สวัสดีค่ะพี่วิ...หายไปนานเลย
พี่วิต้องเข้มแข็งนะคะ ทำอะไร หรือพูดอะไรแล้ว
จะเกิดผลไม่ดีก็เลี่ยงนะคะ จะได้ไม่ต้องเจ็บทั้งตัวและใจ
เป็นกำลังใจให้นะคะ...

หนูวิคะ ลองค่อยๆทบทวนนะคะ ว่าเพราะอะไร เค้าถึงกับจะลงมือ ลงไม้กับเรา พี่ว่านคิดว่ามันคงจะมีสาเหตุ ลองคุยกันเมื่ออารมณ์ดีทั้งคู่นะคะ ถ้าคุยกันได้ แต่ถ้าคุยกันไม่ได้ ก็ต่างคนต่างอยู่เพื่อหลีกเลี่ยงการกระทบกัน คิดถึงน้องมิลานไว้นะคะ พี่ว่านเป็นห่วงและเป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ

สวัสดีค่ะ เพิ่งมีโอกาส ได้เข้ามาอ่าน เพราะตอนนี้เจอสภาพเหมือนคุณวิเหมือนกัน ดิฉันเลยตามอ่านมาตั้งแต่หน้าแรก อ่านตั้งแต่ 8 โมงเช้า อ่านไปทำงานไป ประโยคไหน คำแนะนำไหนดีๆ ก็เซฟเก็บไว้ ก่ะเอาไว้จะไปอ่านตอนกลางคืนค่ะ

ตอนนี้สภาพของเราก็ไม่ต่างกันมากหรอกค่ะ เพราะยังสรุปกับชีวิตตัวเองไม่ได้ว่าจะทำยังไง อาจจะดีหน่อยที่ เราตัดสินใจแยกกันอยู่โดยถาวร และจะมีบ้างบางครั้ง ที่เค้ามาหาลูก

แต่ที่เป็นทุกข์ เพราะเรายังหวัง ยังคิดที่อยากจะให้มันเหมือนเดิม แต่ติดตรงที่เราพูดไปแล้ว และเค้าเองก็รับสภาพที่จะเกิดขึ้น มา ณ วันนี้ วันที่เราอยากให้อะไรๆ เป็นเหมือนเดิม ตัวเค้ากลับไม่อยากกลับมา เราเองรู้สึกไร้ค่า แต่ทำยังไงได้ เราเลือกให้มันเป็นแบบนี้เอง ยิ่งพูดยิ่งแย่ ยิ่งไม่เข้าใจ ยิ่งทะเลาะกัน ยิ่งสับสน ยิ่งไม่เข้าใจตัวเอง ตอนนี้ ดิฉันเหมือนจะเจอทางออก ต้องขอขอบคุณคุณวิ ที่ตั้ง กระทู้นี้ขึ้นมาเพื่อให้ เพื่อนทั้งหลายเข้ามาให้กำลังใจ เพราะกำลังใจจากเพื่อนๆ ทุกท่าน ไม่เพียงแต่หาทางออกให้กับคุณวิ แต่มันยังเผื่อแพร่เพื่อน มนุษย์ ที่กำลังหาทางสว่างให้กับชีวิต อย่างดิฉัน

ตอนนี้ ดิฉันก็ไม่ได้ดีไปกว่าคุณ แต่ ดิฉันมีความสุขกับลูกชายตัวน้อยๆ ของดิฉัน แม้ว่าวันนี้ ตัวดิฉัน จะไม่มี ผู้ชายทึ่ซึ่งรักมากที่สุดข้างๆกันต่อไป

ตอนนี้รู้แล้วค่ะว่า ไม่สามารถจะโทษใครได้ ไม่มีใครทำให้เราทุกข์ได้ นอกจากตัวเอง

คุณวิก็เช่นกันค่ะ ก่อนที่อะไรๆ จะเลยเถิดไป ลองหันกลับมาดูแลตัวเอง ดูแลความรู้สึกตัวเอง คิดให้ได้เร็วๆ ตัดใจและตัดสินใจให้ได้เร็วๆ

ตู่เป็นกำลังใจให้คุณวิ และน้องมิลานนะคะ แล้วตู่จะคอยเข้ามาให้กำลังใจคุณวิ เหมือนเพื่อนๆ คนอื่นเช่นกันค่ะ

มาแร้นค่ะ

พ่ีทักทาย น้องปอนด์ พ่ีใบว่าน คุณตู่

ขอบคุณกับทุกๆๆกำลังใจและความห่วงใยท่ีมีให้กันมาตลอดค่ะ

ท่ีเค้าจะทำร้ายวิเน่ืองจากว่าเค้าบอกว่าวิใช้สายตาตำหนิเค้าท่ีวิเห็นว่าน้องมิลานร้องไห้แบบสะอื้นค่ะ และวิเองไม่ฟังเค้าอธิบายค่ะว่าน้องมิลานร้องไห้ทำไม ถึงแม้กระท่ังตอนนี้ภาพนั้นมันติดตาวิอยู่เลยค่ะ และตอนนี้วิเลยอยู่แบบเฉยๆๆไม่มองเค้าเหมือนเดิมค่ะ วันนั้ไม่รู้ว่าสารพัดคำพูดออกมาด่าวิ สารพัดจะว่าแรงแรงมากๆๆๆตาขวางเหมือนคนบ้าไม่ผิดเพี้ยนค่ะ

แต่ในสายตามิลานเค้าพูดเองเลยว่าอย่ามายุ่งกะหนูพ่อตีแม่ทำไม และเด็กเค้าก็ไม่รู้เร่ืองอะไรด้วยเค้าเห็นวิคุยกะพ่อเค้าในบางเร่ืองท่ีต้องพูดกันเค้าถามวิต่อหน้าพ่อเค้าเลยว่า แม่จ๋าหายโกรธพ่อแล้วเหรอค่ะ วิตอบว่าไม่ได้โกรธจร้าแต่เด๋วมิลานโตกว่านี้แม่จะอธิบายให้ฟังนะค่ะ.

แต่ก็ยังคิดว่าสักวันจะมีฟ้าหลังฝนท่ีสวยงามกะเค้าบ้างค่ะ

คุณตู่ เค้าก็ท้าวิอย่าแต่ไม่ได้มาตามนั้นไม่รู้เค้ายังไงทุกวันนี้ไม่พูดกันค่ะถ้าไม่มีเร่ืองจำเป็นค่ะ. อยู่แบบตัวรีบๆๆเดินไม่มองหน้ากันค่ะ วิก็เป็นกำลังใจให้นะคะคุณตู่ มีอะไรก็เขียนเล่าให้กันฟังนะคะ

สวัสดีค่ะ เพื่อน ๆ ลานธรรมทุกท่าน

เป็นสมาชิกใหม่ค่ะ รู้สึกได้ถึงความอบอุ่นจากเพื่อน ๆ ณ ลานธรรมแห่งนี้ ดีใจที่ได้พบกับ
กัลยาณมิตรค่ะ

ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้คุณเจ้าของกระทู้ สามารถผ่านพ้นช่วงเวลาที่แย่ ๆ ของชีวิตไป
ให้ได้นะคะ ให้กำลังใจตัวเองให้มาก ไม่มีใครช่วยเหลือเราได้แท้จริง ตราบใดที่เราไม่คิด
ช่วยตัวเองค่ะ

สวัสดีค่ะคุณวิ ตู่เองก็เคยค่ะเวลาทะเลาะกันเสียงดังๆเค้าก็ ง้างมือจะตบตู่เหมือนกัน เต็มที่ก็ผลักตู่ แต่ไม่ถึงกับตบ นึกถึงตัวเองตอนนั้นก็เสียใจเสียความรู้สึกเหมือนกัน ถึงแม้ว่าลูกจะเห็นแต่ก็ไม่รู้เรื่อง เพราะยังเล็กนัก

ตู่เข้าใจความรู้สึกคุณวินะ ที่ต้องอยู่ด้วยทั้งๆที่เรายังไม่แน่ใจถึงความรู้สึกระหว่างเราเลยว่ารักหรือป่าว คุณวิอดทนมากค่ะ แต่ตู่ก็ยังยืนยันคำเดิมนะ อยากให้คุณวิกล้าตัดสินใจ เพราะถ้าคุณวิ จะหลบ หลีก เลี่ยง เหมือนที่พี่ทักทายเคย บอกไว้ มันต้องมีองค์ประกอบหลายๆ อย่าง ให้คุณวิ ยังอยู่บ้านด้วยกัน ให้หลบ หลีก เลี่ยงยังไง คงลำบาก นอกเสียจากจิตจะมั่นคงแล้ว สามารถตัดแล้วซึ่งทุกอย่าง แต่มันก็ยากสำหรับ พวกเราๆ ที่ยังตัดไม่ขาด ละไม่ได้ สักทีจิงมะคะ

ยังไงก็ตาม ให้กำลังใจตัวเองมากๆนะคะ เข้ามาเวปบอร์ดนี้บ่อยๆ ให้ใจมันไปยึดกับสิ่งอื่นมากๆ เหมือนที่ตู่กำลังทำ คือเปิดบอร์ดทุกวัน อ่านข้อความดีๆ ทุกๆวันให้มันซึม ไปเรื่อยๆ ทำให้มันเป็นกิจประจำวันไปเลย ตู่ว่ามันจะดีขึ้นเองแร่ะค่ะ

ยังไงเราก็ให้กำลังใจกันและกันเนอะ สู้สู้ค่ะคุณวิ

คุณตู่ขอบคุณค่ะต่างคนต่างเป็นกำลังใจให้กันนะคะ

ตอนนี้แอบมาคิดว่า"ต้องหยุดให้เป็นเย็นให้พอรอให้ได้" ค่ะแล้วก็ว่าจะเปล่ียนนิสัยตัวเองก่อนเพราะเราไปเปล่ียนเค้าไม่ได้พ่ีทักทายบอกวิว่าทำเหมือนเค้าไม่มีตัวตนงะ ดีเหมือนกันแต่บางทีมันชอบแอบไปมองไปดูอยู่ได้ บางวันเหน่ือยเหลือเกินอยากหนีไปให้ไกลๆๆๆ


พ่ีทักทายอย่าเพ่ิงแอบงอนนะคะว่าน้องคนนี้หายไปนาน ตอนนี้จะพยายามกลับมาบ่อยๆๆ.

ชอบมากค่ะ คุณ"ศรีสมบัติ" อ่านแล้วได้ใจมากๆ ขอบคุณจากใจค่ะ
เจ้าของกระทู้ เข้มแข็งนะคะ เป็นกำลังให้ค่ะ

ขอบคุณคุณนันทินีย์นะคะท่ีเตือนสติ เก็บไว้ปรัปปรุงตัวเองค่ะ วิเปล่ียนเค้าไม่ได้ก็เปล่ียนเราเอง

มาส่งกำลังใจให้ค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ เป็นห่วงค่ะ

วันนี้มาขอพื้นที่ระบายนิดนะคะ วิไม่สบายเป็นไข้ และก็ไม่รู้เลยว่าจะเป็นได้เยอะขนาดตัวร้อนไข้38.5 เลยอะ เจ็บคอมาก แต่วันนี้วันหยุดและตัวเองก็ป่วยซึ่งไม่น่านจะต้องมาลำบากทำงานบ้านเลย แต่ทนไม่ได้ค่ะ ถ้าวิไม่ทำคงจะแย่ แต่น้องมิลานเค้าจะไม่ยอมอยู่คนเดียวแบบที่แม่จะไปทำงานบ้านแล้วไม่มีใครมาสนใจ เค้าจะเรียกร้องความสนใจโดยการป่วนแล้วอยากให้เรามาเล่นหรืออยู่ใกล้ แต่คนที่บ้านของวิก็โกรธลูกมากแล้วก็พานเหมือนโกรธกะคนโต แล้วก็ชอบบอกว่าใึครสอนนี่ อันนี้ใครสอน แต่ตั้งแต่มิลานโตมาก็มีวิคนเดียวนี่แหละคะ ใครจะสอนคะ เราก็เอาเลยพูดเลยว่าทำไมต้องว่ากันเรานี่แหละเป็นคนเลี้ยงถ้าอย่างไรก็มาเลี้ยงเองสิ แล้วก็เดินไปบอกว่าช่วยดูลูกบ้างเราทำงาน แต่น้ำเสียงวิโกรธมากเราอยากนั่งๆนอนๆๆแบบเค้าได้ทุกวัน ไม่ได้ไปทำงานอยู่บ้านเฉยๆๆก็บอกลูกว่าพ่อยุ่งทำงาน แต่วิกลับจากงานประจำก็ยังไม่หยุดเลย

เค้าไม่พอใจที่วิบอกว่าช่วยดูบ้างสิ เค้าก็ว่าก็สอนกันแบบนี้ เราบอกว่าทำไมต้องอะำไรก็ลูกนักหนา นี่เด็กนะไม่ใช่คนโต โอยพระเจ้าไม่พอใจสุดดดด เลยหลุดปากพูดตอนเค้ากำลังจะหยิบกุญแจรถว่า ผู้ชายแบบนี้ผู้หญิงที่ไหนมันอยากได้มาเอาไปเลยเฮงซวยมาก แรงไปมั้ยค่ะ แต่ไม่ทันแล้วค่ะเพราะวิไม่ไหวมันป่วยด้วยเหนื่อยมากด้วย คิดดูค่ะั ลูกยังไม่ได้ทานข้าวเลยคนเป็นพ่อไม่สนใจ

ขอบคุณค่ะทุกๆๆคน

พูดไปแล้วมานั่งเสียใจ

พี่ทักทาย ขอบคุณมากๆๆเลยค่ะ หนูจะพยายามคิดก่อนพูดค่ะ คิดให้มากกว่านี้แต่บางทีมันสุดจะทนอะ วันนั้นหนูขึ้นมารับโทรไม่ไหวค่ะ แล้วตอนนี้พี่ทักทายหายรึยังคะ อาการดีขึ้นแล้วค่ะ เหลือแต่ไอ

จจะพยายามเห็นเค้าเป็นคนอื่นนะคะ แต่บางทีสงสารลูก มิลานเค้ารู้อะไรเยอะแยะเลยบางทีก็มีหลุดพูดออกมาบ้างฟังแล้วงง เค้าอยากให้วิรู้สึกดีๆๆกะพ่อของเค้า แต่เค้าไม่เคยไปพูดกะพ่อเค้าพูดแต่กะวิ และหนูกะจะบอกเค้่าว่าโตขึ้นน้องจะเข้าใจ และหนูจะพยายาม แล้วก็พยายามเตือนตัวเองค่ะ ขอบคุณมากๆๆนะคะ เป็นห่วงพี่ทักทาย รักษาสุขภาพด้วยค่ะ