คุณน้ำค้างน่ารักจักอุตส่าห์ตอบ ขอบคุณนะค่ะ จริงๆธรรมมีเหตุผลเสมอ ตามหลักเศรษฐศาสตร์บอกว่ายิ่งเรามีอะไรมากขึ้นความพอใจในของสิ่งนั้นจะเพิ่มขึ้นในปริมาณที่ลดลง เช่นเวลาเราหิวน้ำดื่มแก้วแรกความพอในเท่ากับ 10 แก้วที่สองพอดื่มแล้วความพอใจในน้ำแก้วที่สองอาจเหลือแค่ 8 จนต่อๆไปความพอใจในน้ำแก้วที่ 5 ก็อาจติดลบเป็นความไม่พอใจได้ ถ้าเป็นงั้นทำไมคนรวยถึงไม่พอนิ แต่จริงๆแล้วคนเราพัฒนาระดับของกิเลศอยู่่ตลอดเวลาต่างหาก ความพอใจระดับแรกอยู่ที่ปัจจัยสี่ คนจนเขาก็จะอยู่แค่ตรงนี้แหละค่ะ เพราะเขายังมีได้ไม่ครบเต็มที่ ถ้าใครมีครบเต็มที่ ระดับกิเลสเราก็จะพัฒนาขึ้นไปอีกขั้นสู่การกินดีอยู่ดี ต้องบอกว่ามันมีอยู่ห้าขั้นแต่จำไม่ได้แล้ว ยิ่งพัฒนาระดับสูงมากความทุกข์ก็ยิ่งมาก

คิดอยู่เสมอว่าคนที่เก่งสุดในใจเราคือในหลวง เรื่องเศรษฐกิจพอเพี่ยง เป็นตัวที่พยายามในเราหยุดกิเลสของเราในระดับที่เราอยู่ไม่ต้องให้มันข้ามระดับ เดียวมันจะทุกข์ พอใจในสิ่งที่เรามี ดีสุดๆ

ไม่รู้ว่ามันเข้าเรื่องหรือป่าวนะค่ะ แต่อยากบอกว่าทุกๆอย่างในชีวิตเราไม่ใช่เรื่องบังเอิญ ไม่ว่าสิ่งที่เข้ามาจะทำให้ทุกข์หรือสุข ถ้าเราทุกคนพยายามเข้าใจและมองให้เห็นมุมดีๆที่อยู่ในความทุกข์

ดีใจนะค่ะที่ได้รู้จักใครหลายๆคนในนี้ เห็นคนให้กำลังใจกัน ให้ความรู้สึกที่ดีต่อกัน

สำหรับน้องแสงอาทิตย์ถ้าวันไหนที่หนูบอกพี่ว่าหนูเข้มแข็งได้แล้ว พี่จะมีความสุขมากๆจริงๆ ถ้าหนูเข้มแข็งหนูก็ชนะ อย่ายอมแพ้นะค่ะ พรุ่งนี้ยังมีเสมอสำหรับเรา


รัก

พี่กบ

พี่ทักทายขา หนูเริ่มตั้งแต่เมื่อวานคะ คือไ่ม่ถามไม่เซ้าซี้ จะกลับจากทำงานกี่โมง เืมื่อวา่นเขาก็กลับผิดเวลาคะ แต่เขาโทรมาบอกคะ เพียงแต่หนูไม่ได้เอามือถือไว้กับตัว เขาโทรมาเลยไม่ได้รับ พอกลับถึงบ้านเขาบ่นว่ารถติดโทรมาบอกแล้วแต่เราไม่ยอมรับ หนูก็ฟังเฉยๆ คะ ไม่พยามตั้งคำถามอะไรอีก อยากให้เขาสบายใจ และรู้สึกว่าเราไม่ได้จับผิดคะ แต่เขาก็อธิบายเอง หนูก็ปฏิบัติหน้าที่เหมือนเดิม หาข้าวหาน้ำให้ปกติ ดูเหมือนเขาแปลกใจอยู่คะ เพราะเห็นคอยแอบมองเราบ่อยๆ ไม่รู้ยังไงนะคะ วันนี้ก็เป้นวันที่เขาบอกว่ามีงาน ต้องเข้ากะกลางคืน จริงๆแล้วปกติเขาต้องเริ่มเข้ากลางคืน เป็นคืนพรุ่งนี้ แต่เขาบอกงานเยอะต้องทำตั้งแต่วันนี้ หนูก็พยามคิดว่าเขาไปทำงานคะ ไม่อยากปรุงแต่ง จะพยามให้ถึงที่สุดคะ ไม่ค่อนคอดไม่โทรเช็คกับหัวหน้าเขา (ปกติหนูต้องกระวนกระวานที่จะเช็คว่าทำจริงรึเปล่า) พอเขาบอกว่าทำงาน หนูก็ไม่แสดงกริยาอะไร ทำนิ่งที่สุด แ่ต่เขาก็จะคอยอธิบายให้หนูรับรู้ว่างานเยอะ วันนี้เขาก็คุยกับผญ คนที่เล่นหวยตั้งแต่เช้าแล้วคะ เพราะวันนี้หวยออก หนูก็ไม่ได้แสดงว่าไม่พอใจใดๆ ทั้งสิ้นคะ คิดว่าเขาคุยเรื่องธุรกิจ คุยเรื่องงานกัน ก็รู้สึกสบายใจขึ้นคะ เขาก็ดูเกรงใจเราคะ คือเห็นเราอยู่ตรงไหนก็พยามไม่เข้ามา ออกไปคุยข้างนอกบ้าน แต่ถ้าหนูเดินไปเจอ หนูก็จะัรีบเดินหนีทันทีเหมือนกันคะ กลัวเขาไม่สะดวกในการคุยกัน หนูพยามที่สุดแล้วคะพี่ทักทาย พี่ว่าหนูทำถูกหรือยังคะ ช่วยชี้แนะหนูด้วยคะ

สวัสดีค่ะคุณแสงอาทิตย์ โยก้อเป็นคนหนึ่งที่ติดตามโพสของคุณตลอดค่ะ โยเป็นกำลังใจให้นะค่ะ...สู้ๆๆเพื่อตัวเราเองค่ะ

อยากให้กำลังใจ

อาจจะไม่ดีที่สุด.. แต่อยากเป็นส่วนร่วม ให้เข้มแข็ง

สูดหายใจเข้าลึกๆๆ คุณยังมีชีวิตอยู่ใช่ไหม

คุณจะ..ไม่ตายเพราะ ใคร.. ที่ไม่แคร์คุณ

เค้า..ไม่ได้..มีความสำคัญที่พอจะทำให้โลกของคุณแตก

ใช้เวลาอยู่คนเดียวสักพัก ...เพื่อรวบรวมสติให้กลับมาอีกครั้ง

ไม่ต้อง.. รอ.. รอ ..รอ ..ให้เค้ามาเปลี่ยนใจ

ไม่ต้องหวัง ว่าเขาจะกลับคืน ....เสียเวลาเปล่า....
จำไว้ว่า คุณเสียเวลามามากพอแล้ว

เป็นอีกหนึ่งกำลังใจ

กาแฟ

ขอบคุณ คุณโยและคุณกาแฟ มากเลยนะคะ ตอนนี้อยู่ในช่วงทำใจคะ อยากทำให้ได้ตามคำแนะนำทุกคำแนะนำเลยนะคะ คงต้องขอเวลาหน่อยคะ คิดว่าค่อยๆ ปฏิบัติตามไปเรื่อยๆ คงจะดีขึ้นสักวันคะ ตอนนี้พยามนิ่ง และไม่สร้างทุกข์ให้ตัวเองคะ วันนี้เขาก็บอกว่าไปทำงาน เราก็จะคิดว่าเขาไปทำงานคะ จะอยู่กับตัวเองให้มากขึ้น ทำอะไรเองบ้าง ชีวิตจะได้ไม่ต้องพึ่งเขาตลอดไป คิดได้แค่นี้คะตอนนี้

คุณแสงอาทิตย์ เก่งขึ้นมากแล้วนะ
ทำได้แค่ไม่สนใจ ไม่ปรุงแต่งนี้ก็เก่งสุด ๆ
ฝากหยอดนิดนึง ก่อนออกจากบ้าน
ว่าเป็น "ห่วงเสมอนะ"

ขอบคุณคุณอ้อมากนะคะ เป็นห่วงคุณอ้อจังคะ เป็นกำลังซึ่งกันและกันนะคะ สู้ไปด้วยค่า

สวัสดีคะพี่นิตา ยังเป็นห่วงเป็นใยพี่นิตาเหมือนเดิมค่า ว่าแต่พักนี้พี่นิตาแว๊บไปแว๊บมาบ่อยนะคะ แวะไปบ้านพี่ไม่ค่อยได้เจอกันเลยคะ สถานการณ์เป็นไงบ้างคะ รบกวนเล่าให้ฟังบ้างนะจ๊ะ คิดถึงจ้า

เป็นยังไงบ้างคะ คุณแสง วันนี้เบิกบานมั้ยคะ ดูเข็มแข็งขึ้นแล้วนะคะ ดีใจจัง

สวัสดีคะคุณน้ำ วันนี้เรื่อยๆ ค่า แอบเหงาเล็กๆ ไม่ค่อยมีเพื่อนแวะเข้าบ้านเลยคะ แล้วคุณน้ำเป็นไงบ้างคะ สถานการณ์ปกติไม๊เอ่ย วานแถลงการณ์ด้วยจ้า

นั่งพุงพลิ้นอยู่จร้า รู้สึกกระโปรงผ้าหดลง ออกที่พุงอย่างเดียวเลยอะ วันนี้อารมณ์เสียฟังคนสติไม่ดีพล่ามถึงความคิดถึงความสัมพันธ์เก่าๆ อยากกลับมาอบอุ่นเหมือนเดิม เมื่อก่อนฟังคงดีใจ เด่วนี้ฟังแล้ว เหม็นขี้ฟัน โอ้ย ใครจะไปนรกกับเค้าอีก ก็ไปเหอะ น้ำไม่ไปแล้ว คุรแสงคิดเหมือนน้ำมั้ยว่า เวบนี้มีแต่สาวๆทุกข์เพราะรักเยอะมากเลย แบบว่าพวกเราเริ่มจาก 0 ถึง 100 แต่อีกฝ่ายเริ่มจาก 100 ลง 0 มันก็สวนทางกัน จนมีผู้ป่วยเยอะแยะ รอการเยียวยามากมาย คุณแสงก็อย่ากลุ้มใจนะคะ เอาแค่คิดว่าวันนี้เราจะผ่านพ้นยังไงเป็นวันๆไปก่อน เริ่มจาก 1 ก่อน อีกสักพัก ก็จะทุกข์น้อยลง แนะนำมากมายแต่ตัวน้ำก็ไม่ได้ 100% นะคะ ยังไงน้ำกะคุณแสง กอดคอกันสู้อยู่แล้วละ โอเคมั้ย?

จ้า กอดคอกันแหวว เย้ๆๆ มีเพื่อนร่วมทุกข์ร่วมสุขแย้ว อิๆๆ

หวังว่าช่วงนี้น่าจะดีขึ้นนิ พี่เข้ามาไม่ค่อยได้เน็ตมันเสียบ่อยๆ แต่ก็คอยส่งกำลังใจเสมอนะจ๊ะ



พี่กบ

สวัสดีคะพี่กบ ตอนนี้หนูเรื่อยๆ คะ ไม่พยามคิด ให้ถึงเวลาที่เขาหายไปแล้วค่อยเป็นคะ เหนื่อยจิตมากๆ ตอนนี้เขาก็ดู ok อยู่ไม่ทำอะไรให้ไม่สบายใจสักเท่าไร ไม่รู้ว่่าจะไปอีกวันไหนแค่นั้นเองคะ (ชอบกังวลไปก่อน เสียนิสัยทุกทีเลิกไม่ได้คะ) แต่ก็พยามไม่คิดมาก คิดว่าเขาไม่ได้หายไปจากชีวิตเราเลยแค่แว๊บไปแว๊บมา คิดให้มันผ่านไปวันๆ หนึ่งแค่นั้นคะ รักษาจิตให้ได้ทุกวันนี้หนูก็ว่าหนูok แล้วล่ะคะ เพราะที่ผ่านมาหนูแย่ม๊ากๆๆๆ ไม่รู้ว่าจะเป็นแบบนี้ได้สักกี่วันนะคะ แต่รู้สึกได้คะว่าไม่กระวนกระวายใจเท่าไรแล้ว กินอิ่มนอนหลับได้คะ คิดถึงพี่นะคะ