21417.ขอคำแนะนำ

pra_nee

สวัสดีค่ะพี่ใหญ่
เป็นกำลังใจให้พี่ใหญ่นะคะ
ดูเหมือนว่าพี่ใหญ่จะเข้มแข็งขึ้นเยอะเลยนะคะ

คงต้องใช้เวลาสักหน่อยคงจะอภัยให้ได้อย่างสนิทใจ
บางครั้งคนเราเจ็บแล้วมันฝังใจ ฝังลึก
แต่ก็ไม่ควรฝังไว้นานนะคะ เดี๋ยวจะผูกเวรผูกกรรมต่อกันไว้อีก
คิดว่าให้อภัย อโหสิกรรม จะได้ไม่เจอกันอีกดีกว่านะคะ

ทักทาย

ทุกข์ใจ เขียน:

ช่วยให้คำจำกัดความ คำว่า "ให้อภัยโดยไม่มีเงื่อนไข"
ใครตอบโดนใจจะให้รางวัล

อภัย หมายถึง ไม่ถือโทษ ไม่เอาโทษ ยกโทษ กับความผิด
กับคนที่ทำผิด ทำไม่ดี โดยที่ไม่ต้องการผลตอบแทน

ความหมายก็บอกอยู่แล้วว่า ไม่เอาผิด ไม่เอาโทษ เพราะฉะนั้น การปฏิบัติก็คือ
การปลด วาง ความโกรธ เคียดแค้น อาฆาต พยาบาท ชิงชัง ทั้งหลายที่มีอยู่
ในใจของเราออกให้หมด :b48:

อานิสงส์ของการให้อภัย คือใจที่เป็นสุข ไม่เร่าร้อน ไม่ว่าจะอยู่สถานะอะไร?
สถานที่ไหน?...ก็มีแต่ความร่มเย็น....สัมผัสได้ด้วยใจของเราเอง...... :b48:

ที่เราได้เกิดมาเป็นคู่ เป็นญาติ เป็นเพื่อน ฯลฯ ไม่ใช่เรื่องบังเอิญเลย ทุกคนเคย
ร่วมสร้างเหตุกันมาแต่หนหลัง จึงทำให้ต้องเกิดมาพัวพันกันอีก....สร้างกุศลร่วมกันมา
ก็มาเป็นมิตรที่ดี ญาติที่ดี คู่ครองที่ดีต่อกัน....ถ้าสร้างทั้งกุศลและอกุศลร่วมกันมา
ก็มาเป็นมิตร เป็นญาติ เป็นคู่ครองที่ ดีต่อกันบ้าง เบียดเบียนกันบ้าง....แล้วแต่ว่า
เหตุจะเป็นมาอย่างไร?....ผลก็ย่อมเป็นอย่างนั้น :b48:

ที่ผ่านมา "เขา" อาจเคยเป็นศัตรู พ่อ พี่ น้อง หรือแม้กระทั่งลูกเรามาก่อน...ส่วนเธอ
ก็อาจเคยเป็น ญาติ เป็นเพื่อน เป็นน้อง เป็นพี่ เป็นคนที่เรารัก มาก่อนเช่นกัน....แล้วเรา
ก็วนกลับมาได้ "ร่วม" รับผลด้วยกันอีก..... :b48:

คนเราพอถึงเวลาที่จะต้องจากกัน....มันมีเหตุที่จะต้องทำให้พลัดพรากจากกันอยู่แล้ว
ขึ้นอยู่กับว่าเราเคยก่อร่างสร้างกรรมอะไรมา....บางคนจากกันทั้งๆที่ยังรักกัน....เห็นกัน
ทุกวัน...แต่แตะต้องกันไมได้....พูดคุยกันไม่ได้....ได้แต่มองตากันส่งใจถึงกัน....
บางคนไม่มีแม้คำสั่งลาซักคำ....บางคนแค่มาเจอกัน...รักกัน...ได้ใช้ชิวิตอยู่ร่วมกัน
ได้ไม่กี่วัน....ก็ต้องไป.....จะโทษใครได้....ไม่ใช่เพราะเขาเปลี่ยน....ไม่ใช่เพราะเราไม่ดี
แต่เป็นเพราะ "เหตุ" มันมีมาแต่หนหลัง.....จึงต้องรับผลกันในวันนี้ :b48:

ถ้าพี่ใหญ่ยอมรับแค่ว่า.....ถึงเวลจากกันแล้ว.....ไม่ว่าเขาจะจากไปด้วยลักษณะไหน?
พี่ใหญ่ก็จะไม่ทุกข์เหมือนทุกวันนี้.....เหมือนนักเรียน....ที่ต้องเปลี่ยนชั้นเรียน....สอบไล่
เสร็จก็ต้องแยกห้อง....ไม่ว่าจะสอบได้ หรือตก เราก็ต้องแยกย้ายกันไปเรียนในสาขาวิชา
ที่เราถนัดกัน......พี่ใหญ่จะไปเคียดแค้น...."เพื่อน" ที่เคยร่วมชั้นเรียนกับเรามา...แล้วเขา
ต้องแยกไปเรียน.....ตามทางของเขากับเพื่อนคนใหม่ของเขาทำไมกันค่ะ.......ที่พี่ใหญ่
ทำใจไม่ได้ทุกวันนี้....เพราะความคิดที่ว่า "ถูกทรยศ" เขาและเธอ ร่วมกัน "หักหลัง" พี่
จึงได้เจ็บแค้น แน่นอก ฝั่งจิตฝั่งใจ ปล่อยไม่ได้ อภัยไม่ได้ เพราะคิดว่าตัวเองถูกกระทำ
ทั้งๆที่เราก็เป็นคนดี เราก็ซื่อสัตย์ต่อเขามาตลอด.....พี่ลืมนึกถึงความจริงที่เพื่อนๆกัลยณมิตร
เฝ้าพร่ำพูด และเตือนกันอยู่ตลอดเวลาในแทบจะทุกกระทู้ว่า ทุกสิ่งทุกอย่างในโลกนี้
ไม่แน่นอน "เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป" ความเปลี่ยนแปลง ปรวนแปร ของสรรพสิ่ง เป็นเรื่อง
ธรรมดา...เกิดดับ เกิดดับ ตลอดเวลา ซึ่งก็หมายถึงชีวิตคู่ของเราด้วย ว่าจะเอาอะไรแน่นอน
ไม่ได้....ไม่ว่าเขาหรือเรา....มันต้องเปลี่ยนแปลงอยู่แล้ว ไม่มีคู่สามีภรรยาคู่ไหนในโลกนี้
ที่จะครองคู่อยู่ด้วยกันชั่วกัปป์ ชั่วกัลล์..... :b48:

เขาจากพี่ไปดูเหมือนจะเป็นการจากที่ไม่ค่อยถูกต้อง....แต่ใครจะรู้ว่า "เหตุ" เหล่านี้ มันมีมา
แต่เก่าก่อน.....หมดเวลาของ "เรา" ถึงเวลาของ "เขาทั้งสอง" แล้ว พี่จะเคียดแค้น ชิงชัง
บุพกรรมไปทำไม?..... :b48:

มองดูรอบๆตัวดูซิค่ะ....ว่าใครบ้างที่มีความสุขที่แท้จริง...ไม่มีเลย มีแต่ทุกข์น้อย กับทุกข์มาก
กันทั้งนั้น.....พี่จะถือเอา ความเป็นธรรมดาของโลก สัจจธรรมของโลก มาโกรธแค้นอยู่ทำไม?.....
ที่แกะไม่ออก ก็เพราะพี่ใหญ่คิดอยู่แต่ว่า "เธอ" แย่งของพี่ไป..."เขา" ทรยศพี่ สองคำประโยคนี้
พี่ใหญ่สลัดออกให้หลุด....แล้วคำว่า "อภัย" จะตามมา "อย่างไม่มีเงื่อนไข" ได้เอง :b48:

ปรารถนาเป็นอย่างยิ่ง ให้พี่สาวคนดี วางความเคียดแค้น ชิงชัง ไม่ใช่เพื่อใคร แต่เพื่อ
"ใจที่เป็นสุข" ของพี่เอง.....ใช้หนี้เขาแล้ว อย่าสร้างหนี้ใหม่..จะได้ไม่ต้องมาร่วมรับ
ผลกันอีกในชาติภพต่อๆไป.....ทำให้ได้นะค่ะพี่สาว...... :b8:

enlighted

อนุโมทนาสาธุคร๊าบบ

-dd-

สาธุครับย่าทักฯ เอ้า!.. พี่ใหญ่ ถ้วยรางวัล อย่าลืมขอรับ.. :b4:

อุ๊ย ! แขกเหรื่อมาเต็มเลย บ้านนี้ไม่เหงาแง้วน้า..
คุณยาย ลูกโป่ง ก็มา พร้อมของขวัญล้ำค่าเรื่องการให้อภัย สาธุๆด้วยขอรับ คุณยายลูกโป่งผู้มีจิตเมตตาเสมอ.. tongue

...ตอนนี้พี่ใหญ่คงเริ่มให้อภัยตัวเองได้แล้วน้าคับที่หลงไม่สบายใจไปเสียนาน..ฮี่ๆ....

ทุกข์ใจ

อนุโมทนาสาธุทุกท่านที่ให้ความกระจ่าง :b8:

ถ้วยรางวัลที่บ้านมีเยอะ เอาไปเลยคนละใบ เก่งมาก ปรบมือให้ :b17:

พี่จะรอคุณทักทายกลับมานะ

ตอนนี้พี่ปลอดโปร่งโล่งใจแล้ว มันรู้สึกเฉยๆ เหลือความจำเกี่ยวกับเขาอยู่สัก 0.01เปอร์เซ็นต์

แสงอาทิตย์

สวัสดีคะพี่ใหญ่ หนูขอส่งกำลังใจให้พี่ใหญ่ด้วยคนคะ

ทักทาย

ทุกข์ใจ เขียน:

อนุโมทนาสาธุทุกท่านที่ให้ความกระจ่าง :b8:

ถ้วยรางวัลที่บ้านมีเยอะ เอาไปเลยคนละใบ เก่งมาก ปรบมือให้ :b17:

พี่จะรอคุณทักทายกลับมานะ

ตอนนี้พี่ปลอดโปร่งโล่งใจแล้ว มันรู้สึกเฉยๆ เหลือความจำเกี่ยวกับเขาอยู่สัก 0.01เปอร์เซ็นต์

ถ้าวันใด...พี่ใหญ่นึกถึงเขาแล้วไม่เจ็บปวด
แปลว่าพี่ใหญ่....เข้าใจ ความไม่แน่นอนของโลกแล้ว :b20:

ถ้าวันใดที่พี่ใหญ่....นึกถึงเรื่องราวแต่หนหลังแล้ว
ไม่เหลือความน้อยใจ เสียใจ อาลัยอาวรณ์
แต่กลับรู้สึกสงสารทั้งเขา เธอ และตัวเราเอง
นั่นแหละ....แปลว่าพี่ใหญ่ รู้จักคำว่า "อภัย" แล้ว:b20:

และถ้าพี่ใหญ่รู้จัก "อภัย" เมื่อไหร่?

จะเป็นรางวัลอันยิ่งใหญ่ทั้งของพี่และของทักทายค่ะ

อนุโมทนา สาธุค่ะ :b8: