พี่ทุกข์ใจ เลียแผลใจคนเดียวไม่สนุกหรอกค่ะ
ต้องอยู่ช่วย ๆ กัน เพราะบางครั้ง น้อง ๆ ก็ต้องเลียแผลบ้าง
ปีใหม่ขึ้นเหนือท่าทางจะหนาวนะค่ะ
ยิ่งพี่ทุกข์ใจผอม ๆ คงต้องเตรียมเสื้อผ้า หนา ๆ อุ่น ๆ
ไปเยอะ ๆ นะค่ะ เที่ยวให้สนุกนะค่ะ แล้วกลับมาเล่าให้น้อง ๆ ฟัง
อ้อจะรอฟังนะค่ะ

พิม...รูปนะไม่มีตัวเองอยู่เลยละซิ
ตัวเองก็ปลิวลม รูปที่เอามาเหมือนใครน่า
อ้อ กับพี่ทุกข์ใจคงไม่ใช่แล้ว
ลืมไป สาวพิม หยุดงานแล้วคงไม่ค่อยได้เข้ามาบ้านละซิ

กรุณา อ่านกระทู้ที่ 28058 ไม่มีเมียน้อย..ไม่นอกใจ..แต่.จากกระทู้คุณมานิตา(สามีนอกใจ)..นนนน(สามีมีเมียน้อย)..พิมพลอย(สามีนอกใจ)

คุณพิมคะ ถ้าคุณพิมจะไปปฎิบัติธรรมเมื่อไหร่ ชวนพี่*้วยนะ

ถ้าคนอื่นนอกใจเราก็ต้องถามตัวเราเองว่า..ทำไมเราไม่รักตัวเราเอง...เราต้องมีสติคร๊าฟ,,
ถ้าเรารักสติ..สติก็จะรักเราคร๊าฟ

สวัสดีค่ะ.....

ช่วงนี้พิมได้หยุดยาว... เลยไม่ค่อยได้อยู่บ้าน (บ้านจริงๆ นะคะ) แล้วก็เลยไม่ค่อยได้เข้าบ้าน (web bqard) นี้เลย

4 วันที่ผ่านมานี้ พิมเดินสายไปไหว้คุณพ่อคุณแม่ตัวเองซื้อของให้คุณพ่อคุณแม่ และซื้อของไปไหว้คุณพ่อคุณแม่สามีพร้อมทั้งพาท่านไปทานอาหารนอกบ้านกัน ดูๆไปคุณพ่อคุณแม่ของสามีท่านก็น่าสงสารเหมือนกันลูกสาวคนโตเป็นหมอ ลูกชายคนเล็กเป็นวิศวกร สามีพิมเป็นคนกลาง ลูกๆ ทุกคนงานยุ่งมากๆ ไม่ค่อยมีเวลาให้ท่าน เลยกลายเป็นว่าพิมและลูกๆ ว่างมากที่สุด ก็เลยเป็นคนดูแลท่านมากที่สุด...

ทั้งๆที่พิมกลับบ้านตัวเองแทบทุกอาทิตย์ ได้มีโอกาสไปกอดคุณแม่ตัวเองบ่อยๆ แต่ได้กอดทีไรก็แอบเก็บเอาความชื่นใจกลับมาบ้านอย่างมีความสุข... ได้กลับไปบ้านตัวเองทีไรก็อดคิดถึงความสุขสมัยเป็นเด็กซนๆ อยู่กับคุณพ่อคุณแม่ไม่ได้ซักที... เฮ้อ.. สงสัยพิมคงแก่มากแล้วมั้งคะเนี่ย..

วันนี้ครอบครัวของพิมไปใส่บาตรข้าวสารอาหารแห้งกันค่ะ .. พิมเพิ่งกลับเข้ามาบ้าน..วันนี้พิมตั้งใจจะเก็บกวาดบ้านให้เรียบร้อย เลือกเสื้อผ้าลูกที่ใส่ไม่ได้แล้วไปบริจาค แล้วก็จะซื้อนมไปให้สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าค่ะ... พรุ่งนี้คงมีโอกาสได้ไปบริจาค ... แต่ไปบริจาคเงินให้ผู้ติดเชื้อเอดส์พิมคงไม่ไปแล้วค่ะ... สงสารสามี.. กลัวว่าจะคิดมาก ...

ปีนี้.. ครอบครัวพิมคงไม่ได้ไปต่างจังหวัดเพราะสามีปรับปรุง office ใหม่ ให้ช่างเข้ามาตกแต่งใหม่ ดูเขาจะยุ่งๆ พิมก็เลยบอกเขาว่าไว้กลางเดือนค่อยไปเที่ยวกันก็ได้ คนจะได้ไม่มากและไม่ต้องกลัวคนเมาแล้วขับด้วย...

จบแล้วค่ะ...

พิม

พี่แตขา....

วันศุกร์นี้พิมจะไปปฏิบัติธรรมค่ะ... ที่วัดอัมพวันค่ะ..
ที่จริงพิมเองก็ไม่กล้าขอคุณสามีหรอกนะคะ.. อย่างที่บอกไว้ค่ะ.. ช่วงนี้เขาค่อนข้างยุ่ง .. พิมก็เลยเกรงใจไม่กล้าไหว้วานให้เลี้ยงลูกๆ

บังเอิญเมื่อประมาณ 2-3 วันก่อน พิมเล่าให้เขาฟังแบบขำๆ ว่าพิมนั่งสมาธิแล้วเห็นผู้หญิงนั่งหันหลังให้ พิมก็เลยต๊กกะใจออกจากหน้าโต๊ะหมู่แล้วเข้าห้องนอนแทบไม่ทัน แบบว่ากลัวน่ะค่ะ... พิมสารภาพตามตรงว่าพิมเองก็ไม่ค่อยเชื่อเรื่องผีหรือวิญญาณ แต่พิมชอบดูหนังผี ทั้งผีไทยและผีเทศ พิมดูหมด ก็เลยอาจจะหลอนเอง ...กลัวไปเองก็ได้

สามีพิมถามว่า .. แล้วพิมนั่งสมาธิอีกไหม ..
พิมบอกว่า .. พิมไม่ได้นั่งแล้วล่ะ .. เวลานั่งหลับตาตอนตีสี่ตีห้า เงียบๆ เย็นๆ มันก็เสียวๆ กลัวๆ เหมือนกันนะ..
เขาบอกให้ปลุกเขามาอยู่เป็นเพื่อน แต่พิมไม่เอาเพราะเกรงใจเขา
เขาก็เลยบอกว่าให้ไปปฏิบัติที่วัดเหมือนเดิมจะได้หายกลัว จะได้กลับมาปฏิบัติต่อได้ เขาบอกว่าถ้าทำได้ก็จะดีมาก ... และนี่คือที่มาที่ไปของการจะได้ไปวัดอัมพวันในวันศุกร์นี้ค่ะ

ที่จริงเขาบอกว่า.. ให้พิมไปวัดได้ทุกอาทิตย์ตามที่พิมอยากจะไป พิมค่อนข้างโชคดีที่เขาสนับสนุนมาตลอด ระหว่างที่พิมอยู่ปฏิบัติธรรม เขาจะพาลูกไปนอนโรงแรมหรือรีสอร์ทใกล้ๆ นั่นแหละ แล้วค่อยกลับบ้านพร้อมกันเย็นวันอาทิตย์ พิมก็เลยว่าจะขอเขาไปตอนสิ้นเดือนมกราคมอีกสักครั้ง....

เล่าอะไรมาตั้งเยอะ.. ไม่เกี่ยวกับที่พี่แตถามเลยใช่ไหมคะ

พิมอยากให้พี่แตใช้ชีวิตช่วงที่ลูกกลับมาอยู่เมื่องไทยอย่างมีความสุขที่สุดก่อน ... พิมว่าการได้อยู่กับลูกๆ ก็เป็นความสุขทางโลกที่ยิ่งใหญ่สำหรับคนเป็นแม่นะคะ ... ใส่ "ใจ" ทั้งหมดที่มีลงไปที่ลูก ให้ลูกมีความสุขที่สุด รอลูกๆ กลับอินเดียแล้วพี่แตค่อยไปปฏิบัติธรรมก็น่าจะดีนะคะ

ถ้าพี่แตต้องการปฏิบัติธรรม.. จะไปกับพิมก็ได้นะคะช่วงปลายเดือนมกราคมก็น่าจะดี.. พิมยินดีค่ะ... แต่พิมไม่สะดวกที่จะไปพร้อมพี่แตเพราะว่าสามีและลูกๆ อาสาไปรับไปส่ง อาจจะแวะเที่ยวกันก่อนและสามีกับลูกๆก็จะพักค้างคืนใกล้ๆ วัดนั่นแหละค่ะ แล้วก็รอรับพิมกลับ.. ถ้าพี่แตไม่รังเกียจอาจจะต้องนัดเจอกันที่วัดแทน.. ไม่ทราบว่าพี่แตจะสะดวกหรือเปล่าคะ

ถ้าพี่แตจะไปปฏิบัติธรรมก็ไม่ต้องเอาสตางค์ไปมากนะคะ และเครื่องประดับหรือของมีค่าต่างๆ ก็ไม่ต้องเอาติดตัวไป เพราะว่าคนเยอะมากๆค่ะ ... ครั้งแรกที่พิมไปปฏิบัติธรรม พิมไปคนเดียวเอาสตางค์ไปพันกว่าบาท ไม่ได้ใช้อะไรหรอกค่ะเพราะทางวัดเตรียมอาหาร ที่พัก เสื้อผ้าให้เรียบร้อย หลังจากปฏิบัติธรรมเสร็จพิมก็เอาเงินที่มีนั่นแหละถวายวัดไปค่ะ....

อ้อ... เอาผ้าห่มไปสักผืนก็น่าจะดีนะคะ... ตอนที่พิมไปครั้งแรก .. หนาวมาก... พื้นเป็นพื้นไม้เย็นมากๆ ค่ะ

เอาไว้ใกล้ๆ ปลายเดือนถ้าจะไปค่อยนัดกันอีกทีดีไหมคะ....


พิม

ยังไม่ทันได้ตอบพี่นิตาเลย.. พี่นิตาก็แวะมาอีกรอบแล้ว... พิมช้าไปไหมคะเนี่ย...



พิมสารภาพตามตรงว่า สามีไปไหนหรือเปล่า... พิมไม่รู้ค่ะ...
ไม่อยากตาม.. ไม่อยากถามแล้ว..
ตั้งแต่เจอโทรไปหาเธอตั้ง 30 กว่าครั้งภายใน 2 วัน เล่นเอาพิมจิตตก หดหู่แทบตาย เข็ดแล้วค่ะ

เอาเป็นว่า ...อยู่กันแบบสามีภรรยาไม่ได้ ... ก็อยู่เป็นเพื่อนแล้วกันเพราะพิมเองก็ไม่ได้แค้นอะไรกับสามีเท่าไหร่แล้ว..

เอาความแค้นไป recycle เป็นอะไรดีล่ะ ... พี่นิตาช่วยพิมคิดหน่อยสิคะ

พิม

พี่แตขา ... อีกนิดนะคะ

เว็บของวัดอัมพวันค่ะ ....
http://www.jarun.org/v6/th/dhamma-course.html

พิม

พิม.... ไปปฏิบัติธรรมก็เอาบุญมาฝากอ้อเยอะ ๆ นะ
อนุโมทนาบุญตั้งแต่ก่อนไปเลย
แต่เท่าที่อ่าน ก็ดูเขาให้ความห่วงใยใส่ใจพิมดีนะ
ให้กำลังใจตัวเองไว้ มองให้ตัวเองมีคุณค่า
เพราะจริง ๆ แล้วเรามีคุณค่าเสมอ

อย่างน้อยเราก็มีค่าอย่างมาก ๆ ๆ สำหรับลูก
และพ่อแม่ของเรานะพิม
จริงนะถ้าคิดว่าเขาเป็นเพื่อน เราก็จะไม่รู้สึกเจ็บ
มาก เอ้า ... เพื่อนก็เพื่อน

[quote="พิมพลอย"]พิมนั่งสมาธิแล้วเห็นผู้หญิงนั่งหันหลังให้
พิมก็เลยต๊กกะใจออกจากหน้าโต๊ะหมู่แล้วเข้าห้องนอนแทบไม่ทัน
แบบว่ากลัวน่ะค่ะ..

มันเป็นเพียงสภาวะค่ะหนูพิม ภาพที่เห็นเราเห็นจริง แต่อาจไม่ใช่ความจริง
ดูเฉยๆ กำหนด "เห็นหนอ" ไป ไม่ต้องกลัว พี่ทักทายก็เป็นค่ะ มันเป็นกิเลสลวง ถ้าเราตามไม่ทัน
มันก็จะลวงเรา ถ้าพ้นสภาวะนี้ไปได้ ก็จะมีตัวใหม่เข้ามาทดลองเราเรื่อยๆแหละค่ะ ต้องตั้งสติให้มั่น
กำหนดให้ทัน อนุโมทนานะค่ะ

ที่จริงเขาบอกว่า.. ให้พิมไปวัดได้ทุกอาทิตย์ตามที่พิมอยากจะไป
พิมค่อนข้างโชคดีที่เขาสนับสนุนมาตลอด

หนูพิมก็อนุโมทนาบุญให้เขาด้วย
กุศลอันนี้อาจช่วยให้เขาคิดในสิ่งที่ถูกที่ควรได้ในเร็ววันนะค่ะ
ขออนุโมทนาอีกครั้ง ชีวิตของหนูพิมไม่ได้เลวร้ายอะไรเลย
เป็นแค่ฉากผ่านมาเท่านั้นเอง สามีหนูพิมเขาก็ไม่ได้ละเลยหน้าที
ที่พึงจะมีต่อครอบครัว นับว่าเป็นสามีที่ดี อาจจะหลงตามกิเลสบ้าง
คงต้องเป็นหน้าทีของหนูพิม ที่ต้องพยายามดึงเขากลับมาจาก
อกุศลกรรมต่างๆ คิดว่าไม่น่าจะยาก ดูๆแล้วเขาก็น่าจะเชื่อเรื่อง
บาปบุญคุณโทษพอควร ขอให้หนูพิมมีความสุขตลอดไปนะค่ะ

[color=#FF00BF]น้องพิมคะพี่ขอชมเชยน้องพิมเก่งมาก น้องอ้อด้วย
พี่ยังทำใจได้ไม่เท่าน้องพิม สามีน้องพิมเท่าที่พี่ฟังน้องเล่ามา
ก็น่ารักนี่คะ ดูห่วงใยดี

ขอบคุณน้องพิมมากค่ะ จริงอย่างที่คุณพิมบอกช่วงนี้พี่ให้เวลากับลูกเต็มที่ เพราะอีกแค่อาทิตย์เดียวเค้าก็จะกลับแล้วค่ะ พี่เองก็กะว่าถ้าลูกกลับถึงจะไปค่ะ ชวนลูกน้องที่ออฟฟิซไว้แล้ว คุณพิมนัดมานะคะ