คุณตาจ๋า ปัจจัยที่ว่าน่ะหมายถึงอะไรบ้าง เช่น คน ของกิน ของใช้ พี่และเพื่อนๆในลานฯขอเอามาชั่งน้ำหนักดูก่อนว่าอะไรมีประโยชน์มากที่สุด

ขอบคุณมาก คุณเพชรฯที่แนะนำ ถ้าเขาตายก่อนเกษียณ ก็คงเป็นไปตามที่คุณเพชรฯบอก แต่ที่พี่คิดว่าคนทำบาปมันไม่ตายง่ายๆหรอก เขาก็ใกล้จะเกษียณแล้ว เหลืออีกสองปีเท่านั้นเอง แล้วพี่ก็มีซิกเซ้นว่า เงินก้อนนี้เขาต้องให้นังแพ-ยาส่วนหนึ่งแน่ๆ และอีกส่วนหนึ่งก็เอาไปลงทุนกับกลุ่มเพื่อนนังแพ-ยา ซึ่งเงินลงทุนนี้พี่บอกล่วงหน้าได้เลยว่า สูญเปล่า ร้อยเปอร์เซ็นต์ ที่พี่กล้าพูดว่าเขาต้องให้นังแพ-ยา เพราะพฤติกรรมมันบอก ขนาดปัจจุบันนี้มีแค่เงินเดือนกับเงินค่าตำแหน่งอีกนิดหน่อย เขายังเอาไปจุนเจือนังแพ-ยากับลูกมันจนเงินแทบไม่ชนเดือน ที่พี่รู้เพราะลูกชายเคยโทรไปขอเงิน เขาบอกว่าไม่มี ต้องจ่ายค่านั่น ค่านี่ ล้วนแต่เป็นค่าใช้จ่ายที่เกิดจากบ้านนังแพ-ยาทั้งนั้น ไม่ใช่ว่านังแพ-ยาไม่มีจ่ายหรอกนะ(มันรวยมากอยู่แล้ว) แต่เป็นเพราะเขาทำเป็นว่า "ข้าเป็นสุภาพบุรุษ"ไม่ได้เกาะผู้หญิงกิน เพราะฉะนั้นในสายตาของนังแพ-ยา เขาจะดูเป็นคนดีเสียเหลือเกิน บรรยายมาตั้งยาวคุณเพชรฯคงนึกภาพออก

ขออนุโมทนาสาธุคะพี่เพ็ญ อิ่มบุญอิ่มใจจังคะ

อนุโมทนาค่ะ .... พี่เพ็ญ

พิม

อนุโมทนาบุญค่ะ คุณเพ็ญ

สุขกายสุขใจเช่นกันนะคะ

ธรรมรักษาค่ะ

ช่วงนี้งานยุ่งมากจ้ะ เลยไม่ค่อยได้แสดงความเห็นอะไร

ส่วนจิตใจพี่ก็เฉยๆ ไม่ยินดียินร้ายอะไรกะเขาแล้ว ถ้าไม่พูดถึงก็ลืมไปเลยด้วยซ้ำว่ายังมีคนนี้อยู่ในโลก ไม่ต้องรู้ไม่ต้องเห็นเลยมันจะช่วยเราได้มาก

นานๆๆ ก็อาจจะมีคิดอะไรขึ้นมาบ้าง จำพวกคำพูดเลวๆที่เขาเคยพูด พี่ก็จะพยายามตัดความคิดนั้นออกไป โดยการสวดมนต์