อยากทราบว่าเราควรทำเช่นไร สามีของดิฉันมีเมียน้อย แต่ยังดูแลครอบครัวดีระดับนึง ดิฉันคิดว่าเป็นเรื่องของเวรกรรม แต่ไม่ทราบว่า เราควรจะชดใช้กรรมโดยการปล่อยเขาไปอยู่กับคนนั้นเลยไหม เพื่อจะได้ชดใช้กรรมให้หมดไป และก็ไม่แน่ใจว่านี้เป็นเพราะดิฉันกับสามีหมดบุญหมดกรรมกันแล้วหรือยัง

ดิฉันเข้าใจในความสับสนในใจของคุณค่ะ เพราะดิฉันก็เป็นผู้หญิงอีกคนหนึ่ง ที่พบเจอกับปัญหาเช่นเดียวกันกับคุณ และทุกวันนี้ สามีดิฉันก็ไม่ได้เลิกกับฝ่ายไหนเลยค่ะ อยู่ทั้ง 2 ฝ่าย ดิฉันเองก็พยายามไม่คิดถึงเรื่องนี้ ในทางลบ พยายามทำใจให้คิดบวกอย่างเดียว คิดว่าเป็นกรรมของเราที่ต้องชดใช้ให้กับเจ้ากรรมนายเวรให้หมด หากหมดแล้วเมื่อไหร่ กรรมดีที่เราสะสมสร้างมา ก็จะส่งผลให้กับเราเมื่อนั้นเอง

และขอออนุญาตนำกระทู้ของคุณ kitkit มาให้คุณได้อ่านนะค่ะ


http://www.dhammajak.net/board/viewtopic.php?t=18323

เป็นกำลังใจให้ต่อสู้กับอุปสรรควิบากกรรมไปให้ได้นะค่ะ

เจริญในธรรมค่ะ

ขอขอบคุณ คุณเพชรมากคะที่ให้กำลังใจ และขอบคุณกระทู้ของคุณ Kitkit ด้วยคะ อ่านแล้วให้กำลังใจดีมากคะ

เป็นกำลังใจให้คุณนะคะ ดิฉันก็มีปัญหาเหมือนกับคุณนี้แหละคะ (อดีต) สามีได้เสมียนกองรับเหมาที่โรงงานกระเบื้องแห่งหนึ่งในตัวจังหวัดสระบุรีเป็นเมียน้อย แยกกันอยู่มาแล้วสองครั้งแล้ว เพราะเค้าติดผู้หญิงคนนั้น คิดดูสิคะ 1 ปีเต็มที่เค้าหลอกคนทั้งบ้าน เค้าพยายามทำตัวว่าเลิกกันเเล้วบอกพ่อ-แม่ดิฉันว่าเลิกแล้ว บอกพ่อแม่เค้าว่าไม่ได้นอกใจ ผู้หญิงคนนั้นเขาก็มีสามีที่แอบได้เสียกันแล้วด้วย วันหนึ่งผู้หญิงคนนั้นโทรมาหาดิฉันประกาศว่า "ผัวพี่มาหาหนูทุกวันตอนเลิกงาน ผัวพี่หนูต้องเอาให้ได้ หนูยังไม่ได้แต่งงานหนูมีสิทธิเลือกใครก็ได้แฟนหนูกับผัวพี่ เชิญพี่นอนกอดทะเบียนสมรสไปเถอะ ผัวพี่กอดหนูทุกวัน ผัวพี่รักหนูคนเดียว ไม่ได้รักพี่เลย"..ดิฉันบอกเค้า(อดีตสามี)..เค้าก็บอกว่าดิฉันสร้างสถานการณ์ขึ้นมาเอง เค้าเลิกกันแล้ว แต่ความลับก็ไม่มีในโลก ดิฉันก็จับได้ว่าเค้ายังไม่เลิกกัน แอบโทรหากัน ส่ง SMS ถึงขั้นโกหกว่าทำโอทีแต่ที่จริงแอบไปนอนด้วยกันมา คนเค้ารู้กันทั้งโรงงาน สองคนนั้นเห็นดิฉันโง่มาก .. คืนนั้นผู้หญิงคนนั้นส่ง sms เข้าโทรศัพท์อดีตสามีดิฉัน ดิฉันก็เอามาอ่านพอจับได้ เค้าโมโหโวยวาย ปาโทรศัพท์ใส่ จะหอบเสื้อผ้าออกจากบ้าน จะขับรถออก ช่วงนั้นดิฉันแย่งกุญแจรถจากเค้ามาได้ เค้าบอกดิฉันว่าอย่านึกว่าเค้าไม่มีปัญญาไปนะ เค้าก็เดินออกจากบ้านไปตอน 5 ทุ่ม โดยไม่สนใจว่าดิฉันจะเป็นยังไง ร้องไห้น้ำตาแทบเป็นสายเลือดก็ได้ ตอนเช้าเพื่อนเค้าก็โทรมาหาว่าเค้าอยู่บ้านเพื่อนเค้า ดิฉันโทรไปถามเค้าจะเอาไง เค้าบอกเดี่ยวกลับไปเอาเสื้อผ้า ดิฉันบอกไม่ต้องหรอกเดี๋ยวเอามาให้ เสื้อผ้าเค้าทุกอย่างดิฉันเเพ็คใส่กระเป๋า เค้าขออะไรดิฉันเอาไปให้หมด ขนไปให้ที่บ้านเพื่อนเค้า บอกตรง ๆ ดิฉันคงอายมากถ้าเค้าเอารถกระบะของเพื่อนมาขนของออกจากบ้านเองทางบ้านดิฉันจะเอาหน้าไปไว้ไหน (ผัวมาขนของไม่อยู่ด้วย) แล้วเค้าก็โทรตามผู้หญิงคนนั้นมา ให้พาไปหาหอพักอยู่ด้วยกันที่สระบุรี แล้วเค้าก็บอกใครต่อใครว่าดิฉันไล่เค้าออกจากบ้าน แต่เค้าไม่ยอมรับกับใครว่าเขาไปอยู่ด้วยกัน ตอนนี้เค้าสองคนก็สมใจไม่ต้องลักลอบเป็นชู้กันอีกต่อไป อดีตสามีก็กำจัดดิฉันพ้นทางเค้า ส่วนผู้หญิงคนนั้นก็เลือกสามีดิฉันที่เป็นพนักงานโรงงานกระเบื้องดีกว่าแฟนที่เป็นช่างซ่อมแอร์ของพ่อผู้หญิง ถ้าถามว่าดิฉันเสียใจไหม ก็เสียใจเป็นธรรมดาของทุกคน แต่ถ้านึกย้อนไปแล้วการที่อยู่ด้วยกัน เค้าก็ไม่ได้แคร์สภาพจิตใจเรา ไม่สนใจเรา ทำร้ายเราทุกอย่าง ทั้งที่เราก็รักเค้าเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยน ความดีที่เคยมีในอดีตมันเปลี่ยนไปหมดเลย ถ้าให้กลับมาอยู่ด้วยกันคงไม่มีทางแล้วล่ะคะ เพราะฉันคงไม่อยากกลับไปจมบ่อน้ำตา กับได้เขามาสวมเป็นควายอีกแล้ว อยู่ด้วยกันมีแต่ทุกข์ไม่เคยมีความสุขเลย ถ้าเขาอยู่กับผู้หญิงคนนั้นแล้วเค้ามีความสุขที่ได้ทำก็ปล่อยเขาไป สุขบนความทุกข์ของคนอื่น ยังไงซะก็สุขไม่นาน นิสัยมักมากของเขา ดิฉันว่าเมียน้อยกี่คนก็เอาไม่อยู่หรอก ทุกวันนี้ก็ไม่ลืม ว่าทุกอย่างต้องพังลงเพราะอะไร ทุกอย่างที่สร้างด้วยกันมาจบเพราะอะไร อยู่คนเดียวศึกษาธรรมะ อยู่กับเพื่อน กับแม่ ก็มีความสุขดี ก็ดีกว่าที่เราต้องรับสภาพกินแต่น้ำตาอย่างนี้ ตอนนี้ดิฉันกับอดีตสามีได้แยกกันอยู่แล้ว แต่ไม่ได้หย่า ตลอดเวลาที่แยกกันอยู่ดิฉันไม่ต้องทนร้องไห้ทุกวันเพราะสองคนนั้นอีกเลย ก็คิดซะว่าบุญที่เราทำร่วมกันมาได้หมดลงแล้วค่ะ แล้วจะสบายใจ

สวัสดีครับ คุณ นนนน และกัลยาณมิตรธรรมทุกท่าน

ในความเห็นของผม ลองสำรวจตัวเองดูก่อน ว่าเรามีความบกพร่องอะไรหรือเปล่า อันดับแรกสำรวจว่าเรามีหลักฆราวาสธรรมครบทั้งสี่ข้อหรือเปล่า คือ

สัจจะ คือความจริง จริงใจ รักจริง อันเป็นรากฐานที่มั่นคงแข็งแรง
ทมะ คือฝึกตน ตั้งแต่ปรับตัวจนถึงปรับปรุงตนเอง พัฒนาชีวิตให้ดีงาม
ขันติ คืออดทน อดกลั้น ต่อความยากลำบากทั้งทางกาย วาจา ใจ
จาคะ คือความเสียสละ มีน้ำใจ อยากให้อีกฝ่ายมีความสุข

หากสำรวจแล้วเรามีพร้อมบริบูรณ์ทั้งสี่ข้อ ก็ต้องยอมรับ และมั่นใจในความดีของตัวเอง ว่าเราไม่ได้ด้อยคุณงามความดีเลย ไม่มีข้อบกพร่องอะไรเลย จึงควรที่จะรักตัวเองให้มาก ๆ มั่นใจในตัวเอง รักตัวเองให้เป็น ทำตัวเองให้มีคุณค่า และทำกรรมปัจจุบันให้ดีที่สุด ทำใจให้สบาย ๆ คิดเสียว่าทุกสิ่งทุกอย่างในโลกนี้ย่อมอยู่ภายใต้เงื่อนไขแห่งความทุกข์บีบคั้น ความไม่ยั่งยืน ความไม่เป็นตัวตน ที่เราหรือใครจะไปบังคับบัญชาให้เป็นอย่างนั้นอย่างนี้ อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด อย่าไปยึดมั่นถือมั่น ปล่อย ๆ วาง ๆ วันข้างหน้าก็เป็นเรื่องของวันข้างหน้า จะเกิดอะไรขึ้นเราก็ยังไม่รู้ สร้างเหตุปัจจัยที่ดีในปัจจุบันดีกว่า สุดท้าย สัตว์โลกก็ย่อมเป็นไปตามกรรมอยู่ดี ..........

พอใจในสิ่งที่ตัวเองมีอยู่ อย่าไปยึดติดกับผลได้ผลเสีย อย่าเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับคนอื่น แล้วคุณจะมีความสุขครับ ขอเป็นกำลังใจให้ผ่านพ้นเรื่องต่าง ๆ อย่างมีสติ และมีธรรม....

เจริญในธรรมครับ

ขอขอบคุณสำหรับทุกความคิดเห็นและกำลังใจที่ให้มานะคะ ทราบว่าธรรมมะ จะช่วยให้สภาพจิตใจดีขึ้น แต่ในขณะที่มีสิ่งเข้ามากระทบก็มักจะควบคุมอารมณ์ ความรู้สึกตัวเองไม่ได้เก็บตัวและใช้น้ำตาเป็นตัวปลอบใจตลอด

ดิฉันมักจะพูดกับคนอื่นๆ เสมอว่า ความดีนั้นทำยาก ถ้าเราไม่มีความอดทน เพราะจะเจอมารมาผจญ ความชั่วนะแป๊บเดียวทำได้อยู่ทุกวินาที แค่คิดอกุศลก็บาปแล้ว

เพราะฉะนั้น เราต้องมั่นฝึกปฏิบัติทั้งกาย ทั้งใจ ใช้สติระลึกอยู่เสมอ แล้วเราจะครองสติให้คิดดี คิดถูก และดับทุกข์ได้ค่ะ

เจริญในธรรมนะค่ะ

ขอบคุณคุณ taktay มากนะคะสำหรับกำลังใจ ทุกวันสภาพจิตใจก็ดีขึ้นมากกว่าแต่ก่อน อยากให้ทุกคนที่เจอปัญหาเดียวกัน อ่านปัญหาของดิฉันไว้เป็นอุทาหรณ์ และสู้กับปัญหาทุกอย่างด้วยสติ ตอนนี้ก็ไม่เสียใจเท่าเมื่อก่อน หลายคนบอกว่า ดียิ่งกว่าถูกรางวัลที่หนึ่งอีก ที่ชีวิตตัดจากผู้ชายคนนี้ไปได้ เมื่อก่อนเค้าก็ไม่ได้เลวร้ายขนาดนี้ แต่พอเจอสิ่งแวดล้อมที่ยั่วใจ ผู้หญิงที่ถูกใจ มันเลยพาไป การที่คนเราจะนอกใจกันไม่ใช่เพราะผู้ชายฝ่ายเดียวเสมอไป ผู้หญิงก็มีส่วนด้วย บางทีการที่ไม่เข้าใจกัน ไม่พูดกันมันก็เป็นชนวนทำให้แตกแยก...... ยิ้มสู้กับปัญหานะคะ ปัญหามีไว้ให้แก้

เป็นกำลังใจให้นะคะ จะดูคุณเป็นตัวอย่างในการแก้ปัญหาคุณเก่งจริง ๆ ยอมรับค่ะ

เสียใจด้วยครับ
เขาจะมีเมียน้อย หรือไม่มีก็เป็นเรื่องของเขานะครับ
คุณไปห้ามหรือบังคับฝืนใจเขาไม่ได้
แต่คุณลองกลับมาทบทวนตัวเองนะครับ
ว่านิสัยคุณเป็นยังไง ถ้ายังไม่ดี ก็พยายามทำดีๆ ขึ้นไป
เช่นพูดจาอ่อนหวาน เอาใจใส่ดูแลเขาให้มากขึ้น
ถ้าเขาไม่สนใจหรือหลงหน้าตาคนใหม่
ก็ต้องถือว่า ช่างเขาเถอะ ต้องปล่อย และทำใจครับ

[quote="kritsadakorn"]เสียใจด้วยครับ
[color=#FF00FF]เขาจะมีเมียน้อย หรือไม่มีก็เป็นเรื่องของเขานะครับ
คุณไปห้ามหรือบังคับฝืนใจเขาไม่ได้
แต่คุณลองกลับมาทบทวนตัวเองนะครับ
ว่านิสัยคุณเป็นยังไง ถ้ายังไม่ดี ก็พยายามทำดีๆ ขึ้นไป
เช่นพูดจาอ่อนหวาน เอาใจใส่ดูแลเขาให้มากขึ้น
ถ้าเขาไม่สนใจหรือหลงหน้าตาคนใหม่
ก็ต้องถือว่า ช่างเขาเถอะ ต้องปล่อย และทำใจครับ[/quote][/color]

คุณผู้ชายหลายคนก็ให้สำรวจตัวเองทั้งนั้น คุณเชื่อไหมว่าผู้ชายเป็นตัวปัญหามากที่สุดในชีวิตครอบครัว
เท่าที่เคยพบมา ข้อคิดของคุณ Kritsadakorn ดีมากค่ะ เพราะเราคงฝืนใจใครไม่ได้จริงๆ อย่างที่คุณว่า บางครั้งเรายังฝืนใจเราไม่ได้เลยนะ คุณน่ารักมากเลยเป็นผู้ชายที่คอยให้คำปรึกษาเพื่อนๆในลานนี้ ขอให้เจริญในธรรมนะคะ

คุณ นนนน ตอนนี้เป็นอย่างไรบ้างค่ะ ไม่ค่อยเจอคุณเลย ดีขึ้นหรือยัง? หากยังมีอะไรก็เขียนมาระบายได้นะค่ะ เพราะที่แห่งนี้ มีกัลยาณมิตรที่ดีทุกๆ ท่าน พร้อมที่จะให้ข้อคิดและข้อเสนอแนะ เผื่อคุณจะได้สบายใจขึ้นค่ะ