27662.บ้านเปี่ยมสุข

ทักทาย

ก็เข้าใจนะว่าคนทำงานร่วมกัน...มักจะถูกใจกันบ้าง ไม่ถูกใจกันบ้าง
พยายามมองข้ามข้อบกพรอ่ง...เล็กๆน้อยๆของผู้ร่วมงาน ครั้งใดที่
ไม่เป็นที่สบอารมณ์...ถ้าไม่เสียงาน...จะเดินหนี..หรือทำเป็นไม่รู้ไม่ชึ้เสีย
แล้วทุกอย่างก็จะผ่านไป....แม้จะมีเรื่องใหม่เข้ามา..ก็จะทำแบบเดิม
คืออะไรที่ไม่สำคัญก็จะโยนทิ้งไป....

บางคน...เขาก็รู้ตัวโดยไม่ต้องบอก...คือถ้าทำสิ่งใดที่ไม่สมควร
แค่ครั้งหรือสองครั้ง...จะถือว่าไม่เจตนา...จะไม่เอ่ยปากตำหนิ
แล้วทุกอย่างก็จะผ่านไปโดยไม่ต้องมีอะไรคลางแคลงใจกัน

แต่บางคนนี่ซิ....แม้จะเลี่ยงก็แล้ว...เดินหนีก็แล้ว...ทำไมถึงยังไม่รู้อีก
หากจะให้พูดออกไป...ก็ละอายแก่ใจของตัวเอง....เพราะเป็นเรื่องที่เล็กน้อยมากๆ
แต่บ่อยครั้ง...เราก็ไม่ไหว...โดยเฉพาะเรื่องวุ่นวายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
จะโกรธ หรือโมโห...ก็ไม่พอที่จะทำได้...เพราะรู้อยู่แก่ใจว่า เป็นนิสัยของเขา
เขาไม่รู้ตัวเอง....ไม่รู้ว่าอะไรควร อะไรไม่ควร....คือพูดง่ายๆว่า เขาไม่รู้จัก
คำว่า "เกรงใจ" พยายาม "กระทำ" โดยทางอ้อม ให้เขารู้ตัว...แต่เขาก็ไม่รู้
ครั้นจะพูดกันตรงๆ....มันก็ยังเป็นเรื่องเล็กๆ...กลัวว่าถ้าพูดไป จะกลายเป็นเรื่อง
ใหญ่ที่ไร้สาระ...จะตัดหางปล่อยไป แบบไม่สนใจ...ก็ยังอดสงสารไม่ได้
คิดว่าเขาก็ทุกข์มา เราก็ทุกข์มา ไม่อยากทำให้เขาทุกข์อีก แม้เพียงเล็กน้อย
คือจะรักก็ไม่พอที่จะรัก จะเกลียดก็ไม่พอที่จะเกลียด....พอโอนอ่อนผ่อนตาม
ให้บ้าง...แต่เท่าไหร่ก็ไม่พอกับความต้องการของเธอเลย

ปัญหานิดเดียวเอง...แต่กลับแก้ไม่ได้...ไม่รู้จะใช้กลวิธีไหนดี?....
คือไม่ได้โกรธ ไม่ได้เกลียด...แต่ไม่ชอบ..รำคาญและอึดอัด...
ถึงตอนนี้แล้ว...ไม่อยากจะเชื่อเลยว่า...ที่ปฏิบัติมาเป็นปีๆ
"ความโลภ โกรธ และหลง" ของเราไม่ได้ลดน้อย ถอยลงไปเลย
แค่สงบเสงี่ยมชั่วครั้งชั่วคราว....รอทีเผลอ...พอมีอะไรเข้ามากระทบนิดหน่อย....
ก็ประทุออกมาอย่างน่าตกใจ....

ท่องคำว่า "เมตตา เมตตา และเมตตา" ตั้งแต่เมื่อคืนนี้แล้ว....
วันนี้จะผ่านพ้นไปได้หรือเปล่าหนอ?

ทักทาย

พี่ใหญ่ เขียน:

สวัสดีค่ะย่าทักทาย หงุดหงิดอะไร ระบายมาที่นี่ก็ได้ ไม่มีใครรู้หรอกว่าเราหมายถึงใคร พูดๆเขียนๆออกมาให้หมด ใจจะได้โปร่ง

รักน่ะ

ขอบคุณค่ะพี่ใหญ่...ระบายแล้วนะค่ะ
และถึงตอนนี้ก็สบายใจขึ้นบ้างแล้วค่ะ...แค่รำคาญมด แมลง
มาตอมและกัด แม้ไม่เจ็บ แต่ก็คันๆอ่ะค่ะ...ตอนนี้หายแระ.. :b12:

ท่านกบฯ เขียน:

เคยเป็นปัญหาใหญ่..เหมือนกัน..
ความชอบ..ไม่ชอบ..รัก ๆ ชัง ๆ ..เมตตาแบบข่มใจ...เอาไม่ค่อยอยู่..

เรื่องจริงเลยค่ะท่าน...อะไรก็ตามที่ไม่ได้ออกมาจากใจ
มักไม่ค่อยให้ผลสักเท่าไหร่?....ข่มใจเมตตาก็เช่นกัน...เจือปนด้วยความไม่ชอบใจ
ก็ไม่สามารถทำให้เราปลอดโปร่งได้

ท่านกบ เขียน:

นี้แหละครับ..คนมีบุญเยอะ..ช่วยคนมาเยอะ

สาธุค่ะท่าน :b8:

หนูโอ๋ เขียน:

วันนี้พี่ทักทายมาแนวแปลก มีรมณ์เสียด้วยนะคะ
ไม่เป็นไรคะ ไม่สบายใจอะไรก็บ่นมา ณ ที่นี้มีคน
ช่วยให้พี่ทักทายได้ระบายเยอะแยะเลยคะ

เห็นแม๊ะ???...พี่ทักทายไม่ใช่คนเก่งเลย
ยังคงมี "กิเลส" อย่างเต็มเปี่ยมเช่นกัน...เพียงแต่พยายาม
จะขจัดออกไปให้ได้มากที่สุดเท่านั้น....ครั้งนี้..โดนรุกมาหลายวันแล้ว
ขอบคุณมากสำหรับความห่วงใย...พอได้ระบายออกมา..รู้สึกดีขึ้นแล้วค่ะ

ทักทาย

กรัชกาย เขียน:

คุณทักทาย คนไทยใน LA เดินตะโกนอะไรกันตามท้องถนน :b10:

ดูเหมือนจะถือป้ายหนังเรื่องนี้ด้วยนะครับ Retired Extremely Dangerous

ที่จริงทักทายก็ไม่ทราบหรอกค่ะ
แต่ถามเพื่อน...เขาบอกว่า...คนไทยที่นี่เขาไม่ค่อยพอใจ
เนื้อหาของหนังเรื่องนี้ ที่นิโคล คิดแมน แสดงแล้วไปถ่ายทำ
ที่เมืองไทย...ประมาณว่า เมืองไทยเป็นเมืองอันตราย ไม่น่าอยู่
ไม่น่าเที่ยว...อะไรทำนองนี้แหละค่ะ

ก็เป็นเรื่องธุรกิจของผู้สร้าง...ไม่สนใจความเป็นจริง
แค่จับประเด็นนิดๆหน่อยๆ...แล้วนำมาปรุงแต่งตามกิเลส
เพื่อสนองตัณหาแห่งคนดู...ยังประโยชน์ให้กับตัวเอง

นี่ก็เป็นอีกทางหนึ่งของคนไทยในต่างแดนที่จะแสดงความ
รัก ความภาคภูมิใจให้กับบ้านเกิดเมืองนอน...แม้จะทำอะไร
ไม่ได้มากนัก...แต่ก็ยังดีกว่า...ไม่ทำอะไรเลย.... :b1:

แสงอาทิตย์

taktay เขียน:

กรัชกาย เขียน:

คุณทักทาย คนไทยใน LA เดินตะโกนอะไรกันตามท้องถนน :b10:

ดูเหมือนจะถือป้ายหนังเรื่องนี้ด้วยนะครับ Retired Extremely Dangerous

ที่จริงทักทายก็ไม่ทราบหรอกค่ะ
แต่ถามเพื่อน...เขาบอกว่า...คนไทยที่นี่เขาไม่ค่อยพอใจ
เนื้อหาของหนังเรื่องนี้ ที่นิโคล คิดแมน แสดงแล้วไปถ่ายทำ
ที่เมืองไทย...ประมาณว่า เมืองไทยเป็นเมืองอันตราย ไม่น่าอยู่
ไม่น่าเที่ยว...อะไรทำนองนี้แหละค่ะ

ก็เป็นเรื่องธุรกิจของผู้สร้าง...ไม่สนใจความเป็นจริง
แค่จับประเด็นนิดๆหน่อยๆ...แล้วนำมาปรุงแต่งตามกิเลส
เพื่อสนองตัณหาแห่งคนดู...ยังประโยชน์ให้กับตัวเอง

นี่ก็เป็นอีกทางหนึ่งของคนไทยในต่างแดนที่จะแสดงความ
รัก ความภาคภูมิใจให้กับบ้านเกิดเมืองนอน...แม้จะทำอะไร
ไม่ได้มากนัก...แต่ก็ยังดีกว่า...ไม่ทำอะไรเลย.... :b1:

อยู่ถึงนู้นยังลุกขึ้นมาต่อสู้แสดงให้รู้ว่าฉันรักเมืองไทย
แต่คนไทยในประเทศกลับทะเลาะกันเอง
แปลกเนอะ :b2:

กรัชกาย

taktay เขียน:

กรัชกาย เขียน:

คุณทักทาย คนไทยใน LA เดินตะโกนอะไรกันตามท้องถนน

ดูเหมือนจะถือป้ายหนังเรื่องนี้ด้วยนะครับ Retired Extremely Dangerous

ที่จริงทักทายก็ไม่ทราบหรอกค่ะ
แต่ถามเพื่อน...เขาบอกว่า...คนไทยที่นี่เขาไม่ค่อยพอใจ
เนื้อหาของหนังเรื่องนี้ ที่นิโคล คิดแมน แสดงแล้วไปถ่ายทำ
ที่เมืองไทย...ประมาณว่า เมืองไทยเป็นเมืองอันตราย ไม่น่าอยู่
ไม่น่าเที่ยว...อะไรทำนองนี้แหละค่ะ

http://www.youtube.com/watch?v=Hg9hLxvz ... _embedded#

ทุกข์ใจ

ย่าทักทายไม่ได้โลภ โกรธ หลง หรือมีกิเลศ เพียงแต่ย่าทักทายยังปลงตกไม่ได้ทุกเรื่องก็เท่านั้นเอง

เป็นธรรมดาของปุถุชนอย่างเราๆ ที่ต้องทำมาหากิน ต้องเจอะเจอผู้คนร้อยพ่อพันแม่

ตราบใดที่พวกเรายังไม่ได้ปลีกวิเวก ไปอยู่ในที่สงบๆคนเดียว พวกเราก็ต้องเจอะเจอเรื่องพวกนี้ไปเรื่อยๆ

ด้วยรักจากใจจ้ะ

ทักทาย

กรัชกาย เขียน:

taktay เขียน:

กรัชกาย เขียน:

คุณทักทาย คนไทยใน LA เดินตะโกนอะไรกันตามท้องถนน

ดูเหมือนจะถือป้ายหนังเรื่องนี้ด้วยนะครับ Retired Extremely Dangerous

ขอบคุณค่ะท่านฯ ที่ส่งมาให้ดู เพิ่งเห็นเหมือนกัน
คงเป็นการเดินขบวน เรียกร้องความยุติธรรม จากเหตุการณ์
เมื่อต้นปีที่ผ่านมาของเมืองไทย(หรือเปล่า?)....
บอกตามตรงว่า...ไม่อยากเห็นเลย หดหู่ค่ะ
มีหลายภาพที่เขานำมาเผยแพร่ให้ดู
แต่ทักทายไม่ดู พอเปิดไปเห็นก็จะรีบเปลี่ยนทันที
ไม่ใช่ว่าไม่รักบ้านเกิด...แต่ดูแล้วไม่ได้ให้อะไรเลย
นอกจากเห็นความป่าเถือน ความตกต่ำในด้านจิตใจของคน
แล้วเราก็ไม่สามารถจะช่วยอะไรได้...นอกจาก "เสียใจ"
ก็เลยหลีกเลี่ยง ไม่ดู ไม่รู้ ไม่เห็น...ตอนนี้ขอจัดการ
กับตัวเองให้ดีก่อน เรื่องอื่นๆ ไว้ค่อยว่ากันค่ะ

อนุโมทนาค่ะ :b8:

ทักทาย

ทุกข์ใจ เขียน:

ย่าทักทายไม่ได้โลภ โกรธ หลง หรือมีกิเลศ เพียงแต่ย่าทักทายยังปลงตกไม่ได้ทุกเรื่องก็เท่านั้นเอง

เป็นธรรมดาของปุถุชนอย่างเราๆ ที่ต้องทำมาหากิน ต้องเจอะเจอผู้คนร้อยพ่อพันแม่

ตราบใดที่พวกเรายังไม่ได้ปลีกวิเวก ไปอยู่ในที่สงบๆคนเดียว พวกเราก็ต้องเจอะเจอเรื่องพวกนี้ไปเรื่อยๆ

ด้วยรักจากใจจ้ะ

ขอบคุณค่ะพี่ใหญ่...เป็นเรื่องจริง...บางทีเรื่องที่เราคิดว่าเล็กน้อย
ก็สามารถกวนกิเลสของเราให้ฟูฟ่องขึ้นมาได้เหมือนกัน
วันนี้...พยายามท่องคำว่าเมตตา ตลอดทั้งวัน...ก็ดีขึ้นมาบ้าง
ตรงรำคาญเขาน้อยลง และ"ให้" เขาด้วยความเต็มใจกว่าทุกวันที่ผ่านมา
พอเราสามารถ "ให้" เขาได้อย่างเต็มใจ เราก็เป็นสุขเอง ส่วนตัวเขา
ก็ยังไม่รู้อยุ่ดี ว่าเราต้องต่อสู้กับอะไร? และอดกลั้นแค่ไหน?

ใจเราเองทั้งนั้นที่ทุกข์....เฮ้อ....รู้ทั้งรู้ แต่ก็ยังโดนเล่นงานจนได้

กบนอกกะลา

คนตายที่คอกวัว...ก็เห็น

คนตายที่บางบัวทอง...ผมก็เห็น

รูปภาพ

ทักทาย

กบนอกกะลา เขียน:

คนตายที่คอกวัว...ก็เห็น

คนตายที่บางบัวทอง...ผมก็เห็น

รูปภาพ

ทักทายเห็นภาพที่น่าสลดหดหู่มากมาย จากเหตุการณ์เหล่านั้น
เห็นแล้ว...สังเวช...สลดใจ เศร้าใจ....และเสียใจ....กลัวแทน...ทั้งผู้กระทำ และผู้ถูกกระทำ
ไม่รู้ว่าจะต้องตามเช็ด ตามล้างกันอีกกี่ภพ กี่ชาติ...และที่น่าละอายใจเป็นที่สุดก็ตรงคำที่ว่า
"เพื่อชาติ" นี่แหละ.....

ไม่ได้มองว่าฝ่ายไหนถูก ฝ่ายไหนผิด...แต่มองว่า..."โลภ....โกรธ.....และหลง"
ยิ่งใหญ่ที่สุด....สามารถทำให้มนุษย์กลายเป็น อมนุษย์ได้ภายในพริบตา...และที่สำคัญ
มีอำนาจมากพอที่จะทำให้มืดบอดไปได้นานแสนนานเสียด้วย....ไม่มีอะไรที่กิเลสสามตัวนี้
ไม่สามารถทำลายล้าง..มิให้พินาศไปได้...นอกจากความดี....พูดเรื่องนี้แล้วเศร้าค่ะ :b1:

กบนอกกะลา

เพราะ..โลภ..โกรธ..หลง..ความถูกความผิด..จึงเป็นอนิจจัง..คือ..ไม่เที่ยง

ทักทาย

กบนอกกะลา เขียน:

เพราะ..โลภ..โกรธ..หลง..ความถูกความผิด..จึงเป็นอนิจจัง..คือ..ไม่เที่ยง

ใช่ค่ะ...ในโลกล้วนอนิจจัง

เมื่อวันก่อนยังบ่อน กระปอดกระแปด เรื่องของผู้ร่วมงาน
ซึ่งก่อความรำคาญให้....เมื่อวานพยายาม "เมตตา"ให้มากที่สุด
แม้จะเผลอตัว เสียงดังใส่เขาไปบ้าง...แต่เขาก็มิได้โต้ตอบ
ทำหน้า...งง..งง..เล็กน้อย คงไม่คิดว่าจะได้เห็นอากัปกิรยา
แบบนั้นจากทักทาย....

วันนี้พยายามตั้งต้นใหม่...ลดความไม่พึงพอใจในตัวเขาลงมา
มองให้เห็นว่า "เขาก็เป็นเขา" อยู่อย่างนี้ตั้งแต่ไหนมาแล้ว
พอได้สนทนากัน...เขาก็เล่าเรื่องราวชีวิตที่ผิดพลาดในอดีต
ของเขาให้ฟัง....พอได้ช่องก็เลยชวนเขาเข้าหาธรรมะ
เปิดเวบบ์นี้ให้ดู...ทั้งกระทู้ของคุณหมอหนุ่ม และเณรน้อย
ทั้งสอง...ให้เขานำไปพิจารณา แล้วแต่จะเห็นสมควร

เขาสนใจมาก...ไถ่ถามอะไรอีกหลายๆอย่าง...ดูแล้ว
จิตศรัทธาเขาเกิดขึ้นแล้ว แม้จะยังมิได้ลงมือกระทำ
เมื่อเหตุการณ์แปรเปลี่ยนไปแบบนี้ ตัวเองก็มีความรู้สึก
ที่ดีเกิดขึ้น....ความไม่ชอบใจ ไม่พึงพอใจในตัวเขา
ก็ลดน้อยถอยลงไป คงจะคุย และมองหน้ากันได้สนิท
มากขึ้นกว่าเดิม....

วันนี้ได้ธรรมะสอนใจสองข้อ...คือบุญแม้จะยัง
มิได้ลงมือกระทำ แค่คิดจะทำ...ก็อิ่มเอิบได้
และความไม่เที่ยง เป็นสิ่งที่เที่ยงที่สุด.....

สบายใจหนอๆ :b13: