สวัสดีคะคุณchichi ขอบคุณมากนะคะที่แวะเข้ามาบ่อยๆ รู้สึกดีมากเลยคะ มีกำลังเยอะแยะไปหมด ปลาบปลื้มมากมาย ก็อย่างที่บอกคะว่าจะพยามทำตัวห่างกับเขาให้มากที่สุด จะพยามไม่ยินดียินร้ายกับการกระทำและคิดว่าอะไรจะเกิดหรือจะเป็นไปอย่างไรก็แล้วแต่บุญแต่กรรม จะไม่พยามไม่สร้างทุกข์ให้ตัวเองอีก เราต้องอยู่ได้เมื่อเขาไม่มีคุณค่าพอ ไม่ใช่เราไม่มีคุณค่า หันมาใส่ใจกับตัวเองและดูแลตัวเองและลูกให้มากที่สุด มองเขาแค่เพียงตัวประกอบในการที่จะทำให้ครอบครัวสมบูรณ์เท่านั้นคะ ขอบคุณนะคะและขอส่งกำลังใจกลับไปให้คุณได้พบและเจอกับสิ่งดีๆ เข้ามาในชีวิตนะคะ

สวัสดีค่ะ พี่ทักทาย พี่แสง..และอีกหลาย ๆ ท่านนะคะ
ยินดีและดีใจด้วยนะค่ะ พี่แสง...ที่สามีสำนึกได้....

แต่สามีของใจสิค่ะ ไม่มีจิตสำนึกเอาเสียเลย......ไม่มาหาลูกและไม่โทรถามข่าวลูกเลย ....
อ้างเหตุผล........ยังไม่พร้อมจะมาหาลูก.....(นี่หรือคนที่เราเลือกมาเป็นพ่อของลูกเรา คิดแล้วเศร้าใจนะค่ะ) ล่าสุดค่ะพี่ทักทาย.......สามีโทรมาบอกว่า......มีข้อเสนอให้กับใจ......ลองฟังนะค่ะข้อเสนอของเสนอใจ...จะชดใช้หนี้สินที่ใจมีให้ทั้งหมด (ใจตอบไปว่า ใจไม่มีหนี้สินเพราะหนี้ที่เกิดตอนอยู่ด้วยกันเป็นอยู่เขาหมด ตอนนั้นยังไม่จดทะเบียนสมรสด้วยค่ะ)และสามีถามต่อว่าถ้างั้นจะเอาเงินเท่าไหร่....(เหมือนในละครน้ำเน่าเลยค่ะ) และสามีบอกว่าค่าเลี้ยงดูลูกจะส่งตลอดชีวิต ถ้าไม่เชื่อลงเป็นลายลักษณ์อักษรก็ได้ (พูดมาได้......นี่หรือคนที่เคยเป็นสามีเรา)

สรุปเขาต้องการใบหย่าค่ะ......และไม่ให้หนูร้องเรียนทางวินัยข้าราชการกับเขา (ทั้งที่ก่อนหน้านั้น ท้าทายใจมากเลย อยากทำก็เชิญ ยัง ๆ ไงเขาก็จะไม่กลับไปอยู่กับใจ (เขาหลงตัวเองจังนะค่ะ เขาคงคิดว่า เขามีค่ามาก สำหรับผู้ชายเลว ๆ อย่างนี้ จิตสำนึก นิดเดียวไม่มีเลย)

โทษทีนะจ๊าๆๆๆๆๆๆๆๆ บ่นซะยืดยาว......(แบบว่านาน ๆ ทีจะได้ระบาย )

คุณใจร้าว...อย่าไปสนใจกับผู้ชายคนนี้เลย...นี่แหละยามชัง...ไม่เหมือนยามรัก...ฉะนั้นโยว่าเป็นโอกาสของคุณใจแล้วว่าคุณใจต้องการอะไร..ที่ไม่ใช่ผู้ชายคนนั้น..เรารักที่ตัวเราเองดีกว่า..สำหรับคนอื่นเราไม่ต้องสน...เราต้องรักตัวเองรักลูกของเรา..ส่วนเขาก้อคือคนอื่นปล่อยเขาไปเสียยิ่งเรายื้อเราก้อเจ็บ...เราคิดเลยว่าเขาไม่ได้เป็นของเรา..เขาคือคนอื่นไปแล้ว..จะเรียกร้องอะไรก้อเรียกไปเอาให้เราไม่ต้องมาลำบากเหมือนที่ผ่านมา..เราอยู่กับคนที่ต้องการเราดีกว่า...เวลาจะช่วยเพิ่มความเข้มแข็งให้กับคุณใจค่ะ...สู้เพื่อตัวเองและลูก..โยเป็นกำลังใจให้นะค่ะ
โย-โย

สวัสดีคะคุณใจร้าว อยากบอกว่าทุกข์เขามาเดี๋ยวก็ผ่านไปคะ พิจารณาดูถึงเหตุให้ได้คะ ใจคนเปลี่ยนตามกาลเวลาคะ ณ ตอนนี้เราอาจรู้สึกว่าเราทุกข์มาก แต่เดี๋ยวความทุกข์ก็จากไปคะ อดทนและเข้มแข็งไว้คะ คิดและหาวิธีที่เราจะยืนด้วยลำแข้งของเราดีกว่าคะ คิดซะว่าเป็นกรรมคะ ถ้าเราหมดกรรมเราก็หมดทุกข์คะ คงอีกไม่นานต้องมีสิ่งดีๆ เข้ามาในชีวิตเราไม่มากก็น้อยนะคะ อย่างน้อยเราก็มีลูกที่เป็นดั่งแก้วตาดวงใจของเรา คิดถึงเขาก็คิดถึงแต่สิ่งที่ไม่ดี ให้มันสุดๆไปเลยคะ ให้เหลือไว้แต่ความทรงจำที่ไม่ดีไม่น่าจดจำคะ แล้วเราจะตัดใจได้เร็วเหมือนอย่างกรณีเรา ตอนที่คิดว่าไม่ไหวแล้วก็คิดแต่เรื่องที่เราโดนกระทำ เขาใจร้าย ใจดำ สารพัดที่ไม่มีดีเลย แล้วก็พึ่งธรรมะคะ ไม่นานเราก็หลุดพ้นคะ ต้องพยามทำนะคะ แล้วคุณใจร้าวจะพบแสงสว่างที่อยู่ไม่ไกลจากตัวเราคะ เป็นกำลังใจให้ก้าวผ่านบททดสอบนี้ไปให้ได้นะคะ เข้มแข็งนะคะ

สวัสดีคะคุณโย โย เข้มแข็งขึ้นทุกวันแล้วนะคะ ดีใจและยินดีด้วยคะ ก้าวผ่านบททดสอบไปได้อีกหนึ่งแล้วน๊า ต่อไปขอให้ชีวิตคุณโยเจอกับสิ่งที่ดีและมีแต่ความสุขความเจริญนะคะ มีกำลังใจส่งให้กันเสมอนะคะ

ความรู้สึกระแวงและกลัวว่าเราจะต้องถูกหลอกลวงและไม่ไว้ใจเขา มันยังวนเวียนอยู่คะเพราะที่ผ่านมาเรารู้สึกว่าเราโดนเขากระทำแบบชนิดที่ว่ามันแย่แบบสุดๆ ก็เลยกลายเป็นคนไม่ไว้ใจและเชื่อใจเขาอีก ถ้าให้เลือกขอเลือกไม่มีเขาดีกว่าเพราะรู้สึกว่ามีเขาแล้วเราทุกข์ ตอนที่รู้สึกว่าเราตัดใจได้แล้วความรักที่เคยมีก็ถดถอยไปเรื่อยๆ แต่ไม่ถึงกับหมดใจ แต่ก็ไม่ได้รักเขาจนหมดใจเหมือนก่อน กลับรู้สึกดีกว่าที่ไม่ต้องคอยรัก คอยเอาใจใส่ คอยถามไถ่ และไม่ต้องคอยกลัวว่าเขาจะขอไปไหนกับใครอีก พอเราัตัดได้เขากลับตัดไม่ได้ ทุกวันนี้เขาซึมเศร้า พูดจาน้อยใจว่าเราไม่ค่อยอะไรกับเขา โทรหาก็ไม่ค่อยอยากจะคุยกับเขา วันนี้เราเลยตัดสินใจถามเขาอีกครั้งว่าที่เลือกเราเพราะอะไร เขาบอกกับเราว่าเรากับลูกเป็นครอบครัวเขา เขาตัดขาดจากเราและลูกไม่ได้ เราก็เลยบอกเขาถ้าเป็นเพราะจำยอมเพราะคำว่าครอบครัว ก็ไม่ต้องฝืนใจ เขาบอกว่าเขาไม่ได้ฝืนแต่เป็นเพราะเขารักเราทำไมถึงคิดขนาดนั้น เราก็เลยบอกความรู้สึกของเราว่าความรู้สึกเราไม่เหมือนเดิมแล้วถ้าเขาจะอยู่หรือไปก็ไม่สำคัญกับเราแล้ว แต่ทว่าคุณเลือกที่จะอยู่กับเราก็ขอให้คุณทำให้ความรู้สึกดีๆที่เคยมีให้คุณกลับมาเป็นเหมือนเดิม เขาบอกว่าเขาเข้าใจว่าที่เขาทำมันแย่และความรู้สึกรักมันก็หมดกันได้ แต่เขาจะพยามทำให้เรารู้สึกดีเหมือนเดิมให้ได้ แต่เราจะกลับมาเหมือนเดิมได้หรือเปล่า เราก็เลยบอกเขาว่าเราไม่ได้ถึงกับหมดรักเขา แต่เราแค่ไม่ได้รักหมดใจเหมือนก่อนแค่นั้นเอง เรามีต้นทุนของความรักให้คุณอยู่แล้ว ทุกอย่างมันก็ขึ้นอยู่กับคุณว่าคุณจะทำได้แค่ไหนเท่านั้นเอง

ลองให้โอกาสกับสามีนะคะ ยังไงเขาก็เลือกที่จะอยู่กับคุณคะ อย่าพึ่งไปคิดเลยคะว่าเขาจะฝืนใจที่จะอยู่กับคุณ เพราะเขาย่อมจะรู้ใจเขาเองมากที่สุดว่าใจเขาอยากจะอยู่กับใคร นั่นก็คือคุณและลูก ให้เวลาและโอกาส กับเขา ปล่อยวางและให้อภัยคะ

ความทุกข์ที่เกิดจากความรัก คุณก็เคยสัมผัสถึงจุดนั้นมาแล้ว คุณยังผ่านมาได้ แล้วเราจะหวาดระแวงอะไร ปล่อยวางคะ จะได้ทำให้เราไม่เป็นทุกข์ ถึงเขาจะอยู่หรือตัดเขาไปคุณก็ทำให้ตัวเองมีความสุขได้นะคะ ปล่อยวางคะ อาจจะเป็นความคิดเห็นส่วนตัวนะคะ ลองให้สามีได้มีโอกาสและพิสูจน์ตัวเองก่อนมั้ยคะ ใจเย็นๆ คะ

สวัสดีคะคุณTungjaijeeng ตอนนี้ก็พยามกับการที่จะให้อภัยเขาอยู่คะ กำลังเริ่มสะกดคำว่า อภัยๆๆๆ และให้โอกาสเขาอีกครั้งคะ เพราะวันนี้ที่เขาพูดเราก็เห็นใจเขาอยู่เหมือนกันแต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ขึ้นอยู่กับเขาคะว่าเขาจะทำอย่างไรกับโอกาสที่เรายื่นให้ ก็ต้องคอยดูเขาต่อไปคะ แบบไม่คาดหวังและไม่ผูกติดกับคำพูดที่รับปากกับเรา ต้องอยู่แบบไม่ประมาทและเตือนตัวเองไว้ตลอดว่าอย่าหลงและเหลิงกับคำพูดของเขา ต้องยึดมั่นถือมั่นในตัวเองก็น่าจะดีที่สุดคะ ขอบคุณนะคะที่ส่งคำแนะนำดีๆมาให้คะ แวะเข้ามาอีกนะคะยินดีมากๆคะ

ใต้ฟ้าส่งกำลังใจให้คุณแสงอาทิตย์สู้ ๆ นะคะ ตอนนี้ที่คุณยังระแวงในตัวสามีกลัวว่าโดนหลอกให้คุณหลงดีใจต่าง ๆ นาเพราะว่าตัวคุณแสงอาทิตย์ยังตั้งความหวังในตัวสามีอยู่ค่ะ เพราะว่าสามีรับปากเราไว้ใช่ไหมคะ นี่แหละค่ะอันตรายมากผู้ชายเขาพูดเหมือนขอไปที แต่เขาทำไม่ได้หรอกค่ะ เพราะถ้าทำได้เขาจะไม่ผิดศีลแต่แรกค่ะ

ตัดความหวังในตัวสามีออกนะคะ ใต้ฟ้าถึงขนาดเมื่อก่อนสามีเข้ามาพูดเมียน้อยไม่ดี จะไม่เอาแล้ว เราก็หวังมากพอเขากลับไปคืนดีกันเราก็ผิดหวังอีกค่ะ

พยามไม่ต้องตั้งคำถามอะไรกับสามีเพราะบางครั้งเขาแค่ตอบเอาใจเราแต่เขายังทำไม่ได้ค่ะ

การปล่อยวาง การไม่โกรธ ไม่เกลียด ไม่คาดหวังในตัวสามีตอนนี้เราต้องพยามทำให้ได้ค่ะแล้วความทุกข์จะออกไปจากใจเราเองค่ะ

ขอบคุณกำลังใจจากคุณใต้ฟ้านะคะ อยากบอกว่าไม่ได้คาดหวังหรอกคะ แต่มันกลัวภาพเดิมๆ มันยังวนเวียนอยู่คะ อย่างที่บอกคะว่าให้เขาไปจากเราเลยดีกว่าที่ต้องอยู่ เพราะถ้าเขาไปเราจะไม่รู้สึกอึดอัดเท่ากับวันนี้ที่เขาอยุ่เลยคะ ตอนที่คิดจะตัดจากเขามันยังไม่อีดอัดเท่านี้เลย คิดแต่เรื่องไม่ดีของเขาให้มันเจ็บแบบสุดๆ ก็ตัดชึ้บเลยคะ ไม่ต้องคอยโทรตามหรือคอยเอาอกเอาใจ มันเป็นความรู้สึกเหมือนถูดปลดปล่อยจากพันธนาการที่ผูกติดมายาวนานมากกกกก ความรู้สึกปลอดโปร่งโล่งสบาย มันดีกว่าวันนี้คะ บอกตรงๆ พอรับรู้ว่าเขาไม่ไป ความรู้สึกกลัวเข้ามาแทนที่เลยคะ กลัวจะกลับไปเป็นเหมือนเดิม นู้นนี่นั่น สารพัดเรื่องคะ ตอนนี้พยามทำใจกับการที่จะให้อภัยเขาจริงๆ ไม่คิดแค้น โกธรเคือง เพราะทำให้ใจเรามันร้อนคะ พยามจะปล่อยวาง ละ ให้ได้ ตั้งสติใหม่กับการใช้ชีวิตใหม่ที่ต้องมีเขาอีกครั้ง ให้โอกาสเขาอีกครั้งเผื่อว่าความรู้สึกแย่ๆ มันจะกลับมาดีขึ้นคะ

ขอบพระคุณ คุณทักทาย คุณโย-โย และคูณแสง นะค่ะ

พี่ทักทายค่ะ สำหรับค่าเลี้ยงลูก ใจเลี้ยงเองได้สบายค่ะ

ใบสมรส ก็ไม่สำคัญอะไรกับใจค่ะ.........

ยอมรับตอนนี้ จิตใจยังมีความเคียดแค้นอยู่มาก .......(อย่าให้ทั้งสองได้รับบทเรียนบ้าง)
เกิดเรื่อง.มาประมาณ 5-6 เดือน ไม่เคยระราน ราวี เขาทั้งสอง ให้โอกาส สำนึก...
แต่ไม่ได้ผล ทั้งสองไม่มีจิตสำนึก.....

บอกตรงๆๆนะค่ะ พี่ทักทาย....ใจบอกเขาทุกครั้งถ้าไม่รักรักใจแล้วไม่เป็นไร
แต่ขอให้ทำหน้าที่ พ่อ ที่ดีให้ลูกด้วย..... (แต่สามีเลือกเห็นคุณค่าผู้หญิงคนนั้นมากกว่าลูก)

สามีเคยบอกกับใจนะค่ะ ยากดีมีจนยังไงจะไม่กลับมาหาใจ
ฟังได้อธิบายไม่ถูก............6 ปี คบกันมา กับผู้หญิงคนนั้น 5 เดือน แต่สามีเลือกปกป้องผู้หญิงคนนั้น


เฮอ.........สัญญานะค่ะจะเข้มแข็งกว่านี้...........

เป็นกำลังใจให้ทุกคนเช่นกันค่ะ........

เป็นกำลังใจให้คุณแสงนะคะ สู้ต่อไปสู้กับใจของตัวเองเอาชนะได้เมื่อไหร่เราก็คงไม่เจ็บปวด
กับความคิดของตัวเอง(บางครั้งคิดมากไปเหมือนพายเรืออยู่ในอ่าง) หาทางออกให้ได้นะคะ

คุณแสงค่ะปล่อยความหวาดระแวงหรืออะไรก้อตามวางมันไว้ตรงนั้นค่ะ...แค่ดูมันห่างๆอย่างที่บอกแระค่ะอะไรจะเกิดก้อต้องเกิดแค่เราไม่คาดหวัง..เตรียมพร้อมับสถานะการณ์ที่จะเกิดก้อพอ..เมื่อเหตุเกิดเราจะได้พร้อมรับกับมันยิ้มรับการการเกิด..ยิ่งถ้าเราคิดอย่งนั้น..มันก้อจะตามหลอกหลอนเราไปตลอด..ไม่มีวันจบสิ้น..เราเดินข้ามอะไรๆมาตั้งหลายอย่าง..อย่าเดินอยู่กับที่เลย..เดินมาข้างหน้า..เพื่อเราและลูกค่ะ..สู้ๆนะค่ะ
โย-โย