| วันเวลาปัจจุบัน 30 ต.ค. 2025, 08:03 |
|
เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง |
|
หน้า 1 จากทั้งหมด 1 |
[ 4 โพสต์ ] |
|
|
|
|
||||||
ลงทะเบียนเมื่อ: 17 มิ.ย. 2008, 22:40 โพสต์: 1769
แนวปฏิบัติ: กินแล้วนอนพักผ่อนกายา งานอดิเรก: ปลุกคน สิ่งที่ชื่นชอบ: Tripitaka ชื่อเล่น: สมสีสี อายุ: 0 ที่อยู่: overseas |
|
|||||
|
|
|||||||
ลงทะเบียนเมื่อ: 17 เม.ย. 2009, 10:01 โพสต์: 200
โฮมเพจ: http://www.watpanonvivek.com/ อายุ: 0 |
|
||||||
|
|
||||||
ลงทะเบียนเมื่อ: 10 ก.พ. 2009, 22:06 โพสต์: 194
อายุ: 38 ที่อยู่: นันทบุรีศรีนครน่าน |
|
|||||
|
หน้า 1 จากทั้งหมด 1 |
[ 4 โพสต์ ] |
|
เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง |
ผู้ใช้งานขณะนี้ |
่กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 1 ท่าน |
| ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้ ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้ ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้ ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้ ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้ |
|



ทำใจยังไงไม่ให้คิดถึงเขา ตัดใจจากเขาให้ได้ค่ะ 

ควรให้โอกาสตนเองพบประสบการณ์ตรงกับการ "เจ็บตัว" อีกบ่อยๆ ทำให้มากครับ ตรงนี้จะช่วยแก้ปัญหาเรื่อง "ทำใจยังไงไม่ให้คิดถึงเขา ตัดใจจากเขาให้ได้" สักวันหนึ่งแน่ๆ ...หากยังสามารถรอดชีวิตอยู่ได้..



คุณ BeBe อย่าตกใจนะครับ บางครั้ง ถ้าคนไข้ดื้อยานัก บ่ายเบี่ยง หวั่นไหว กลัวหายไข้ หมอก็ต้องให้ยาแรงและตรงอย่างนี้แหละครับ เอาใจช่วยครับ
หยุดพักสิกนิด เพื่อพินิจพิเคราะห์เรื่องราวต่างๆที่ผ่านมาให้ดี และต้องกล้าในการตัดสินใจครับ ในโลกใบนี้กว้างใหญ่มากครับ "เราต้องมีสิทธิ์ที่จะเลือก ไม่ใช่มอบสิทธิ์ของเราให้เขาเลือก"นะครับ
