ดีใจกับพี่ PENYA จัง ลูกสาวลูกชายก็น่ารักทั้งนั้นแหละค่ะ
คุณแม่อย่าลืมดูแลตัวเองนะค่ะ เพื่อลูกน้อย ๆ
จะได้แข็งแรง ดื่มนมก่อนนอน กลางวันงีบได้บ้าง
จะทำให้ลูกน้ำหนักดีนะค่ะ

คุณ PENYA ขาไม่ต้องซีเรียสมากนะคะเรื่องดวง
ยังไงก็ต้องดูแลตัวเองและลูก ๆ ก่อนค่ะ
พักผ่อนมาก ๆ เรื่องดวงเรื่องเล็กค่ะ
เอาไว้มีเวลาว่าง ๆ เหงา ๆ ค่อยทำก็ได้ค่ะ
เกรงใจมาก ๆ เลย

ถ้าโพสต์ในบอร์ดยากก็ส่งทางเมลได้นะคะ
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นขอยืนยันว่าไม่รีบนะคะ
อย่าเป็นกังวล ทำใจสบาย ๆ
ดูแลตัวเองดี ๆ นะคะ เป็นห่วงค่ะ

ได้กำลังใจ + คำแนะนำดี ๆ จากคุณทักทาย
และเพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ ในบอร์ดนี่แหละค่ะ
ช่วยให้มองอะไรได้กว้างขึ้น คิดอะไรได้เยอะขึ้น
ตอนตั้งความหวังแบบตั้งใจเลยแหละค่ะว่าจะต้องปรับปรุง
เปลี่ยนแปลงการมองโลกใหม่ คิดอะไรใหม่
กำหนดใจของตัวเองให้ได้ ว่าอยากจะทุกข์หรืออยากจะสุข
เพราะทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ที่เรากำหนด ไม่ใช่เขาหรือใคร ๆ

สาธุ ขอให้ตัวเองทำได้เร็ว ๆ

รู้ไหมว่า...เรามีเวลาอยู่ในโลกนี้คนละกี่ปี
ชีวิตนั้นสั้นยิ่งกว่าหยดน้ำค้างเสียอีก
จะตายวันตายพรุ่งก็ไม่มีใครรู้ล่วงหน้า
ถ้าเราใช้เวลาอันแสนสั้นนี้ไปมัวหลับๆ ตื่นๆ
อยู่ในความรัก โลภ โกรธ หลง
หมั่นไส้คนนั้น ปลาบปลื้มคนนี้
ริษยาเจ้านาย ใส่ไคล้ลูกน้อง
ปกป้องภาพลักษณ์ (อัตตา) กด (หัว)
คนรุ่นใหม่หลงใหลเปลือกของชีวิต โดยลืมไปเลยว่า
อะไร คือ สิ่งที่ตนควรทำอย่างแท้จริง
คิดดูเถิดว่า เราจะขาดทุนขนาดไหน

ท่านอังคาร กัลยาณพงศ์ เขียนบทกวีไว้ว่า
'“น้ำไหลอายุขัยก็ไหลล่วง
ใบไม้ร่วงชีพก็ร้างอย่างความฝัน
ฆ่าชีวา คือ พร่าค่าคืนวัน จะกำนัลโลกนี้มีงานใด”'
คนเราไม่ควรพร่าเวลาอันสูงค่าด้วยการปล่อยตัวปล่อยใจ
ให้ตกเป็นทาสของความชอบ ความชัง มากนัก
เพราะถ้าเราวิ่งตามกิเลส
กิเลสก็จะพาเราวิ่งทำสิ่งนั้นสิ่งนี้ต่อไปไม่รู้จบ
กิเลสไม่เคยเหนื่อย
แต่ใจคนเราสิจะเหนื่อยหนักหนาสาหัสไม่รู้กี่เท่า

ควรคิดเสียใหม่ว่า เราไม่ได้เกิดมา
เพื่อที่จะชอบ หรือไม่ชอบใคร
หรือเพื่อที่จะให้ใครมาชอบ มาชัง

แต่เราเกิดมาสู่โลกนี้
เพื่อทำในสิ่งที่ดีที่สุดที่มนุษย์คนหนึ่งควรจะทำ
เอาเวลาที่รู้สึกแย่ๆ กับคนอื่นนั้น
หันกลับมามองตัวเองดีกว่า
ชีวิตนี้เรามีอะไรบ้างที่เป็นแก่นสาร
มีงานอะไรบ้างที่เราควรทำ
นอกจากนั้นก็ควรมองกว้างออกไปอีกว่า
เราได้ทำอะไรไว้ให้แก่โลกบ้างแล้วหรือยัง
คนทุกคนนั้นต่างก็มีดีมีเสียอยู่ในตัวเอง
ถ้าเราเลือกมองแต่ด้านเสียของเขา
จิตใจของเราก็เร่าร้อน หม่นไหม้

เวลาที่เสียไปเพราะมัวแต่สนใจด้านไม่ดีของคนอื่น
ก็เป็นเวลาที่ถูกใช้ไปอย่างไร้ค่า
บางที่ คนที่เราลอบมอง ลอบรู้สึกไม่ดีกับเขานั้น
เขาไม่เคยรู้สึกอะไรไปด้วยกันกับเราเลย
เราเผาตัวเราเองอยู่ฝ่ายเดียว
ด้วยความหงุดหงิด ขัดเคืองและอารมณ์เสีย
วันแล้ววันเล่า สภาพจิตใจแบบนี้
ไม่เคยทำให้ใครมีคุณภาพชีวิตดีขึ้นมาได้เลย

ลองเปลี่ยนวิธีคิด วิธีมองโลกเสียใหม่ดีกว่า
คิดเสียว่าคนเราไม่มีใครดีพร้อม
หรือ เลวไม่มีที่ติไปเสียทั้งหมดหรอก
เราอยู่ในโลกกันคนละไม่กี่ปี
ประเดี๋ยวเดียวก็จะล้มหายตายจากกันไปหมดแล้ว
มาเสียเวลากับเรื่องไร้สาระทำไม
อะไรที่ควรทำก็รีบทำเถิดปล่อยวางเสียบ้าง
ความโกรธ ความเกลียดนั้น

ของท่าน ว.วชิรเมธี
นำมาฝากทุกท่านค่ะ....

ส่งกำลังใจมาพร้อมนี้ค่ะคุณนี
เราไม่ได้เกิดเพื่อจะชอบ หรือไม่ชอบใคร?
หรือเกิดมาเพื่อจะให้ใครมาชอบ หรือชัง
ใช่ไหมค่ะ?....ขอให้ดีวันดีคืนนะค่ะ...

ขอบคุณมากค่ะคุณทักทาย
หวังใจอย่างยิ่งว่าจะต้องทำได้
ไม่มีอะไรเกินความพยายามของเรา
แต่คงต้องใช้เวลาสักหน่อย

อ่านเรื่องที่คุณ PENYA เล่า
นึกถึงเรื่องของเพื่อนคนนึงเหมือนกันค่ะ
เขาทำแท้งตอนเรียน ตอนนี้ชีวิตเขาก็น่าสงสารมาก
ขยันทำมาหากินแต่ก็ยังลำบากเหลือเกิน
เขาเองก็พยายามทำบุญ อุทิศส่วนกุศลต่าง ๆ
แต่ก็ไม่ค่อยดีขึ้นนัก แต่ก็ไม่แย่ลงไปกว่าเดิม
ครอบครัวก็มีปัญหา

หวัดดีครับ..คุณทักทาย..
วันนี้ขออนุญาติมาเยี่ยมบ้านเปี่ยมความสุขนะครับ
และหวัดดีญาติธรรมของคุณทักทาย..ทุกท่านด้วยนะครับ
เอาบทกลอนมาฝาก..ครับ

สัตว์
อยู่งาม ตามธรรมชาติ สัตว์รู้สึก
มิได้นึก ว่า "กู"อยู่ รู้มั่นหมาย ;
หิวก็หา กินแล้วมา นอนสบาย
ส่วนสืบพันธุ์ นั้นมิหมาย ว่าเป็นกาม ฯ



คน
อยู่ร้อน ด้วยตัณหา อย่างบ้าอยู่
โดยมี "กู" มี "ของกู" ขี้ตู่ พล่าม
การสืบพันธ์ุ์ ก็หลงมัน ขั้นกองกาม
หลงตะกลาม กิน-กาม-เกียรติ์ เกลียดนิพพาน




มนุษย์
อยู่เย็น ด้วยปัญญา อย่างมนุษย์
รู้สูงสุด เรื่องดับทุกข์ ทุกสถาน
รู้เมตตา อารีกัน ในสันดาน
รู้คิดอ่าน เหนือเกียรติ-กาม เพื่อความเย็น
(พุทธทาสภิกขุ) แห่งสวนโมกขพลาราม

ธรรมรักษาครับ