อนุโมทนาสาธุ..

"ตายก่อนตายแล้วจึ่งมิตายอีก
จึ่งหนีหลีกอวิชาพาใจหลง
หากตนตายก่อนตายใจกายปลง
ทางมิหลงคงเย็นเป็นอยู่จริง"

สัจจธรรม นำความจริงเสมอสู่การปฏิบัติเสมอ ..
"ความมืดบอดปิดบังยังมิเปิด..
จึ่งมิเกิดศรัทธาพาเลื่อมใส
หากพบทุกข์พบธรรมนำคราใด
เข้าถึงใจใฝ่ถึงธรรมธรรมถึงใจ"

....ดู.. รู้ ..ใจในตัวตนของตนเอง...

"ใจถึงธรรมธรรมถึงใจอย่างไรรู้
ให้เฝ้าดูบาปกรรมนำยั่งถึง
ชั่วหรือดีมีใจคอยรำพึง
...ธรรมะซึ้งตรึงใจใฝ่ศร้ทธา
อันศรัทธาใช่ว่าแค่คิดอ่าน
ใจตรวจทานอ่านจิตพินิจหา
ในตัวตนเป็นเช่นไรให้พิจารณา
มีศีลห้าพาใจให้ขาวเอย..
เมื่อใจขาวให้ขาวที่สุดรอบ
ทิฏฐิชอบตอบใจให้เปิดเผย
เห็นชอบใจเสียใจฝึกให้เคย
คำเฉลยคำตอบมอบแต่ใจ .."


เจริญในธรรมยิ่งค่ะ

ใช่ครับ แต่พอไม่หวัง ปลงได้ มันก็สงบอย่างประหลาด
เข้าใจว่าสิ่งที่ผมจะทำต่อๆไปมันคงจะเป็นสิ่งดีต่อภรรยาและลูกผมแน่นอน
เพราะผมจะทำมันด้วยความบริสุทธิ์ใจจริงๆ ไม่ใช่ทำเพราะอยากได้กลับบ้านหรืออยากได้ครอบครัวกลับคืน
มันก็จริงอย่างที่เพื่อนๆพี่ๆในนี้หลายคนเคยบอกนะครับ ถ้าเราปล่อยวางได้ อยู่กับปัจจุบันได้
ความสงบก็จะมาเอง อยากให้เพื่อนๆพี่ๆน้องๆในนี้ที่ยังทุกข์ทรมาณอยู่ลองคิดแบบนี้บ้างนะครับ
พอตัวเราดีแล้ว เดี๋ยวอะไรๆมันก็จะดีตามไปเอง
ไม่รู้ว่าผมคิดถูกหรือเปล่านะ

สุข-ทุกข์ อยู่ที่ใจคะ
ไม่คิด-ไม่หวัง ทำวันนี้ให้ดีทีสุด คุณสำนึกฯ คิดถูกแล้วคะ
เป็นกำลังใจให้อย่างต่อเนื่องนะคะ

ขอน้อมรับคำแนะนำของพี่ทักทายไปปฏิบัติค่ะ
ตั้งแต่เราพยายามปล่อยวางได้ ถึงแม้จะไม่ทั้งหมด
แต่เริ่มรู้สึกตัวว่า มันเบาขึ้นเยอะ เลยค่ะ
สงสัยใกล้จะเลิกเป็น ยัยบ้าหอบฟาง แล้วล่ะมั้ง

"ทำดีย่อมได้ดี ทำชั่วย่อมได้ชั่ว"

คุณพ่อและสามีที่เลว เมื่อคุณรู้แล้ว สำนึกแล้วว่าตัวเองเป็นคนผิด และไม่คิดแต่จะโทษคนอื่น

อยากให้ครอบครัวของคุณสมบูรณ์ มีพ่อ แม่ และลูก อยู่พร้อมหน้ากันค่ะ แต่คุณอย่าลืมนะค่ะว่าการทำความดี

มันยากคุณต้องอดทน และทำตามความตั้งใจที่ตั้งไว้ให้ได้นะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

คุณสำนึกแล้ว มองในมุมกลับมั้ยคะ กระทู้คุณมีสาวน้อยใหญ่ อาวุโส ไม่อาวุโส ติดตามเป็นกำลังใจให้อย่างต่อเนื่อง จนดิฉันเชื่อว่าชายหนุ่มทั้งหลายยังอิจฉาคะ ที่สาวๆเป็นกำลังใจให้เพราะน้อยนักจะมีผู้ชายที่รู้สึกผิด คุณสำนึกแล้วเป็นตัวอย่างที่ดี ที่หลายๆสาวรวมทั้งดิฉันด้วย อยากให้ผู้ชายของตัวเองรู้สึกเช่นนี้บ้าง การติดตามข่าวสารของคุณเหมือนคอยลุ้นให้คนของตัวเองเป็นเช่นคุณ แต่อย่างว่าแหละคะ ถ้าไม่เก็บใจไว้ที่ตัวเอง เอาใจไปเก็บไว้ที่คนอื่น ความคาดหวังต่อคนๆนั้นก็จะสูงไปด้วย พอผิดหวังก็จะเสียใจมากกว่าปกติ สรุปง่ายๆ ทุกข์หรือไม่อยู่ที่ใจคะ เก็บใจไว้กับตัวเอง แล้วมอบความเมตตาให้ภรรยาและลูก สิ่งดีๆจะมีแต่เกิดขึ้นคะ ความผิดหวังก็ไม่มี

เป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้คะ

ขอบคุณครับ
ผมดีใจที่ได้เข้ามาในลานธรรมแห่งนี้ ทำให้ผมมีโอกาสได้เปลี่ยนแปลงตัวเองไปอีกครั้ง คือแม้ว่าความจริงก่อนเข้ามาในนี้ผมได้อยู่ในขั้น"สำนึกผิด"แล้ว และผมก็เคยคิดว่านั่นดีพอแล้วแต่จริงๆมันยังไม่ใช่
ผมสำนึกผิดจริงแต่ยังเรียกร้องอยู่ ยังเห็นแก่ตัวอยู่ อยากได้ครอบครัวกลับคืน จนกระทั่งเอาความทุกข์ของตัวเองไปฝากไว้ที่ลูก มันเหมือนผมทำผิดกับภรรยาไปแล้วยังมาทำผิดซ้ำกับลูกอีก
ก็มีพี่ๆเพื่อนๆน้องๆในนี้แหละที่ให้คำแนะนำ ให้สติผม
ผมก็ไม่รู้ว่าต่อไปข้างหน้าของผมจะเป็นยังไง แต่ก็คงเป็นแบบที่หลายๆคนในนี้บอกผมว่าทำดีไปมันก็ไม่เป็นโทษกับใครหรอก ผมก็จะยึดแนวทางนี้ต่อไปละครับ
ส่วนหลายๆท่านที่อาจยังมีเรื่องทุกข์ใจเกี่ยวกับสามีของตัวเองอยู่ ผมก็อยากให้กำลังใจนะครับ ว่าสักวันเขาอาจจะคิดได้เช่นกัน ขนาดโดยพื้นฐานแล้วผมไม่ใช่คนดี แถมยังกิเลสหนายังมีวันสำนึกได้ คนอื่นๆที่ดีกว่าผมเขาก็ต้องสำนึกได้เช่นกันนะครับ
ขอให้ทุกคนโชคดีครับ

ขอร่วมอนุโมทนาค่ะ
คนเราบุญและกรรมทำไว้ไม่เท่ากัน
คนบางคนอาจจะสำนึกได้เพิ่งแค่มีคนทักทวง
แต่...คนบางคนอาจจะสำนึกได้เมื่อใกล้หมดลมหายใจ
เพราะยังมีกิเลสตัญหาที่สะสมไว้เยอะอยู่ค่ะ....

"คิดดี ทำดี ย่อมได้ดี"

คุณสำนักผิดยังดีนะคะที่สำนึกได้ ของนกอินทรีย์ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่สามีจะสำนึกได้ ตั้งแต่เขาออกบ้านไปไม่เคยมาพบหน้าลูกเลย ก็ไม่รู้ว่ากิเลสตัณหาทำไมมันทำให้คนที่เคยรักลูกรักเมียมากถึงหน้ามืดเห็นกงจักรเป็นดอกบัวไปได้ ขออนุโมทนากับคุณด้วย และขอเป็นกำลังให้คุณพบกับชีวิตครอบครัวที่อบอุ่นอีกครั้งนะคะ

อยากจะให้กำลังใจ ว่าเมื่อก่อนตอนหน้ามืดตามัวผมก็ไม่นึกอะไรทั้งนั้นเหมือนกันครับ แต่พอถึงจุดนึงมันก็คิดได้ว่าครอบครัวนี่แหละที่สิ่งมีค่าที่สุดของเราแล้ว เอาเถอะครับอะไรมีเกิดก็มีดับได้ ตัณหาราคะก็คงเหมือนกันแหละครับ เอาใจช่วยนะครับ

ผ่านไปอีกสองสามวันครับหลังจากที่ผมคิดว่าผมคิดได้ ปลงตก หรือบางทีผมอยากเรียกว่า ปล่อยวาง
แต่ผมคงยังปล่อยวางจริงๆไม่ได้ เมื่อสักครู่นี้อ่านเมล์ที่ภรรยาผมเขาเขียนมาหา จริงๆต้องบอกว่าเขียนมาด่า ทุกๆคำที่เขาเรียกผม เขาเรียกผมว่า "แก" ตลอด
ผมเสียใจที่มีคนเกลียดผมขนาดนี้ อย่าว่าแต่เป็นคนที่ผมไม่รู้จักเลย ถ้ามีใครสักคนเกลียดเราขนาดนี้เราก็รู้สึกไม่ดีแล้ว แต่นี่คือผู้หญิงที่เคยอยู่ข้างๆเรามาตลอดยี่สิบปี พูดแบบไม่อายเลยว่าขณะที่พิมพ์ข้อความนี้อยู่ผมก็น้ำตาไหล
แต่ที่เขาเขียนมาด่ามันก็ถูกของเขา เป็นความผิดของผมเอง เขาก็คงไม่อยากเขียนมาหาผมหรอกแต่ผมทำให้เขาต้องเขียน คือผมเพิ่งบอกลูกไปว่าผมคิดอย่างไร ผมเลิกหวังที่จะกลับบ้านแล้ว และผมก็รับปากแกไม่ได้แล้วว่าผมจะไม่แต่งงานใหม่ ผมพูดไปเพราะคิดแค่ว่าต่อไปในอนาคตผมอาจทำไม่ได้แล้วจริงๆ ทั้งที่ความจริงตอนนี้ผมไม่ได้มีใคร ไม่มีอะไรอยู่ในหัวทั้งนั้น แต่ผมก็ทำผิดไปอีกแล้วเมื่อหันไปมองหน้าลูก
แกเอามือปิดหน้าแล้วก็ร้องไห้ ทั้งๆที่ลูกผมเป็นเด็กที่ไม่ค่อยจะร้องไห้ ตอนนั้นผมรู้สึกตัวเลยว่า ไอ้พ่อคนที่ชั่วร้ายมันกลับมาอีกแล้ว มันทำให้ลูกมันเสียใจอีกแล้ว ผมทำร้ายหัวใจดวงน้อยๆที่ผมควรจะถนุถนอมด้วยชีวิตอีกแล้ว
แม้รู้ว่ามันสายไปแล้วแต่ผมก็รีบหยุดรถ แล้วดึงแกเข้ามากอด
ผมร้องไห้แล้วก็บอกลูกไปว่า ป่าป๊าจะไม่แต่งงานใหม่ ป่าป๊าจะไม่แต่งงานใหม่ ป่าป๊าจะมีชีวิตอยู่เพื่อหนู ป่าป๊าจะยอมอยู่คนเดียวไปตลอดชีวิต ป่าป๊าจะเหงาหรือจะเป็นอะไรไปก็ไม่สนใจแล้ว ป่าป๊าจะไม่มีใครอีกทั้งนั้น ลูกผมก็เลยพยักหน้าแต่ตัวยังสั่นสะอื้นอยู่ในอ้อมแขนผม
นี่ผมทำอะไรลงไปอีกแล้วเนี่ย
ผมบอกลูกไปว่า อีกหน่อยนะลูก ตอนนี้หม่าม้าเขาเกลียดป่าป๊าอยู่ แต่วันนึงความเกลียดมันก็ต้องลดลง ถ้าป่าป๊าไม่ได้ทำอะไรไม่ดีอีก
แล้ววันนั้นนะลูก วันที่ป่าป๊าอาจจะกลับมาเป็นเพื่อนกับหม่าม้าอีก ป่าป๊ากับหม่าม้าอาจจะพูดกันดีๆได้อีก แล้วป่าป๊าจะลองขอให้เราได้ไปเที่ยวด้วยกัน 3 คน พ่อแม่ลูกนะ
ถึงหม่าม้าเขาไม่ได้รักป่าป๊าแล้วแต่เราก็อาจอยู่พร้อมหน้ากันได้บางครั้งนะลูก
ผมไม่รู้แล้วว่าจริงๆผมเป็นคนที่เห็นแก่ตัวที่สุดในโลกหรือเปล่า แต่ผมเกลียดเวลาที่ผมทำให้ลูกร้องไห้ เกลียดเวลาที่ผมทำให้ความฝันถึงครอบครัวที่สมบูรณ์ของภรรยาผมต้องพังทลายลงไป
ผมอยากเป็นคนดีกว่านี้ แต่ทำไมผมทำไม่ได้เสียที ผมไม่ควรเกิดมาเพื่อทำร้ายคนที่ผมรักเหล่านี้เลย

สวัสดีค่ะ


พิมขอเป็นกำลังใจให้คุณนะคะ.... ถ้าสิ่งที่ภรรยาคุณเขียนมามันทำให้คุณไม่มีความสุขก็อย่างเพิ่งคิดถึงมัน ลืมมันไปก่อน.... ช่วงนี้คุณควรคิดถึงลูกให้มากที่สุดนะคะ

ขอเพียงแค่เวลาอยู่กับลูกก็ให้เวลาลูกเต็มที่ สอนในสิ่งที่ดี ที่เป็นประโยชน์สำหรับลูก... ใช้เวลาที่อยู่กับลูกให้มีความสุขที่สุดค่ะ ไม่ต้องนึกถึงอดีต ไม่ต้องนึกถึงอนาคต

ขอเพียงแค่เวลาที่อยู่กับลูก..... มีคุณ.... มีลูก.... และมีความสุขนะคะ.... ใช้เวลาที่ได้อยู่กับลูกให้มีค่าที่สุดถึงแม้ว่าจะเป็นเวลาเพียงน้อยนิดก็ตาม


เอาใจช่วยนะคะ
พิม