ชีวิตพิมก็คงคล้ายๆ กับอ้อ
ชีวิตครอบครัวในฐานะที่เป็นลูกดีมาก คุณพ่อคุณแม่ดูแลอย่างดี มีความสุข
พิมเป็นเด็กเรียนดี ไม่มีปัญหาเรื่องการเรียน การสอบ
สมัครงานในช่วงที่ชาวบ้านเขาตกงาน พิมก็ผ่านฉลุย .... ได้ตลอด ... เพื่อนร่วมงานก็โอเค พิมไม่มีปัญหากับใคร ทุกคนรักพิมดี
พิมไม่เคยอกหัก...พอรักผู้ชายคนหนึ่ง ... โอ้.. พระเจ้า เขาก็ปิ๊งเราพอดี ช่างลงตัวเสียนี่กระไร
แต่งงาน มีครอบครัว ไม่มีปัญหากับคุณพ่อคุณแม่ของสามี
ชีวิตที่สุดของความเพอเฟค

จนกระทั่ง.... เริ่มพบปัญหา เริ่มรู้ว่าสามีนอกใจ ตามมาด้วยการสูญเสียคุณพ่อ เฮ้อ... ความรู้สึกมันไม่ต่างจากฟ้าถล่มดินทลายลงมาตรงหน้า อยากจะตายเสียให้รู้แล้วรู้รอด

เริ่มรู้จักความทุกข์ ความสูญเสีย ความพลัดพราก ..... พิมว่าก็ดีนะ เข้าใจชีวิตมากขึ้น
พอท้อๆ ลองมองคนที่เขาแย่กว่าเราสิ แม่บางคนต้องขโมยนมในห้างสรรพสินค้าให้ลูก บางคนต้องคลอดลูกในคุก ขอทานบางคนไม่มือแขน บางคนก็ไม่มีขา

เฮ้อ.... เราเองก็มีครบนี่ หนึ่งสมองกับสองมือแล้วจะกลัวอะไร งานการก็มีทำ ทำงานให้ดีที่สุด ทำชีวิตให้ดีที่สุด
เอาน่า .... เดี๋ยวมันก็ผ่านไป อย่าเสียเวลาท้อเลยเพื่อน.....

พิม

พิมไม่รู้ว่าเขาทุกข์หรือสุขนะคะ .... แต่ก็จะท่องไว้นะคะ
อุเบกขา......อุเบกขา......อุเบกขา.....


ขอบคุณพี่นี คุณแสงอาทิตย์ และคุณ nipa นะคะ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ .... และยังยินดีเป็นกำลังใจให้ทุกคนตลอดนะคะ
พี่นีแอบแซวพิมว่าเริงร่า .... เปล่าหรอกจ้า .... ช่วงนี้ถือว่าพิมฉลองชีวิตโสดที่ไม่ได้สัมผัสมาเป็นสิบปีต่างหาก

พิม

ไม่ได้เข้ามาเสียนาน

เห็นคุณพิมมีความสุขขออนุโมทนานะครับ

สู้ ๆ ต่อไปครับ เป็นกำลังใจให้

สวัสดีคร๊าพี่สาวคนสวย
ช่วงนี้นุชติดสอบ หัวฟูเลย แหะ ๆ เลยมะได้เข้ามาทักทายเลยคร๊า

แต่ส่งกำลังใจดี ๆ มาให้ในทุก ๆ วันนะคร๊า .... ร้อนจัง เดี๋ยวไปกินไอติมก่อนนะคะ เดี๋ยวกินเผื่อนะคร๊า 5555+


คืนนี้ขอให้พี่สาวคนสวยหลับฝันดี เทวดาคุ้มครองเช่นเคยคร๊า

สวัสดีจ้าน้องพิม
พี่เห็นพิมเข้ามาในลาน
เป็นอย่างไรบ้างจ๊ะ สบายดีหรือเปล่า

พี่พิมจ๋า...ดีใจจังที่พี่พิมมีความสุขกับชีวิตที่เป็นอยู่วันนี้ เข้มแข็งมากค่ะ ขอให้มีความสุขทุกวันนะคะ ปอนด์เอาใจช่วยเสมอนะคร้า....

สวัสดีค่ะคุณนุช...(ขอแอบใช้พื้นที่บ้านพี่พิมหน่อยนะค่ะ)
แอบติดตามคุณนุชตอบกระทู้ให้กำลังใจท่านอื่นๆมาได้สักพักแล้วค่ะ ต้องบอกว่าค่อนข้างจะชอบใจวิธีการให้กำลังใจของคุณนุชค่ะ ชื่นชมในความเข้มแข็งของคุณนะคะ แม้จะเจอเรื่องแย่ๆในชีวิตมาบ้าง แต่ก็รับมือกับปัญหาได้เร็วดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ

เห็นด้วยเป็นอย่ายิ่งค่ะพี่ทักทาย หากไม่มีเหตุการณ์
ต่าง ๆ เกิดขึ้น เราก็คงใช้ชีวิตแบบไปวัน ๆ
มีความสุขก็ใช้ไป โดยไม่เคยคิดจะหาทางพ้นทุกข์
เหตุที่เกิดถือว่า เราโชคดีนะที่ได้หันกลับมามอง
หาอะไรที่ดี ที่ใช่จริง ๆ สำหรับการดำเนินชีวิต
ได้เร็ว โดยได้เข้าไปศึกษา ลองผิดลองถูก
นำมาปฏิบัติ ล้มเหลว สำเร็จ แต่อย่างน้อยเราก็
ได้ก้าวเดินมาในพระศาสนา ในหลักธรรม ที่ต่อจากนี้
จะทำให้ชีวิตเราก้าวไปได้อย่างถูกต้องจริง ๆ

สวัสดีคร๊า

พี่พิมใจดีให้ใช้พื้นที่อยู่แล้วหล่ะค่ะคุณปริตา 555+ ตอบแทนเองซะงั้น ..
นุชก็เป็นคนตรง ๆ ง่าย ๆ สบาย ๆ หน่ะค่ะ อยากให้ทุกคนมีรอยยิ้มและเสียงหัวเราะมากถึงมากที่สุด เท่าที่จะทำได้ ...เย้ ๆ ดีใจจัง ได้เพื่อนใหม่เพิ่ม แต่ความเป็นจริงไม่ว่าตัวนุชเองหรือสมาชิกท่านอื่นก็คงมีพื้นที่นิด ๆ สำหรับความเหงากันบ้าง (เข้าสู่โหมดเศร้า 555+) นุชก็ล้มทั้งยืน โชคดีได้สมาชิกลานธรรมรูปงาม น้ำใจเลิศท่านหนึ่ง มาช่วยชี้แนะแนวทางให้ตาสว่าง ตอนนี้ฝันร้ายเลยผ่านไปแระ จะมีแต่ความสดใสเท่านั้น ..ที่มาเยือน .....ยินดีที่ได้รู้จักนะคร๊า

คุณพิมเป็นอย่างไรบ้างครับ มาเป็นกำลังใจให้อีก 1 คนครับ

กลับมา update ชีวิตดราม่า ของพิมให้พี่ๆ น้องๆ ฟังเผื่อจะมีประโยชน์หรือกำลังใจให้กับทุกท่าน

พิมก็ยังคงอยู่บ้านเดียวกับสามี (จะหย่าทำไมล่ะเนี่ย ไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไรเลย เฮ้อ ) แต่ มีพื้นที่ส่วนตัวกันมากขึ้น ....
พิมให้ความสนใจกับเขาน้อยลงมาก ดูแลเขาน้อยลงมาก ไม่โทรไปหาเขาเลย ถ้าไม่จำเป็น
แต่ก็ดีนะ.... ว่างงานดี

เหอะ เหอะ... พิมแอบหนีไปนอนบ้านคุณแม่มา 3 คืน และแอบไปนอนกับลูกที่ต่างจังหวัดอีก 2 คืน ช่วงที่อยู่กับคุณแม่มีความสุขดีนะคะ เสียแต่ว่าเดินทางค่อนข้างลำบากมาก .... ถ้าเพื่อนๆ ตามข่าว เมื่อวานม๊อบปิดสถานีรถไฟฟ้า ... พิมเดือดร้อนสุดๆ ต้องเดินไปป้ายรถเมล์ที่ไกลมาก แถมรถติดสุดๆ เฮ้อ....

บางที... พิมว่าห่างๆกันก็ดีเนอะ... ไม่ต้องรับรู้ ไม่ต้องเห็น สบายใจกว่า
ถ้าคิดถึงพิม ... ก็โทรหาพิมเอง พิมก็ยังพูดคุยกับเขาดีตามปกติ คุยกัน 2-3 นาที ก็วางสายกันไป ต่างคนต่างทำงาน ต่างคนต่างอยู่

แต่... เมื่อวานพิมต้องกลับบ้าน เพราะม๊อบทำให้ไม่ค่อยสะดวกในการเดินทาง คุณแม่เองก็ไม่ค่อยอยากให้เดินทางผ่านม๊อบ ท่านกลัว

พิมไม่ค่อยอยากอยู่บ้านเลย .... พิมไม่ค่อยแน่ใจอารมณ์ตัวเองเท่าไหร่ ถ้าพิมเห็นเขาแอบโทรหากันหรือเธอโทรเข้ามาหาอดีตสามีของพิมจะเป็นอย่างไรหนอ ..... เฮ้อ.... สรุปก็ยังคาราคาซัง ตัดไม่ตายขายไม่ขาดกันอยู่เนี่ยเอง ..... เฮ้อ....เฮ้อ....เฮ้อ....


พิม

ยู้ฮู.....คุณตาขา.... คุณตาอยู่ไหน...

คุณตาขา... ทำไมหนอ พิมกับสามีถึงยังพัวพันพันผูกกันอยู่ .... มันเหมือนจะแยกกันได้ แต่ก็ไม่หลุดออกจากกันเสียที

มันเหมือนจะจบ แต่มันก็ไม่จบ เหมือนจะจากแต่มันก็ไม่จาก เหมือนจะขาดแต่มันก็ไม่ขาด วนกันไปกวนกันมาอยู่นี่เอง

พิม

สวัสดีคะคุณพิม
ส่งกำลังใจมาให้คะ สู้ๆนะคะ ยังไงคุณพิมก็เก่งอยู่แล้วคะ เชื่อสิว่าคุณพิมต้องผ่านไปได้แน่ๆ จ้า

คุณพิมพ์ค่ะ ภาแวะมาทักทายค่ะ เป็นยังไงบ้างค่ะ คุณพิมผ่านอะไรมาได้ตั้งเยอะอย่างเข้มแข็งด้วย เดี๋ยวความรู้นี้ก็จะผ่านไปค่ะ สู้ สู้ค่ะ