ฉันเป็นคนหนึ่งที่ก็เหมือนคนปกติทั่วไปค่ะ มีความรัก แต่ฉันรู้ว่ารักของฉันคงไม่สมหวัง ฉันเพิ่งย้ายไป รร.ใหม่ได้ 4 เดือนค่ะ ฉันแอบรักเพื่อนในห้องเดียวกัน สาเหตุเกิดจากเค้าคอยติวให้ฉันค่ะ ฉันไม่เก่งคณิตซึ่งเค้าเก่งมาก ฉันเลยขอให้เค้าติวให้ มารู้ตัวอีกทีก็มีใจให้เค้าแล้ว ซึ่งฉันไม่รู้เลยว่าเค้าคิดยังไง บางทีเค้าทำเหมือนมีใจ ทั้งคำพูดการกระทำ แล้วเค้าก็ทำตัวสนิทกับผู้หญิงอีกคนนึงเช่นกัน(ก็เพื่อนในห้องแหละค่ะ)จนบางครั้งฉันยังอดคิดไม่ได้เค้าเป็นแฟนกันรึเปล่า ฉันทุกข์มากไม่รู้จะหาทางออกยังไง ฉันนั่งสมาธิทุกวัน พยายามทำใจให้สงบแต่พอไม่ได้นั่งก็กลับมาคิดมากเหมือนเดิม รบกวนขอคำปรึกษาหน่อยนะคะ

เอ่อ . . . แล้วเราจะอธิษฐานขอให้เค้ารักเราได้ไหมคะ แบบขอให้บุญช่วยน่ะค่ะ

ยังเรียนอยู่เลยใช่ไหมค่ะนี่

รักกันแบบเพื่อน..ก็ดีนะค่ะ...ไ้่ม่ทุกข์ใจดี

ยังไม่ใช่ความรักครับ เป็นความรู้สึกดีดีที่เค้าช่วยแล้วเกิดประทับใจ+ ความใกล้ชิดพูดคุยสนทนากันมากกว่าความรัก

แต่ครั้นจะบอกให้หักห้ามใจรึก็ห้ามยาก เอาเป็นว่าคบเป็นเพื่อนเรียนก่อนดีกว่านะพี่ว่า

ชีวิตอนาคตเรายังอีกยาวไกล ยังพบปะผู้คนอีกมากหน้าหลายทั้งชายและหญิง ความคิดเราจะเปลี่ยนไปเรื่อยๆ
สรุปว่า ตั้งใจ เรียนให้จบมีการมีงานทำเป็นหลักฐานมั่นคงเลี้ยงตนเองได้แล้วค่อยคิดเรื่องความรักจะดีกว่าเยอะเลย
ขืนคิดตอนนี้พลาดพลั้งเรียนไม่จบพ่อแม่จะเสียใจและตัวเราเองก็หมดอนาคตแล้วคำว่ารักก็จะไม่เหลือ



ถามซื่อๆนะครับ หากอธิษฐานให้คนนั้นคนนี้รักเราได้ พี่กรัชกายทำนานแล้ว ทำก่อนน้องร่มธรรมด้วย
ไม่ได้หรอกครับ ใครจะรักจะชังเป็นสิทธิของเค้า บางครั้งเราทำดีกับคนที่เรารักแทบล้มแทบตาย ยากที่จะฝืนใจครับ

ตอนนี้หมั่นไหว้พระสวดมนต์ทำสมาธิให้จิตใจสบายๆเองก่อน บุญเป็นชื่อของความสุข สร้างความสุขเอาเองชัวร์กว่า

คิดก็รู้ว่ามันคิด รู้แล้วปล่อยความคิดนั้น แล้วดึงความสนใจมาอยู่กับสิ่งที่กำลังทำอยู่ในขณะนั้นเสีย

ความรักเป็นสิ่งที่ดีนะน้อง ถ้ารักให้เป็น และถูกเวลา

ขอให้เลือกให้ถูกนะจ๊ะ ธรรมรักษาจ้า

เดียวเรื่ยนจบ ก็ ไปพบคนใหม่ที่ดีกว่านะเจ้าคะ
ตั้งใจเรียน เจ้าค่ะ

ความรักเป็นสิ่งสวยงามคับ
ความรักไม่จำเป็นต้องเจ้าของ
ความรักเป็นความเป็นอิสระในตัวของมันเอง
ความรักเป็นพลังและแรงใจที่จะสร้างสรรค์สิ่งดีดีให้กับตัวเองและคนรอบข้างนะจ๊ะ
ความรักคือการเริ่มต้น ความรักคือการสิ้นสุด ที่สำคัญจงอย่ากลัวการเริ่มต้นใหม่เพราะทุกครั้งที่เราเริ่มต้นใหม่ เราจะได้การเรียนรู้นิ ขอเป็นกำลังจายให้นะ

จมเข้มแข็งและเตรียมพร้อม
จงตั้งมั่นในธรรม
ขอให้ธรรมรักษานะ

อ่านกระทู้แล้วนึกถึงสมัยเรียนเลย.....

เป็ผู้หญิงมันก็ลำบากหน่อยครับ จะเอ่ยปากถามก็น่าอาย....
ถ้จะให้แนะนำก็รักๆไปเถอะครับ แต่ขอบเขตของความรักก็ให้เหมาะสมกับวัยของเราครับ และก็ต้องให้ความสำคัญกับบทบาทหน้าที่ของตัวเองก่อน(คือเรียนหนังสือ) ส่วนเขาจะรู้สึกเหมือนเรารึเปล่านั้น ค่อยๆดูไปเดี๋ยวก็รู้ครับ เวลาจะบอกความจริงทุกสิ่ง

ก็สมวัยของน้องนะ ตอนพี่อยู่มัธยมก็แนวๆนี้ โดยเฉาพะรุ่นพี่ที่เก่งๆ จะรู้สึกเขาเป็นฮีโร่มาก
แต่ความจริงก็คือเมื่อเราโตขึ้นเรามองย้อนกลับไปเราจะพบว่าเรานี่หนอ ความคิดเด็กแสนเด็ก
ในมหาลัย ในที่ทำงานโอ้โฮ... มีฝรั่งหล่อกว่า เจ๋งกว่ารุ่นพี่คนนั้นอีก นี่ตูหลงชอบรุ่นพี่คนนั้นได้ยังไงว่ะเนี่ย ฮี่....ฮี่ อยาบอกว่าสิ่งนั้นไม่จีรังมันคือความหลงในช่วงวัยหนึ่งเท่านั้น อย่าพึ่งตัดช่องน้อยในตอนนี้ให้เรียนจบขั้นสูงสุดก่อน ผู้ชายดีๆจะมาเอง(ถ้าน้องจบดอกเตอร์ ไม่แน่สามีก็อาจเป็นดอกเตอร์ร่วมชั้นก็ได้นะ) เพราะอาพี่สอนเรื่องเสน่ห์ของผู้หญิงมาว่า ผู้หญิงเราถ้าไม่สวย ก็ขอให้มีฐานะ ถ้าไม่มีฐานะก็ขอให้มีการศึกษาดี ถ้าไม่มีทุกอย่างที่ว่ามาก็จงเป็นคนมีจิตใจที่ดีงาม แต่ถ้ามีครบทุกอย่างที่ว่ามา ก็ขอยินดีด้วยจ้า... พี่คิดว่าพ่อคนที่น้องหลงอยู่นั้นคงหมาหยอกไก่ไปทั่ว คงหนุ่มเกินไปที่จะไปมีพันธะผูกพันทางใจกับใคร
สรุปว่า เรียนค่ะเรียนเพื่อตัวเองและคุณพ่อ คุณแม่
ปล.บังเอิญคุยกะวัยรุ่นเลยขอตอบกระทู้แบบวัยรุ่นหน่อยนะค่ะ

จากคำพูด" เอ่อ . . . แล้วเราจะอธิษฐานขอให้เค้ารักเราได้ไหมคะ แบบขอให้บุญช่วยน่ะค่ะ" ขอตอบว่าก็ทำได้นะครับ แต่ก็ไม่เท่ากะอธิษฐานให้เค้าไปรักคนที่เค้ารักอยู่แล้วจะดีกว่า แม่ชีศันสนีย์(ไม่รู้สะกดถูกรึป่าว) บอกว่าถ้าเค้าไม่รักเราก็ยกให้คนอื่นไปเลย มาเก็บดองไว้จนจิตใจเราเป็นทุกข์ทำไมละครับ เราต้องรักตัวเราเองก่อน ๆจะให้ใครมารักเรา(ประโยคหลังผมพูดเอง)

ไม่รู้สินะ น้องยังมีความรักแบบแฟชั่นๆตามกระแสของวัยรุ่น คงจะต้องเรียนรู้ให้มากๆเพราะความรักประเภทนี้เหมือนไม้ล้มลุก เดี๋ยวรักเดี๋ยวเลิกอาศัยความหลงความพอใจช่วงเวลาหนึ่งแค่นั้น เมื่อลืมได้
เราก็ไม่หลงรักคนๆนั้นอีก

แอบต่อไปค่ะ........ช่วยเหลือกันไป เป็นสิ่งที่ดีค่ะ รักแบบเพื่อนก็ได้นะคะ

เพราะความเป็นเพื่อนนี่แหละ เป็นตัวก่อให้เกิดความเป็นแฟน

ก่อนจะรักเขานี่ ต้องแน่ใจนะว่า เขาไม่มีเจ้าของ

ถ้าไม่อย่างนั้น หนูอาจจะมีคลิบตบตีกันมาลงเน็ท (เดาเอา)

แต่เป็นเด็กๆนี่ แนะว่าเป็นเพื่อนกันดีสุด ไ ม่เจ็บใจเมื่อเขาไม่รักเรา และถ้าเขาไม่ชอบเรา

เขาอาจจะห่างจากเราทำให้เราไม่สุขใจ

โต แล้วค่อยมีแฟนจริงจัง

คอยดูเขาห่างๆๆก็พอแล้วครับ รักแบบเพื่อนสนิทกว่าแฟนนะครับ...ตั้งใจเรียนดีกว่าครับ วันข้างหน้ายังเจอคนอีกเยอะครับ...