สาธุ สาธุ คุณพงพัน

ไปพบหมอมาแล้วค่ะ
ตอนนี้หมอก็ยังไม่รู้ว่าทำไม ตับอ้อถึงอักเสบ
ก็หาสาเหตุน่าดูเลย โดนเจาะเลือดอีกแล้ว
ครั้งที่ 3 แล้วนะ
แล้วก็ส่งตรวจอีกเพียบ แต่ผลเบื้องต้น
ทุกอย่างยังปกติอยู่ค่ะ ตอนนี้ก็รอลุ้น
ผลเลือดอีกครั้ง

ช่วงนี้อากาศที่ขอนแก่นเย็น ๆ ค่ะ
ที่อื่นเป็นไงมั๊ง ดูแลสุขภาพกันด้วยนะค่ะ

ทำใจสบาย ๆ นะจ๊ะอ้อ
อย่าเครียด พี่เป็นกำลังใจให้นะ

เป็นกำลังใจให้คุณอ้อนะคะ พักผ่อนเยอะ ๆ นะคะอ้อ ขอให้คุณอ้อมีสุขภาพดีทั้งกายและใจนะคะ

มาส่งกำลังใจให้อ้ออีกคนหนึ่งนะ

รักอ้อนะ
พิม

ถ้าอ้อโทษความเครียดจะผิดไหมเนี๊ยะ
เพราะตั้งแต่เกิดเรื่อง ยอมรับนะว่า
อ้อเครียดมาก เพิ่งดีขึ้นเมื่อเดือนที่แล้ว
ความเครียดไม่ดีเลย ทำให้ร่างกายเรา
ทำงานผิดปกติหลาย ๆ อย่าง เลยส่งผลให้
สุขภาพเราแย่ด้วย

แต่ขอขอบคุณทุกกำลังใจนะค่ะ พี่นี คุณพงพัน
ต้นหญ้า พิม พี่ทักทาย กำลังใจอ้อดีมากจาก
ทุก ๆ ท่านนี้แหละค่ะ

สวัสดีค่ะ

เมื่อสองสามปีก่อน ดิฉันก็เป็นเหมือนคุณค่ะ มันเจ็บปวดที่สุดที่ได้รู้ว่าคนที่เราไว้ใจที่สุด กลับมาเป็นคนที่ทำร้ายเราได้อย่างเลือดเย็นที่สุด ความผิดหวังเสียใจ ปราสาทในฝันกลายเป็นปราสาททราย อนาคตดับวูบไป ฝันทุกอย่างสลายลง...

คุณคะ... ตอนนี้ เดี๋ยวนี้ ดิฉันไม่รู้ว่าความทุกข์นั้นมันยังอยู่หรือเปล่า เขาทั้งสองยังคบกันอยู่ไหม
ดิฉันกับผู้ชายคนนั้น คนที่เคยเป็นคนที่เรารัก คนที่เป็นพ่อของลูกเรา เราทั้งสองเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดต่อกัน แม้เราจะไม่อาจใช้ชีวิตความเป็นสามีภรรยาที่ดีต่อกันได้ แต่เราก็เป็นพ่อแม่ที่ดีของลูกได้ และเราก็ยังอยู่ร่วมชายคา ความรักความปรารถนาไม่มีต่อกัน

คุณคะ... ธรรมะของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า การวิปัสสนาตามแนวสติปัฏฐาน สอนให้ดิฉันได้รู้ว่าสิ่งเหล่านี้ ล้วนเป็นธรรมดา..สิ่งที่ยากที่สุด คือคุณกล้าไหมที่จะหมดความสุขไปพร้อมๆกับความทุกข์อันนั้น แต่ดิฉันกล้าค่ะ ...ทุกอย่างนั้นล้วนเกิดขึ้นกับจิต สิ่งทั้งหลาย ทั้งปวง ล้วนเกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วมันก็จะดับไป คุณเองเป็นเพียงผู้เห็นสิ่งนั้นผ่านมา ผ่านไป

ความทุกข์นั้นอาจจะยังมีอยู่ แต่มันช่างน่าอัศจรรย์...เพราะมันไม่มีผู้เป็นทุกข์

ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นนั้น คุณเลือกไม่ได้ แต่คุณเลือกได้นี่คะ ว่าคุณจะเป็นทุกข์หรือเปล่า เพียงแค่คุณลืมตาและ "ตื่น" มาพบจิตอันผ่องใส และความว่างเปล่าอันเป็นบรมสุขนั้น ใครจะรักคุณ ถ้าคุณไม่รู้จักรัก และไม่รู้จักตัวคุณเอง...

ปารมิตา

ขอบคุณ คุณปารมิตา และคุณพงพันมากค่ะ
ที่ช่วยชี้แนะทางสว่างให้กับผู้หญิงคนนี้
ดิฉันเชื่อเหลือเกินว่า สักวันดิฉันจะสามารถ
หลุดพ้นจากความทุกข์ทั้งปวง ด้วยธรรม

ค่ะร่างกายเรามีทุกข์เพราะมีกาย ที่เป็นที่อยู่ของจิต
และไม่ว่าจะมีเรื่องทุกข์ใด ๆ แต่หากเราไม่ไปรับ
มันเข้ามาเราก็จะไม่ทุกข์

ขอขอบคุณกัลยาณมิตรทั้งสองค่ะ

พี่ PENYA คิดถึงพี่มากเลยค่ะ ไม่ได้คุยด้วยตั้งนาน
ช่วงหลังดูเหมือนทุกคนงานยุ่ง ๆ ก็เลยไม่ค่อยมีใคร
เข้ามาในลานเท่าไหร่ พี่ PENYA รักษาสุขภาพด้วยนะ
บ้านพี่ PENYA อยู่ฝั่งธน หรือค่ะ บ้านญาติอ้อที่กรุงเทพ
อยู่ฝั่งธนเหมือนกัน แถวจรัญ ค่ะ เมื่อก่อนเวลาอ้อเข้ากรุงเทพ
อ้อจะไปพักที่นั้น แต่ช่วงหลังไปนอนโรงแรมกับสามีสะดวกกว่า
เอาไว้เข้ากรุงเทพอีกจะไปเยี่ยมนะค่ะ

อนุโมทนาสาธุครับ

ความทุกข์มันจะไม่หายไปไหนหรอกครับ แต่ก็พิจารณามันไปเถอะ
การพิจารณาต่างๆนั้นก็เพื่อให้เกิดปัญญา จะค่อยๆละความยึดมั่นถือมั่นได้
เมื่อพิจารณาไปเรื่อยๆจะเห็นเลยว่า ความทุกข์เกิดขึ้นเหมือนเดิม เท่าเดิม
แต่ผู้เข้าไปทุกข์กับความทุกข์นั้นๆจะลดน้อยลงจนวันนึงก็จะไม่มีเลย
ไม่มีผู้เข้าไปทุกข์น่ะครับ หรือที่เรียกว่า "เหลือแต่ขันธ์"
อันเป็นผลจากการพิจารณาหรือวิปัสสนานี่แหละครับ

เป็นกำลังใจให้เยอะๆเลยครับ

คุณอ้อคะสู้ ๆ นะคะ ต้นหญ้าก็คล้าย ๆ กับคุณอ้อน่ะค่ะ ก็ยอมรับว่ามีเศร้าบ้าง แต่พอรู้ว่ากำลังจะเริ่มทุกข์เพราะจิตไปคิด ไปปรุงแต่งถึงเค้า 2 คน ต้นหญ้าก็รีบหาอะไรทำค่ะ สวดมนต์ แผ่เมตตา คิดแต่สิ่งที่ดี ๆ ค่ะ ยอมรับในสิ่งที่เกิดขึ้น ต้นหญ้าทราบดีว่าน้อยคนที่จะสามารถหายขาดจากความทุกข์ที่ต้องเผชิญนี้ แต่มันจะดีขึ้นเรื่อย ๆ ค่ะ คือดีที่จิตใจของเราเอง ไม่ใช่เค้า สู้ ๆ นะคะคุณอ้อ ขอให้คุณอ้อมีสุขภาพแข็งแรงนะคะ นำเพลงนี้มาฝากคุณอ้อ เป็นกำลังใจให้นะคะ

"เมื่อวันที่ต้องเจ็บช้ำใจ
จากความผิดหวังจนใจมันรับไม่ทัน
เป็นธรรมดาที่เราต้องไหวหวั่น
กับวันที่อะไรมันเปลี่ยนไป..

..อย่าไปกลัวเวลาที่ฟ้าไม่เป็นใจ
อย่าไปคิดว่ามันเป็นวันสุดท้าย
น้ำตาที่ไหลย่อมมีวันจางหาย
หากไม่รู้จักเจ็บปวด
ก็คงไม่ซึ้งถึงความสุขใจ"