วันเวลาปัจจุบัน 04 พ.ค. 2025, 02:22  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง




กลับไปยังกระทู้  [ 643 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1 ... 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24 ... 43  ต่อไป  Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 21 ม.ค. 2010, 09:43 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 7
สมาชิก ระดับ 7
ลงทะเบียนเมื่อ: 05 พ.ย. 2009, 17:20
โพสต์: 532

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ไม่ได้บอกว่าห้ามคุยเลย แต่ให้รู้ประมาณ ในเรื่องในสิ่งที่คุย การได้คุยเปิดเผยก็เป็นการผ่อนคลายอยู่แล้ว และได้มาเห็นความทุกข์ของคนอื่นที่มากกว่า หรือมีเหมือนกัน มันก็ คลายจากการตอกย้ำตัวตนว่าเราทุกข์ มีเราทุกข์อยู่ในโลกนี้ไม่มีใครมากกว่ายิ่งกว่าเราแล้วจริงๆแล้วทุกคนก็ต้องเป็นเช่นเดียวกันหมดอยู่แล้ว หากเราทุกคนเกาะ ยึดในสิ่งที่ยึดไม่ได้นี้ต่อๆไป ก็จะต้องทุกข์ เศร้าหมอง ตรอมใจอยู่ล้ำไปไม่แตกต่างกัน
เมื่อพูดระบายไปแล้ว ก็แล้วไป ต่อไปก็มาศึกษา เหตุของทุกข์คืออย่างไร ไม่สร้างเหตุ ไม่เกาะ ไม่ยึด ไม่ติด ไม่ข้อง ไม่คา คืออย่างไร ไม่ใช่จะรีเทิร์น เอาแต่ story เก่า จะดีกว่าไหม ไม่ใช่เราทุกข์มากกว่า เราน้อยกว่า คนนั้นคนนี้อยู่แค่นี้

ขอเชิญศึกษาธรรมบรรลุฉลับพลัน จบโลก จบธรรม จบกรรม การปฏิบัติ โดยหลวงพ่อโพธิ์ศรีสุริยะ เขมรโต วัดร่มโพธิธรรม จ.เลย ที่บอร์ดสนทนาทั่วไปขอรับ หรือ http://www.rombodhidharma.com/

ขอให้ท่านมีส่วนในความ ไม่ติด ไม่ขัด ไม่ข้อง ไม่คา แจ่มแจ้งในสัจธรรม ลุล่วงพ้นทุกข์ ตามองค์พุทธะ พระอรหันต์ พระโพธิสัตว์ หลวงพ่อโพธิ์ศรีสุริยะ เขมรโต นั่นเทอญ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 21 ม.ค. 2010, 11:11 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 7
สมาชิก ระดับ 7
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 ส.ค. 2009, 11:51
โพสต์: 505

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ขอแสดงความคิดเห็นนะคะ
คนที่ยังไม่ประสบกับปัญหาจะไม่รู้จักคำว่าทุกข์เลย
ตัวอย่างอยู่ที่ตัวพี่นิตาเองนี่แหละ
เมื่อก่อนครอบครัวมีความสุขมาก สุขมากจนเพื่อน ๆ อิจฉา
พอเห็นคนนั้นคนนี้ทำไม่ดี เห็นสามีเพื่อน ๆ แอบนอกใจ
ก็จะบอกว่า เธอจะทนอยู่ทำไม ถ้าเป็นเราต้องอย่างนั้นอย่างนี้

แต่พอพี่ประสบกับปัญหาด้วยตัวเอง
คำพูดที่เคยหลั่งไหลออกไป กลับนึกไม่ได้เลย
พอนึกได้ก็ทำตามที่พูดไม่ได้
ที่อยู่ได้ทุกวันนี้ก็เพราะเพื่อน ๆ ในลานนี่แหละ
ที่ได้พูดคุยด้วยถึงจะวกไปวนมาก็ทำให้มีสติที่จะต่อสู้ได้
เพราะตัวเราเองเป็นผู้พิจารณา
ถ้าพูดคุยกับเพื่อนที่ทำงาน เพื่อนบ้านมาก ๆ
ยิ่งปากต่อปากยิ่งไปกันใหญ่จะกลายเป็นรุนแรงมากขึ้น
ในลานนี้พูดแล้วก็จบแนะนำแล้วให้กำลังใจแล้วก็จบ
เหลือแต่ความรักความห่วงใยและความคิดถึงตามมา
นี่เป็นความคิดของพี่นะ

ถ้าพูดถึงความวกวน พร่ำเพื่อ พี่นิตาครองที่ 1 แน่
ปัญหาแต่ละวันแต่ละครั้งไม่เหมือนกัน พี่ชอบคำแนะนำ
ซ้ำซากพี่ก็ชอบ เพราะสติพี่คงต้องเตือนบ่อย ๆ แล้วพลังต่อสู้ถึงจะสูบฉีดดีค่ะ

คิดถึงทุกคนนะคะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 21 ม.ค. 2010, 12:21 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 5
สมาชิก ระดับ 5
ลงทะเบียนเมื่อ: 01 เม.ย. 2009, 09:21
โพสต์: 376

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


พี่ก็มีอาการเดียวกับคุณนิตา สมัยก่อนที่เรายังสุขอยู่ พี่ก็พูดว่าใครอยากได้ยกให้เลย เพราะเรามั่นใจว่าเค้าไม่นอกใจเรา หรือพี่เคยแกล้งพูดว่าถ้าจะหาใหม่ก็หาไอ้ที่มันเลี้ยงตัวเองได้ ไอ้ประเภทที่ยังต้องส่งเสียนะอย่าไปหาเหามาใส่หัวเลย แต่พอเกิดขึ้นจริง มันตรงกันข้ามกับที่เราเคยพูดไว้หมด เฮ้อ..เวรกรรม เวรกรรม


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 21 ม.ค. 2010, 13:00 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 6
สมาชิก ระดับ 6
ลงทะเบียนเมื่อ: 12 พ.ย. 2009, 10:42
โพสต์: 454

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


คุณ yodchaw ขา...

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำที่มีให้ :b8: ... อาจจะเป็นเพราะว่า ชื่อกระทู้หรือเปล่าทำให้มีผู้แวะเวียนเข้ามาเป็นประจำ คุณก็เลยมองว่าเป็นการตอกย้ำ หรือเม้าส์กัน :b12:

สิ่งที่ดิฉันตั้งใจทำ คือ การทำให้สถาบันครอบครัวของทุกครอบครัวคงอยู่ได้นานที่สุด เมื่อเกิดปัญหาขึ้นคำแนะนำของดิฉันจึงเป็นการเปลี่ยนประเด็นโดยให้คุณผู้หญิงหันมาให้ความสนใจลูกแทน หันมาสร้างบรรยากาศที่ดีภายในบ้าน แทนการทะเลาะเบาะแว้งของคุณพ่อคุณแม่ เพื่อให้เด็กเหล่านั้นได้อยู่ในครอบครัวที่อบอุ่นที่สุด :b12:

ไม่รู้สินะ.... อาจจะเป็นเพราะดิฉันทำงานที่เกี่ยวข้องกับวัยรุ่นตอนปลาย และได้รู้เห็นปัญหาของเด็กวัยรุ่น โดยส่วนใหญ่เด็กเหล่านั้นมักจะมาจากครอบครัวที่แตกแยก มีปัญหาทะเลาะเบาะแว้งระหว่างคุณพ่อคุณแม่ จนทำให้เด็กขาดความอบอุ่น ขาดคนให้คำปรึกษาดูแล ดิฉันจึงไม่อยากเห็นครอบครัวใดครอบครัวหนึ่งล่มสลายลงง่ายๆ :b12:

เมื่อเกิดปัญหาที่รุนแรงขึ้น จิตใจไม่สงบ ว้าวุ่น ทุกข์ การที่จะให้เขาเหล่านั้นเข้ามาศึกษาธรรมะในทันทีทันใดคงเป็นไม่ได้ :b5:

สิ่งที่คนเหล่านั้นต้องการมากที่สุด คือ "กำลังใจ" ดิฉันจึงเลือกที่จะให้กำลังใจโดยความจริงใจและพยายามให้ทุกคนมองถึงมุมบวก หรือ ด้านที่ดีๆ ของชีวิต จนสามารถลุกขึ้นมาทำสิ่งดีๆ ได้ เพื่อตัวเองและคนรอบข้าง ใช้สติให้มากที่สุด อยู่กับปัจจุบันให้มากที่สุด และทำวันนี้ให้ดีที่สุด โดยไม่นำอดีตมาพิจารณา และไม่วิตกกังวลกับอนาคตจนมากเกินไป :b12:

ณ วันนี้ ....ดิฉันเองก็ยืนยันที่จะให้กำลังใจกับทุกคนต่อไป ทุกครั้งเขาเหล่านั้นล้า ท้อ ...ขอเพียงแค่ให้เขาเหล่านั้นมีกำลังใจที่สร้างสรรค์สิ่งที่ดีให้แก่ลูก ..... เท่านั้นก็พอ

เมื่อใจนิ่งและมีกำลังใจ เขาก็จะเริ่มเรียนรู้ที่จะลดอาการ ยึดติด ละ และวาง ลงไปได้เอง...

ขอบคุณอีกครั้งนะคะสำหรับคำแนะนำ
พิม :b16:


แก้ไขล่าสุดโดย พิมพลอย เมื่อ 21 ม.ค. 2010, 13:35, แก้ไขแล้ว 3 ครั้ง.

โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 21 ม.ค. 2010, 13:48 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 17 มิ.ย. 2008, 22:40
โพสต์: 1769

แนวปฏิบัติ: กินแล้วนอนพักผ่อนกายา
งานอดิเรก: ปลุกคน
สิ่งที่ชื่นชอบ: Tripitaka
ชื่อเล่น: สมสีสี
อายุ: 0
ที่อยู่: overseas

 ข้อมูลส่วนตัว


ต๊อกๆ !!( เคาะประตูบ้านก่อนตามมารยาทผู้ดี )

cool
สวัสดีครับหนูพิม ยังไม่เคยเข้ามานะ ได้แต่เยี่ยมมองทางหน้าต่าง เห็นกำลังใจตรึมก็เลยไม่แวะ..ทั้งมีอาจารย์ผู้ทรงคุณวุฒิทั้งหลายมีย่าทักทาย พี่ใหญ่ หนูนนนน และอาจารย์อื่นๆที่เวียนมาช่วยสร้างกำแพงเสริมกำลังใจอุ่นหนาฝาคั่งก็อบอุ่นแทนครับ .. :b4: :b4:

ผมแวะมาเพื่อส่งกำลังใจว่า คนเราล้วนทำดีและชั่วสลับกันมาทั้งนั้น วันนี้อาจทุกข์ปางตาย แต่พรุ่งนี้อาจสุขได้เช่นกัน ขอเพียงรักษาใจให้อยู่กับสิ่งที่เป็บกุศลให้มากเท่านั้น เพราะนี้เป็นวิธีเรียกบุญเก่ามาส่งผลเบียดผลบาปเก่าออกไป ทั้งยังเป็นการเพิ่มพูนกุศลใหม่ให้มากขึ้น..เมื่อใจตกไปกับโทสะมีความหดหู่ท้อถอย เรียกว่ากำลังสร้างบาปใหม่เรื่อยๆ ..ขอให้ตั้งจิตขึ้นอธิษฐานโดยนึกถึงบุญที่เคยทำมาแล้วว่า ขอให้นึกได้แต่สิ่งอันเป็นบุญเป็นผู้ไม่มีเวรภัยเบียดเบียน เป็นผู้มั่นคงในหวั่นไหวในโลกธรรม๘ เพื่อความพ้นทุกข์อย่างแท้จริงขออำนาจบุญที่ทำมาแล้วช่วยขจัดเวรภัยปัญหาที่ประสบอยู่ให้หมดสิ้นไปโดยเร็ว และได้รับผลที่ดีในการยุติของปัญหานั้น..

แล้วทำบุญกิริยาวัตถุ๑๐ทั้งหลายตามควรแก่ตนให้บ่อยๆ การสู้กับอกุศลวิบากจะทำได้ด้วยบุญเท่านั้น..จึงสำเร็จ บุญมี๓ระดับคือ ทาน ศีลและภาวนาซึ่งรวมถึงการได้ศึกษาได้ฟังหรืออ่านธรรมะด้วย การได้อ่านข้อธรรมะเป็นวิธีเจริญบุญที่น่าจะทำได้ง่ายที่สุดเวลานี้ เเละยังได้อานิสงค์มากคือการได้ปัญญาอันจะเป็นอุปกรณ์ชนิดเดียวที่จะใช้ในการดับทุกข์ได้อย่างแท้จริง

ขอเป็นกำลังใจให้หนูพิมนะครับ....... :b41: :b46: :b47: :b48:

.....................................................
ศีล ๕ รักษาตนไม่ให้เกิดในอบายภูมิ


แก้ไขล่าสุดโดย -dd- เมื่อ 21 ม.ค. 2010, 13:49, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง

โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 22 ม.ค. 2010, 09:58 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


คนที่เข้ามาในลานนี้ ก็เหมือนคนไข้
แต่ละคน ถึงแม้จะเป็นโรคเดียวกัน แต่อาการหนักเบาก็ไม่เท่ากัน
สภาพร่างกาย และจิตใจที่จะรับยาก็ไม่เท่ากันอีก บางท่านอาจจะให้
ยาแค่ระยะเวลาสั้นๆ ก็หายได้ บางท่านก็ต้องให้ยาติดต่อกัน
แบบระยะยาวนานหน่อย :b7:

การจะให้ธรรมะแก่ผู้มีทุกข์ หรือเปรียบเสมือนคนไข้ในกรณีนี้
ก็เหมือนแนะนำให้คนไข้ใช้วิธีบำบัดโดยการออกกำลังกายควบคู่
ไปกับการรักษาด้วยยา ก็ต้องดูว่าคนไข้อาการดีขึ้น ร่างกาย
แข็งแรงพอที่จะลุกไหวแล้ว จึงจะแนะนำให้ออกกำลังกาย :b1:

บางท่านแม้แต่น้ำยังไม่สามารถกลืนลงคอได้เลย ถึงเราจะมองว่า
ความทุกข์ที่เขากำลังเผชิญอยู่ ก็แค่เรื่อง ผัวๆ เมียๆ ธรรมดาๆ
แต่คนที่เขาเจอะเจออยู่ไม่ได้คิดแบบนั้น คนไข้อยุ่ในอาการแบบนี้
ยังจะแนะนำให้เขาออกกำลังกาย เขาจะเอาแรงที่ไหนลุกไปปฏิบัติ
ตามคำนะนำได้ ก้าวเดินแต่ละก้าวยังไม่มีแรงเลย ก็ต้องค่อยๆ
ประคับประครองให้เขารักษาร่างกายให้แข็งแรงก่อน เมื่อร่างกาย
แข็งแรง จิตใจย่อมจะดีขึ้น เมือจิตใจดีขึ้น ก็ย่อมจะเข้าใจ
กฎธรรมชาติของโลกได้ง่ายกว่า ที่จะให้แก่เขาในขณะที่ยังอยู่ในภาวะ
เศร้าโศรก ใจจะรับรู้อะไรได้ :b22:

บางรายรักษาไปแล้ว อาการดีแล้ว แต่อยู่ไป ความทุกข์กลับมา
รุกเร้าอีก จะด้วยโรคเก่า หรือโรคใหม่แต่ปัญหาเก่า เขาก็ต้องกลับ
มารักษา ต้องการกำลังใจอีก ซึ่งวิธีหนึ่งของการรักษาคือการให้เขา
ระบายอาการออกมา บางทีก็ต้องฟังปัญหาซ้ำเก่า ซ้ำใหม่ บ้างก็ไม่เป็นไร
ไม่ควรคิดว่าเขาเพ้อเจ้อ :b20:

การได้พูดคุย หรือแม้แค่รับฟังความทุกข์ของเพื่อนๆ ก็คือธรรมะอย่างหนึ่ง
ซึ่งสอนทั้งตัวเรา และฝึกตัวเรา ให้มีความเมตตาต่อเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน
เกื้อกูลกัน ช่วยอะไรไม่ได้ แค่ช่วยรับรู้ทุกข์ของกันและกัน ให้กำลังใจ
แค่คำพูดไม่กี่คำ บางทีก็สามารถสร้างความหมาย และกำลังใจให้เขา
ให้มีแรงลุกขึ้นมาสู้กับปัญหาเหล่านั้นได้ซึ่งเราก็ไม่ได้เสียอะไรเลย
นอกจากจะได้รับกุศลผลบุญที่ทำให้คนที่กำลังมีความทุกข์
รู้สึกว่าเขาไม่ได้อยู่คนเดียวในโลก เขายังมีเพื่อนที่พอจะรับฟัง
และแบ่งเบาความทุกข์ของเขา ซึ่งก็ไม่ได้หนักหนาอะไรเลย
ยังเเป็นกุศลอย่างหนึ่งหมือนกันมิใช่หรือ? :b5:

ปัญหาครอบครัว ถ้าคิดว่าเป็นปัญหาที่ธรรมดาๆ เป็นกฎธรรมดาของโลก
ทุกคนก็รู้อยู่ แต่พอเจอเข้ากับตัวเอง บางทีอะไรๆ ที่เคยรุ้ เคยคิดออก
เคยมองเห็นอย่างทะลุปรุโปร่ง กลับกลายเป็นคิดไม่ออก บอกไม่ถูก
ตันไปหมด พอเจอปัญหาแล้วทุกคนคิดได้หมด โลกนี้ก็คงไม่วุ่นวาย
อย่างที่เป็นอยู่ อย่าลืมว่ามนุษย์ทุกคนบนโลกใบนี้ ถึงจะคล้ายกัน
แต่ไม่เหมือนกัน เราทำได้ เขาอาจจะทำไม่ได้ อีกมุมหนึ่ง เราทำไม่ได้
แต่ทำไมเขาทำได้ :b14:

การจะให้ธรรมะ กับใครนั้น ก็ต้องดูเวลา และตัวบุคคลด้วย หากอยู่ในอารมณ์
ที่โศรกเศร้า ไม่มีกำลังกายกำลังใจใดๆ แล้วไปเฝ้าบอกเขาว่าให้ตัดอกตัดใจเสีย
มันเป็นเรื่องธรรมดาๆ ใครๆ ก็เสียกันได้ ใครๆก็มีปัญหาอย่างนี้ได้
ต่อให้มีภาพให้เห็นชัดๆ อยู่ตำตา บางทีก็คิดไม่ออกเหมือนกัน
ก็ต้องให้โอกาส เขาปลดปล่อยสิ่งที่คังค้างออกมาให้ได้มากที่สุด
อาจจะครั้ง หรือสองครั้ง หรืออาจจะทุกครั้งที่เขาต้องการ ถ้าจะทำให้อาการดีขึ้นก็ไม่น่า
จะเสียหายอะไร ถ้าผลดีมากกว่าเสีย เมื่อจิตใจดีขึ้นแล้ว ก็จะมีกำลังกาย
และกำลังใจที่จะปฏิบัติธรรมเอง :b9:



เชื่อแน่ว่าทุกท่านที่เข้ามาในลานนี้ ต้องมีใจใฝ่กุศล และวาสนาเก่าอยู่บ้าง
ถึงได้ถูกทุกข์ซ้ำ กรรมซัด ให้ทะเล่อทะล่าเข้ามาในเวปป์นี้
แล้วก็พยายามที่จะสลัดทุกข์ให้หลุดพ้นเหมือนๆกัน จากการช่วยเหลือ
เกื้อกูลของเหล่ากลัยณมิตรที่พานพบความทุกข์มาเหมือนๆกัน ทุกข์มันก็ซ้ำๆ
ปัญหาเดิมๆ ข้อความเก่าๆ ถ้าอ่านดูให้ดึก็จะมีอะไรใหม่ๆให้ศึกษาเสมอๆ
ก็ช่วยแบ่งเบาก้นไปเถอะนะ :b23:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 22 ม.ค. 2010, 10:00 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 10
สมาชิก ระดับ 10
ลงทะเบียนเมื่อ: 16 ก.ย. 2009, 14:32
โพสต์: 874

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


สาธุ คุณตา dd เข้ามาให้ดวงตาเห็นธรรมเช่นเคยนะค่ะ
หนูอ้อ ศรัทธา ในตัวคุณตา มาก ๆ เลย
คุณตา dd ไม่เห็นไปเยี่ยมบ้านหนูอ้อบ้างเลย
(ล้อเล่นนะค่ะ) แค่หนูอ้อตามอ่านเวลาคุณตา
ตอบกระทู้ต่าง ๆ อ้อก็ได้แนวคิด ดี ดี ไป เยอะมากเลย

:b8: :b8: :b8: :b8: :b8:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 22 ม.ค. 2010, 10:03 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 10
สมาชิก ระดับ 10
ลงทะเบียนเมื่อ: 16 ก.ย. 2009, 14:32
โพสต์: 874

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


พี่ทักทาย จ๊ะเอ๋ กับพี่พอดีเลย
คำตอบพี่ทักทายโดนใจมากเลยค่ะ
นั้นแหละคือ สิ่งที่เราเข้ามาในลานนี้


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 22 ม.ค. 2010, 10:32 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 23 พ.ย. 2009, 13:45
โพสต์: 51

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


tongue tongue tongue

อนุโมทนาสาธุคะ พี่ทักทาย คุณdd และท่านอื่นๆ

พุดอ่านที่พี่ทักทายตอบแล้ว...ทำให้แจ่มแจ้งถึงคำพูดที่ว่า "ผู้ใหญ่อาบน้ำร้อนมาก่อน" บอกตรงๆ นะค่ะว่าถ้าไม่เข้าเวปนี้ ไม่เจอลานธรรมแห่งนี้ ไม่เจอพี่ทักทาย และพี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ ชีวิตคงแย่มากกว่านี้.... เพราะไม่รู้จะผ่านมันไปยังงัย.... เหมือนที่พี่นิตากับพี่ใหญ่บอก ถ้าพูดกับคนอื่น ไม่ว่าเพื่อนที่ทำงาน เพื่อนบ้าน มันก็บานปลายไปใหญ่.... และประสบการณ์ของเพื่อนๆ ในลานธรรมแห่งนี้ช่วยเตือนสติเราในบางเรื่อง ช่วยให้เราปลงได้มาก ว่าปัญหามันเกิดขึ้นได้กับทุกคน ไม่ใช่เฉพาะเรา และเราทุกคนก็ช่วยกันประคับประคองจิตใจกันไป ให้สามารถดำรงชีวิตประจำวัน ที่ต้องเผชิญกับโรคระบาดนี้ได้

และเมื่อมีโอกาสพวกเราก็ไม่ลืมที่จะหาโอกาสไปปฏิบัติธรรม เพราะถ้าไม่เกิดปัญหาที่ทำให้ทุกข์ปางตายยอมรับตามตรงว่าพวกเราคงมีข้ออ้างสารพัด ต้องดูแล ลูก สามี ทำงาน ไม่มีเวลาที่จะศึกษาธรรมะ ปฏิบัติธรรม ทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับพวกเรา เพื่อเตือนสติไม่ให้เราหลงไปยึด สามีกู ลูกกู รถกู บ้านกู อื่นๆอีกมากมายของกู...ซึ่งถึงวันหนึ่งแล้วไม่มีอะไรเลยที่เรายึดได้.... ต่างก็ต้องเปลี่ยนไปตามกฎไตรลักษณ์...

ยอมรับว่าลานธรรมแห่งนี้ ทำให้ตัวพุดเองเข้าใกล้ธรรมะ คำสอนของพระพุทธองค์มากกว่าแต่ก่อนที่ไม่ได้เข้ามา..... แต่บางครั้งเวลาที่จิตใจอ่อนแอ และปัญหามันรุมเร้า ก็ยังอยากได้คำปลอบใจ คำชี้แนะจากเพื่อนๆในลานธรรมแห่งนี้.. เพราะถ้าพูดกับคนที่ไม่เคยเจอปัญหาแบบเรา ก็จะเป็นแบบที่พี่นิตา บอก เธอทนทำไม เป็นฉันหย่าไปตั้งนานแล้ว...ฯลฯ อะไรประมาณนี้

ขอบคุณอีกครั้งนะค่ะพี่ๆ น้องๆ ในลานธรรมแห่งนี้
ธรรมรักษาทุกท่านค่ะ

.....................................................
แค่ปล่อยก็ลอยตัว


แก้ไขล่าสุดโดย พุดพิชญา เมื่อ 22 ม.ค. 2010, 10:35, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง

โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 22 ม.ค. 2010, 11:26 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกใหม่
สมาชิกใหม่
ลงทะเบียนเมื่อ: 22 ม.ค. 2010, 11:16
โพสต์: 1

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


หลาย ๆ คำแนะนำข้างต้นก็เป็นสิ่งที่ดี อันดับแรกเลยต้องมีสติอยู่ตลอดเวลานี่สำคัญ จะพูดถึงกรรมเก่า ถ้าส่วนไหนช่วยลดได้ ด้วยวิธีการทำบุญไม่ต้องมาก 5-10 บาท เราสามารถทำได้ก็น่าจะดีนะคะ ถ้าคุณพิมพลอยเชื่อเรื่องวิบากกรรมหรือกรรมเก่า ลองโทรไปคุยกับ อ.ศิริชัย เบอร์ 083- 2844189ไม่เสียค่าใช้จ่ายใดๆ ทั้งสิ้น เวลาโทร. 20.00 - 22.00 น. จ.-ศ. อ.ให้คำปรึกษาฟรี

ขอให้คุณโชคดี

เล็ก lek_boon@yahoo.com


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 22 ม.ค. 2010, 11:38 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 13 ม.ค. 2010, 13:41
โพสต์: 57

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


เหตุใดองค์สมเด็จพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า จึงตรัสเรียกสิ่งมีชีวิตบนโลกใบนี้ว่าสัตว์โลก(รวมถึงเราๆท่านๆทั้งหลาย)...ให้ท่านทั้งหลายไปดูที่พระพุทธพจน์ ที่ตรัสแก่พระสาวกทั้งหลายว่า"การเกิดเป็นมนุษย์นั้นเป็นสิ่งที่แสนยากยิ่ง ... และอุปมาการเกิดเป็นมนุษ์นั้นเหมือนเต่าตาบอดที่ต้องโผล่ขึ้นมาหายใจ และโอกาสที่หัวของเต่าตาบอดนั้นจะสวมเข้ากับห่วงนั้นพอดี...."
มนุษย์เรานั้นเกิดมา...ด้วยเหตุและปัจจัยต่างๆ และปัจจัยเหล่านั้นเป็นเหตุให้เรามีความต่างกัน
แต่มนุษย์ทั้งหลายเมื่อได้เกิดมาแล้ว มุ่งหาแต่ " กาม กิน เกียรติ" โดยลืมคำสั่งสอนของพระพุทธองค์
ผมขอเป็นกำลังใจให้ท่านอย่าท้อแท้ครับ เพราะทางแก้นั้น
1.แก้ที่ตัวคุณเองก่อนนะครับ ให้ระงับความโกรธ ด้วยการเมตตากรุณา โดยการแผ่เมตตาให้สัตว์โลกทั้งหลายโดยไม่มีประมาณ เจ้ากรรม นายเวร รวมทั้งผู้ที่ทำให้ท่านเกิดทุกข์(ต้องทำด้วยจิตที่บริสุทธิ์จริงๆ)
2.แก้ที่ตัวสามีคุณเอง ครับจิตใจเขามีแต่ กาม กิน เกียรติ พยายามโน้มน้าวให้เขาเข้าวัด ฟังธรรมบ้าง เช่นอาจจะให้เขาช่วยไปส่งที่วัดเพื่อตักบาตร ฟังทศน์ แล้วให้มารับกลับ อะไรทำนองนี้
ขอให้ระงับจิตใจของคุณให้ได้ก่อนนะครับ.....เมื่อมีสติ ปัญญา จะเกิดมาเองครับ เมื่อปัญญาเกิดท่านจะเห็นทางแก้ที่ถูกต้องเองครับ....ขอจงอย่าท้อ แผ่เมตตาให้มาก


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 22 ม.ค. 2010, 12:27 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 6
สมาชิก ระดับ 6
ลงทะเบียนเมื่อ: 12 พ.ย. 2009, 10:42
โพสต์: 454

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


อนุโมทนา กับคำตอบของพี่ทักทาย และคุณตาดับเบิ้ลดีค่ะ ....

คำพูดพี่ทักทายโดนใจจริงๆ ค่ะ

-dd- เขียน:
ต๊อกๆ !!( เคาะประตูบ้านก่อนตามมารยาทผู้ดี )


แหะ แหะ จะบอกว่า ล็อกประตูบ้านแล้วค่ะ ... หลงเข้ามาบ้านพิมแล้ว พิมจะไม่ให้ออก

พิม :b16:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 22 ม.ค. 2010, 14:03 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 5
สมาชิก ระดับ 5
ลงทะเบียนเมื่อ: 15 ม.ค. 2010, 11:38
โพสต์: 300

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


แวะมาฝากกำลังใจไว้ให้นะคะ
อย่าลืมดูแลรักษาสุขภาพตัวเองด้วยนะคะ
เพราะถ้าเราป่วยซะเอง เราก็ไม่สามารถไปดูแลคนอื่นได้


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 22 ม.ค. 2010, 19:16 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 17 มิ.ย. 2008, 22:40
โพสต์: 1769

แนวปฏิบัติ: กินแล้วนอนพักผ่อนกายา
งานอดิเรก: ปลุกคน
สิ่งที่ชื่นชอบ: Tripitaka
ชื่อเล่น: สมสีสี
อายุ: 0
ที่อยู่: overseas

 ข้อมูลส่วนตัว


พอดีได้เห็น post ของท่านผู้หวังดี ก็ขออนุโมทนาครับ.. แต่จะขอเตือนน้องๆทั้งหลายในที่นี้ว่า[color=#BF0000][b] นี้เป็นเว็บที่ธารณะแก่คนทั้งหลาย.. อาจมีทั้งผู้หวังดีและร้ายเข้ามาได้ การติดต่อใครๆ ขอให้ใช้ความระมัดระวังให้มากถึงมากที่สุด เพราะเขาทราบจุดอ่อนคือทุกข์ของเรา การหลอกลวงด้วยวิธีให้ความช่วยเหลือ สารพัดรูปแบบอาจเป็นที่มาของอกุศลวิบากเพิ่มทบแก่เราได้..[/color][/b]

ขอให้พึ่งสิ่งประเสริฐยิ่งกว่าอื่นใดคือพระรัตนตรัย ไม่พึ่งลัทธิอื่นใดนอกศาสนา เ ชื่อเรื่องกรรมและการให้ผล มั่นใจในคุณของการประพฤติศีล หมั่นเจริญกุศลอันควร ย่อมได้เครื่องคุ้มครองที่เลิศกว่าสิ่งใดในจักรวาลแล้ว คนเราย่อมพินาศหรือเจริญมิใช่มาจากอำนาจของสิ่งอื่นใด นอกจากพฤติกรรมและความคิดของตนเท่านั้น..ขอให้ทุกคนปลอดภัย หมดทุกข์ด้วยการทำเหตุที่ถูกต้องครับ.. :b38: :b44:

.....................................................
ศีล ๕ รักษาตนไม่ให้เกิดในอบายภูมิ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 22 ม.ค. 2010, 20:05 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 5
สมาชิก ระดับ 5
ลงทะเบียนเมื่อ: 08 ก.ย. 2009, 04:04
โพสต์: 356

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


อยากเห็นหน้าคุณ -dd- จังเลย ดูเป็นผู้ชายหลากหลายอารมณ์ดีค่ะ บางครั้งดูเหมือนจะสูงอายุ แต่บาง
ครั้งก็ดูน่าจะอยู่ในวัยกลางคน ....ท่าทางจะไม่เคยทุกข์เรื่องความรักมาก่อนเลย แต่ก็เข้าถึงสัจธรรมชีวิต
ได้อย่างลึกซึ้ง มีคำแนะนำที่ดี ๆ มาให้พวกน้อง ๆ ตลอด เหมือนคุณทักทายไม่มีผิด ... นับถือคุณทั้งคู่
จริง ๆ ค่ะ....รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 643 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1 ... 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24 ... 43  ต่อไป

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

่กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 1 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร