ดิฉันเป็นเด็กกตัญญูพ่อแม่ เดือนแรกที่เริ่มหาเงินได้ส่งให้แม่ และทำอย่างนั้นมาตลอด 7 ปี มีความรักแค่ครั้งเดียว คือ สามีที่อยู่ด้วยกันมา 15 ปี เชื่อในความดีว่าเคยประพฤติดีมาตลอด ต้องได้ดี คิดว่าตัวเองโชคดีที่มีแฟนครั้งแรกก็เจอผู้ชายจริงใจ ไม่เคยเจ็บปวดกับความรัก แต่วันนี้ทุกอย่างเปลียนไปสามีนอกใจ เรามีลูกชายด้วยกัน 2 คน สามีรักลูกมากเลี้ยงดูมาด้วยกันโดยไม่เคยจ้างใครเลี้ยงเลย ดิฉันเกิดความยึดติดในตัวเขาโดยไม่รู้ตัวเลย เมื่อปัจจุบันกลายเป็นแบบนี้ เศร้าหมองอย่างบอกไม่ถูก แต่ปัจจุบันเอาลูกเป็นที่ตั้งในหัวใจ และคิดว่าผู้ชายคนนี้เป็นแค่พ่อของลูก เขาไม่ใช่สามีเราอีกต่อไป เราต้องทำหน้าที่ของความเป็นแม่ให้ดีที่สุด ชีวิตเขา หัวใจเขา ช่างเขา จดจ่อกับการทำหน้าที่ของตัวเอง และท่องคาถาอดทนไว้ อดทนไว้ เพื่อลูก ทนเพื่อให้ลูกมีพ่อ อย่าเห็นแก่อารมณ์ตัวเองเลย อย่าไปยึดติดเลย ชีวิตมันสั้นนัก ทุกอย่างก็เป็นไปตามกรรม กรรมใครก็กรรมมัน แบ่งปันกันไม่ได้ จากเคยรักมาก เปลี่ยนเป็นเกลียด แค้น และให้อภัย และ สุดท้ายเฉย ๆ ไม่ใช่ยอมรับคุณเมียน้อยน่ะค่ะ แต่รู้สึกว่าตัวเองโง่มากถ้าเอาหัวใจไปจดจ่อกับผู้ชายที่ไม่ได้รักเรา หรือ เคยรักเรา สามีมักจะพูดว่ารักดิฉันที่สุด ถ้าเป็นเมื่อก่อนจะดีใจ แต่ตอนนี้เฉย ๆ แล้ว เพราะคิดว่าคำพูดนี้ไม่สอดคล้องกับการกระทำของคุณ ไม่ต้องแช่งผู้ชายประเภทนี้ว่าเมื่อไหร่กรรมจะตามทัน แต่เมื่อไหร่ที่เราตัดใจได้ ผู้ชายคนนี้ไม่สำคัญสำหรับหัวใจเราอีกแล้ว และคิดว่านี้ไงกรรมไม่ดีที่คุณทำกับฉัน ฉันก็ถอดใจได้เหมือนกันโดยไม่ต้องพึ่งพาส่วนหนึ่งของหัวใจคุณ เพราะท้ายสุดเราจะอยู่ได้หรือไม่ เราพึ่งหัวใจตัวเองต่างหาก อยากตัดใจตัดขาดกันไปเลยโดยไม่ต้องเจอกันอีก แต่เมื่อคิดถึงลูกจึงทน ทน และทนสุด ๆ ค่ะ ดิฉันไม่แน่ใจว่าความคิดแบบนี้โบราณเกินไปสำหรับสมัยนี้หรือเปล่าค่ะ

ขอชื่นชมและอนุโมทนาในวิธีการจัดการกับปัญหาของคุณครับ คุณเป็นผู้มี"ปัญญา"มาก สามารถพาตนให้พ้นทุกข์ได้ครับ

ไม่โบราณหรอกคะ นับถือคุณนะ ยอมเผชิญหน้ากับปัญหาโดยไม่ตีโพยตีพายอยากจะให้ทุกอย่างกลับเป็นเหมือนเดิม

โลกเรามันทุกข์อย่างนี้เนอะ ความรักก็ทุกข์อย่างนี้เนอะ นับคนได้เลยมั้งที่ประสบความสำเร้จในชีวิตคู่อย่างแท้จริง ในอดีตคนเราก็เคยทำร้ายใครต่อใครด้วยความรัก ถ้าชาตินี่ต้องมาชดใช้ก็ไม่น่าจะใช่เรื่องที่ไม่สมควรแต่อย่างใด ถ้าไงก็เป็นกำลังใจให้คุณนะ ^^

คุณคิดถูกมากๆแล้วคะ เป็นกำลังใจให้คุณค่ะ ถ้าหากคุณเฉยๆกับเขาได้แล้ว การใช้ชีวิตร่วมกันที่เหลือก็จะใช้ความอดทนค่อยน้อยลงไป คิดเองนะคะว่า เอาลูกเป็นที่ตั้งเป็นเพื่อนคู่คิดแทน เหมือนเราอยู่บ้านเดียวกับพี่เขย อยู่กับลูกพี่ลูกน้องกันอะไรแบบนี้ เขาจะทำไรก็เรื่องของเขาแต่อย่ามาลงที่เรา
หาผู้หญิงที่จะตัดใจคิดได้แบบคุณยากนะคะเป็นกำลังใจให้ ชีวิตมันสั้นใช้ชีวิตให้มีความสุขในแบบที่คุณเป็นดีกว่า
ดิฉันเสียอีกลูกเล็ก ง่องแง่งกันทุกวันไม่รู้จะอยู่ทนเหมือนคุณหรือเปล่าเลยคะ

คุณเข้มแข็งมากค่ะ สมแล้วที่คุณใช้ชื่อว่า รู้ทันหัวใจ นอกจากจะรู้ทันแล้ว คุณเป็นคนที่คิดเป็นมากๆค่ะ

"ชีวิตนี้น้อยนัก แต่ชีวิตนี้สำคัญนัก
เป็นหัวเลี้ยวหัวต่อ เป็นทางแยกจะไป
สูงไปต่ำ จะไปดี ไปร้าย เลือกได้ในชีวิตนี้
เท่านั้น พึงสำนึกข้อนี้ให้จงดี แล้วลง
เลือกเถิด เลือกให้ดีเถิด"

ของสมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก

เจริญในธรรมค่ะ

ขอให้คุณเข้มแข็งต่อไปนะคะ คนเราก็เปลี่ยนใจกันง่ายวันนี้รักเรา...แต่วันต่อไปความรักอาจน้อยลงเรื่อยๆ จนคำว่า ...รัก...มันหายไป...ดีแล้วค่ะที่คุณเข้าใจเกิดขึ้น...ตั้งอยู่..และดับไป..เป็นเรื่องธรรมชาติค่ะ...รักตัวเองและลูกให้มากๆก็พอค่ะ..เป็นกำลังใจให้นะคะ

สิ่งที่น่ากลัวยิ่งกว่า "เกลียด" คือ ความรู้สึก "เฉยๆ" ค่ะ
เมื่อไหร่ที่คุณเฉยได้ เมื่อนั้นคุณก็หลุดพ้นจากทุกข์แล้ว
ทุกวันนี้ฉันยังไม่ถึงจุดนั้น เพราะไม่ได้ไปจบกับเขาเพราะเขามาทำให้เราเจ็บปวด
เลย เกลียด และ เฉยไม่ได้เสียที
แต่สำหรับเขา ฉันทำเขาไว้มาก ฉันเชื่อว่าสักวัน เค้าก็คงจะเปลี่ยนจาก "เกลียด" เป็น "เฉย" กับฉันไปเอง

เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้เพื่อลูกค่ะ

ขอขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจที่ส่งมาทักทายกัน บอร์ดนี้ดีมากค่ะ คนที่ปัญหาเรื่องครอบครัวไม่เหมาะอย่างมากที่จะไปเล่าให้บุคคลอื่นฟัง แต่สำหรับที่นี้คนที่เข้ามาอ่านจะทำให้มีสติขึ้น โดยที่คุณไม่ต้องเล่าปัญหาทั้งหมดให้ฟัง เพราะจริง ๆ แล้ว ร้อยพันครอบครัวในโลกนี้ ถึงปัญหาจะเหมือนกันแต่บุคคล สภาพแวดล้อม พื้นฐานทางจิตใจ ย่อมแตกต่างกัน ไม่มีใครเหมือนใคร ทุกใจต้องหาทางออกให้ตัวเองด้วยตัวเอง เมื่อความทุกข์เข้ามา ไม่มีใครอยากสัมผัสกับมัน แต่ในชีวิตจริงทุกคนก็ไม่สามารถเลือกแต่ความสุขได้ ตอนนี้ดิฉันก็มีความสุขตามประสาแม่ลูก เป็นความภูมิใจเล็ก ๆ ที่ได้รัก ได้เลี้ยง เฝ้าดูพัฒนาการทางร่างกาย และ จิตใจ อารมณ์ ของ 2 หนุ่มน้อย วัย 3 ขวบ และ 1 ขวบ หัวใจน้อย ๆ ที่บริสุทธิ์ ยิ้มอย่างไม่มีเล่ห์เหลี่ยม มอง ๆ แล้วก็คิดถึงตอนมีความรักใหม่ ๆ ด้วยความเป็นวัยรุ่น เป็นความรักครั้งแรก เราก็เคยมองสามีด้วยความรู้สึกแบบนี้ รักแบบจริงใจ หมดใจ สามีนอกใจ และแล้วก็.....ต้องทำใจ นี้แหละค่ะเมื่อให้อภัยได้ เราก็จะสุขใจ มีแค่หัวใจลูกเท่านั้นที่เป็นเลือดเนื้อเชื้อไข จริงอย่างที่เขาว่า ผัวเมียเหมือนเสื้อผ้า ลูกเหมือนแขนขา ขอเป็นกำลังใจให้สำหรับทุก ๆ ครอบครัวที่มีปัญหาการนอกใจ คนใดคนหนึ่งนอกใจ เมื่อให้อภัย ลูกยังมีพ่อมีแม่ แต่ถ้าประชดด้วยการนอกใจตอบ สร้างปัญหาให้ลูกเปล่า ๆ ค่ะ ดิฉันเป็นคนหนึ่ง ถึงสามีจะนอกใจ และทำตัวแย่ขนาดไหน แม่ไม่มีวันหาผู้ชายคนใหม่มาให้ลูกลำบากใจเด็ดขาด

ดีใจจัง...นาน ๆ จะได้พบผู้หญิงแบบคุณสักที...กระทู้ของคุณมีประโยชน์มาก ๆ เลยค่ะสำหรับผู้หญิงอีกหลาย ๆ ท่าน อยากให้ผู้หญิงทุกคนบนโลกเป็นแบบคุณจังคุณสามารถใช้สติใช้เหตุผลมาก่อนอารมณ์ได้ต้องขอยกย่องคุณจากใจจริงค่ะ...คงจะไม่มีพรใดที่จะมอบให้กับคุณนอกจากเมื่อคุณเข้าถึงแก่นแท้ความเป็นจริงแห่งการดำเนินชีวิตแล้ว...นับจากนี้ไปขอให้คุณเป็นผู้ที่มีความสุขมาก ๆ เลยนะคะ

นู๋เอค่ะ

แนวคิดสำหรับผู้หญิงที่ถูกทอดทิ้งทุกกรณี
เมื่อใดที่คิดถึงปมด้อยของตน จงรีบคิดถึงปมเด่นของตัวเอง
ทันที และสิ่งที่คุณเจอก็คือประสบการณ์ชีวิตอย่างหนึ่งไม่ใช่ปมด้อยถาวร
ตั้งความหวังของชีวิตบ่อยๆ และจงหวังสิ่งที่ง่ายๆ และลงมือทำ
ชีวิตจะสนุกเมื่อมีความหวังและสามารถทำได้ เช่น หวังว่าจะลดน้ำหนัก ๑ กิโลให้ได้
หาเพื่อนดีๆ ที่มองโลกแง่ดีไว้พูดคุย ไม่ทับถมเราให้เจ็บใจ
มองหาสิ่งที่ตัวเองรักหรือชอบแล้วลงมือทำ เช่น ท่องเที่ยว ฟังดนตรี
เปลี่ยนคำพูดและความคิดให้เป็นบวก ไม่พูดหรือตำหนิตัวเอง หรือตำหนิ
โชคชะตาตัวเอง พอใจสิ่งแวดล้อมและสถานการณ์รอบตัวให้มากขึ้น
ขจัดความรู้สึกผิดในใจออกไป คิดว่ามันเป็นไปตามธรรมชาติของชีวิตมนุษย์
และคุณได้ทำสิ่งที่ดีที่สุดให้กับตัวเองแล้วในช่วงนี้ก็คือการบอกกับตัวเองว่า
ฉันไม่ใช่คนผิด และฉันไม่ใช่คนน่าอายเลย
ให้ความสำคัญกับตัวเองให้มากขึ้น รักตัวเอง นึกเสมอว่าสิ่งใดที่ทำไปแล้วคุณ
จะไม่เสียใจกับมันไม่ว่าผลจะเป็นอย่างไร ออกกำลังกายวิ่งเหยาะๆ นึกถึงความดี
นึกถึงภาพตัวเองดียิ่งขึ้นในอนาคต ลดความคิดไม่ดีออกจากสมอง
เตรียมตัวอยู่อย่างอิสระโดยพึ่งตัวเองให้ได้มากขึ้น
และเป็นที่พึ่งของ คนอื่นได้
อ่านมาแล้วใช้ได้ผล เลยบอกต่อค่ะ
ขอให้คุณพบทางออกที่เหมาะสมค่ะ

ขอบคุณค่ะ คุณมานิตา และ ทุก ๆ คนค่ะ
[color=#8000FF]ดิฉันอายุ 37 ค่ะ[/color]
ไม่ได้เก่งอย่างที่ใคร ๆ คิดหรอกค่ะ
แค่ยอมรับความจริงให้ได้
แล้วเราจะรู้เองว่า สมควรหรือเปล่าที่เราจะทุ่มเท และเสียเวลาต่อไปกับการเสียใจ
เพราะการมีผู้หญิงเข้ามาในชีวิตสามีมันไม่ใช่บังเอิญ หรือพร้อมเสริฟเหมือนอาหารจานด่วน
แต่เป็นความตั้งใจของทั้ง 2 ฝ่าย หรือ ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง อย่างน้อยก็ฝ่ายสามีเรา
เพราะฉนั้น ดิฉันคิดว่าถ้าเขาตั้งใจทำได้ นาทีนี้ต่อให้เราเสียใจให้ขาดใจตายไปต่อหน้า
อย่าหวังเลยว่าจะได้รับความสงสาร หรือ รู้สึกผิดจากสามี
เพราะโดยธรรมชาติ เขากำลังสนุกเมามันในกามารมณ์ใหม่ ผิดกลิ่น
ฟูมฟายไป ก็ดูน่าเวทนาเปล่า ๆ
ตัดใจซ่ะ เอาแบบแฟร์ ๆ ถ้าเธอรักฉัน ฉันก็รักเธอ
ถ้าเธอไม่ต้องการฉัน ฉันก็ไม่ร้องขอให้เธอต้องการ แม้ฉันยังต้องการอยู่ก็ตาม
วันที่ฉันอภัยเธอแล้ว เธอกลับมาอยู่กับฉัน นั่นเพราะลูก
แต่หัวใจดวงนี้ไม่มีอีกแล้ว กับ รักที่ไม่ฉลาด
ความหวั่นไหวทางอารมณ์ ระเริงกับคำหวาน หรือแม้กระทั่งเรื่องเพศสัมพันธ์
ทุกอย่างหัวใจรับรู้ว่ามันเปลี่ยนไปจากเดิมหมดแล้ว ขอบคุณสถานการณ์ที่ทำให้รู้ใจคนหลาย ๆ คนในวันนี้ สามี แม่สามี น้องสามี เมื่อมีปัญหา เลือดย่อมเข้มกว่าน้ำ นั่นคือลูก นั่นคือพี่ แต่ผู้หญิงคนนี้คือคนอื่น ทั้งหมดนี้เป็นความจริงที่ต้องยอมรับ และใช้ชีวิตที่เหลือต่อไปอย่างผู้ฉลาดขึ้น