| วันเวลาปัจจุบัน 27 ต.ค. 2025, 03:52 |
|
เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง |
|
หน้า 4 จากทั้งหมด 61 |
[ 904 โพสต์ ] | ไปที่หน้า ย้อนกลับ 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 ... 61 ต่อไป
|
|
|
|
||||||
ลงทะเบียนเมื่อ: 09 ส.ค. 2009, 12:54 โพสต์: 70
อายุ: 0 |
|
|||||
|
|
||||||
ลงทะเบียนเมื่อ: 07 เม.ย. 2007, 15:22 โพสต์: 603
อายุ: 0 ที่อยู่: กทม. |
|
|||||
|
|
||||||
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41 โพสต์: 5636
แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ ชื่อเล่น: เจ อายุ: 0 ที่อยู่: USA |
|
|||||
|
|
||||||
ลงทะเบียนเมื่อ: 01 เม.ย. 2009, 09:21 โพสต์: 376
อายุ: 0 |
|
|||||
|
|
|||||||
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41 โพสต์: 5636
แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ ชื่อเล่น: เจ อายุ: 0 ที่อยู่: USA |
|
||||||
|
|
||||||
ลงทะเบียนเมื่อ: 01 เม.ย. 2009, 09:21 โพสต์: 376
อายุ: 0 |
|
|||||
|
|
||||||
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41 โพสต์: 5636
แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ ชื่อเล่น: เจ อายุ: 0 ที่อยู่: USA |
|
|||||
|
|
||||||
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 ส.ค. 2009, 11:51 โพสต์: 505
อายุ: 0 |
|
|||||
|
|
||||||
ลงทะเบียนเมื่อ: 01 เม.ย. 2009, 09:21 โพสต์: 376
อายุ: 0 |
|
|||||
|
|
||||||
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 ส.ค. 2009, 11:51 โพสต์: 505
อายุ: 0 |
|
|||||
|
|
||||||
ลงทะเบียนเมื่อ: 01 เม.ย. 2009, 09:21 โพสต์: 376
อายุ: 0 |
|
|||||
|
|
||||||
ลงทะเบียนเมื่อ: 09 ส.ค. 2009, 12:54 โพสต์: 70
อายุ: 0 |
|
|||||
|
|
||||||
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41 โพสต์: 5636
แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ ชื่อเล่น: เจ อายุ: 0 ที่อยู่: USA |
|
|||||
|
|
||||||
ลงทะเบียนเมื่อ: 01 เม.ย. 2009, 09:21 โพสต์: 376
อายุ: 0 |
|
|||||
|
หน้า 4 จากทั้งหมด 61 |
[ 904 โพสต์ ] | ไปที่หน้า ย้อนกลับ 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 ... 61 ต่อไป |
|
เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง |
ผู้ใช้งานขณะนี้ |
่กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 1 ท่าน |
| ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้ ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้ ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้ ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้ ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้ |
|




คุณเป็นเหมือนดิฉันมากเลยเหมือนกันเลยสามีบอกว่าต้องรับผิดชอบลูกชายที่เกิดขึ้นมองเขาจะแคร์ทางนั้นมากกว่าเราที่คุณเล่ามาเหมือนกันทุกอย่างเลยจริงๆ คุณต้องไม่คิดมากตอนนี้ดิฉันยังทำใจไม่ได้มากเพราะเพิ่งผ่านมาได้ 1 เดือนเต็มๆแต่ซักวันคงทำได้คุณต้องคิดว่ามันเป็นเรื่องปกติไม่ได้มีเราคนเดียวที่เจอปัญหานี้ขอบอกว่าดิฉันเจอเหตุการณ์ที่เหมือนคุณทุกอย่างเลยแรกๆไม่มีใครทนได้เหมือนจะขาดใจรับไม่ได้จริงๆเวลาจะช่วยได้อย่าปล่อยให้ตัวเองอยู่คนเดียวให้คิดว่าเราอยู่กับเขาแค่เป็นเพื่อนเพื่อนไม่มีสิทธิ์ที่จะไปหวงว่าตัวเขาเป็นของเราเพื่อนไม่มีสิทธิ์ที่จะรับรู้เรื่องส่วนตัวบางเรื่องของเขา บางที่การที่เราไม่รู้เรื่องของเขาบ้างจะรู้สึกดีขึ้นอย่างไปสนใจเขาทำในสิ่งที่ตัวเองอยากทำ การไปนั่งกรรมฐานถ้าจิตใจไม่ป่อยวางกลับมาก็เป็นเหมือนเดิมดิฉันลองแล้วไม่ได้ผลต้องดับไฟที่ใจเราก่อนค่อยๆคิดนึกถึงเรื่องที่ดีพอจะยึดเหนียวจิตใจเราได้เข้าไว้เวลาจะช่วยให้ดีขึ้นค่ะ ดิฉันไม่รู้ว่าจะสามารถแนะนำคุณได้มากน้อยเพียงไรเพราะตัวดิฉันเองก็เจอเหตุการณ์เหมือนคุณให้รู้ว่าไม่ได้มีเราคนเดียวที่เจอ 


คุณทุกข์ใจค่ะดิฉันจะบอกว่าคุณทำถูกแล้วค่ะที่แผ่นเมตตาให้เขาและอย่าลืมคำท้ายด้วยว่าขอให้เราเจอเขาในชาตินี้ก็พออย่าได้เจอกันในชาติหน้าและต่อๆไปเลย.....สาธุ แต่อีกใจหนึ่งดิฉันก็แอบเข้าข้างคุณมานิตาว่าทำไมต้องไปสงสารเขาด้วยเขาทำกับเราเจ็บขนาดนี้แล้ว....สับสนกับความคิดตัวเองจริงๆค่ะขอโทษด้วยนะค่ะอาจจะไม่ใช่คำแนะนำที่ดีแต่แวะมาทักทายค่ะไม่ว่ากันนะค่ะ...

