เตี๋ยวเรือน่ากินมั๊กมากคะคุณพิม ทำไมเอามายั่วน้ำลายกันอย่างงี้ ใจร้าย

สวัสดีคร๊า

555+ ใช่แย้วคร๊า ปีเกิดหนูเอง กลัวใครไม่รู้อายุ ซะงั้น คริ คริ

ชีวิตหนูผ่านอะไรมาเยอะมาก ๆ ล้มลุกคลุกคลาน ร้องไห้หัวเราะ ตบตีแย่งชิง เป็นเมียหลวงเมียน้อย
เป็นกิ๊กกับคนของเพื่อน สร้างภาพเป็นผู้หญิงแสนดีให้ผู้ชายตีกัน นัดผู้ชาย 4 คนรวดในวันเดียว สถานที่เดียวกันอีก กินจนท้องแทบแตกตาย ขำมั้ยหล่ะชีวิต คือใช้ชีวิตแบบไม่แคร์สื่อเท่าไหร่ มีเพียงเรื่องยาเสพติดเท่านั้นที่ไม่เคยอยากทำความรู้จักกับมันเลย และอะไรที่เป็นความสุขมักจะคว้ามันไว้ก่อนเสมอ ๆ สิ่งไหนที่เป็นทุกข์ ก็จะใช้เวลากับมันเพียงแค่ 3 - 7 วัน มีครั้งล่าสุดใช้เวลาไปถึง 4 เดือนเต็ม จึงพยายามทำความเข้าใจและยอมรับความเป็นจริง เข้าหาธรรม รักษาศีลแบบต่อเนื่องไม่มีวันหยุด ทำให้ชีวิตหนูดีขึ้นมาก ๆ อย่างทันตาเห็น เลยไม่อยากให้สมาชิกลานธรรมเศร้ากันนานเพราะมันไม่มีอะไรดีขึ้น จมกองทุกข์เปล่า ๆ อยากให้ทุกคนยอมรับให้ได้ว่ามันเป็นความจริงที่เกิดขึ้น แล้วเรียนรู้และยอมรับมันให้ได้ ใช้ทุกวินาทีที่หายใจให้คุ้มค่า เพราะเราไม่รู้หรอกว่านาทีถัดจากนี้ไปเราจะได้ใช้มันหรือไม่ ชาติหน้าอาจมาถึงเร็วกว่าวันพรุ่งนี้ใครจะรู้ได้ ..... !!


คืนนี้ขอให้พี่พิมคนสวยและทุกคนฝันดี เทวดาคุ้มครองเช่นเคยนะคร๊า


......................
Nuchy 2525

เห็นใจมากเลยทำใจให้สบายนะแล้วก็คิดว่าจะชดใช้เวรต่อกันให้หมดในชาตินี้และไม่จองเวรต่อกัน เป็นกำลังใจให้ค่ะ

ไว้วันหลังว่างๆ จะขอเป็นเจ้ามือเลี้ยงก๋วยเตี๋ยวเรือคุณแสงซักมื้อ .... โทษฐานที่ทำให้คุณแสงน้ำลายหกไงล่ะคะ....

แล้วเป็นอย่างไรบ้างคะ .... วันนี้รู้สึกดีขึ้นบ้างไหม ....
ช่วงที่พิมมีปัญหาตอนแรกๆ... เวลาที่พิมคิดมาก ฟุ้งซ่าน พิมจะพยายามลุกขึ้นมาทำอย่างอื่นแทน พยายามที่จะไม่ปล่อยตัวเองให้ว่าง เพราะว่า ยิ่งว่างยิ่งคิด พิมว่าก็ดีเหมือนนะคะ .... ลองดู

หนูนุชจ๋า
นั่นแน่ะ.... พี่พิมรู้อายุหนูนุชแล้ว...
ถึงแม้ว่าชีวิตจะผ่านอะไรมามากมาย ทั้งดี ไม่ดี หัวเราะ ร้องไห้ แต่นั่นมันก็คืออดีต .. อย่าไปคิดถึงมันเลย พี่พิมเชื่อมั่นว่าอดีตที่หนูนุชผ่านมามันทำให้หนูนุชเข้มแข็งมากยิ่งขึ้นสำหรับอนาคตที่กำลังจะมาถึง
เหอะ เหอะ...ว่าแต่ว่า.....สุดยอดเหมือนกันนะเราน่ะ .... นัดพร้อมกัน 4 คน ทำได้ไงเนี่ย ... รถไฟไม่ชนกันจนรางพังยับไปแล้วหรือเนี่ย...



พี่พิมเห็นด้วยกับน้องนุชอย่างมากสำหรับประโยคนี้ของน้องนุชนะคะ ...
อยากให้ทุกคนมองไปข้างหน้าเถอะ ใช้เวลาที่เหลืออยู่สำหรับคนที่รักเราให้มากที่สุด ดูแลคนที่รักเราให้มากที่สุดด้วยนะคะ.... เพราะเราเองก็ไม่รู้ว่าจะมีชีวิตอยู่ได้อีกนานเท่าไหร่

สวัสดีค่ะ คุณ oueng
ยินดีต้อนรับค่ะ ขอบคุณมากๆ สำหรับกำลังใจที่ส่งมาให้นะคะ ว่างๆแวะเข้ามานะคะ

พิม

อ้าว... ไหงเปลี่ยนตำแหน่งพิมเสียล่ะคะ ... พี่ทักทาย
แหม.... เมื่อก่อนเคยเรียกพิมว่า "หนูพิมคนเก่ง" "หนูพิมคนดี"
แต่ตอนนี้... เรียกแต่ "คนใจร้าย" นะคะ........ แหม...แหม...แหม 55555

เสียจายยยยยนะ ..... จาบอกห้ายยยยย
พิม

พี่พิมคนเก่ง...เข้มแข็งมากๆค่ะ แต่กว่าจะ่่ผ่านมาจนถึงวันนี้ก็คงหนักหนาพอดูเนอะ
แต่ไม่เป็นไร ผ่านมาได้พ้นมาได้เท่านี้ก็ถือว่าสุดยอดแล้วค่ะ อิอิ...
เป็นกำลังใจให้พี่พิมเหมือนเดิมนะคะ ชีวิตใหม่ต้องมีอะไรที่ดีกว่าเดิมแน่นอน
เราเิริ่มต้นใหม่ได้ทุักวันเนอะ...สู้ๆค่ะ
ขอให้พี่พิมมีความสุขทุกวันนะจ๊ะ...

ขอบคุณจ้า น้องปอนด์ ขอให้น้องปอนด์มีความสุขทุกวันเช่นกันนะจ๊ะ .... อะไรร้ายๆ ก็ลืมๆ มันเสียนะจ๊ะ
ยังคิดถึงน้องปอนด์เสมอจ้า .... ว่าแต่ว่า หนูเก๋ หายไปไหนเลยล่ะจ๊ะ....


ชนะหรือเปล่าก็ไม่รู้สิคะ .... แต่บางครั้งมันก็แว่บๆ ถามตัวเองอยู่บ่อยๆ เหมือนกันว่า "คิดถูกหรือเปล่าเนี่ย หรือว่าเราคิดผิดกันแน่" แต่ก็ตอบตัวเองว่า "ไหน ไหน ก็ไหนแล้ว เอาวะ.... ต้องอยู่ได้สิน่า อนาคตเดี๋ยวก็รู้ว่าหมู่หรือจ่า 55555 "



เฮ้อ... สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม .... ถ้ามองในแง่มุมบวกก็ต้องคิดว่า พิมกับเขาก็คงทำบุญร่วมกันมาเพียงแค่นี้ ...แต่ถ้าจะให้สะใจก็ต้องถือว่าใช้เวรใช้กรรมให้กันหมดแล้ว



ถ้าไม่เห็นประโยคนี้จะงอนนนนน แล้วนะเนี่ย

พิม

ขออนุญาตตอบแทนคุณเก๋นะคะ...ช่วงที่ผ่านมามีโอกาสได้คุยกันบ่อยๆ คาดว่าทางบริษัทของคุณเก๋จะค่อนข้างเข้มงวดเรื่องการใช้อินเตอร์เน็ตนิดหน่อยค่ะ จึงไม่ค่อยสะดวกที่จะเข้ามาที่ลานธรรมเท่าไหร่ แต่คุณเก๋ฝากความคิดถึงมาถึงพี่ๆทุกท่านค่ะ ยังระลึกถึงเสมอค่ะ
ฝากให้กำลังใจพี่เพ็ญมาด้วยค่ะ...

สำหรับปอนด์ก็ขอให้พี่พิมสู้ๆนะคร้า...คิดถึงพี่พิมเหมือนกันค่ะ

[quote="nuchy"]cool [color=#FF40FF]สวัสดีคร๊า

555+ ใช่แย้วคร๊า ปีเกิดหนูเอง กลัวใครไม่รู้อายุ ซะงั้น คริ คริ

ชีวิตหนูผ่านอะไรมาเยอะมาก ๆ ล้มลุกคลุกคลาน ร้องไห้หัวเราะ ตบตีแย่งชิง เป็นเมียหลวงเมียน้อย
เป็นกิ๊กกับคนของเพื่อน สร้างภาพเป็นผู้หญิงแสนดีให้ผู้ชายตีกัน นัดผู้ชาย 4 คนรวดในวันเดียว สถานที่เดียวกันอีก กินจนท้องแทบแตกตาย ขำมั้ยหล่ะชีวิต คือใช้ชีวิตแบบไม่แคร์สื่อเท่าไหร่ มีเพียงเรื่องยาเสพติดเท่านั้นที่ไม่เคยอยากทำความรู้จักกับมันเลย และอะไรที่เป็นความสุขมักจะคว้ามันไว้ก่อนเสมอ ๆ สิ่งไหนที่เป็นทุกข์ ก็จะใช้เวลากับมันเพียงแค่ 3 - 7 วัน มีครั้งล่าสุดใช้เวลาไปถึง 4 เดือนเต็ม จึงพยายามทำความเข้าใจและยอมรับความเป็นจริง เข้าหาธรรม รักษาศีลแบบต่อเนื่องไม่มีวันหยุด ทำให้ชีวิตหนูดีขึ้นมาก ๆ อย่างทันตาเห็น เลยไม่อยากให้สมาชิกลานธรรมเศร้ากันนานเพราะมันไม่มีอะไรดีขึ้น จมกองทุกข์เปล่า ๆ อยากให้ทุกคนยอมรับให้ได้ว่ามันเป็นความจริงที่เกิดขึ้น แล้วเรียนรู้และยอมรับมันให้ได้ ใช้ทุกวินาทีที่หายใจให้คุ้มค่า เพราะเราไม่รู้หรอกว่านาทีถัดจากนี้ไปเราจะได้ใช้มันหรือไม่ ชาติหน้าอาจมาถึงเร็วกว่าวันพรุ่งนี้ใครจะรู้ได้ ..... !!

มีชีวิตอย่าง NUCHY นี่ก็ดีนะ อาจเป็นเพราะ
ผ่านอะไรมามากเลยเข้าใจชีวิตได้เร็ว
อ้อจะพยายามเลี้ยงลูกให้ได้พบเจออะไรเยอะ ๆ
เมื่อเจออะไรแรง ๆ เขาจะได้เข้าใจและผ่านมันไปได้ดี
บังเอิญอ้อเป็นคนที่พ่อแม่เลี้ยงมาดีมาก ท่านพยายาม
ให้เราในสิ่งดี ๆ เราเลยมองโลกในแย่ดี และก็ไม่ค่อยได้เผชิญ
ชีวิตอะไรมาก (ไม่ได้ว่าท่านนะ ชื่นชมว่าท่านดี)
พออ้อเจอปัญหา ก็เลยเหมือนตกจากที่สูงมาก
เจ็บ และตอนนี้รู้ว่าเราต้องทำการผ่าตัดตัวเอง
ครั้งยิ่งใหญ่ เพื่อให้เดินต่อไป อย่างมั่นคง

มีกำลังใจมาฝากคุณพิมคะ

สวัสดีจ้าน้องพิม
ดูเหมือนว่า ตอนนี้น้องพิมจะเริงร่ามากเลย
ดีใจด้วยนะ



ตอนนี้ก็ตอบตัวเองไปก่อนว่า คิดถูกที่สุดแล้ว
เรื่องของวันพรุ่งนี้อย่าเพิ่งไปคิดถึง
ทำวันนี้ให้ดีที่สุด มีความสุขที่สุด
เรื่องของวันพรุ่งนี้ไม่มีอะไรแน่นอน
พอถึงเวลานั้นค่อยว่ากันอีกที

สวัสดีค่ะ คุณพิม เห็นคุณพิม เข้มแข็งขนาดนี้ เชื่อว่าเป็นกำลังใจหลาย ๆ คนที่กำลังเผชิญปัญหาคล้าย ๆ กันนี้ได้เยอะเลยนะคะ คนเราจะทุกข์ จะสุข สร้างด้วยตัวเราเองจริง ๆ คะ