สวัสดีค่ะพี่พิม...
ช่วงนี้บ้านพี่พิมครึกครื้นจังเลยค่ะ...ว่าจะแอบมาด้อมๆมองๆเฉยๆก็อดไม่ได้ต้องแวะสวัสดีเจ้าของบ้าน
อยากให้พี่พิมมีความสุขนะคะ มีมากๆยิ่งดีค่ะ รับรองว่าปอนด์ไม่อิจฉาแน่นอนค่ะ
ส่วนเรื่องที่พี่พิมบอกว่าไม่กล้าแนะนำใครนั้น ไม่อยากให้พี่พิมคิดอย่างนั้นนะคะ
พี่พิมเป็นคนเข้มแข็งมากๆ ผ่านทุกข์มาจนถึงสุขในวันนี้ พี่พิมเป็นตัวอย่างของปอนด์นะคะ
หวังว่าสักวันจะเข้มแข็งและผ่านปัญหาไปได้เหมือนพี่พิมค่ะ

พิม... อ้อแวะเข้ามาทักทายนะ
ไงจ๊ะ คุณแม่คนเก่ง

เป็นอย่างไรบ้างคะ หอบกำลังใจมาฝากนะคะ

ต้องขอโทษทุกคนด้วยค่ะที่พิมไม่ค่อยได้เข้ามาเลย

ช่วงนี้ยุ่งมากๆๆ เลยค่ะ

ประมาณต้นเดือนหน้า คงว่างพอที่จะคุยยาวๆ ได้
คิดถึงทุกคนนะคะ และเป็นกำลังให้ทุกคนให้ผ่านพ้นความทุกข์ทั้งไปได้ค่ะ




อย่าลืมพิมนะ
พิม

สวัสดีค่ะ... พอดีวันนี้มีเวลาว่างหลังเลิกงานพอที่จะแอบแวะเข้ามาได้บ้าง....

ต้นเดือนที่ผ่านมาพิมได้รับตำแหน่งใหม่ ในที่ทำงานเดิม.... ก็ดีนะคะ... แหะ แหะ ที่สำคัญมีเงินเพิ่มขึ้นมาด้วยล่ะค่ะ.... เหมือนฝันเหมือนกันนะคะ... กำลังคิดว่าจะหางานพิเศษทำเพื่อเพิ่มรายได้อยู่พอดีเลยค่ะ...

ชีวิตพิมช่วงนี้เลยไม่ค่อยมีเวลาจิตตก... เพราะว่ามีงานประชุมบ้าง ต้องคุยกับคนอื่นบ้าง ก็ดีนะคะ... ทำให้ลืมเรื่องที่ทำให้ทุกข์ไปได้เยอะเหมือนกัน

สามีของพิมก็ยังคงอยู่บ้านเดียวกับพิม .... ไม่ได้ย้ายออกไปไหน .... ก็ยังคุยกันดี... ทานข้าวเย็นด้วยกันแทบทุกวัน... เนื่องจากเป็นโบนัสจากคุณแม่สามีค่ะ .... สงสัยใช่ไหมคะว่าโบนัสอะไร.... ก็คุณแม่ช่วงนี้ท่านอยู่บ้านพี่สาวของสามีค่ะ ท่านก็เลยทำกับข้าวใส่ปิ่นโตให้สามีไปเอามาทานกับพิม.....

เฮ้อ...สบายดีเหมือนกันแหะ ... ไม่ต้องทำกับข้าวเองค่ะ

รักทุกคนค่ะ....
พิม

สงสัยจะเป็นมนต์เรียกพี่พิมของพี่ทักทายนะคะ
กำลังคิดถึงเหมือนกันค่ะ...วันนี้พี่พิมมาพอดีเลย

ขอแสดงความยินดีกับตำแหน่้งใหม่ที่ได้รับนะคะ
และดีใจที่พี่พิมมีความสุขขึ้น ไม่มีเวลาจิตตกด้วย
แถมช่วงนี้ยังไม่ต้องทำกับข้าวเองอีกตะหาก
โชคหลายชั้นเลยนะคะ...

พี่ว่าคุณแม่สามีของน้องพิมต้องมีแผนอะไรแน่ ๆเลย

บังเอิญผ่านเข้ามาดู ...ซึ่งทุกอย่าง อาจคลี่คลายไปในทางที่ดีแล้ว ก็ดีใจด้วย
แต่ ถ้ายัง ...ก็ขอให้คิดเสียว่า
เคย..ทำกรรมร่วมกันมา ปลงให้ได้ว่า ฉันขออยู่กัยเธอแค่ชาตินี้นะ ฉันใช้กรรมของฉันแล้ว ชาติหน้าอย่าได้เจอกันอีกเลย
และถ้าเป็นไปได้ ก็ต่างคน ต่างอยู่ ไม่ต้องรู้เห็นซึ่งกัน และกัน ก็ดีนะ
เค้าอยากมาหาลูก ก็มา ไม่เกี่ยวกับเรา คิดเสียว่า เพื่อนร่วมโลก ร่วมเวร ร่วมกรรม ไม่มีความพิศวาสใด ๆ เค้าคิดยังไง ไม่ต้องไปสน (ไม่ต้องทำเพื่อหวังผลให้เขารู้สึกใด ๆ)
ทำตัวเองให้สดชื่น ดูแลตัวเอง และลูกให้ดีที่สุด อบรมลูกในสิ่งที่ถูกที่ควร ไปไหน ๆกับลูก และ หาสิ่งใหม่ ๆที่สร้างสรร และเป็นประโยชน์ทำ จนคุณไม่รู้สึกหมกมุ่นกับความนึกคิดเก่า ๆ หรือ ปลอดโปร่งขึ้น เบาใจขึ้นแล้ว .....ถึงตอนนี้คุณจะรู้สึกว่าตัวเองมีคุณค่า มีสิ่งดี ๆเข้ามาในชีวิตคุณตั้งเยอะแยะ ...ยังมีอะไรดี ๆที่จะเกิดขึ้นใหม่ในอนาคตอีกมากมายทีเดียว

ลองดูนะ ชีวิตต้องยืนหยัดอยู่ได้ และจะต้องดีขึ้นกว่าเดิม ขอเป็นกำลังใจ