สวัสดีค่ะ
คุณศรีสมบัติคะ ยังได้รับกำลังใจ และคำแนะนำดี ๆ จากคุณศรีสมบัติอยู่เสมอเลยนะคะ ภาหมั่นอ่านแล้วเตือนตนอยู่เสมอคะ แต่ยังติดตรงที่ว่าเวลาที่ต้องเจอหน้าสามีมันยังเจ็บอยู่ แต่ไม่ได้โกรธเคืองแค้นจริงๆนะคะ แต่มันยังทำใจไม่ได้จริงๆคะ แต่ถ้าต้องเจอจริง ๆ ภาก็คุยกับเค้าดี ๆ คะ ถึงเค้าจะไม่พูดดีกับภา ถ้าเค้าถามมาก็จะตอบกลับไปดีๆ เมื่อคืนเค้าก็มาเอารถยนต์ (ยังมาวนๆเวียนๆยืมโน่นเอานี่อยู่ตลอด) ภาก็ให้เค้าไปดีๆ คะ คนรอบข้างเค้าว่าภาโง่ให้รถเค้าเอาไปปรนเปรอผู้หญิงสบายเลยสิ แต่ภา เหนื่อยคะ แล้วก็คิดอยู่ในใจว่าถ้ามันจะทำให้เค้า 2 คนมีความสุขก็ทำไปเถอะ ภาไม่อยากยุ่งเกี่ยวอะไรแล้ว เค้าจะมีแรงทำขนาดไหนก้ช่างเค้า ก็เลยไม่อยากต่อล้อต่อเถียงกับใคร ใครพูดอะไรมาก็รับฟังไป โง่ก็โง่คะ ทุกวันนี้ไม่เห็นเค้าแล้ว ก็กินข้าวได้ นอนหลับได้ตั้งแต่ 3 ทุ่ม จนถึง 6 โมงเช้า (จากเมื่อก่อนมีเค้าอยู่ข้างกาย แต่กลับกินไม่ได้นอนไม่หลับเลย) เดี๋ยวนี้มีแรงไปทำงาน นาทีนี้ แค่นี้..ภาก็พอใจแล้วคะ เรื่องสวดมนต์ปกติภาจะสวด ทั้งพุทธคุณ ธรรมคุณ สังฆคุณ รอบเดียวคะ แต่ตั้งแต่เย็นนี้ต่อไปภาจะกลับไปสวดตามคำแนะนำของคุณศรีสมบัตินะคะ ขอบคุณมากจริงๆค่ะ

คุณpanatson ค่ะ
จริงอย่างที่คุณบอกเลยคะ ภาใช้ชีวิตทั้งชีวิตมาอย่างประมาทจริงๆ คะ ถ้าไม่เห็นทุกข์ครั้งนี้ก็ไม่เคยเห็นธรรมเลยคะ ภาจะทำตามคำแนะนำของคุณpanatson ให้ได้ทุกข้อนะคะขอบคุณค่ะ

คุณแสงอาทิตย์ค่ะ
หมั่นมาอยู่เป็นเพื่อนและให้กำลังใจภาเสมอเลยนะคะ รู้สึกอบอุ่นใจที่ได้เข้ามาในลานธรรมนี้เสมอคะ

พี่kob คะ ภาก็ไม่แน่ใจว่าลึกๆภาโทษตัวเองด้วยรึเปล่า แต่มีผู้หวังดีรอบๆตัวภามักพูดว่าที่เป็นอย่างนี้เพราะตัวเราไม่ดีเองรึเปล่าเค้าเลยไป หาสิว่าไม่ดีตรงไหน มันก็ทำให้ภาคิดอยู่ตลอดละคะว่าภาไม่ดีตรงไหนเค้าถึงไป มันเลยทำให้ภาติดอยู่ในวังวนนี้รึเปล่าก็ไม่รู้นะคะ แต่ภาก็จะให้กำลังใจตัวเอง และจะรักตัวเอง นึกถึงตัวเองกับลูกให้มากกว่านี้ค่ะ สัญญาค่ะ

สวัสดีคะคุณภา อยากบอกคุณภาว่าไม่ต้องค้นหาว่าใครถูกหรือผิดอะไรหรอกคะ และสำคัญอย่าโทษตัวเองอีกเลย อยากให้คุณภาอยู่ได้อย่างมีสติและมีความสุข คุณภาก็รู้สึกได้ใช่ไม๊คะว่าตั้งแต่ไม่มีเขาเรากินได้นอนหลับ แล้วจะคิดไปทำไมถึงเรื่องราวที่ผ่านมาอีก ไม่คิด ไม่ฟุ้งฟ่าน เขาจะมาหรือจะไปให้มองผ่านเหมือนเขาเป็นอากาศธาตุ อยากให้คุณภาทำให้ได้นะคะ เพราะรู้ว่าคุณภาสามารถทำได้อยู่แล้ว หนักกว่านี้คุณก็เจอมาแล้วนะคะ คิดแค่นี้ ไม่ต้องคิดไรมาก เดี๋ยวมันก็ผ่านคะ แล้ววันเวลาแห่งความสุขก็จะคืนมาหาคุณภาเองคะ เอาใจช่วยนะคะ

ปฏิบัติได้เช่นนี้ ขออนุโมทนาสาธุด้วย...ครับคุณภา
สถานการณ์เช่นนี้ไม่คำว่า"โง่ หรือ ฉลาด" อย่าไปสนใจคนรอบข้าง..วัตถุของนอกกายทรัพย์เหล่านี้เราหาใหม่ได้(เห็นไหมว่าเขาเองจะไปยังต้องกลับมาพึ่งบุญบารมีของเรา ขอให้เขาไปได้ตลอดรอดฝั่งเถอะ)
ต้องจำไว้ว่าช่วยเขาได้แต่เราต้องไม่เดือดร้อน..เรื่องบางอย่างที่เหลือกำลังเราช่วยไม่ได้ก็จงวางอุเบกขา....ถ้าในใจของเราไม่โกรธ เคืองใดๆแล้ว ก็เป็นบุญครับเป็นกุศลอย่างยิ่ง..
ส่วนเรื่องการสวด อิติปิโสฯ นั้นไม่ง่ายครับ ต้องใช้สติตั้งมั่น อย่าหลงลืมนะครับ แต่ก็ขอให้พยายามใช้ความเพียร พยายามที่จะกำหนด ปรารภขันติความอดทนไว้ ฝืนใจให้ได้จนกว่าจะเคยชิน จนเข้าสู่สภาวะแห่งความสงบ มีผู้คนมากมายที่สวดบทนี้เท่าอายุแล้วได้ชีวิตที่ดีขึ้น พ้นเคราะห์ พ้นภัย ปรากฏหลักฐานตามหนังสือ ของท่านอาจารย์ที่เผยแผ่ทั่วไป(มีเวลาหาหนังสือเรื่องกรรมของท่านมาอ่านจะเข้าใจดียิ่งขึ้น)
อย่าเพิ่งหวังอะไรมากครับ...คุณเดินมาถูกต้องแล้ว ค่อยๆ ไป ทีละขั้น ที่ทำมาก็ดีอยู่แล้ว แต่มันจะต้องดีขึ้นไปอีก คุณควรภูมิใจและขอบคุณกับความทุกข์ครั้งนี้ ที่นำเรามาสู่ธรรม อันคุณจะได้รับผลความสงบ เย็น ในวันข้างหน้านี้แน่นอน แล้วจะกลับมาใหม่ครับ
ขอจงเจริญในธรรมยิ่งขึ้นไป

สวัสดีคะคุณภาตอนนี้สถานการณ์เป็นอย่างไรบ้างคะ เห็นคุณภาหายไปเป็นห่วงคะ

ติดตามเรื่องของคุณภาอยู่นะครับ มาเป็นกำลังใจให้อีกคน
วันนี้คุณภาคงเข้มแข็งขึ้นมาแล้ว เป็นกำลังใจให้นะครับ

แวะมาเยี่ยมคุณภาคะ

สวัสดีค่ะ ทุกๆท่าน
ภาไม่ได้เข้ามาในลานสะหลายวันเลยคะ ตอนนี้ไม่แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเองคะ ที่ดูเหมือนจะทำใจได้ เหมือนจะเข้มแข็ง แต่ช่วงที่หายไปกลับทำใจไม่ได้ ภาอยู่กับตัวเองแล้วก็ร้องไห้ กับตัวเองสะหลายวัน เหมือนกับเก็บกดเอาไว้มานาน เหมือนพอมันเต็มที่แล้วมันก็ระเบิดออกมาเอง โดยที่ไม่มีเหตุเอาสะเฉย ๆ ภาก็ไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไม่ถึงได้เป็นแบบนี้ อยู่ ๆ ก็รู้สึก อ่อนแอ ท้อแท้ หมดหวัง เคว้งคว้างไปหมด เมื่อคืนก็นอนร้องไห้คนเดียวทั้งคืน ทำไมมันถึงยากจังคะ กับการจะตัดใจจากเค้า ยิ่งอยากลืมกลับยิ่งจำ ภาแย่อีกแล้ว ทำให้ทุกคนผิดหวัง

สวัสดีคะคุณภา
อยากบอกคุณภาว่าอย่าเพิ่งท้อแท้นะคะ ตอนนี้สภาพจิตใจคุณภาอาจกำลังแย่และอ่อนแอ แต่ขอให้คุณภารู้นะคะเพื่อนๆชาวลาน ส่งกำลังใจให้คุณภาเสมอนะคะ เข้มแข็งไว้นะคะเดี๋ยวทุกอย่างมันก็จะผ่านไป สภาพจิตใจแย่ๆของคุณภาก็ต้องกลับมาดีอย่างแน่นอนคะ พวกเราไม่ได้ผิดหวังอะไรกับที่คุณภาเป็นอย่างนี้เลย มีแต่เป็นห่วงเป็นใยซึ่งกันและกัน ขอให้คุณภาหายกลับมาเข้มแข็งและมั่นคงดั่งหินผาที่ไม่ว่าจะเจอเรื่องร้ายแค่ไหนก็ไม่สามารถสึกกร่อนให้จงได้นะคะ สู้ๆ นะคะเป็นกำลังใจให้นะคะ

อีกวัน แห่งความปวดร้าว
อีกคืนที่ต้องทนเหงา
อีกคราว ที่ต้องยอมรับความเป็นจริง
กับความเศร้าที่ไม่อยากหลอกตัวเอง

เธอต้องการฉัน ในวันที่หมองหม่น
เพียงแค่ใครสักคน ที่อยู่เคียงข้างกัน

เมื่อวันอันเลวร้าย ผ่านพ้นไป
สิ่งที่เหลือไว้ คือความจริงใจที่ หลอกลวง

ทำไปเถิด หากเธอพอใจ
จงไปเถิดหากเจอคนที่ดีกว่า
ฉันคงทำอะไร ไม่ได้ นอกจากกลั้นน้ำตา
ที่แสนไร้ค่า และ สมน้ำหน้า..ตัวเอง
ต่อไปนี้คงไม่มีใจ ให้ใครหลอกอีก
หลีกเร้นกาย ให้กลืนหายไปจากโลกที่สับสน
บางที อาจส่งกำลังใจ ให้ใครบางคน
ได้สุขสม ชืนชมสิ่งตรงหน้า

..เธอ..ช่างกล้า..ทำ..

เมื่อมาก็มา"คนเดียว"...จะไปก็ไป "คนเดียว"..มีเสบียงพร้อมเพื่อเดินทางหรือยังหนอ?

การเฝ้าก่นโศกพิไรรำพันจะมีคุณอะไรหรือหนอ? ใยไม่คิดถึงสาระของการมีชีวิตอยู่ว่าวันนี้ เราทำอะไรให้ตนเองบ้างนอกจากคิดถึงอดีตที่หมดไปแล้วเหมือนฝัน กับความสลดหดหู่เพราะพบสิ่งไม่น่าปรารถนา...เคยคิดหรือไม่ว่าเรามิได้เกิดมาเพียงเพื่อเศร้าโศก...ไม่ได้เกิดมาเพื่อรอความหวังว่าใครจะมาดับความโศกของเรา ..มิได้เกิดมาเพียงเพื่อรอด้วยความหวังว่าอะไรๆจะดีขึ้น...แต่เกิดมาเพื่อพึ่งตนเอง ไม่ปล่อยให้เหตุการณ์เลวร้ายภายนอกมาทำร้ายเราด้วยท่าทีอ่อนแอ แต่เผชิญปัญหาอย่างผู้ที่พร้อมจะเป็นผู้ควบคุม ไม่ใช่ถูกควบคุม...จิตใจนั้นหากปล่อยให้ตกอยู่ใต้อำนาจความอ่อนแอเสียแล้วก็ย่อมนำพาตนให้กลายเป็นผู้ทอดอาลัย ไม่ขวนขวายที่จะทำประโยชน์แก่ตน แม้การพ้นทุกข์ในปัจจุบันก็ย่อมยากแล้ว จะพึงหวังอะไรกับการพ้นทุกข์ในกาลต่อไปได้เล่า...

ลุกขึ้นเถิด ออกมาเสียจากความเศร้า ใครๆก็ไม่อาจทำให้เราเสียใจได้หากเราไม่อนุญาต..เราและเขาไม่ต่างกันตรงที่ถูกทุกข์ครอบงำอยู่ แต่ต่างกันตรง"ใจ" เมื่อเราไม่ปล่อยใจให้ไหลเป็นทาสของกิเลส มีการล่วงศีลหรือหดหู่เศร้าโศก ใจนี้ย่อมมีคุณเครื่องของกุศลรักษา ผิดกับใจที่ล่วงศีลแล้วบันเทิงอยู่ ใจนั้นเป็นเพียงสิ่งรู้ที่มีอยู่ในคนที่เขาจัดอยู่ในกลุ่ม"มนุษเดรฉาโน"..เมื่อใจแตกต่างกันได้ดังนี้ จึงต้องแยกภูมิกันอยู่ เราล่ะ อยู่ในภูมิใดในบัดนี้..

มาให้กำลังใจอีกคนค่ะ อ่านอยู่เรื่อย ๆ แต่ไม่ค่อยได้โพสท์ ชอบทุกท่านที่ให้กำลังใจสำหรับคนที่มีสามีนอกใจ (โดยเฉพาะคุณทักทาย คุณ dd และอีกหลาย ๆ ท่าน)
ดิฉันเองก็เป็นอีกคนค่ะ ที่สามีก็นอกใจ ทั้ง ๆ ที่มีครอบครัวที่น่ารัก มีเงิน มีบริษัท พร้อมทุกอย่างแต่สามีบังเอิญไปเล่นเอ็ม แล้วติดเอ็มมาก ก็เลยได้เรื่อง พร้อมทั้งได้คนติดมาด้วย เรื่องเกิดมา 5 เดือนแล้วกำลังอยู่ในช่วงหลงหัวปลักหัวปลำค่ะ บ้านช่องแทบไม่กลับเลย ไปเช่า Mansion อยู่ด้วยกันเป็นเรื่องเป็นราวเลย
ทุกวันนี้ดิฉันก็พยายามทำใจให้ได้มากที่สุด แต่ก็ยังทำได้ไม่ถึงไหนเลยค่ะ
ชอบเข้ามาอ่านข้อความให้กำลังใจจากทุกท่าน
และซื้อหนังสือธรรมะ หนังสือให้กำลังใจอ่านทุกวัน เพื่อกำลังใจเราจะได้แกร่งขึ้นเรื่อย ๆ ค่ะ
เป็นกำลังให้ค่ะ

คุณภา คุณดาวตก
เป็นกำลังใจให้คุณทั้ง 2 คน
เข้มแข็ง อดทน สู้ ๆ
เศร้าได้ ร้องไห้ได้ แต่ขอให้คุณทั้ง 2 คน
มีจิตใจที่เข้มแข็ง แล้วมันก็จะผ่านไป

วันนี้นั่งฟังเพลงพี่ที่ทำงานคนข้าง ๆ เขาเปิด
เพลงสมัยนี้(ลูกทุ่ง)ลองฟังดูสิคะ
เนื้อหาจะเกี่ยวกับเรื่องแบบนี้เยอะมาก ๆ
ที่พอจะคุ้นฟังบ่อย ๆ ก็เพลงอยากเป็นคนรักไม่อยากเป็นชู้
แล้วก็อีกหลาย ๆ เพลงที่เพิ่งได้ฟังเนื้อหาประมาณว่า
รอคนรักมาหาแต่ว่าตัวเองเป็นกิ๊ก เป็นน้อย
สะท้อนให้เห็นว่าสมัยนี้มีแต่เรื่องแบบนี้
มันเป็นเรื่องปกติของสังคมไปแล้ว
เราคงต้องยอมรับมันให้ได้