สวัสดีค่ะพี่ทักทาย ไม่หายไปไหนค่ะ เข้าบ้านพี่ทักทายทุกวัน มานั่งเล่นนอนเล่นทุกวันค่ะ คิดถึงพี่ทักทายและพี่ๆทุกท่านค่ะ

สวัสดีค่ะ พี่ทักทาย

ขอแวะมาบ่นหน่อยได้ไหมคะ ไม่รู้จะไปบ่นที่ไหนอ่ะค่ะ
รู้สึกหดหู่เล็กๆค่ะ ที่ลานธรรมจักรเปลี่ยนไป
เมื่อก่อน ทุกทีที่เข้ามาในลาน จะรู้สึกอิ่มบุญ และอยากศึกษาธรรมมะให้มากขึ้น
เพราะมักจะได้ข้อคิดและความรู้ทางธรรมดีๆมากมายเสมอๆ
ด้วยความศรัทธาต่อการโต้ตอบของผู้คนในลานที่ศึกษามาก่อน
และมีความรู้ในทางธรรมมากกว่าเราเพราะเรายังแค่เพิ่งเริ่มต้น

แต่ตอนนี้เข้ามาในลานแล้ว...ปลง...

ข้างนอกเขาจะฟาดฟันกันยังไงก็ช่าง
ขอให้บ้านเปี่ยมสุขมีแต่ความรักความหวังดีให้กับคนที่เข้ามาเหมือนเดิมนะคะ
ยังติดตามข่าวคราวพี่ทักทายเสมอๆค่ะ

ขอบคุณ คุณทักทายนะคะที่ให้กำลังใจ
(ชอบเพลงที่หามาฝาก)
บางทีเปิดเจอเพลงที่โดน ๆ ก็นึกถึงคนในลานธรรมฯ

ตอนนี้ติดใจลานธรรมฯ มาก ๆค่ะ
พอถึงที่ทำงานเปิดคอมปุ๊บ
ต้องรีบเปิดเข้ามาดูก่อนเลยว่าวันนี้พี่ ๆ น้อง ๆ ของเราเป็นอย่างไรบ้าง
ก่อนหน้านี้จะเล่น TWITTER คอยติดตามบุคคลที่น่าสนใจ ข่าวสาร
แต่ตั้งแต่เจอลานธรรม ลืมTWITTER ไปเลยค่ะ

อย่างน้อยที่นี่ ... บ้านเปี่ยมสุข... ก็ยังมีพี่ทักทาย และพี่ๆ น้องๆ ที่มีความหวังดีให้กับทุกคนนะค่ะ
พิมเองก็ใช้ที่นี่เป็นที่พักพิงมานานแล้วค่ะ

อยากเห็นทุก ๆ คนในบ้านเปี่ยมสุขมีความสุข
คนที่มีความทุกข์อยู่เมื่อเข้ามาบ้านนี้แล้ว
ความทุกข์ที่มีจะลดลงไป
ซึ่งหลายๆ คนที่เข้ามาแล้วไม่ผิดหวังจริง ๆ

ขออนุโมทนาสาธุด้วยคนค่ะ
ฝากกำลังใจไปด้วยนะคะ ไม่มีโอกาสเลย
ทิ้งความสับสนวุ่นวายไว้ข้างหลัง
ตั้งใจดีก็มีชัยไปกว่าครึ่งแล้วค่ะ

สวัสดีค่ะ พี่ทักทาย พี่ณี ชาวบ้านเปี่ยมสุขทุก ๆ คนค่ะ ต้นหญ้ามีเพลงมาฝากค่ะ ฟังแล้วชอบมาก
ฟังแล้วมีกำลังใจค่ะ สำหรับต้นหญ้านะคะ เพลงนี้สอนให้เรายอมรับกับความผิดหวังค่ะ ว่าสักวันเราต้องเป็นคนอื่นสำหรับเค้า และพร้อมที่จะรับใจของเรากลับคืนมาค่ะ ขอมีความสุขทุก ๆ คนนะคะ