครับ ทำให้ใจพองก็ได้ ใจแฟบก็ได้
ผมมองว่า น่าจะลดระดับความสำคัญของเขาลงมาสักขั้นนะครับ
จากรักมากๆก็ค่อยๆลดลงมาทีละนิดละหน่อย แล้วหันมาให้ความสำคัญ
ในการทำหน้าที่แม่ที่ดีของลูกจะดีกว่าครับ กรรมที่ไม่ดีที่เขาทำกับเรา...
เมตตา อภัยให้เขาเถอะครับ ผมเชื่อว่า การดับทุกข์ของคุณด้วยการมีเมตตา
การให้อภัยแก่เขา จะส่งผลดีกับคุณ ไม่ช้าก็เร็วครับ

ขอบคุณสำหรับกำลังใจจากทุกท่านนะค่ะ โดยเฉพาะคณ นนนน ค่ะที่เป็นห่วง ตอนนี้ก็เริ่มรู้สึกดีขึ้นมากแล้วค่ะและดินฉันก็ได้อ่านเรื่องของคุณ นนนนค่ะ ก็ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ เมือวาน วันที่ 14 กุมภาพันธ์ ก็พาลูกชายไปวัดค่ะไปทำบุญปล่อยปลา ปล่อยเต่าค่ะ ไปกับพี่สาวค่ะสามีไม่ได้ไป แต่ก็สบายใจไม่ได้คิดมากแล้ว และก็ไม่ได้โทรฯ หาเขาเลยทั้งวัน ก็เริ่มทำใจได้
กลับจากวัดก็พาลูกไปเที่ยวห้างสรรพสินค้าต่อคะพาเขาไปเล่นของเล่น ลูกชายมีความสุขมาก เขาก็ไม่ได้ถามหาพ่อเลย เขาคงชิน เพราะอาทิตย์นี้เขาได้เจอพ่อเขาแค่ 2 วัน เขาก็อยู่กับแม่เล่นซนปกติ
อยากบอกว่าตอนนี้ก็กำลังพยายามคิดให้น้อยลง พยามยามทำใจให้ได้ เพราะยังใงลูกก็คือกำลังใจและยังมีทุกท่านที่อยู๋ลานธรรมจักรแห่งนี้ ขอบคุณค่ะ.........