คบกันมาอยู่ประมาณ1ปี พอจับได้ว่าเขามีอีกคนที่คบมาพร้อมกัน พอให้เลือกก็เป็นเราที่ต้องไปเจ็บมากค่ะกินข้าวไม่ได้ นอนไม่หลับ เป็นอยู่ประมาณ1อาทิตย์ เขาก็โทรกลับมาคุยกับเรา ตัวเราเองก็ยังรักเขาไม่อยากเสียเขาไป ขอให้เขากลับมาแต่เขาก็ยังมีอีกคนซึ่งเราก็ยอม จะต่างคนต่างอยู่กับผู้หญิงอีกคน ผ่านมา1เดือน พอผู้หญิงเขารู้เรื่องก็บังคับให้เลิก แต่เขาก็ยังกลับมาหาเราคบกันใหม่โดยที่ผู้หญิงอีกคนไม่รู้ ถามว่าทำใจได้มั้ย พยายามแล้วก็ทำใจไม่ได้แต่ฝ่ายชายก็ยังมาหาเรา อยากออกมานะค่ะแต่ก็ทำไม่ได้ ต้องอยู่อย่างเป็นที่ 2 (เขากับผู้หญิงอีกคนยังไม่ได้แต่งงานกัน)

ถ้าละได้ ทำใจได้ก็จบแล้วเนอะ

แสดงว่ารักในตัวเขามากใช่ไหม?

ยิ่งรักมาก ก็ทุกข์มาก

ความยึดมั่นถือมั่นทำให้เกิดทุกข์ ทุกประการ

ลองหาอะไรทำกับเพื่อน หรือเอาเวลาที่หนักใจนี้ไปดูแลคนที่รักเราลองดูนะ

ตั้งแต่เกิดมาจนบัดนี้ เราได้]"เลือก"ทำในสิ่งต่างๆ ที่นำความสุขมาสู่ตนเสมอ...คงไม่มีใครเลยที่เลือกทำสิ่งใดเพื่อความทุกข์เดือดร้อนของตนหากทราบว่าสิ่งนั้นไม่มีประโยชน์อันใด[/color]

แม้แต่ตอนเป็นทารกแรกเกิดเราก็เลือกที่จะ"ร้อง"เมื่อยามหิวหรือเจ็บป่วย.. ถึงคนบ้าสติแตกเขาก็เลือกทำในสิ่งที่คิดว่าเป็นความสุขของเขาแม้จะขวางความรู้สึกของใครๆก็ตาม....

เราเอง เติบโตด้วยวัยวุฒิแล้ว ย่อมสามารถแยกแยะประโยชน์และโทษจากการที่จะต้อง"เลือก"กระทำในบางสิ่งด้วยปัญญาได้ดีกว่าเมื่อก่อน..หากเราไม่เห็นประโยชน์จากสิ่งใด เราจะเลือกทำสิ่งนั้นเพื่ออะไร??

คนบางคนในโลก เลือกที่จะเจ็บปวดเดือดร้อนยาวนานเพียงเพราะเยื่อใยแห่งตัณหาอันตนกอดรัดไว้ เหมือนชาวนาที่กอดรัดงูเห่าด้วยความหวังดี ผลที่ได้คือความพินาศแห่งตนเท่านั้น..อันเยื่อใยนี้แม้ไม่มีรูปร่างจับต้องได้แต่อานุภาพยิ่งใหญ่มาก ที่จะตัดถอนทำลายด้วยศาสตราวุธใดๆในโลกมีระเบิดปรมาณูก็หาใช่ฐานะที่จะเป็นไปได้ไม่ ...แม้เทพเจ้าใดๆก็ไม่สามารถเสกเป่าให้หายไปได้.. สิ่งเดียวที่จะตัดเยื่อใยนี้ได้อย่างเด็ดขาดคือ"ปัญญา"จากคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเท่านั้น.

จึงขอเชิญชวนให้ศึกษาพระธรรมเพื่อเป็นปัจจัยแห่งปัญญา เพื่อสามารถพาตนให้พ้นทุกข์ทั้งในปัจจุบันทั้งในโลกหน้าและเพื่อความสิ้นไปแห่งทุกข์ทั้งมวลได้ในที่สุด..บัดนี้ เป็นโอกาสดีที่จะพลิกวิกฤติให้เป็นโอกาสแล้ว มีผู้ที่ประสบทุกข์ลักษณะเดียวกันนี้มากมาย มีจำนวนไม่น้อยที่ได้พบแสงสว่างทางธรรมอย่างน่าปลื้ม เเละต่างพากันขอบคุณความทุกข์ที่มีส่วนสนับสนุนให้เขามาพบกับทางอันเกษม ซึ่งเป็นโอกาสที่หาได้ยากยิ่งในสังสารวัฏอันหาเบื้องตนไม่ได้ เบื้องปลายไม่ปรากฏ..

พึงถามตนเองว่า ความสุขเล็กน้อยอันต้องได้มาด้วยการแลกเปลี่ยนกับทุกข์อันยาวนานมองไม่เห็นที่จบสิ้นนี้ คุ้มกันหรือไม่กับเวลาอันมีค่าของการได้เกิดมาเป็นมนุษย์.? หากไตร่ตรองดีแล้วว่าสิ่งใดควรไม่ควรก็พึง"เลือกกระทำ"สิ่งอันตนเห็นว่าเป็นประโยชน์แก่ตนเองเถิด..ขอให้พบทางเลือกที่ดีและสามารถพ้นทุกข์ได้โดยเร็วครับ

รักมาก ก็ทุกข์มาก
พูดตรงๆ นะค่ะ ว่ายังไม่มีคำว่าสายเกินไป เพราะคุณกับเค้าเพิ่งจะคบหาดูใจแค่ 1 ปี
เมื่อเทียบกับหลายๆ ท่านที่กว่าจะรู้ตัว ว่าคนที่เค้ารัก กับไปรักคนอื่นเพิ่มถึงขั้นเลี้ยงดูเป็นตัวเป็นตน
ส่วนตนเอง ก็ดันอยู่เป็นครอบครัวมีลูกมีเต้ากับเค้าแล้ว จะตัดก็ตัดไม่ได้เพราะมีเหตุผลหลายๆ ประการ
สุดท้ายบางครอบครัวก็อยู่กันแบบสุกๆ ดิบๆ กระท่อนกระแท่นกันไป

รักอะไร ก็รักได้ แต่ต้องรักแบบมีสติ หากเค้ากับคุณเป็นคู่กันแล้ว ไม่แคล้วกันหรอกค่ะ

อย่าคิดมากน่ะค่ะแค่นี้เองดิฉันจะเราเรื่องของดิฉันให้ฟัง ดิฉันแต่งงานกับสามีมา16ปีแต่งตอนนี้เขาเก็บเสื้อผ้าไปอยู่กับเมียใหม่เรามีลูกด้วยกันสามคน ดิฉันก้อปล่อยเขาไปทำยังไงได้จิตใจคนเราบังคับกันไม่ได้ เลิกกันแล้วเราก้อต้องเจอกันแทบทุกวันด้วยหน้าที่การงานคนอื่นยังมองดิฉันแบบ งงว่าดิฉันทำได้อย่างไรดิฉันก้องงตัวเองเหมื่อนกันว่าทำได้อย่างไงแต่ก้อแอบดีใจน่ะที่สามารถเอาชนะใจตัวเองได้ไม่ทำอะไรอย่างไร้สติ คุณเองก้อเหมือนกันต้องเอาชนะใจตัวเองให้ได้เราต้องรักตัวเองน่ะคิดเสียว่าหุกอย่างล้วนเป็นเรื่องธรรมดาแล้วเราจะสบายใจ

เปลี่ยนชื่อได้ไหมค่ะ ไม่ใช่ "แพ้ใจ ตัวเองค่ะ" ต้อง "ชนะใจ ตัวเอง" ขอปรบมือให้ค่ะ

กินข้าวไม่ได้ นอนไม่หลับ มันเป็นฤทธิ์ของความรัก ท่องไว้ให้ขึ้นใจ
ทำใจน่ะทำได้อยู่แล้ว มันอยู่ที่เราจะทำจริงหรือเปล่า
แล้วใจของเราไปอยู่ที่เขาได้อย่างไร เราใช้ใจดวงเดียวกันหรือ อย่าหลงนะครับ
คนที่สมควรมองก็คือ บิดา มารดา ผู้ให้ชีวิต แล้วสิ่งที่ตอบแทนที่ดีที่สุด
คือ การปฏิบัติธรรม เป็นเครื่องออกจากทุกข์ เพื่อครอบครัวที่สงบร่มเย็น
ต้องลงมือปฏิบัตินะครับถึงจะได้ผล

เป็นอย่างไรบ้างดีขื้นมั้ย อ่านเรื่องของดิฉันแล้วรู้สึกอย่างไร แต่ดิฉันเชื่อว่าคงทำให้คุณรู้สึกดีขื้นมาบ้างน่ะ ชีวิตของเราใจของเราอย่าเอาไปเกี่ยวไปแขวงไว้กับใครเลยเนอะ ให้มันอยู่กับเราเองดีกว่า ทุกวันนี้ดิฉันก็ใช้ชีวิตตามปกติอดีตสามีก็แวะมาหาลูกทุกวัน เด็กๆมีความสุขคนเป็นแม่อย่างดิฉันก็มีความสุขแล้ว แต่อดีตสามีและเมียใหม่เค้ากับเป็นทุกข์กันเสียเอง คืออดีตสามีเริ่มรู้สึกตัวว่าทำผิดก็เริ่มให้ความใส่ใจดิฉันและเด็กๆมากขึ้น เมียใหม่ก็เริ่มเป็นทุกข์ด้วยความระแวง คิดแล้วก็ตลกเนี่ยแหละ หน่าคน การที่เราอยู่นิ่งๆยอมรับสิ่งที่เกิดขื้นคงเป็นเรื่องที่ดีกว่าเราไปวิ่งตามให้เหนื่อย อะไรสมหวังก็ให้เค้าใจว่าสมหวัง อะไรผิดหวังก็ให้เข้าใจว่าผิดหวัง อยู่อย่างเข้าใจ และยอมรับคงจะดีกว่าน่ะ

ขอบคุณคุณเพชรและคุณtaktay ด้วยน่ะค่ะสำหรับคำชม

ทุกข์เสมอค่ะ เกิดมาก็ทุกข์แล้ว น้องทุกข์มากเพราะใจยังไม่หนักพอ ยึดติดกับเขา

ลองแบบนี้มั้ยคะ ยึดเพื่อนไปก่อน ไปไหนก็ไปกับเพื่อน (พี่ก็ทำแบบนี้ค่ะ) แล้วเวลาจะบรรเทาให้ความเจ็บนั้นลดลง เพราะไม่มีเวลาไปคิดถึงเขา

อย่าอยู่คนเดียวค่ะ ส่วนใหญ่ที่ทุกข์ ทุกข์เพราะเหงาค่ะ เพราะถ้ารักจริง จะทุกข์ไม่มาก เพราะรักเขา เลยอยากเห็นเขามีสุขน่ะค่ะ เราเลยทุกข์น้อยไงคะ (พี่เองแหละค่ะ มีประสบการณ์)

เอาใจช่วยค่ะ คิดซะว่าเขาไม่ใช่เนื้อคู่เรา ยังมีโอกาสเจอคนอีกมาก อย่ายึดอยู่แค่เขาเท่านั้น อนาคตสดใสกว่าอาจรออยู่ค่ะ

ขอบคุณ คุณ Chulapinan , คุณแพ้ใจ ตัวเอง และทุกๆคนมากนะค่ะ ตอนนี้ก็ยังคุยกันอยู่แต่ไม่ค่อยเจอกัน รู้ทั้งรู้ว่าเขาก็ยังมีอีกคน เจ็บนะค่ะ ตอนนี้ก็เริ่มเฉยๆ ไม่ร้องไห้ ทุกข์กับสุขก็ปนกันแต่จะทุกข์มากกว่าค่ะ พยายามทำใจอยู่ค่ะที่จะออกไป แต่ทำไมใจไม่เข้มแข็งพอ เอ้อ ทำใจได้ก็คงดีเนอะ