วันนี้มีถามตอบสำหรับท่านที่ชอบคนมีเจ้าของครับ

ด้วยสติที่ไม่สมบูรณ์ ดิฉันได้ทำผิดศีลข้อ 3 เป็นเวลา 1 ปีเพราะความหลงเชื่อในความรัก ดิฉันหลงทางผิดและกำลังชดใช้กรรมด้วยความทุกข์ใจเป็นอย่างมาก ทุกข์ใจเพราะรู้ว่าบาปแต่ก็รักเหลือเกิน ปัจจุบันดิฉันบอกเลิกความสัมพันธ์ และพยายามอย่างยิ่งที่จะปฏิบัติธรรมเพราะไม่อยากมีความรักที่ผิดศีลธรรมอีก ต่อไป แต่การลดกามกระทำยากเหลือเกินค่ะ ขอความเมตตาจากท่านอาจารย์ด้วยค่ะ จะลดความกำหนัด ไม่มีความรักต้องทำอย่างไร

ผู้ผิดศีลกาเม

คำตอบ
ลองศึกษาการแก้ปัญหของสิริมาเป็นตัวอย่าง แล้วทำตามก็น่าจะแก้ปัญหานี้ให้ลุล่วงไปได้

สิริมาเกิดในครั้งพุทธกาล มีอาชีพเป็นหญิงงามเมืองของแคว้นมคธ นางได้เลิกอาชีพที่คนทั้งหลายเหยียดหยาม แล้วตั้งศรัทธาแน่วแน่ในพระรัตนตรัย นางได้จัดเตรียมอาหารอย่างดีด้วยมือของนางเอง แล้วนำไปถวายแต่ภิกษุสงฆ์ วันละ 8 รูป ทำเช่นนี้ เป็นนิตย์จนสิ้นอายุขัย นางตายแล้วได้โอปปาติกะเป็นเทพนารีอยู่ในสวรรค์ชั้นปรนิมมิตวสวัตตีอีกด้วย

ส่วนการแก้ปัญหาทุกข์ใจเรื่องความรักผิดทาง คือ รักด้วยตัณหาหวังครอบครอง เมื่อไม่สมหวังจึงเกิดทุกข์ ถ้าจะแก้ปัญหาเช่นนี้ต้องเจริญอสุภกรรมฐานบ่อย ๆ จนเห็นแจ้งในสัจธรรมของซากศพ จิตจะปล่อยวางความรักได้ หรือในอีกแนวทางหนึ่งให้เจริญเมตตาภาวนาอยู่เสมอ จนจิตบรรลุความมีเมตตาอย่างแท้จริง แล้วใช้เมตตาเป็นฐานรองรับความรัก คือรักด้วยเมตตาแล้วจะไม่ทุกข์

ดร.สนอง..

คำตอบสำหรับท่านที่สามีนอกใจหรือเข้ากับแม่สามีไม่ได้

ดิฉันเป็นสะใภ้คนจีน แม่สามีไม่ชอบคนไทยอยู่กันมา9ปีระหว่างที่อยู่ที่บ้านนี้ก็มีปัญหามาตลอด9ปี แม่สามีเป็นคนเห็นแก่ฝ่ายตนเองอย่างเดียวมองดิฉันเป็นคนนอกตลอด ไม่เคยจุนเจือเลยในยามเรา2คนสามีภรรยาไม่มีเงินตอนสามีตกงาน ยังดีที่พ่อสามีแอบช่วยบ้างแต่ก็โดนว่า แต่ก่อนตอนมีปัญหากับแม่สามี สามีจะทำตัวเป็นกลางตลอด ดิฉันสวดมนต์ทุกวัน ชอบอ่านธรรมมะแล้วเอามาเล่าให้แม่สามีฟัง ชวนแม่สามีไปทำบุญที่วัด(ปกติเค้าไม่เคยไปแต่เห็นเราชวนไปแล้วไม่ต้องใช้ จ่ายอะไรเลยยอมไป) ดิฉันตั้งใจไว้ว่าหากแม่สามีมีธรรมมะมากๆจะดีทั้งกับเขาและเราด้วยแต่ไม่นาน มานี้สามีดิฉันแอบไปมีผู้หญิงอื่น ดิฉันจับได้และเสียใจมากแทบจะบ้าตายดิฉันมีลูกชาย1คนอายุ8ปี เสียใจเรื่องสามีไม่พอกลับเจอสามีและครอบครัวเขาทุกคนไล่ฉันออกจากบ้านทั้ง ที่รู้ว่าเราไม่มีที่ไป ทุกวันนี้ฉันต้องอดทนเพื่อลูกพยายามมองว่าเราอาจทำกับเขามาก่อนชาติที่แล้ว จึงมาใช้กรรมกันในชาตินี้ แต่ดิฉันไม่อยากเจอกับพวกเขาอีกแล้วติดที่ดิฉันชวน สามี แม่ พ่อ น้องสาว เขาทำบุญบ่อยๆอย่างนี้ก็หนีกันไม่พ้นแล้วใช่ไหมคะ เรียนอ.สนองช่วยตอบ แล้วสามีทำเราเสียใจมากถ้าวันหนึ่งเขากลับมาแล้วเราไม่เอาแล้ว เราจะกลายเป็นคนใจแคบไหมเพราะทุกวันนี้มองเขาอย่างสงสาร สงสารที่เขาหลงผิดไปกับกามตันหา

คำตอบ
นี่แหละโลก ถ้าฉลาดก็อยู่เป็นสุข ถ้าไม่ฉลาดก็อยู่เป็นทุกข์คุณอยากพิสูจน์ไหมล่ะว่า ที่พึ่งที่ดีที่สุดคือการพึ่งธรรม หากคิดพึ่งสิ่งที่เป็นสมมุติ สิ่งที่เปลี่ยนแปลงได้ นี่แหละเขาเรียกว่าทุกข์พึ่งแล้วผิดหวังแน่นอนพึ่งพ่อ พึ่งแม่ พึ่งสามี ฯลฯ พึ่งได้ชั่วคราว ทำไมคุณไม่แสวงหาที่พึ่งอันประเสริฐที่พึ่งที่ดีที่สุด คือพึ่งธรรม แม้แต่พระพุทธะยังต้องพึ่งธรรมเลย พระพุทธะทำให้ดูเป็นตัวอย่างแล้วไง สละจักรพรรดิสมบัติ สละสิ่งที่เป็นสมมติทั้งหมดแล้วแสวงหาธรรมมาคุ้มครองใจ กินอยู่หลับนอนโดยมีธรรมะเป็นเพื่อนไม่ผิดหวัง ไม่ต้องทุกข์ใจ ไม่ต้องเสียใจ ไม่ต้องเปลืองใจ ให้เสียเวลาแห่งชีวิตไปโดยเปล่าประโยชน์ ผู้ตอบปัญหาก็ดำเนินชีวิตตามทางที่พระพุทธะชี้นำนี่แหละไม่คิดจะพึ่งใครอื่น ใดให้ผิดหวัง คิดพึ่งตัวเอง เอาธรรมะมาบรรจุไว้ในใจจะอยู่ที่ไหน จะทำอะไร จะปฏิสัมพันธ์กับใคร สบายใจ สุขแท้จริงหนอ อยากเป็นได้อย่างนี้ไหมล่ะ ฉลาดขึ้นสิ ช่วยตัวเองเอาธรรมะเข้าไว้ในใจแล้วคุณจะสบายใจ สุขใจ จริงแท้แน่นอน นะจะบอกให้

เรื่องน่าอ่าน ... มีคติและหลักธรรม ... ถ้าท่านรู้จักใครที่มีทุกข์จากความรัก ให้เขาอ่านจะทำให้เขามีกำลังใจดีขึ้นนะครับ







มีชายหญิงคู่หนึ่งรักกันมาก คบกันมา 3 ปี ทั้ง 2 ตกลงจะแต่งงานกัน
เมื่อกำหนดวันเรียบร้อย ฝ่ายชายเองก็รอคอยวันที่จะแต่งงาน
ต่อมาไม่นานฝ่ายชายรู้ข่าวว่า คู่รักของตน แต่งงานกับคนอื่น อย่างกะทันหัน
โดยฝ่ายหญิงเองก็เต็มใจ ไม่ได้ถูกบังคับแต่อย่างใด
เมื่อได้ทราบข่าว เขาทั้ง งง และ เสียใจ มาก
ร้องไห้ไม่กินไม่นอน ไม่นานก็ป่วยหนักเพราะตรอมใจ

เวลาผ่านไป ฝ่ายชาย ป่วยหนัก ขึ้นเรื่อยๆไปหาหมอเท่าไหร่ก็ไม่ดีขึ้น
ขณะที่นอนซมอยู่ที่บ้านนั้น มี หลวงตา แก่ๆผ่านมา
เมื่อมาถึงหลวงตาหยุดอยู่ที่หน้าบ้าน แล้วมองเข้าไปในบ้านจึงเคาะประตู
เด็กรับใช้ออกมาเปิดประตูพบว่า เป็นพระ จึงบอกว่า ไม่ทำบุญนิมนต์ข้างหน้า
หลวงตายิ้มอย่างมีเมตตาแล้วพูดว่า อาตมาไม่ได้มาบิณฑบาต
ในบ้านมีคนป่วยใช่มั้ย อาตมาพอมีความรู้ทางด้านการแพทย์นิดหน่อย
ไม่รู้จะพอช่วยได้รึปล่าว เด็กรับใช้ได้ฟังก็อึ้งแต่ก็บอกว่าตัดสินใจเองไม่ได้
ต้องขอไปถามเจ้านายก่อน เด็กรับใช้เดินเข้าไปในบ้านถามเจ้านาย
เจ้านายตอบอย่างตัดรำคาญว่าอยากเข้ามา ก็เข้ามา!

เมื่อหลวงตาเข้าไปพบที่ห้องนอนพบว่า
ชายคนดังกล่าวนอนอย่าง หมดอาลัยตายอยาก อยู่บนเตียง
สีหน้าซีดเซียว ร่างกายซูบผอมประหนึ่ง ครึ่งคนครึ่งศพ
เด็กรับใช้นำน้ำมาถวายหลวงตา พร้อมจัดเก้าอี้ถวายข้างๆเตียงของชายคนนั้น
หลวงตายิ้มแล้วพูดว่าอาการหนักเลยนะ
ชายคนนั้น นิ่งเงียบไม่สนใจในสิ่งที่หลวงตาพูด
หลวงตาตรวจอาการพอเป็นพิธี จึงกล่าวว่า โทรมมากเลยนะ
ชายคนนั้นไม่สนใจ หลวงตาบอกว่าไม่เชื่อ ลองมองที่กระจกสิ
ชายคนนั้นไม่สนใจ แต่ขณะที่หางตาชายไปที่กระจกแต่งตัวในห้องนอน
เขามองเห็นภาพของคนที่รักอยู่ในนั้น ไม่นานภาพของคนรักก็ค่อยๆจางหายไป
กลายเป็นภาพทิวทัศน์ชายทะเล.... ที่ชายทะเลแห่งนั้นเงียบสงบ ไม่มีคนผ่านไปมา
ขณะที่ชายคนที่ป่วยนั้น มองภาพในกระจกด้วยความสนใจนั้น
เขาพบว่า มีศพหญิงสาวนอน เปลือยกาย อยู่ที่ชายหาด
เวลาผ่านไปสักครู่ มีชายคนหนึ่งเดินผ่านมา
เขามองเห็นศพหญิงคนนั้นด้วยความรังเกียจ แล้วเดินผ่านไปอย่างรวดเร็ว
ต่อมาพักใหญ่มีชายอีกคนหนึ่งเดินผ่านมา เขามองเห็นศพนั้น
เขาสงสารจึงถอดเสื้อนอกออกมาคลุมร่างของหญิงคนนั้น แล้วเดินจากไป
พักใหญ่ๆอีกเช่นกัน มีชายอีกคนเดินผ่านมา
เขาพบคนนอนมีผ้าคลุมอยู่ จึงเปิดออกดู เมื่อพบว่า เป็นศพ
ด้วยใจสงสาร จึงจะฝังให้เรียบร้อย แต่ก็ไม่มีเครื่องมือจะขุด
เขาจึงตัดสินใจใช้มือทั้ง 2 ข้างๆ ค่อยๆกอบทรายขึ้นมา
เขาทำแบบนี้ไปเรื่อยๆ จนเย็น พอได้หลุมใหญ่พอสมควร
จึงได้ฝังศพผู้หญิงคนนั้นเรียบร้อยแล้วจากไป

จากนั้นภาพในกระจกก็เปลี่ยนเป็นภาพของศพหญิงคนนั้น
และก็ค่อยๆเปลี่ยนเป็นภาพของหญิงคนรัก เขาได้เห็นก็ตกใจ
พอสักพัก ก็ปรากฏเป็นภาพชายคนที่ 2
แล้วก็ค่อยๆจางหายไป เหลือแต่เงาของตัวเองในกระจก

ทันใดนั้นหลวงตาพูดว่า ทีนี้เข้าใจรึยัง ศพนั้นคือคู่รักของโยม
ชายคนที่ช่วยฝังศพเธอ ผูกวาสนากับเธอหนึ่งชาติ
ชาตินี้เธอเลยแต่งงานกับเขา ส่วนโยมช่วยคลุมศพเธอ
จึงผูกวาสนา 3 ปี ตอนนี้ครบ 3 ปี วาสนาสิ้นแล้วก็ต้องจาก กัน

เมื่อชายคนนั้นฟังจบก็กระอักเลือดออกมา เด็กรับใช้ตกใจมาก
หลวงตายิ้มแล้วบอกว่า โยมรอดแล้ว เมื่อกี้โยมกระอักเลือดเอาเลือดเสียออกมาแล้ว
ต่อมาไม่นานชายคนนั้นก็ได้ออกบวชในที่สุด .....

คนเราเจอกัน ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ ความสัมพันธ์ พ่อ , แม่ , พี่ , น้อง ,
ญาติ , เพื่อน , ศัตรู , คนรัก ฯลฯ ไม่ใช่ของเลื่อนลอย




เมื่อมีวาสนา ไม่ต้องเรียกร้อง ถึงเวลาก็มาเจอกัน
เมื่อสิ้นวาสนา ก็ต้องจากกัน รั้งยังไงก็ไม่อยู่

ในตอนที่ยังไม่จากกันนี้ คุณทำได้ทำดีต่อคนของคุณหรือยัง
เพราะถึงเวลาที่ต้องจากกัน ไม่ว่าคุณจะมีเงินหรืออำนาจล้นฟ้า ก็เรียกมันกลับคืนมาไม่ได้ ทำดีต่อกันไว้ดีกว่า เพราะไม่มีใครรู้ว่า เราจะต้องจากกันเมื่อไหร่

fwd.mail

ความรัก
ตัดตอนมาจาก ปฏิปัตติวิภังค์ จากหนังสือ ธัมมานุธัมมปฏิบัติ โดย พระอาจารย์มั่น ภูริทัตตเถร
จัดพิมพ์โดย ชมรมพุทธศาสน์ การไฟฟ้าแห่งประเทศไทย



ถาม เมตตา กรุณา กับรัก นั้นเหมือนกันหรือต่างกัน
ตอบ ต่างกันมาก อย่างละอริยสัจทีเดียว ความรักนั้นเป็นสมุทัย เมตตานั้นเป็นมรรค

ถาม เช่นรักบุตรหลาน ญาติมิตร คิดให้เป็นสุขและให้พ้นทุกข์หรือสงสารจะว่าเป็นสมุทัยได้อย่างไร รู้สึกรสชาติของใจประกอบด้วยความเอ็นดูปราณี
ตอบ ความรักและความสงสารบุตรหลานญาติมิตร ประกอบด้วยฉันทราคะอาลัยห่วงใยกังวลพัวพันยึดถือ หนักใจไม่โปร่ง เมื่อคนรักเหล่านั้นวิบัติไป เช่น ตาย เป็นต้นก็เกิดทุกข์โทมนัสเศร้าโศกเสียใจอาลัยคิดถึง ถ้ารักมาก็โศกมาก สมด้วยพระพุทธสุภาษิตคาถาธรรมบทปิยวรรคที่ ๑๖ ว่า

เปมโต ชายเต โสโก ความโศกย่อมเกิดแต่ความรัก
เปมโต ชายเต ภยํ ภัยย่อมเกิดแต่ความรัก
เปมโต วิปฺปมุตฺตสฺส ความโศกไม่มีแก่ผู้พ้นแล้ว
นตฺถิ โสโก กุโต ภยํ จากความรัก ภัยจะมีมาแต่ที่ไหน

เพราะฉะนั้น จึงผิดกับเมตตากรุณา ส่วนรักนั้นมีความชอบ และสงสารบุตรหลานญาติมิตร ไม่ทั่วไปในสัตว์ทั้งหลายทั้งปวง เป็นแต่พรหมวิหาร ส่วนเมตตากรุณาที่เป็น

อัปปมัญญานั้นทั่วไปในสัตว์ไม่มีประมาณและไม่ประกอบด้วยความห่วงใยอาลัยพัวพันยึดถือ มีความโปร่งและเบาใจไม่หนัก มีจิตเย็นเป็นสุขและเป็นข้าศึกแก่พยาบาทโดยตรง และได้รับอานิสงส์ ๑๑ ประการด้วย ตามแบบที่ท่านแสดงไว้ในเมตตานิสังสสูตรว่า

๑. สขํ สุปติ หลับก็เป็นสุข
๒. สุขํ ปฏิพุชฺฌติ ตื่นก็เป็นสุข
๓. น ปาปกํ สุปินํ ปสฺสติ ย่อมไม่ฝันเห็นลามก
๔. มนิสฺสานํ ปิโย โหติ ย่อมเป็นที่ชอบใจของมนุษย์ทั้งหลาย
๕. อมนุสฺสานํ ปิโย โหติ ย่อมเป็นที่ชอบใจของอมนุษย์ทั้งหลาย
๖. เทวตา รกฺขนฺติ เทวดาทั้งหลายย่อมรักษา
๗. นาสฺส อคฺคิ วา วิสํ ไฟหรือยาพิษหรือศัสตรา
วา สตฺถํ วา กมต ย่อมไม่ต้องผู้เจริญเมตตานั้น
๘. ตุวฏํ จิตฺตํ สมาธิยติ จิตของผู้เจริญเมตตาย่อมมั่นเป็นสมาธิเร็ว
๙. มุขวณฺโณ วิปฺปสีทติ สีหน้าของผู้เจริญเมตตาย่อมผ่องใส
๑๐. อสมฺมูโฬฺห กาลํ กโรติ ย่อมไม่มีสติหลงตาย
๑๑. อุตฺตริ อปฺปฏิวิชฺณนฺโต เมื่อยังไม่สำเร็จพระอรหันต์อันยิ่ง

พฺรหฺมโลกุปฺโค โหติ ย่อมไปเกิดในพรหมโลก

ได้หยิบหนังสือที่ตีพิมพ์ธรรมที่หลวงปู่มั่นแสดงไว้มาอ่านอีกครั้ง
ยังคงได้รับความร่มเย็น และเข้าใจธรรมที่ท่านแสดงมากขึ้น และส่วนที่ตัดตอนมานี้
เผอิญไปอ่านตอนที่มีคำถามนี้อยู่ในใจพอดี
เลยคิดว่าน่าจะสามารถตอบคำถามเรื่องความรักได้ในระดับหนึ่ง
เลยเอามาฝากครับ